سرطان لوزالمعده، سرطان خاموش نیز خوانده می‌شود زیرا زمانی علایم آن نمایان می‌شود که سلول‌های بدخیم سرطانی به طور کامل گسترش پیدا کرده باشند. لوزالمعده (پانکراس) بخشی از دستگاه گوارش است که دارای شکلی اسفنجی بوده ودر پشت معده قرار دارد. لوزالمعده با ساختن آنزیم‌های گوارشی به هضم چربی‌ها در روده کمک می‌کند. از دیگر وظایف لوزالمعده، ترشح هورمون‌های انسولین و گلوکاگون است که تنظیم کننده قند خون است. بیمار مبتلا به سرطان لوزالمعده از درد در ناحیه پشت و بالای شکم رنج می‌برد. از دیگر نشانه‌های این بیماری می‌توان به تهوع، کاهش اشتها، ضعف و خستگی، سوء هاضمه، اسهال، ادرار تیره و مدفوع روشن اشاره کرد. سرطان لوزالمعده اکثرا در سنین بالای ۴۵ سال دیده می‌شود و در زنان شیوع بیشتری دارد.علل
استعمال دخانیات ، رژیم غذایی پرچرب ( به خصوص چربی‌های حیوانی)، مصرف زیاد کافئین، سابقه ابتلا به این بیماری در خانواده و ترکیبات صنعتی خاص که در صنایع شیمیایی، کک‌سازی، فلزی و گازی استفاده می‌‌شوند، می‌‌توانند موجب افزایش احتمال ابتلا به سرطان لوزالمعده شوند.
پیشگیری
از آنجا که رژیم غذایی پرچرب از جمله عوامل ایجاد سرطان لوزالمعده است، بنا براین پرهیز از چربی زیاد در رژیم غذایی و رعایت رژیم غذایی متعادل با فیبرهای فراوان می‌تواند مانع ابتلا به این بیماری شود. ورزش منظم نیز از آنجا که چربی مازاد بدن را از بین می‌برد در جلوگیری از این بیماری موثر است.
درمان
پس از تشخیص بیماری، معمولا فرد مبتلا به سرطان پانکراس، تحت عمل جراحی قرار می‌گیرد و برای از بین بردن سلول‌های سرطانی باقی مانده از پرتودرمانی استفاده می‌شود. در مورد سلول‌های سرطانی که از لوزالمعده بیرون زده باشند، حتما شیمی درمانی تجویز می‌شود.
