بیش فعالی تو 20 سالگی؟

به نظر خودم مسخره است ولی بعضی افکار و کارهام شبیه نشانه های بیش فعالیه.مثلاً تمرکز کردن برام کار ساده ای نیست و باید با افکار زیادی تو ذهنم دست و پنجه نرم کنم و اونا رو کنار بزنم تا بتونم تمرکز کنم و بعد از چند دقیقه متوجه می شم که حواسم به موضوع اصلی نیست.
تمایل دارم همه کارها رو با هم انجام بدم که ممکنه باعث سردرگمیم بشه. مثلاً تو امتحان ها یه سؤال رو دارم حل می کنم اما ناخودآگاه به سمت سؤال های دیگه کشیده می شم . بعضی وقت ها سؤالی رو جا می ذارم.
این تمایلم به multitasking باعث می شه که بعضی کارها رو از قلم بیاندازم و دچار عذاب وجدان بشم.
توی داشتن چیزها وسواس دارم و همش علاقه دارم که چیزهایی که نیاز دارم و گرفتم نباید تموم شن و یه کم ازشون بمونه. همچنین اگه توی محیط دور و برم چیزی سر جاش نباشه اعصابم خورده و حتی موقع خواب هم مانع خوابیدنم می شه. ولی آدم مرتبی نیستم! یا اگه کاری نیمه تموم داشته باشم همش فکرم درگیر اونه و تمرکز کردن روی چیز دیگه ای برام خیلی سخته.
اعتماد به نفس هم ندارم.
به نظر خودم زیاد اشتباه می کنم.
معمولاً هم چیزهای ریز و ساده یادم میرن. مثلاً اولین بار که به جایی وارد می شم محل ورودم رو یادم نمیاد و محل هایی که باهاشون سرو کار دارم رو دیر یاد می گیرم.
خودم فکر نمی کنم ADHD داشته باشم. توی کودکی هم خیلی آروم بودم. نمی دونم مشکلاتی که دارم جدیه یا نه و این که چی کار کنم؟ آیا روی تحصیل تاثیر منفی داره؟

بیش فعالی ربطی به سن نداره وقتی فعالیت دوپامین از حالت عادی خارج شه باعث بیش فعالی میشه

بیش فعالی همون حالتی شبیه به خوردن مواد آمفتامین داره؟