Printable View
درود
ما توی کشوری زندگی میکنیم که چه بهش افتخار بکنیم چه نه دارای یکی از کهن ترین تاریخ های دنیا هست
اما موضوع اینه که تاریخ و افتخارات گذشتگان به چه درد الان ما میخوره ؟
تا چه حد تاریخ یک کشور در آینده اون تاثیر گذار هست ؟
مثلا آیین های باستانی مثل نوروز و امثالهم برای شما چه قدر اهمیت داره ؟
من خودم به هیچ وجه برام اهمیت ندارم مثلا خون آریایی توی رگهام باشه یا نه و از این مسخره بازیها
آخه چه معنی میده واسم کورش شونصد سال پیش تا کجا پیش روی کرده
اصلا به درد خودش هم خورده که به دردمن بخوره یا نه ؟
من اصل رو حال میدونم و افتخار به گذشته و اینچیزها به هیچ درد من یا هیچ کس دیگه نمیخوره
هر چند شاید خیلیها اینچیزا رو دلخوشی خودشون بدونن اما سوال من اینه که توی زندگیشون کجا دردی ازشون دوا کرده ؟
با احترام به تمام دوستانی که تاریخ رو بهش علاقه مندن این نظر شخصی بنده هست
سوال آیا این هست که اهمیت کسب دانش پیرامون تاریخ چیه؟
یا پرسش از این است اگر این تاریخ متعلق به کشور زادگاه ماست فرقی میکنه یا نه؟ افتخار یا شرم داره یا نداره؟
این دوتا سوال کامل متفاوته و با پاسخهای متفاوت. فکر میکنم منظورتون سوال دومه؟
بله مشخصا سوال دوم منظورم بود:n16:
درود
اول این که دونستن تاریخ و گذشته کشور معمولا و تا اونجایی که میدونم با تفکرات نژاد پرستانه ارتباطی نداشته و نداره .
تاریخ به ما اطلاعاتی از گذشته جغرافیایی کشور , فرهنگ , علم , رسومات , دین , ادبیات , پیشرفت ها , شخصیت های تاثیر گذار مثبت / منفی , دیدگاه همسایگان و دیگر کشورها به ما گذشته / تاکنون , فرآورده های حکومت های اون زمان و کلا جایگاهی که داشتیم و داریم رو به ما نشان میده .
تاریخ میتونه درسی باشه در همه زمینه ها .
درسی که به ما تجربیات گذشتگان رو انتقال میده و میتونه در زندگی روزمره ی ما , برخورد با مسائل روزمره و نوع فرهنگ رفتاری ما هم تاثیر بذاره .
ما اول باید تاریخ رو خونده باشیم و تا حد امکان اطلاعات کافی داشته باشیم بعد بیایم تصمیم بگیریم که تاریخ برای ما سود داشته یا نه !
باید بدونیم ایران چه زمانی ایران شد . حاکمان و حکومتها به چه صورت ظهور کردن و همین حکومت ها به چه صورت رو به زوال رفتن . تاثیراتی که این تغییر حکومت ها روی کشور و فرهنگ و پیشرفت و افت و تغییرات موقعیت جغرافیایی داشتن چی بوده .
چه کسانی و چه ملت ها و اقوامی در این راه فداکاری کردن و چه افرادی در تاریخ و برای اهداف شخصی خیانت به کشورشون داشتن . چه زجرهایی که کشیده شده طی این مدت و چه فداکاری ها و از خود گذشتگی هایی صورت گرفته .
کلا تاریخ میتونه ترازویی باشه برای مقایسه جایگاه گذشته و امروزی ما و جایگاه گذشته و امروزی یک سرزمین . ما باید اول تاریخ رو خونده باشیم تا بتونیم نتیجه گیری بهتری داشته باشیم .
وقتی این موارد در تاریخ مطالعه بشه دیدگاه کلی ما هم میتونه نسبت به کشور و اتفاقات پیرامونش در حال و آینده تغییر کنه .
نتایج مطالعه و دونستن تاریخ هم میتونه برای هر شخص , متفاوت باشه و نتیجه یکسانی نداره ولی درک بهتری از کل قضیه به ما میده .
یک بیت شعر پدرم همیشه برای من میخوند که توی این مدت بخوبی آویزه ی گوشم شده :n01:
لحظه ای به خود نگر که کیستی , از کجایی و از چه جایی و چیستی
من هم طبق سنت خواستم یادآوری کرده باشم که بهتره قبل از نتیجه گیری حداقل کمی مطالعه در مورد تاریخ داشته باشیم .
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
.
یک بجث هست از نظر غرور ملی که این موضوع افتخارات باستانی میتونه استفاده بشه در تحریک غرور ملی ایرانی ها چه بسا که همیشه در سرودهای حماسی از این گذشته پرو طمطراق استفاده میشه و
با توجه به این موضوع که ایران کشوری با قومیت های مختلف هست حفظ سنت ها باعث به وجود امدن یک اتحاد ملی هست که همه اقوام و قومیت ها و دین ها و مذاهب مختلف و تحت لقای یک سنت واحد یک کل واحد را تشکیل میدند ولی اینکه ایا این گذشته در زندذگی الان ما کاربردی داره باید بگم خیر ! گذشته 2000 سال پیش ما در زندگی الان ما نقشی نداره هر چند که ایرانی ها هنوز در گذشته پر افتخار پرشیا موندند اما گذشته
100 سال اخیر مهم و کاربردی هست به قول بزرگی من با کسی که از تاریخه 100 ساله ایران اطلاعاتی نداشته باشه بجث سیا/ سی نمیکنم.. گذشته نزدیک ما [ از اغاز مشروطیت ] حایز اهمیت هست به دلیل اینکه
یک شمای کلی از شرایط را به ما میده
.
درود،
من نیز با "بت" ساختن تاریخ و ودلخوش بودن به افتخارات گذشتگان به گونه ای که منجر به خواب رفتن فرد بر بستر تاریخ شودَ موافق نیستم. این گونه نگاه کردن به تاریخ، ما را از "حال" و تدبیر اوضاع و احوال امروزمان غافل می سازد.همچنین ما را دچار غرور و خودشیفتگی وجدا دیدن و برتر شمردن خویش و قومیت خویش از دیگران می سازد. بلاوه این ،از آنجایی که در نگاشتن وقایع تاریخی کمتر اصل بی طرفی در نظر گرفته می شود و اید ئولوژی وطرز تفکر مورخ در ثبت و تحلیل وتفسیر رویدادهای تاریخی اثر می گذارد؛ ما ناخواسته با مطالعه یک اثر تاریخی در دام نگاه یک سویهء مورخ گرفتار می آییم. در نتیجه قضاوت ما نیز نسبت به مسائل مختلف تاریخ یک جانبه و بدور از انصاف شکل خواهد گرفت. اما با وجود این ما نمی توانیم به تمام آنچه که مر بوط به گذشته است پشت پا بزنیم . ما خواسته یا نا خواسته با تاریخ پیوندی ناگسستنی داریم اگر بنا بود نسل های جدید تمام تجربیات نسل گذشته را نادیده بگیرند ، انسان همواره در دایرهء تکرار در جهت کسب تجربیاتی که تنها برای خودش کاربرد دارد متوقف می شدو نسل جدید باید در گردونهء تلاش در جهت به دست آوردن همان تجربیات سر گردان می شد .این درست همان چیزی است که در دنیای گونه های دیگر جانوری رخ می دهد....
:n16:
خب چرا ؟ پرسش اصلی هم همینه گذشته چرا باید مایه غرور بشه ؟نقل قول:
-----------------------------
با بقیه حرفاتون موافقم
بله منم موافقم اینکه دونستن تاریخ چند سال اخیر لازمه هر شهروندی هست
حس خودبرتر بینی یک ایرانی نسبت به یک مثلا کانادایی که ناشی از تاریخ و افتخارات گذشتگان باشه
مثل حس برتری پسر یک شهردار نسبت به پسر یک کارمند سادست
بنظرم سوال خیلی کلی هست!
یعنی میتونه از بعضی جنبه ها اهمیت داشته باشه و از بعضی جنبه ها نه!
ولی در مجموع بنظر من یادآوری تاریخ و اتفاقات و سرنوشت حکومتها و مردم و نوع برخوردهاشون خیلی میتونه مفید باشه
همه ما میدونیم اینی که میگن باید از گذشته درس گرفت واقعیت غیرقابل انکاری هست
که مثلا اشتباهات نباید تکرار بشه
اما از این جنبه که به بهانه گذشته درخشان و مثلا سرآمدی ایران از نظر دانش در n سال قبل، غره بشیم و به خواب غفلت بریم خب خیلی هم مضر و بد هست
میگن : گیریم پدر تو بود فاضل از فضل پدر تو را چه حاصل؟
گذشته خوب و درخشان و مایه افتخار و ما صاحب فرهنگ و هنر تاریخی، ولی چه سودی برای الان ما داره؟باید بفکر بود نه درخواب!