اقیانوسها یک منبع جدید گرمای زمین
تحقیقات جدید نشان می دهد اقیانوس ها که به دلیل احتراق سوخت های فسیلی ناشی از فعالیت های انسانی هر روز اسیدی تر می شوند، در گرم شدن زمین نقش دارند.
مهر، یک گروه بین المللی از پژوهشگران انگلیسی، آلمانی و آمریکایی می گویند اقیانوس های امروزی، گازی که زمین را از پرتوهای خورشیدی حفظ می کند، کمتر آزاد می کنند.
پژوهشگران هشدار می دهند این تاثیر گسترده بالقوه ای که شناسایی کرده اند، در حال حاضر در پیش بینی های تغییر اقلیم دخالتی ندارد.
آنها می گویند انتشار دی اکسید کربن ناشی از فعالیت های انسانی در گرم شدن سیاره زمین نقش دارد چرا که اجازه می دهد گرمای خورشیدی وارد جو زمین شده و از سوی دیگر و انرژی گرمایی منعکس شده را به زمین بازگرداند و اثر گاز گلخانه ای ایجاد می کند.
این دی اکسید کربن همچنین با کاهش تعادل ph محیط اقیانوسی، آن را اسیدی می کند و از این رو تولید گاز "دی متیل سولفید" (DMS) که نوعی ترکیب سولفوری توسط پلانکتون هاست، کاهش می یابد.
این گاز سولفوری به جو آزاد می شود و پرتوهای وارد شده از خورشید را به فضا منعکس کرده و دمای سطحی زمین را کاهش می دهد.
محققان با استفاده از شبیه سازی های اقلیمی، دریافته اند تا سال 2100، انتشار DMS، 18 درصد کاهش می یابد که می تواند موجب افزایش 0.48 درجه سلسیوسی دمای جهانی شود.
این پژوهشگران مدعی اند آنها نخستین کسانی هستند که این اثر اقلیمی بالقوه را که ناشی از تغییرات در چرخه سولفور جهانی و در پی اسیدی شدن اقیانوس هاست، نشان داده اند.
آنها می گویند نتایج ما تاکید دارد که این سازوکار تاثیر اقلیمی اسیدی شدن اقیانوس ها را می توان در پیش بینی تغییرات اقلیمی آینده در نظر گرفت.
محققان هشدار می دهند اسیدی شدن اقیانوس ها ممکن است تاثیرات ناشناخته دیگری نیز بر روی زیست شناسی دریا داشته باشد که موجب کاهش بیشتر انتشار گاز سولفور شود.
نتایج این تحقیقات درنشریه Nature Climate Change منتشر شده است.
