تنبــیه و تشـویق

تنبیه ( به انگلیسی: punishment) در روان شناسی گفته می شود به هر نوع محرک بیزارکننده ای که در کاهش نیروی (یا احتمال وقوع) پاسخ مقارن با آن، اثر فوری اما موقتی داشته باشد. تنبیه تحریکی است دردناک که به خاطر انجام رفتاری خاص، از طرف ارگانیسم دریافت می شود و عاملی است برای متوقف ساختن یا جلوگیری از بروز آن پاسخ.


اصطلاح تنبیه را موقعی می توان بهتر درک کرد که رابطهٔ آن را با اصطلاح «پاداش» در نظر گرفت. تنبیه از لحاظ تاثیری که بر فرد دارد، عیناً متضاد پاداش نیست. در حالی که پادایش احتمال وقوع پاسخ بخصوصی را «بهطور دائم» افزایش می دهد، تنبیه فقط یک اثر «موقتی» بازدارنده در بروز پاسخ بخصوص دارد.

دیــدگاه هــا

بر طبق نظریّهٔ اسکینر، تنبیه نمایشی است از یک تقویت کنندهٔ منفی (یک محرک بیزارکننده) یا دور شدن از یک تقویت کننده ی مثبت. «بنابراین مهم ترین اثر تنبیه، ایجاد شرایط بیزارکننده ای است که از ان احتراز می شود...» اما اسکینر مطلب را ادامه داده، بیان می کند که تنبیه نمی‌تواند رفتار را برای همیشه نابود «اگر از تنبیه به طور مکرر خودداری شود، تقویت کننده ی شرطی منفی به خاموشی می گراید.

در این صورت رفتار ناسازگار کم کم تقویت می شود و رفتار تنبیه شده سرانجام پدیدار می شود ... اگر تنبیه قطع گردد، رفتار مورد نظر ممکن است با نیروی تمام ظاهر شود. »روانشناسان اجتماعی این اصطلاح را در معنای وسیعی به صورت «تحمل عواقب ناگوار و ناخوشایند (غیر از موارد بدون پاداش) برای یک عمل بکار می برند.



"ویکی پدیا"


آیــا با تنبیــه موافــق هستیــن؟

آیــا با تشویــق موافــق هستیــن؟

آیا استفـاده از شـیوه ی تقویت مثبـت و منـفی برای اصـلاح الگــوی رفتــاری انسانهــا مناسـب است؟

شرطی‌شدن فعال یک نوع یادگیری همخوان یا تداعی است. در شرطی‌شدن فعال، جانور یاد می‌گیرد که بین یکی از رفتارهای خودش، با یک پاداش یا تنبیه ارتباط برقرار کند.

شرطی‌شدن فعال در انسان:

کودکی که در هنگام خواب بدون هیچ مشکل یا عارضهٔ جسمی خاصی، صرفاً برای جلب توجه بیش از اندازهٔ والدین بداخلاقی و بدقلقی می‌کند؛ با عدم توجه والدین، دست از این رفتار خود خواهد کشید.

مثال دیگر، کودکی است که یاد می‌گیرد شیر آب گرم را ببندد؛ تا از آمدن آب داغ به وان حمام جلوگیری کند.


همچنین در کودکی که یاد می‌گیرد، حمله و خشونت نسبت به خواهر یا برادر تنبیه والدین را در پی خواهد داشت، و به این خاطر از خشونت اجتناب می‌کند. در اینجا هم شرطی‌شدن فعال مشاهده می‌شود.

البته شرطی‌شدن فعال از طریق تنبیه معایبی هم دارد، از جمله آنکه فرد یاد نمی‌گیرد چه کاری را انجام دهد و نتایجش به اندازهٔ ارائهٔ پاداش، قابل پیش‌بینی نیست. دیگر آنکه می‌تواند منجر به احساس نفرت از فرد تنبیه‌کننده یا موقعیتی که در آن تنبیه صورت گرفته، شده و اثرات مخرب‌تری به بار آورد.


"ویکی پدیا"

نمیدونم تا چه حد استدلالم درسته یا نه...
ولی تقریبا همه نوع افرادش رو داریم تو بستگان.
هم افرادی که همیشه تنبیه شدن و خیلی کم تشویق، که میشه گفت با خونواده شون اونطور که باید صمیمی نیستن و مشکلات خانوادگی دارن، گرچه بازم حتی 70% تنبیه روشون تاثیر نذاشته.
هم افرادی که نگم هیچوقت، بلکه خیلی کم تنبیه شدن و به تذکر خشک و خالی راضی شدن والدینشون، که الان هم مشکلات خانوادگی دارن(منظورم بخاطر طرز رفتارشون هست نه اینکه الکی مشکل داشته باشن، یعنی کاری رو میکنن که نباید بکنن) و البته شدن کاملا خود سر، هر کاری رو هم که دلشون بخواد انجام میدن، گاها حتی به تذکر هم اهمیت نمیدن.
ولی افرادی که تو شرایط خاص تنبیه میشن، نه همیشه، که معمولا یه رفتار غلط ریشه ای هست، مثلا برداشتن بی اجازه ی پول در صورتی که عادت بشه؛ خیلی رفتار قابل قبول تری دارن.

فقط ای کاش گزینه های نظرسنجی رو ترتیبشون رو درست میکردید، من یکم دچار دوگانگی شدم سر مفهوم گزینه ها... :n09: به ترتیب از موافق ، در شرایط خاص مخالف، در شرایط خاص موافق، مخالف باید باشن از نظر تعداد دفعات... یا من اشتباه برداشت کردم؟

برای کاهش یا حذف یه رفتار از روشهای منفی و مثبت کاهـش رفتار استفاده میشه تنبیـه خشـن ترین روش منفی کاهش رفتاری هست.

(روش منفی کاهش رفتاری استفاده مستقیم از روشهای آزاردهنده و نامطلوب برای کاهش یا حذف رفتار هست )

البته اثر تنبیه در کاهش رفتار نامطلوب میتونه موقتی باشه و تا زمانی که تنبیه کننده باشه اثر بخـش باشه،در واقع تنبیه موقتا از بروز رفتـار

نامطلوب جلوگیری میکنه. علاوه بر این امکان ایجـاد تنفر از تنبیه کننده در فرد تنـبیه شده به وجود میاد تقلیـد از تنبیه برای افرادی که شاهد

تنبیه بودن ، پرخاشگری، برخورد و با تنبیه کننده از اثرات دیگه تنبیه هست..

اونجوری که من دیدم تنبیه به همراه تشویق ... تنبیه و اجبار باید باشه ... ترس باید باشه ...
تشویق موجب دلگرمی میشه -- پول و پاداش و مرخصی و غیره

با تنبیه موافق هستم و مخالف هستم

موافقم:
مثال : باید شخص خاطی تبیه باشه تا یک سری اخلاقیات خاص در جامعه بهینه نشه به طور مثال اگه شخصی فساد داره حتی اگر

خلاف قانون عملی رو انجام نداده بشه باید مجازات بشه به دلیل مهم بودن اخلاقیات در جامعه ..ممکنه شخص کل اجتماع رو تحت تاثیر بزاره تنها نبودن

در اریکه قدرت کافی نیست این اشخاص باید از اجتماع ترد بشند و کسانی هم که حمایت میکنند از این اشخاص باید از جامعه کنار برند




مخالفم :
مثال : تنبیه یک کودک اثار سویی در روحیه اون کودک در اینده و سنین بزرگسالی میزاره




پس در کل تنبیه میتونه اسیب رسان یا مفید باشه بسته به نوع کار انجام شده از شخصی که خطاکار هست باید تنبیه اعمال بشه پس در کل یک چهارچوب خاص نمیشه برای تنبیه در نظر گرفت اما با تشویق موافق هست تشویق راندمال کاری شخص رو بالا میبره و سبب افزایش روحیه شخص در منزل و یا محیط کاری میشه