» دست نوشته های یک بنده خدا ...

شیطان در کنجی خزیده بود - گفت:

تمامی بالهایت راشکسته ام

اما هنوز زنده ای؟

گفتم من از آب حیات خورده ام

گفت : بیخیال شو - این حرفا الکی ست

گفتم : در انتظار صبح امید ایستاده ام

آنگاه که ققنوس پر زند - خواهی دید

که هزاران فرشته در کنارم اند

بعد از آن دیگر خزید و رفت

در آن هنگام که باران ببارد من در کنارت هستم

تا میهمانی هزاران رویای واقعی را جشن بگیریم

و در آن هنگام که هزاران پروانه در گلزار ما پر زنند

دستانت را رها نخواهم کرد تا ابد

تقدیر

از تدبیر ماست

تدبیر را

اندیشه نیست

آنگاه که

دین

آئین ماست

امشب

هنوزم

تیره نیست

اسرار دلتنگی را فاش نکن

خرفهای در گوشی را کوتاه کن

در جاپی که که گوشی نیست

بگذار لحظه ها آرام بگذرند

بگذار همه چیز بگذرد

شاید فرصتی دیگر بیابی

شاید گوشی بیاید و بماند

تا آن موقع حرفهایت را نگه دار

با کتابها سخن بگو

آنها بهتر می دانند

وقتی کتابی را ورق میزنی

جای خالی ذهنت هم پر می شود

آنها همیشه جوابی دارند

حتی با کتاب می توانی

راهی پیداکنی رو به آسمان

اگر تمام آنها را هم ورق زدی

دوباره از نو بخوان

شاید جوابهای تازه ای بیابی

و در آخر

کاغذ پاره ها را کنار بگذار

دوستان تازه بجو

کتاب های تازه تر

بعد از آن

شاید گوشی هم پیدا شد

برای اسرار دلتنگی ات

امروز آروم آروم محو شدم

توی دستای خدا

دم غروب بود دیدم که دیگه رفتم

این همه تفاوت از کجا شروع شد؟ نمیدونم

این همه بالا و پایین رفتن ها

و آخرش یک تابلوی ایست

فقط هیف شد آخر خط خودم نیستم

مهمونی تعالی روحم رو جشن بگیرم

نمی دونم این فرد جدید کیه

فقط میدونم من دیگه نیستم

خدایا فقط ، تو هستی و بس

همین برام کافیه

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

مثل غنچه ای در سبزه زار در انتظار اولین صبح بهارم

تا آروم آروم با نورافشانی خورشید روییده بشم

دلتنگم برای گرمای بهار

نجواهای این روزهای من
از جنس بلور است
از جنس دلتنگی
به موسیقی که گوش میدهم
در لحظه فرو می روم
در لحظه ناب سکوت
در این روزها
کارم جز دلتنگی نیست
گاهی دلم می سوزد
برای بینوایانی در دور دست
با موسیقی خود را به خواب میزنم
تا ناله برادر و خواهر های کوچکم را نشنوم
همانان که شیاطین خانه هایشان را به آتش کشیدند
همانان که ستاره های شوم تاریکی
به دور خانه ی شان حلقه زده
اما امید دارم روزی رها خواهند شد ، از بند اهریمن
تا آن روز با موسیقی روز را شب می کنم
تا شاید روزی از میان ابرهای تیره
خورشید طلوع کند

امروز به همه خندیدم
به خودم
به کوه
به باران
به دریا
به باد
سر آخر
مثل برگی رها بودم
رها شده در باد
که مرا به هر سو تکانی میداد
وقتی که عطر گل های یاس در هوا پیچید
غرق در یاس بودم
یک دسته شکوفه ی تازه
به دورم تاب میخورد در باد
و دستانم رو به آسمان باز
و من هنوز
بودم در خواب

همه راه هایم به سوی تو بود

همه کار هایم برای رضای تو بود

همه گفته هایم به اندیشه تو بود

همه ی سالهایم برای تو بود

جای خالی یارانم دستان تو بود

همه ی یادگارانم

همه رازدارانم،

نور روشنی بخش چشمانم

همه تو بودی و بس

شفادهنده درد های بی درمانم

بخشاینده گناهانم

فقط و فقط تو هستی و بس

این قطعه رو تقدیم می کنم به روح والای شهدا از صدر اسلام تاکنون
نام شعر "شهید رفت "
شهید رفت
تا من بمانم
تو بمانی
ما بمانیم
تا هیچکس
تنها نماند
تا کسی
لگد نکند
گل شقایق را
شاید زیر آن
قطره ای خون
ریخته باشد
لاله هم
از خون او
روئیده باشد
در چشمهای
مادرش هم خون
جای گریه باشد
شاید کودکی هم
در آن نزدیکی
بی پدر
خوابیده باشد
آسمان هم
در وقت غروب
رنگ خون
گرفته باشد
دست آخر هم
سر در تابوت
به منزل
باز گشته باشد