آزمونی عملی برای نظریه ریسمان
دانشمندان دانشگاه توسون مریلند آزمونی عملی را برای نظریه ریسمان (string theory) ارائه داده‌اند.
(ایسنا)، این نظریه مبتنی بر حرکات سیارات، قمرها و سیارک‌ها بوده و تداعی‌کننده آزمون مشهور گالیله در خصوص گرانش با پایین انداختن توپ‌هایی از برج پیزاست.
نظریه ریسمان یک چهارچوب نظری برای درک تمامی نیروها در جهان است که نمی‌توان آن را با ابزار کنونی آزمود، زیرا سطح انرژی و مقیاس اندازه برای مشاهده اثرات نظریه ریسمان بسیار بی‌نهایت هستند. این تئوری همچنین «نظریه همه‌چیز» خوانده می‌شود.
دانشمندان دانشگاه توسون با الهام از گالیله و نیوتن بر این باورند که اندازه‌گیری‌های دقیق از مکان‌های اجرام منظومه شمسی می‌تواند هر تفاوت جزئی در آنچه توسط نظریه نسبیت عمومی پیش‌بینی می‌شود را آشکارسازی یا محدودیت‌های جدیدی را برای اندازه‌گیری اثرات نظریه ریسمان ایجاد کند.
نظریه ریسمان به دنبال ارائه پلی بین دو نظریه ناسازگار یعنی نظریه نسبیت عمومی انشتین (نظریه غالب گرانش) و مدل استاندارد فیزیک بنیادی یا نظریه میدان کوانتومی است.
نظریه ریسمان به این موضوع اشاره می‌کند که تمامی ماده و انرژی در جهان از ریسمان‌های تک‌بعدی ساخته شده‌اند.
تصور می‌شود، این ریسمان‌ها یک کوینتیلیون برابر کوچک‌تر از اتم هیدروژن بی‌نهایت کوچک باشد و بنابراین، برای شناسایی‌شدن غیرمستقیم، بیش از اندازه کوچک هستند.
همچنین یافتن شواهدی از ریسمان‌ها در یک شتاب‌دهنده ذرات نیازمند میلیون‌ها برابر انرژی بیشتری در مقایسه با آنچه که برای شناسایی ذره مشهور بوزون هیگز لازم بود، است.
دکتر جیمز اودوین از گروه فیزیک، نجوم و دانشگاه توسون و نویسنده ارشد این مقاله، گفت: آنچه ما شناسایی کرده‌ایم شیوه‌ای مستقیم برای کشف ترک‌هایی در نسبیت عمومی است که می‌توان آن‌ها را با نظریه ریسمان توضیح داد.
اودوین و تیم تحقیقاتی‌اش نظریه‌ای را بسط داده‌اند که توسط گالیله و نیوتون برای توضیح گرانش استفاده شد.
گالیله دو توپ با وزن‌های مختلف را از فراز برج پیزا به پایین انداخت تا نشان دهد که آن‌ها چگونه همزمان به زمین برخورد می‌کنند.
نیوتون نیز سال‌ها بعد متوجه شد که همان آزمایش توسط طبیعت و در تمامی زمان‌ها در فضا صادق است؛ جایی که قمرها و سیاره‌ها منظومه شمسی به طور مداوم به سمت یکدیگر و همزمان با مدارگردی در اطراف مراکز جرمی‌شان سقوط می‌کنند.
نیوتون با استفاده از تلسکوپ مشاهده کرد که مشتری و قمرهای گالیله با شتاب یکسان به سمت خورشید حرکت می‌کنند. همین آزمایش را می‌توان در مورد نظریه ریسمان به کار برد.
میدان گرانشی به تمامی اشکال ماده و انرژی با نیروی دقیقا یکسان جفت می‌شود و این مشاهده منجر به ارائه نظریه نسبیت عمومی توسط اینشتین شد که هم‌اکنون در فیزیک به عنوان اصل هم ارزی مشهور است.
نظریه ریسمان نقض اصل هم‌ارزی را پیشنهاد می‌دهد، زیرا شامل میدان‌های جدیدی است که با طور متفاوتی به اشیای دارای ترکیب‌های مختلف جفت می‌شود و موجب می‌شود که آن‌ها به صورت مختلف حتی در میدان گرانشی یکسان، شتاب بگیرند.
تیم دانشگاه توسون یافته‌های خود را در نشست انجمن نجوم امریکا ارائه داد و آن‌ها را در مجله Classical and Quantum Gravity منتشر کرد.
