توقف تغییرات جوی و چالش در نظریات علمی
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
پس از یک قرن ارائه مدلهایی درباره تغییرات جوی که اکنون نشان می دهد این مدلها نادرست بوده و نتوانستند کاهش سرعت افزایش دما دمای هوا را در حدود سال 2000 به بعد پیش بینی کنند، به نظر می رسد که نظریات دانشمندان دچار نوعی شکاف شده است.
دانشمندان اکنون تلاش می کنند علت کاهش سرعت افزایش دما را کشف کنند و تعیین کنند که آیا این فرجه کوتاه مدت است یا باید آن را به عنوان یک پدیده بلند مدت درنظر گرفت.
درک این مطلب برای برنامه ریزیهای کوتاه مدت و بلند مدت دولت ها و تجارتهای انرژی، ساخت و ساز، کشاورزی و بیمه از اهمیت بسزایی برخوردار است. بسیاری از دانشمندان اظهار داشتند که آنها انتظار دارند در سالهای آینده روند گرم شدن زمین به وضعیت سابق بازگردد.
شاید این تغییر در نتیجه کاهش گرمای به دام افتاده در بالای جو است که دلایل آن شناخته شده نیست. شاید این دلایل ترکیبی از فاکتورها و یا تغییرات ناشناخته طبیعی باشند.
رشد اقتصادی ضعیف و وقفه در گرم شدن زمین تمایل دولتها را برای تغییر چند میلیارد دلاری رویکردها از سوخت فسیلی کاهش می دهد. تاکنون حدود 200 دولت جهان توافق کرده بودند که تا پایان سال 2015، طرحی عملی برای مقابله با گرمایش زمین داشته باشند.
بژون لامبورگ آمار شناس و نویسنده " محیط زیست گرایان شکاک" که هشدارهای معتدل را برای رشد محصولات کشاورزی و سلامت انسان موثر می دارد، اظهار داشت: سیستم جوی آنچنان که همه می پندارند ساده نیست.
برخی از کارشناسان اظهار داشتند که اعتماد آنها به دانشمندان جوی کاهش یافته است چرا که درمیان آنها عدم قطعیتهای بسیاری وجود دارد.
پیش از این پنل بین دولتی تغییرات جوی سازمان ملل مجبور شد یک گزارش را که در سال 2007 ارائه کرده بود اصلاح کند چرا که در این گزارش سرعت آب شدن یخچالهای طبیعی هیمالیا اغراق شده بود و به اشتباه گفته شده بود که این یخچالها تا سال 2035 از بین می روند.
ریچارد تول کارشناس تغییرات جوی و استاد اقتصاد در دانشگاه ساسکس در انگلستان اظهار داشت: اعتماد خود به این اطلاعات طی 5 سال اخیر کم شده است.
سوانت آرنیوسیکی شیمیدان سوئدی که در فاصله سالهای 1859 تا 1927 می زیست، یکی از نخستین دانشمندانی است که وجود رابطه‌ای را در بین مقدار کربن دی اکسید موجود در اتمسفر و دمای کره زمین پیشنهاد کرد، پدیده‌ای که امروز به نام اثر گلخانه‌ای شناخته شده‌است.
انتشار گاز گلخانه ای تا سال 2010 سالانه رشد 3 درصدی داشته است. این درحالی است که انتشار گازهای گلخانه ای در جهان 75 درصد در سال 2010 بیشتر از سال 1970 بوده است.
افزایش سریع دمای جهانی در دهه های 90 و 80 یک استدلال متقاعد کننده از مسئله به وجود آورد که انتشارات انسانی عامل این افزایش دما بوده است.
قرار است پنل بین المللی تغییرات جوی سازمان ملل توقف کنونی تغییرات جوی را در گزارشی که اواخر سال 2013 در سه بخش منتشر می شود، بررسی کند. این گزارش نقشه علمی دولتها در تغییر رویکرد خود در استفاده از سوختهای فسیلی و روی آوردن به انرژیهای تجدید پذیری چون خورشید و باد خواهد بود.
کنجکاو
