تک همسری منحصر به انسان ها نیست، بلکه رفتارهایی مانند خیانت یا جداشدن جفت ها از یکدیگر در قلمرو حیوانات نیز دیده می شود. وفادار ترین جفت ها را در این قلمرو کرکس سیاه، پنگوئن ها، سگ آبی، سمندر پشت قرمز، اسب دریایی، میمون ها، گرگ خاکستری و عنکبوت بیوه خاکستری تشکیل می دهند.
در ادامه با تک همسری در تعداد معدودی از زوج های روی زمین بیشتر آشنا می شویم:
پنگوئن امپراتور
پنگوئن های امپراتور با نام علمی Aptenodytes forsteri یکی از وفادار ترین و فداکار ترین زوج ها را در قلمرو حیوانات تشکیل می دهند. پنگوئن نر نزدیک به 2 ماه از تخمی که توسط زوج او گذاشته شده، مراقبت می کند تا پنگوئن ماده برای پیدا کردن غذا به دریا برود. البته اغلب، این پیوند خانوادگی تنها در فصل جفتگیری و تولد جوجه پایدار می ماند. در دوره های آتی اگر یکی از زوج ها به کلونی برگردد، در ابتدا برای پیدا کردن زوج پیشین خود تلاش خواهد کرد و اگر این تلاش موفقیت آمیز نباشد زوج تازه ای را انتخاب خواهد کرد.
این پرنده با نام علمی Coragyps atratus به نام کرکس سیاه امریکایی نیز شناخته می شود و آن را باید سمبل وفاداری و تک همسری در میان پرندگان دانست. این کرکس ها که ممکن است از لاشه همنوعان خود نیز تغذیه کنند، هرگز به زوجی که تمام عمر را با او سپری خواهد کرد، خیانت نمی کنند. این پرندگان نه چندان محبوب وظیفه 24 ساعته نگهداری از جوجه ها را نیز به خوبی با یکدیگر شریک می شوند.
هر سال تابستان تنها یک سوم از جمعیت سمندر های پشت قرمز با نام علمی Plethodon cinereus جفت گیری می کنند. با اینکه این پدیده در میان دوزیستان به ندرت دیده می شود؛ اما در میان این گروه، اندک زوجی که به دیگری خیانت کند با برخورد خشن و تهدید آمیز مواجه خواهد شد. جفت نر اگر حضور یک نر دیگر که می تواند رقیبی بالقوه برای او محسوب شود، احساس کند برخورد تهدید آمیزی با سمندر ماده خواهد داشت یا او را گاز می گیرد. جفت ماده ای که مورد بی وفایی قرار گرفته نیز از این قاعده مستثنی نیست و ضربات متعددی را به تنه و دم سمندر نر وارد خواهد کرد.
محققان تنها در مورد تعداد انگشت شماری از گونه های اسب دریایی تحقیق کرده اند؛ اما اغلب پژوهش های کنونی تک همسری را در میان اسب های دریایی تایید می کند. اسب دریایی ماده پس از لقاح، تخم ها را به اسب دریایی نر خواهد سپرد تا آنها را تا زمان تولد فرزندان خود درون فضای کیسه مانندی همراه خود حمل کند. به نظر می رسد هر نر در هر فصل باروری تنها تخم های یک ماده را حمل می کند و سرتاسر این فصل و احتمالا پس از آن را با جفت خود سپری خواهد کرد.
گروهی از میمون های ساکن امریکای جنوبی که از جنس Callicebus هستند، از جدا شدن از همنوعان خود بیزار هستند و در اغلب موارد آنها را در حالی می بینیم که مشغول نوازش اعضای خانواده خود هستند یا دست آنها را در دست دارند. بسیاری از این جفت ها پس از از دست دادن جفت دیگر به سراغ میمون های دیگر گروه می روند.
گرگ های خاکستری که با نام علمی Canis lupus شناخته می شوند، اغلب در گروه هایی زندگی می کنند که توسط یک جفت رهبری می شوند و اعضای دیگر گروه را چندین نسل از فرزندان و خویشاوندان نزدیک آنها تشکیل می دهند. پیش از این گمان می شد این جفت تا پایان عمر به یکدیگر وفادار هستند؛ اما بررسی هایی که در پارک ملی یلوستون انجام شده، نشان می دهد اغلب گرگ نر، گرگ های ماده دیگری را نیز برای جفتگیری انتخاب می کند و باعث رقابت در میان اعضای گروه می شود.
سگ های آبی، والدین فداکاری هستند و تمام عمر با فرزندان خود در خانه ای که ساخته اند زندگی می کنند. البته تحقیقات تازه نشان می دهد وجود زوج های متعدد دیگر در کنار آنها می تواند شرایط را برای وفادار ماندن به خانواده برای سگ های آبی دشوار کند.
تک همسری در عنکبوت های بیوه قهوه ای تنها برای ماده ها اختیاری است. آنها جفت نر خود را در حین جفتگیری می خورند و شانسی برای یک انتخاب دیگر به او نخواهند داد.
خبر آنلاین
