آیا می‌توان از طریق کرم‌چاله‌ها در زمان سفر کرد؟
یک فیزیکدان دانشگاه کمبریج مدعی است چنانچه کرم‌چاله‌ای به مدت زمان کافی باز بماند، شاید بتوان پیغام‌های آنی را از خلال زمان و با استفاده از پالس‌های کوچک ارسال کرد.
(ایسنا)، ایده استفاده از کرم‌چاله‌ها برای ارسال اشیا از خلال زمان نخستین بار توسط محاسبات اینشتین مطرح شد. کرم‌چاله‌ها، تونل‌های نظری از خلال ساختار فضا-زمان هستند که می‌توانند میان‌برهایی را برای سفرهای طولانی در سراسر جهان ایجاد کنند.
مشکل این نظریه آن است که در صورت وجود کرم‌چاله‌ها، آن‌ها به مدت زمان کافی برای عبور انسان یا حتی ذره منفرد نور باز نمی‌مانند. اما مطالعه جدید دانشگاه کمبریج نشان می‌دهد تعدادی از کرم‌چاله‌ها قادرند برای ارسال پیغام‌ها از خلال زمان، به مدت زمان طولانی باز بمانند.
در سال 1988، کیپ تورن، فیزیکدان موسسه فناوری کالیفرنیا، پیشنهاد داد کرم‌چاله‌ها شاید از طریق استفاده از نوعی انرژی منفی موسوم به انرژی «کازیمیر» (Casimir) به اندازه زمانی کافی باز بمانند.
مقاله اخیر پروفسور «لوک بوچر» مبتنی بر این نظریه بوده و نشان می‌دهد چنانچه طول کرم‌چاله‌ای بسیار بیشتر از عرض آن باشد، میزان انرژی کازیمیری که به طور طبیعی در درونش وجود دارد، به اندازه‌ای کافی خواهد بود که به آن امکان بازماندن به مدت طولانی‌تر از حد نرمال را می‌دهد. این کرم‌چاله به اندازه طولانی و کافی برای ارسال یک فوتون از خلال مرکز آن باز می‌ماند.
چون پایانه‌های یک کرم‌چاله می‌توانند در نقاط زمانی مختلف وجود داشته باشند، چنانچه نظریه پروفسور بوچر صحت داشته باشد، یک پیغام می‌تواند از خلال زمان ارسال شود. با این‌حال، این دانشمند مدعی است مطالعات بیشتری برای تایید این نظریه لازم است.
