نه فقط در اسمبلر بلکه در تمامی کامپایلرها در هر زبانی که می خواهید حساب کنید این قضیه وجود دارد. یکسری فرمان، ماکرو، تابع، دستور و ... وجود دارند که از پیش برای کامپایلر تعریف شده اند. در واقع با آن ها با کامپایلر صحبت می کنید نه اینکه در برنامه قرار گیرند و در اختیار Linker قرار گیرند تا تبدیل به فایل خروجی شوند.
در خانواده C این ارتباط با کامپایلرها عموما با واژگان آغاز شونده # می باشند.نظیر #ifdef.
در برخی کامپایلرهای سخت افزار محور نظیر میکروکنترلر ها حتی آدرس بندی هم وجود دارد مثلا فلان تابع برود در فلان نقطه ی حافظه.
یا در همین نوع کامپایلرها مثلا @ در عبارات به معنای قرار گیری در نقطه ای خاص با آدرس دهی مستقیم است.
عموما کامپایلرها راهنما هایی دارند که فقط به شرح موارد ارتباط با کامپایلرها می پردازند.
ارتباط با لینکر ها نیز وجود دارد که اکثرا توسط parameter در خط فرمان ساخت لینک ایجاد می شود.
موفق باشید.