استفاده از مگسها در درمان

استفاده از لارو مگسها در درمان زخمها سابقه طولانی دارد. قرنها قبل اقوامی در

استراليا؛ برمه و قوم مايا( Mayan ) درآمريکای مرکزی از مگس درمانی استفاده

ميکردند . از قرن ۱۶ ميلا دی به بعد پزشکان مختلف در جبهه های جنگ تاثير لارو

مگسها را در درمان زخمها درسالهای۱۵۵۶؛ ۱۸۲۷؛ ۱۸۶۰ و۱۹۲۰ گزارش کردند.

اولين بار در سال ۱۵۵۶ Ambroiso Pare پزشک مخصوص Henry

سوم در فرانسه اهميت واعجاز لارو مگسها را در درمان بيماریها گزارش کرد. در سال

۱۸۲۷ Barron Larey سرپرست تيم پزشکی ارتش ناپلئون اهميت لارو مگسها

را در درمان زخمها گزارش نمود . در سال ۱۸۶۰ در جريان جنگهای داخلی آمريکا

دو تن از پزشکانی که به مداوای مجروحان جنگی میپرداختند؛ يعنی Josef Jones

و Zacharias اين موضوع را گزارش کردند. دکتر Zacharias اولين پزشکی

است که خود شخصا اقدام به لارو درمانی ميکند. در سال ۱۹۲۰ William Baer

افسر پزشک ارتش آمريکا که در جريان جنگ جهانی اول برای مداوای زخمی ها به

جبهه های فرانسه اعزام شده بود ؛ در حين کار زخمهای دو سرباز نظرش را جلب کرد.

دکتر ‌‌‌‌Baer در زخمهای اين سربازان تعداد زيادی لارو مگس مشاهده کرد و ناباورانه

ملاحظه کرد که در بدن آنها تب وجود ندارد؛ زخمها عفونت نکرده و در بهبودی زخمها

تسريع قابل توجهی حاصل شده است. دکتر Baer شروع به استفاده عملی از اين يافته

علمی نمود و۶۰ بيماراز جمله۵ کودک مبتلا به عفونت استخوان Osteomyelitis

را با اين روش معالجه نمود. افسوس که اجل امانش نداد و در سال ۱۹۳۰ فوت نمود.

يک سال بعد از فوتش همکارانش نتايج کارهای او را منتشر کردند و به دنبال آن موج

مگس درمانی محافل پزشکی؛ درمانی آمريکا را فرا گرفت. بيش از۹۰۰ پزشک و جراح

در ۳۰۰ بيمارستان و مرکز درمانی اين روش را برای ۷۵۰۰ بيمار به کار بردند. ولی

در سال ۱۹۴۰ با ورود آنتی بيوتيک ها به بازار يک وقفه نسبتا طولانی در کاربرد اين

روش درمانی ايجاد شد. در سال ۱۹۴۰ اولين دسته آنتی بيوتيک ها يعنی سولفوناميدها

و سپس پنی سيلين وارد بازار شد.

درسالهای اخير با توجه به مقاومت ميکروب ها نسبت به آنتی بيوتيک ها مجددا رجعت خوبی به

اين علم پيدا شده است. درسال ۱۹۸۷؛ دکتر Ronald Sherman اين روش درمانی را

مجددا در آمريکا بنيان گذاشت. نامبرده که نخست در رشته حشره شناسی در مقطع کارشناسی

فارغ التحصيل شده بود؛ نظر به نتايج خوبی که اين روش درمانی داشت؛ تصميم ميگيرد که آن

را مجددا احيا کند. به همين منظور برای تحصيل در رشته پزشکی ثبت نام می کند و پس از

فراغت از تحصيل در رشته پزشکی ؛ در دو رشته تخصصی پزشکی که با اين موضوع مرتبط

است يعنی طب گرمسيری (Tropical medicine) و بيماری های عفونی تخصص

ميگيرد. وی اولين بار روش لارو درمانی(Maggot Therapy)را روی خود آزمايش

کرد؛ به اين ترتيب که در اتاق عمل به دستور وی زخم بزرگی در پايش ايجاد کردند وسپس

خود شخصا لارو های(Lucilia sericata) را در زخم قرارداد و ضمن مشاهده فعاليت

لارو ها و تاثير شگفت انگيز آنها در درمان زخم ؛ نشان داد که لارو ها کوچکترين تاثير سوء

برای بدن انسان ندارند. وی تا کنون بيش از ۱۰۰۰ زخم را معالجه کرده و۵۰ مقاله علمی در

همين زمينه و مشارکت درنوشتن يک کتاب در اين مورد را در کارنامه درخشان خود دارد.

به نام خدا

دوست عزیز توی مجله دانشمند حدود 1 سال قبل یه چیزایی گفته شده بود
بهر حال ممنون
ولی انگیزه اصلی مطالعه برای مگس درمانی این هست که یا اینکه در میان کثیف ترین و میکروبی ترین جاها زندگی میکند هرگز مریض نمیشود!!

نقل قول:

---

نوشته شده توسط my friend

من اگه در حال مرگ باشم و درمونم مگس باشه حاظرم بمیرم!

---

سلام
دوست من
شما مگس رو با لارو مگس اشتباه گرفتی .
من خودم تو شبکه چهار فیلمش رو دیدم . بعد از بدنیا اومدن مگس لارو رو ضد عفونی می کنن و هزار و یک جور دوا بهش می رنن جوری که دیگه خطری نداشته باشه . شبکه چهار نشون داد که یه پیرمرد که پاش کلا عفونت کرده بود
( تو جنگ حهانی ) با این روش پاش خوب شده بود .

تویه یه روستا بنده اینو دیدم حالا یا به خاطر کمبود امکانات بود یا به خاطر خواص درمانی اون

خلاصه سخنراني دکتر عباس ميرآب زاده مجري طرح مصوب صندوق با عنوان "استفاده از لارو Lucilia Sericata در درمان زخم هاي مزمن" که در تاريخ 11/8/1385 در مرکز پزشکي خاص ارائه خواهد شد در زير آمده است. اين طرح با حمايت صندوق با موفقيت انجام گشته است.



به نام خدا

خلاصه سخنراني مرکز پزشکي خاص
عنوان : استفاده از لارو Lucilia Sericata در درمان زخم هاي مزمن

اولين نوشته اي که در مورد لارو درماني موجود است مربوط به کتابهاي آسماني قرآن، انجيل، تورات ميباشد. در بدن پاک و مطهر پيامبر بزرگوار حضرت ايوب (ع) زخم هاي بزرگي ايجاد مي شود، حضرت ايوب از درگاه خداوند متعال طلب کمک مي کند. زخم هاي حضرت ايوب توسط لاروهاي نوعي مگس کاملاً بهبود مي يابد.

ستفاده از لارو مگس ها در درمان زخم ها سابقه طولاني دارد. قرنها قبل اقوامي در استراليا، برمه و قوم ماياها (Mayan) در امريکاي مرکزي از لارو درماني استفاده مي کرده اند. از قرن 16 ميلادي به بعد پزشکان مختلف در جبهه هاي جنگ تاثير لارو مگس ها و درمان زخم ها را در سالهاي 1356،1827،1860،1920 گزارش کردند.

اولين بار در سال 1556 Ambroiso Pare پزشک مخصوص هنري سوم در فرانسه اهميت و اعجاز لارو مگس ها را در درمان زخم ها را گزارش نمود. در سال 1860 در جريان جنگ هاي داخلي آمريکا دو تن از پزشکاني که به مداواي مجروحان جنگي پرداختند يعني Zacharias و Josef Jones اين موضوع را گزارش کردند. دکتر Zacharias اولين پزشکي است که خود شخصاً اقدام به لارو درماني مي کند و بالاخره در سال 1920 در جريان جنگ اول جهاني در کنار رنج و درد و محروميت و معلوليت و مرگ ميليون ها انسان بي گناه زمزمه نجات هزاران نفر به مشام William Baer رسيد، افسر پزشکي ارتش آمريکا که براي مداواي زخمي هاي جنگ به جبهه هاي فرانسه اعزام شد و زخم هاي دو سرباز نظرش را جلب کرد. دکتر Baer در زخم هاي اين سربازان تعداد زيادي لارو مگس مشاهده کرد و ناباورانه ملاحظه کرد که در بدن آنها تب وجود ندارد، زخم ها عفونت نکرده و در بهبودي زخم ها تسريع قابل توجهي حاصل شده است. دکتر Baer شروع به استفاده عملي از اين يافته علمي نمود و 60 بيمار را با اين روش ازجمله 5 کودک مبتلا به عفونت استخوان (Osteomyelitis) را معالجه نمود، افسوس که اجل امانش نداد و در سال 1931 فوت نمود. يکسال بعد از فوتش همکارانش نتايج کارهاي او را منتشر کردند و به دنبال آن موج لارو درماني محافل پزشکي ، درماني سراسر آمريکا را فرا گرفت. بيش از 900 پزشک و جراح در 300 بيمارستان و مرکز درماني اين روش را براي معالجه 7500 زخم انسان به کار بردند. افسوس که در سال 1940 با ورود آنتي بيوتيک ها به بازار يک وقفه نسبتاً طولاني در کاربرد اين روش درماني ايجاد شد. در سال 1940 اولين دسته آنتي بيوتيک ها يعني سولفوناميدها و سپس پني سيلين وارد بازار شد.

در سال هاي اخير با توجه به مقاومت ميکرب ها به آنتي بيوتيک ها مجدّدا رجعت خوبي به اين علم پيدا شده است. در سال 1989 دکتر Ronald Sherman اين روش در ماني را در آمريکا بنيان گذاشت. در سال 1995علم لارو درماني در انگلستان توسط دکتر Steeve Thomas و دکتر John church شروع شد و در سال 1997 توسط دکتر Mumcuoglu در فلسطين اشغالي آغاز گشت. شروع علمي لارو درماني در فلسطين اشغالي سرگذشت جالبي دارد: در سال 1997 پيرمرد 75 سال اي که يک پاي او به علت زخم ديابتي قطع شده است در حالي به بيمارستان Hadassa در شهر قدس مراجعه مي کند که در پاي باقي مانده اش زخم عفوني بزرگي در اثر ديابت به وجود آمده است. پزشکان بعد از معاينه زخم تصميم به قطع پاي باقي مانده بيمار مي گيرند اما دکتر Mumcuoglu فرياد رس داد و فغان اين پيرمرد رنجور گشت. نامبرده تکه کوچکي از جگر گنديده گوسفند را در فضاي آزاد قرار داد، انبوهي از مگس ها به سمت اين جگر جلب شدند، ايشان مگس هاي سبز رنگ با جلاي فلزي را سيد نمود و از هر مگس 200 تا 300 تخم به دست آورد و در هر دوره درمان 1000 لارو مگس استريل را در پاي عفوني اين بيمار قرار داد ، عفونت پا در مدت بسيار کوتاهي درمان شد. اين بيمار رنجور بسيار افسوس مي خورد که اگر از علم لارو درماني استفاده کرده بود اکنون از نعمت داشتن هر دو پا بهره مند بود.

در ميهن عزيزمان ايران با راهنمايي و مشارکت جراح عاليقدر آقاي دکتر مرتضي جان نثاري عضو محترم هيئت علمي دانشکده پزشکي بقيه ا... الاعظم (عج) در ديماه سال 1383 روش لارو درماني را روي زخم هاي مزمن شروع کرديم و تاکنون 25 زخم مزمن عفوني شامل زخم پاي ديابتي ، زخم بستر ، زخم سوختگي ، عفونت بعد از اعمال جراحي ، عفونت استخوان ، بطور معجزه آسا با اين روش درمان شده اند.
در اين روش نياز به بستري شدن بيمار در بيمارستان نيست ، نياز به بيهوشي نيست. هزينه آن به مراتب کمتر از روشهاي معمول پزشکي شامل جراحي و آنتي بيوتيک تراپي است. از بزاق لاروها آنتي بيوتيک Allantoin که روي طيف وسيعي از ميکرب ها موثر است ترشح ميشود. لاروها توسط قلّّاب هاي دهاني قسمت هاي نکروز ه زخم را خراش داده و با ترشح آنزيم Proteolitic بافت هاي مرده را به حالت نيمه مايع يا سوپي شکل درآورده و سپس آن را مي مکند. لاروها ترشحات آمونياکي دارند و PH زخم را به حدود8 الي 5/8 مي رسانند که در اين PH کلونيزه شدن باکتريها دچار مشکل ميشود، همچنين لاروها ترشحاتي دارند که سبب تسريع در بهبود زخم و به وجود آوردن فيبروبلاست ها مي شوند. ترشح مداوم و زياد بزاق لاروها سبب شستشوي زخم مي شود. لاروها جنب و جوش زيادي در زخم دارند که بعلت ماساژ خفيفي که در زخم ايجاد مي کنند سبب تسهيل خونرساني ميشوند. در قسمت سر لارو موهاي نوک تيز فراوان وجود دارد که برخورد فيزيکي اين موها به ميکرب ها هم سبب از بين رفتن آنها مي گردد. اين لاروها به هيچ وجه به قسمت هاي زنده زخم حمله نمي کنند و اگر آنها را روي زخم در مرحله Granulation قرار دهيم بعلت عدم تغذيه از گرسنگي تلف مي شوند.

بغير از ميهن عزيزمان ايران ، اين روش در 20 کشور ديگر از جمله آلمان ، انگلستان ، امريکا، مکزيک، ژاپن ، فلسطين اشغالي و مصر در حال انجام است. در سال 2004 ميلادي FDA اين روش را تائيد کرد.

نظر به اينکه استفاده از اين روش بطور قطع و يقين از قطع عضو و مرگ بيماراني که دچار زخم هاي مزمن هستند جلوگيري مي کند اميد است که در آينده نزديک شاهد ترويج و تفهيم اين موضوع در مجامع پزشکي کشور باشيم.

در خاتمه مراتب تشکر و قدر داني خود را از اعضاي تيم حشره شناسي سازمان پژوهش هاي علمي و صنعتي ايران که با تلاش هاي آنها اين روش به ثمر رسيد (آقايان مهندس مجيد مشايخي ، مهندس شهرام شريفي ، مهندس بهرام ايماني ، مهندس عباسعلي نصر الهي) ، همچنين مراتب سپاس خود را از صندوق حمايت از پژوهشگران کشور که هزينه هاي اجراي طرح را تامين کردند اعلام ميدارم.

کد:

---

http://www.insf.org

---

با تشکر از bb عزیز !!

PDF مقاله

پايان كابوس قطع پاي بيماران ديابتي با كمك مگس‌ها!
چند پاي بريده تا تصويب طرح لارودرماني باقي است؟

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در حالي كه تيم تحقيقاتي لارودرماني بر درمان موفق اغلب مبتلايان به انواع زخم كه با اين روش در كشور تحت درمان قرار گرفته اند و همچنين سابقه نسبتا طولاني و كاربرد موفقيت آميز اين روش در كشورهاي مختلف و تاييد آن از سوي سازمان غذا و داروي امريکا تاكيد دارند، پيشبرد جدي اين طرح به گفته تيم تحقيقاتي، به دليل عدم همراهي نهادهاي حمايتي ذي ربط معوق مانده است.
به گزارش خبرنگار علمي ايسنا، استفاده از لارومگس، زمينه درماني مشتركي بين پزشكي و حشره شناسي است كه تاكنون جان هزاران زخمي را در كشورهاي مختلف نجات داده است، بدون اين كه اين افراد نياز به بستري شدن در بيمارستان يا اعمال جراحي داشته باشند.
«لارو درماني» (Maggot Therapy) كه با استفاده از لارو گونه اي مگس به نام «Lucilia Sericata» انجام مي‌شود در درمان زخم پاي ديابتي، زخم بستر، سوختگي، عفونت استخوان (استئوميليت) و عفونت‌هاي بعد از عمل جراحي، زخم Meningomyelocell، زخم Venous Stasis Ulcers، قانقاريا، زخم Buerger،آبسه‌هاي عفوني پوستي، عفونت ناشي از زخم هاي سرطاني وساير زخم ها کاربرد دارد.
لاروهاي L.sericata كه گويي براي درمان زخم‌ها خلق شده‌اند، تنها از قسمت‌هاي نكروزه و عفوني زخم تغذيه مي‌كنند و هر گز به قسمت‌هاي زنده حمله نمي‌كنند .
تيمي از محققان کشورمان شامل يک پزشک ارتوپد، دو نفر حشره شناس و يک زيست شناس پس از سه سال مطالعه و تحقيق و بررسي اين تکنيک در حيوانات، مرحله باليني اين روش را از دي ماه 1383 در بيمارستان بقيه‌الله الاعظم (عج) تهران آغاز کرده‌اند با اين حال به دليل آنچه كم توجهي و عدم حمايت از اين طرح عنوان شده تاکنون تنها موفق به انجام حدود 30 مورد «لارو درماني» شده‌اند كه البته نتايج قابل توجهي به همراه داشته است.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

لارودرماني

يكي از بيماراني كه به تازگي با اين روش تحت درمان قرار گرفته خانم ميانسالي است كه به تشخيص پزشكان متخصص در بيمارستان‌هاي تهران، ناگزير از قطع پا بوده و تا پيش از آشنايي با تيم لارودرماني و شروع مراحل درمان، كابوس از دست دادن پا لحظه‌اي او را رها نمي‌كرده است.
وي در گفت‌و‌گو با خبرنگار ايسنا گفت: پس از اعلام نظر پزشكان كاملا مستاصل و نااميد بودم و تصور قطع پا، خورد و خوراك را از من گرفته بود تا اين كه از طريق يكي از آشنايان كه با جست‌و‌جو در اينترنت براي يافتن راه حلي احتمالي گزارش‌هاي مربوط به تيم لارودرماني در كشور را ديده بود با كار آنها آشنا شده و تماس گرفتيم. پزشكان بيمارستان چندان به اثربخشي اين روش خوشبين نبوده و حاضر به مرخص كردن من نبودند تا با امضاي رضايتنامه از بيمارستان خارج شدم و در مدتي كه توسط پزشك ارتوپد تيم تحت لارودرماني هستم، زخمم به نحو چشمگيري بهبود يافته و در آخرين آزمايشي كه دادم ميزان عفونت در محل زخم ظرف دو هفته از 118 به 75 كاهش يافته است. دکتر عباس ميراب‌زاده، عضو هيات علمي سازمان پژوهش‌هاي علمي و صنعتي ايران و متخصص حشره شناس تيم در گفت‌و‌گو با ايسنا اظهار كرد: افرادي که به زخم پاي ديابتي مبتلا مي شوند در بيمارستان بستري شده و تحت اعمال جراحي مختلف جهت پاک‌سازي زخم‌ها از عفونت و آلودگي، قرار مي‌گيرند و لذا هزينه‌ زيادي را چه از لحاظ بستري شدن و چه اتاق عمل، متحمل مي شوند و در بعضي موارد جراح به علت عدم بهبودي زخم مجبور به قطع پا از زير زانو مي شود؛ در حالي که با استفاده از اين روش درمان، زخم مزمن در بيماران ديابتي طي يک ماه تا حداکثر چهار ماه و در بيماران غيرديابتي ظرف سه تا حداکثر 20 روز به طور قطعي درمان مي‌شود.
وي خاطرنشان كرد: در اين روش نيازي به استفاده از آنتي بيوتيک، جراحي، بستري شدن در بيمارستان، بيهوشي و صرف هزينه هاي گزاف نبوده و تمام مراحل تحت نظر پزشک به راحتي در منزل قابل انجام است.
ميراب زاده تصريح کرد: در اين روش، ابتدا تخم مگس‌ها به وسيله مواد ضدعفوني کننده، ضدعفوني شده و پس از ارزيابي کيفي جهت اطمينان از استريل بودن به روي زخم عفوني بيمار قرار زده مي‌شود.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

دكتر ميراب زاده

وي در تشريح عملکرد اين مگس هاي درمانگر گفت: فعاليت لاروها سبب بالا رفتن حرارت در زخم و موجب تسريع خون‌رساني به زخم مي‌شود، همچنين لاروها جنب و جوش و حرکات فراواني در محل زخم دارند كه سبب ماساژ زخم و خون رساني بيشتر به زخم مي‌شوند.
ميراب زاده تصريح کرد: لاروها با قلاب‌هاي دهاني، قسمت‌هاي نکروزه زخم را خراش داده و با ترشح آنزيم Proteolytic بافت‌هاي مرده را به حالت نيمه مايع درآورده و سپس آن را مي‌مکند و به اين ترتيب سبب پاکسازي و از بين رفتن قسمت‌هاي مرده زخم مي‌شوند.
عضو هيات علمي سازمان پژوهشهاي علمي و صنعتي ايران ادامه داد: ترشح مداوم و زياد بزاق لاروها از يک سو سبب شست‌وشوي زخم شده و از سوي ديگر قسمت اعظم باکتري‌هايي که مورد تغذيه لارو قرار گرفته، در قسمت اسيدي دستگاه گوارش لارو (3=pH) از بين مي‌رود.
وي با بيان اين كه قدمت استفاده از لارو درماني در بهبود زخم‌هاي عفوني به قر‌ن‌ها قبل برمي‌گردد گفت: اين روش صدها سال پيش در برخي قبايل استراليا، برمه و قوم مايا در آمريکاي مرکزي استفاده مي‌شده و از قرن 16 ميلادي به بعد تاثير لارومگس‌ها در درمان زخم‌هاي مجروحان در جبهه هاي جنگ گزارش شده است. در سال 1920 در جريان جنگ جهاني اول، زخم‌هاي دو سرباز که به صورت بيهوش به مدت يک هفته در پشت جبهه بودند، نظر دکتر بائر، افسر پزشک ارتش آمريکا که براي مداواي زخمي‌هاي جنگ به جبهه‌هاي فرانسه اعزام شده بود را جلب كرد. وي در زخم‌هاي اين سربازان تعداد زيادي لاروي مگس مشاهده کرد و ديد که در بدن آنها اثري از تب و زخم‌هاي عفوني نيست.
ميراب زاده تصريح كرد: نتايج مطالعات اين پزشک آمريکايي پس از مرگش منتشر و بيش از 900 پزشک و جراح در 300 بيمارستان و مرکز درماني از اين روش براي معالجه 7500 زخم استفاده کردند. در سال 1989، دکتر شرمن، کارشناس حشره‌شناسي و پزشک با دو تخصص طب گرمسيري و بيماري‌هاي عفوني، اين روش درماني را در آمريکا مجدداً احيا و در سال 2004 ميلادي سازمان غذا و داروي آمريکا (FDA) اين روش را تائيد کرد.
وي با بيان اين که بسياري از پزشکان و کادر درماني کشور از وجود اين روش درماني بي‌اطلاع هستند، گفت: در صورت حمايت نهادهاي مسؤول به راحتي مي توان با هزينه اي بسيار کم، لاروي مورد نياز براي درمان بيماران در سراسر کشور را توليد کرد.
ميراب زاده با اشاره به اين كه ايران، بيست و يكمين كشوري است كه از اين روش درماني استفاده مي‌كند، خاطرنشان كرد: پيگيري جدي اين روش در قالب طرح ملي نيازمند مجوز وزارت بهداشت است كه در صورت تاييد و تخصيص بودجه لازم از سوي مراجع مربوطه نظير معاونت علمي و فناوري رياست جمهوري اين طرح موفق در سطح کشور گسترش خواهد يافت و با راه‌اندازي يک مرکز لارو درماني مجهز نيازهاي درماني تمامي مبتلايان به زخم مزمن پاسخ داده خواهد شد.
انتهاي پيام