با رییس جمهور . .

سلام . اگه مناسب نیست لطفا پاک بشه
ممنون :)



مقاله مهم حسن روحانی در واشنگتن پست:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سه ماه پیش، کارزار انتخاباتی تدبیر و امید حمایت گسترده مردمی از آن خود کرد. ایرانیان رویکرد مرا در قبال مسائل داخلی و بین المللی پذیرفتند، چراکه آن را به عنوان رویکردی دیدند که سالها پیش باید انجام می شد. من متعهد به تحقق وعده هایی به مردم هستم که شامل قولم به تعامل سازنده با جهان است.
حسن روحانی، رئیس‌جمهور ایران، طی مقاله‌ای در روزنامه آمریکایی واشنگتن‌پست با عنوان «چرا ایران به دنبال تعامل سازنده است» نوشت: دوران دشمنی خونین گذشته است.

به گزارش سرویس بین الملل سایت خبری تیک Tik.ir، در این مقاله آمده است: سه ماه پیش، کارزار انتخاباتی تدبیر و امید حمایت گسترده مردمی از آن خود کرد. ایرانیان رویکرد مرا در قبال مسائل داخلی و بین المللی پذیرفتند، چراکه آن را به عنوان رویکردی دیدند که سالها پیش باید انجام می شد. من متعهد به تحقق وعده هایی به مردم هستم که شامل قولم به تعامل سازنده با جهان است.

جهان تغییر کرده است، سیاست بین المللی دیگر یک بازی با حاصل جمع صفر نیست بلکه عرصه ی چند بعدی است که گاهی اوقات همکاری و رقابت همزمان رخ می دهد. دوران دشمنی های خونین گذشته است. انتظار می رود که رهبران جهان تهدیدها را به فرصت تبدیل کنند.

روحانی در ادامه از سیاستی «برد-برد» که پیشتر نیز از آن گفته بود و نیز در نظر گرفتن منافع هر طرف با توجه به منافع همه دفاع می‌کند.

رئیس جمهور از افراطی‌گری به عنوان مشکلی برای «همه» نام می‌برد که حتی اگر هزاران مایل دورتر از کشوری رخ دهند، باز هم کسی در برابر آن ایمن نیست.

رئیس‌جمهوری ایران در مورد برنامه اتمی نیز می‌گوید به جای تمرکز بر «بدتر نشدن»، «ما باید فکر کنیم تا چطور وضعیت را بهتر کنیم».

او در توضیح این موضوع به بحران سوریه، برنامه اتمی ایران و رابطه این کشور با آمریکا اشاره کرده است؛ «ما باید هدفی عالی‌تر را جست‌وجو کنیم».

روحانی نوشته است: در این موارد باید به طور مشخص و واضح بدانیم چه می‌خواهیم و آن را با اراده سیاسی پشتیبانی کنیم تا کنش لازم را انجام دهیم. پس از ده سال جلو و عقل رفتن، آنچه هیچ‌کس در مورد پرونده اتمی نمی‌خواهد روشن است.

حسن روحانی در یادداشت خود به خشونت‌ها در کشورهای سوریه، عراق و افغانستان اشاره کرده «حملات شیمیایی در سوریه» را «شدیدا محکوم کرده» و در بخشی دیگر می‌گوید این خشونت‌ها از هویت واقعی این کشورها به دور است.

او می‌نویسد: برای پایان دادن به این خشونت‌ها و افراطی‌گری نیز باید همکاری متقابل کرد.

رئیس‌جمهوری ایران در مقاله خود به موضوع «هویت» به عنوان «کلید» بحران اشاره می‌کند.

در ادامه این یادداشت آمده است: برای ما رسیدن به دانش چرخه سوخت هسته‌ای و تولید انرژی هسته‌ای همانقدر برای تنوع بخشیدن به منابع انرژیمان است، که در عین حال معرف ایرانیان به عنوان یک ملت است، خواست ما برای شان و احترام و جایگاهی که در جهان داریم. بدون در نظر گرفتن موضوع هویت بسیاری از مشکلات حل نشده باقی می‌مانند

از دو بعد به چالش‌های موجود نگاه می کنم؛ نخست باید با همکاری بنیادین به دنبال برپا کردن یک گفت‌وگوی ملی بود. دوم معطوف به موضوعی گسترده‌تر است، حل بی‌عدالتی فراگیری که آتش بحران و تنش‌ها را سوخت می‌شود.

در حالی‌که به نیویورک می‌آیم تا در نشست عمومی ملل متحد شرکت کنم، از همتایانم می‌خواهم تا فرصتی که انتخابات اخیر در ایران فراهم آورده است را مغتنم بدانند. از آنها می‌خواهم از بیشترین اختیارات خود برای تعاملی با احتیاط که مردمم به من داده‌اند، استفاده کرده و پاسخی درخور به تلاش‌های دولتم برای داخل شدن در گفت‌وگویی سازنده بدهند. بیش از همه، از آنها می‌خواهم، نگاهی فراتر داشته باشند و شجاعانه به من بگویند چه می‌بینند- اگر نه برای منافع ملی خود، برای مشروعیت خود، و برای کودکانمان و نسل‌های آینده

پاراگراف اخرش واقعا حرف پر معنی ای زده

سرمقاله سیدمحمد خاتمی در روزنامه‌ی گاردین صبح فردا
(اولین مقاله خاتمی در روزنامه‌ای با ۸۰ میلیون مخاطب آنلاین)


به خاطر همه‌ی مردم اطراف جهان صميمانه آرزو دارم که آقای دکتر روحانی در طی سفرش به سازمان ملل استقبالی گرم و پاسخ‌هايی مثبت و پرمايه دريافت کند.... حمایت آشکار رهبر جمهوری اسلامی از برنامه‌های داخلی و خارجی رئیس جمهوری اسلامی ایران نیز امتیاز برجسته‌ای است که اختیارات لازم و کافی را برای حل‌و‌فصل دیپلماتیک مسائل سیاست خارجی ایران با غرب (و نه فقط مسأله‌ی هسته‌ای) به آقای دکتر روحانی و هم‌کارانش می‌دهد.
...

نقل قول:

---

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

---

جزئیاتی از سفر رئیس جمهور به نیویورک



* رئیس جمهور کشورمان در روز یکشنبه برای شرکت در شصت و هشتمین مجمع عمومی سازمان ملل متحد، تهران را به مقصد نیویورک ترک خواهد کرد

* شصت و هشتمین مجمع عمومی سازمان ملل متحد 9 صبح روز سه‌شنبه 24 سپتامبر به وقت نیویورک آغاز خواهد شد.

* آقای روحانی روز سه‌شنبه (دوم مهر ماه) در مراسم افتتاحیه آن حضور پیدا خواهد کرد.

*روحانی در اواخر روز سه‌شنبه به وقت نیویورک ( بامداد روز چهارشنبه سوم مهر ماه به وقت تهران) در مجمع عمومی سازمان ملل متحد سخنرانی خواهد کرد.

*حسن روحانی در اجلاس خلع سلاح اتمی که در روز چهارم مهر ماه برگزار خواهد شد، به عنوان رئیس جنبش غیر متعهدها سخنرانی می‌کند.

*رئیس جمهور در جر یان این سفر چندین مصاحبه با رسانه‌های معتبر بین‌المللی و آمریکایی خواهد داشت.

*روحانی در مورد دیدار احتمالی او با باراک اوباما در نیویورک، گفته است: دیدار با اوباما در دستور کار من نیست، اما هر چیزی در دنیای سیاست امکان‌پذیر است البته بسته به شرایطی که به وجود می‌آید.

*رئیس جمهور فرانسه اعلام کرده که در حاشیه‌ی نشست با آقای روحانی دیدار خواهد کرد. این نخستین دیدار میان روسای جمهور دو کشور ایران و فرانسه از سال 2005 تا کنون است.

* رئیس جمهور همچنین در جریان این سفر با بان کی مون دبیر کل سازمان ملل متحد نیز به احتمال زیاد دیدار خواهد کرد.

* محمدجواد ظریف همچنین در روز دوشنبه با کاترین اشتون دیدار خواهد کرد. پیش از این رئیس جمهور اعلام کرده بود که شاید اولین مذاکرات هسته‌یی در نیویورک انجام شود.

*دیدار با ایرانیان مقیم آمریکا نیز از جمله برنامه‌های مهم رئیس‌جمهور است.

۱ مهر ۱۳۹۲
متن کامل ترجمه مقاله محمد خاتمی در روزنامه گاردین

امید به آغاز دومینوی گفتگو و دیپلماسی


"کسانی که اسیر گذشته مانده‌اند از درون حصار خاطرات و تجربه‌های تلخ، سنگ‌های تردید و نگرانی به سوی قطار دیپلماسی پرتاب می‌کنند. ایشان متوجه نکته‌ای ساده درباره‌ی نسبت میان سیاست خارجی و سیاست داخلی نیستند. ایشان نمی‌دانند یا نمی‌خواهند این واقعیت را بپذیرند که تحولات سیاست خارجی از تحولات داخلی کشورها آغاز می‌شود."

این بخشی از مقاله سید محمد خاتمی است که در روزنامه گاردین منتشر شده است و متن کامل آن در پی آمده است:
***
امروز که دکتر حسن روحانی، رییس جمهوری اسلامی ایران، با هدف «تعامل سازنده» با جهان خود را برای ایراد سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل آماده می‌کند، به درس‌های تجربه‌ی خودم به عنوان رئیس جمهور سابق این کشور بزرگ و تلاشم برای ترویج گفت‌وگو میان ملت‌ها و کاهش دشمنی‌ها می‌اندیشم. پیرو پیش‌نهاد من، به عنوان رییس جمهور وقت ایران، سال ۲۰۰۱ از سوی سازمان ملل سال گفت‌وگوی تمدن‌ها خوانده شد. ولی علی‌رغم استقبال گسترده و جهانی از آن، پیام گفتگو به هسته‌ی سخت مناسبات سیاسی در منطقه و جهان نفوذ نکرد.

مسائل منطقه‌ی خاورمیانه و شمال آفریقا امروزه بیش از هر زمان دیگر به معضلاتی جهانی تبدیل شده است. ریشه‌‌های نه‌چندان دور این تغییرِ مقیاس و اهمیت را می‌توان در موج تحولات گسترده‌دامنی جست که در سال ۱۹۷۹ با وقوع «انقلابی غیرمنتظره» در قلب خاورمیانه آغاز شد و پس از فروپاشی نظام دوقطبی، خاورمیانه را درنوردید. خاورمیانه به یکی از کانون‌های اصلی برآمدن نیروهای جدید سیاسی، اجتماعی و ایده‌ئولوژیک و رقابت و هم‌کاری و مقاومت و ستیز میان آن‌ها با یک‌دیگر و نیز با قدرت‌های فرامنطقه‌ای تبدیل شد. امروزه کمتر مسأله‌ای را از مسائل مهم خاورمیانه و شمال آفریقا می‌توان یافت که اهمیت آن از مرزهای ملی و منطقه‌ای فراتر نباشد و به یکی از مسائل جهانی تبدیل نشده باشد. مسأله‌ی هسته‌ای ایران تنها یکی از این مسائل است که خوشبختانه در عین حال که بزرگ‌ترین آن‌ها نیست، حل باقی مسائل خاور میانه هم به چگونگی حل و فصل آن بستگی دارد.

گرچه نظریه و پیشنهاد و نظریه‌ی گفت‌و‌گوی تمدن‌ها به فضایی بسیار بلندتر و عمیق‌تر در صحنه مذاکرات سیاسی می‌نگریست و می‌توانست و می‌تواند پارادایم حاکم بر عالم و آدم را که به جنگ، نفرت و سرکوب منجر شده است به پارادایمی مبدل کند که حاصل آن حرمت انسان، صلح، آزادی و پیشرفت برای همه باشد، ولی همچنان نیاز بود که این نظریه به زبان سیاست و دیپلماسی ترجمه شود. برنامه‌ی سیاسی دکتر روحانی تحت عنوان تدبیر و امید ترجمه‌ای سنجیده و کاربردی از اندیشه‌ی گفتگوی میان ملت‌ها و تمدن‌ها در حوزه سیاست است؛ آن‌هم در زمانی که طیفی از بحران‌های سیاسیِ هم‌پوشان در حال ساختن یک فاجعه‌ی جهانی‌اند. امیدوارم انتخاب دکتر روحانی که مورد حمایت طیف گسترده‌ای از اقشار و گروه‌های اجتماعی قرار گرفت دوباره پنجره‌ی بسته‌شده‌ی امید را به سوی افق گفتگو بگشاید.

فرصت حل‌وفصل دیپلماتیک مسائل ایران و غرب، از جمله مسأله‌ی هسته‌ای ایران سال‌ها پیش در دوران ریاست جمهوری من فراهم آمد و از دست رفت. علت آن شکست اگر آن روز چندان برای عموم آشکار نبود، امروزه با انتشار کتاب خاطرات آقای جک استراو، وزیر خارجه‌ی وقت انگلستان، کتاب خاطرات آقای دکتر محمد البرادعی، دبیرکل وقت سازمان بین‌المللی انرژی هسته‌ای و نیز خاطرات آقای دکتر حسن روحانی، رئیس وقت هیأت ایرانی مذاکره‌کننده‌ی هسته‌ای، بخشی از دانش عمومی است.

شکست دیپلماسی علی‌رغم طلوع افق توافق بیش از یک دهه پیش، دو علت اصلی داشت: یکی، فشار همان سیاست‌هایی که آمریکا را پس از فاجعه‌ی یازدهم سپتامبر به تکرار فاجعه در قالب دو جنگ خسارت‌بار در افغانستان و عراق کشانده بود، به‌ویژه در عراق به بهانه‌ی کاذب مقابله با سلاح‌های کشتار جمعی که کذب آن‌ بعدا خیلی زود بر همگان آشکار شد. علت دیگر، فشار و نفوذ کشورهایی بود، خصوصا اسرائیل، که استمرار رونق و نفوذ منطقه‌ای و جهانی خود را در گرو تداوم تیرگی روابط میان ایران و غرب، خصوصاً روابط با آمریکا، و تنش در خاور میانه می‌دیدند.

کسانی که اسیر گذشته مانده‌اند از درون حصار خاطرات و تجربه‌های تلخ، سنگ‌های تردید و نگرانی به سوی قطار دیپلماسی پرتاب می‌کنند. ایشان متوجه نکته‌ای ساده درباره‌ی نسبت میان سیاست خارجی و سیاست داخلی نیستند. ایشان نمی‌دانند یا نمی‌خواهند این واقعیت را بپذیرند که تحولات سیاست خارجی از تحولات داخلی کشورها آغاز می‌شود.

دولت آقای دکتر روحانی حاصل رأی و اعتماد و امید آگاهانه‌ی مردم به تدبیر نیروهای تحول‌خواه بود، آن هم درست زمانی که ایران و منطقه بیش از هر زمانی به این تدبیر و امید نیاز داشت. این اعتماد و امید مردم در قالب رأی اکثریت رأی‌دهندگان ابراز شد، رأیی که پایگاه آن به این یا آن گرایش سیاسی محدود نبود و بخشی از اصول‌گرایان همان‌قدر در پیروزی دکتر روحانی سهم داشتند که بسیاری از اصلاح‌طلبان و حتی منتقدان سیاست‌های جمهوری اسلامی و زندانیان سیاسی. حمایت آشکار رهبر جمهوری اسلامی از برنامه‌های داخلی و خارجی رئیس جمهوری اسلامی ایران نیز امتیاز برجسته‌ای است که اختیارات لازم و کافی را برای حل‌و‌فصل دیپلماتیک مسائل سیاست خارجی ایران با غرب (و نه فقط مسأله‌ی هسته‌ای) به آقای دکتر روحانی و هم‌کارانش می‌دهد.

ایران صلح‌جو می‌توانست و هم‌اکنون هم می‌تواند که شريکی مشتاق و همدل برای نه تنها حل اختلافات ديپلماتيک و سياسی خودش با قدرت‌های جهانی باشد بلکه می‌تواند ياريگر فائق آمدن بر پاره‌ای مشکلات سياسی مزمن منطقه نيز باشد. اين البته مستلزم دلیری و خوش‌بينی است برای شنيدن صدای مردم ايران که دردمندانه آماج تحريم‌های ناعادلانه واقع شده‌اند که تهديدی جدی برای اساس جامعه‌ی مدنی و زیرساخت‌های مردم‌سالارانه‌اند.

ناکامی در ايجاد فضایی از اعتماد، عزت، احترام و گفت‌وگوی معنادار تنها باعث قوت گرفتن بيشتر نیروهای افراطی و فاقد مدارا در همه‌های طرف‌های درگیر خواهد شد. عواقب اين ناکامی نه‌تنها منطقه‌ای بلکه جهانی خواهد بود. برای اميد، انسانيت، صلح و آينده‌ای نيکوتر برای نسل‌های بعدی، و نه‌تنها برای مردم ايران که سزاوار شرایطی بهتر از ‌این‌اند، بلکه به خاطر همه‌ی مردم اطراف جهان، صميمانه آرزو دارم که آقای دکتر روحانی در طی سفرش به سازمان ملل استقبالی گرم و پاسخ‌هايی مثبت و پرمايه دريافت کند.

روند تحولات برآمده از انقلاب اسلامی ايران هم‌چنان ادامه دارد و عوامل متعددی از جمله تحولات داخلی و روابط با جهان خارج جهت مسیر آینده‌ی ایران را به شدت تحت تاثیر قرار می‌دهد. تجربه‌های شیرین و تلخ شانزده سال گذشته جنبه‌ی تازه‌ای به اصلاحات سیاسی‌ای که دکتر روحانی در سطوح داخلی و بین‌المللی بر عهده گرفته افزوده است. این تجربه‌ها ظرفيت‌های دموکراتیک نظام جمهوری اسلامی را غنی‌تر کرده است و امیدوارم بر غنای تجربه‌ی جامعه‌ی جهانی هم افزوده باشد.

رأی مردم ایران به دکتر روحانی و برنامه‌های تحول‌طلبانه‌اش در هر دو عرصه‌ی سیاست خارجی و داخلی فرصتی استثنایی و شاید تکرارنشدنی، برای ایران، غرب و همه‌ی قدرت‌های محلی و منطقه‌ای فراهم آورده است تا با سیاست خارجی گفت‌و‌گومحور و مبتنی بر رضایت، تکریم و عدالت از قلب خاورمیانه، از جمله با حل‌و‌فصل دیپلماتیک پرونده‌ی هسته‌ای ایران که کاملا قابل حل است اگر حسن نیت و انصاف در کار باشد، شاهد دنیایی بهتر برای شرق و غرب عالم باشی

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

ساعت سخنرانی رییس جمهور در مجمع عمومی سازمان ملل
1 تا 3 صبح ب وقت تهران

مثل اینکه دو تفکر وجود داره ... یکی اینکه غرب کوتاه بیاد و دوباره بریم رو غلتک دیپلماسی ... و دیگری اینکه موضع غرب نسبت به ما با 4 سال قبل فرقی نکنه ... موضع ایران که مشخصه و همه در داخل تقریبا اجماع دارند که روی خوش نشون بدیم تا غرب فشار رو کم کنه و بیاد سر میز ...اما در غرب مواضع دوگانه هست ... برخی هم میخوان همین کاهش فشار صورت بگیره و برخی ها میخوان فشار کم نشه مگر با تغییر رفتار عملی ایران ... آقای روحانی ف ظریف و خلاصه تیم دیپلماتیک دولت خیلی با تجربه هستن ، ولی من فکر میکنم اوباما اونجوری که در عمل نشون داده امتحان خودش رو در سیاست پس داده و در نهایت به نتیجه ی مطلوب میرسونه اوضاع رو ... اما من فکر میکنم اگر غرب فشار رو بر ایران کم کنه عملا ضرر میکنه ... یجورای با سیکل سینوسی مواضع ایران همراهی میکنه ... بخاطر همینه خیلی از سناتورها و دیپلمات ها به اوباما دارن فشار میارن همین الان تا اینکارو نکنه ...

با تحلیل شما موافقم
. خوب مذاکره برای افراطی های راست گرا و مخصوصا برای اسراییل ناخوشاینده ولی من فکر میکنم ک امریکا کوتاه میاد با توجه ب منافعشون و موقعیت استراتزیک ایران تو منطقه . فکر کنم الان با توجه ب رییس جمهوری اباما و روحانی بهترین زمان مذاکره ست زمان خاتمی ک بوش جنگ طلب بود ک عملا ممکن نبود و دوره ریاست جمهوری اتحمدی نزاد هم ک .. بنابراین اگه بخوان مذاکره کنند الان با توجه ب شرایط چ در داخل ایران و چ در منطقه بهترین زمانه

مثل اینکه پروژه "جام زهر 2" رو میخوان عملی کنن حالا معلوم نیست که چند قلپش رو بنوشن یا کلشو یه دفعه سر بکشن.ما که چهارم دبستان بودیم یه دفعه جام زهر رو خوردن نتیجه ش پذیرفتن قطعنامه و پایان جنگ بود حالا ایندفعه معلوم نیست نتیجه این جام زهر و نرمش قهرمانانه با هم چی از آب دربیاد.