نشانه‌ای از هویت ماده‌ی تاریک
سرانجام آشکار ساز AMS ایستگاه فضایی بین‌المللی سیگنالی را دریافت کرده است که به نظر می‌آید نشانی از هویت ماده‌ی تاریک باشد. آشکارساز AMS سر واژه‌ی طیف‌نگار مغناطیسی آلفا است
که ذرات پرانرژی پرتوهای کیهانی را اندازه‌گیری می‌کند. این آشکارساز پس از گذشت یک سال و نیم از حضور خود در ایستگاه فضایی بین‌المللی و با آشکار کردن بیش از میلیاردها ذره٬ سیگنال جدیدی
را دریافت کرده است که دانشمندان احتمال می‌دهند حاصل از حضور ماده‌ی تاریک باشد. ماده‌ای که بیش از ۸۰ درصد همه‌ی مواد جهان را تحت سلطه‌ی خود دارد.
این آشکارساز حدود ۴۰۰ هزار پوزیترون آشکار کرده است. پوزیترون جفت ضدمـاده‌ی ذره‌ی الکـترون است. انرژی این پوزیتـرون‌ها نشـان می‌دهد که احتمـالاً آن‌ها هنگامی پدید آمده‌اند که ذرات مـاده‌ی
تاریک با یکدیگر برخورد کرده‌اند و یکدیگر را نابود ساخته‌اند.
ماده‌ی تاریک هیچ نوری ساطع نمی‌کند و با تلسکوپ آشکار نمی‌شود. فیزیکدان‌ها حدس می‌زنند که ماده‌ی تاریک از WIMPها شکل گرفته‌اند که درواقع ذرات پرجرمی هستند که با هم واکنش اندکـی
دارند و هرگز با ماده‌ی معمولی واکنشی ندارند. نکته‌ی جالب‌توجه درباره‌ی این ذرات این است که خود هم ذره‌اند و هـم پادذره، بنابراین هنگـامی دو ذره با هم برخورد می‌کنند همدیـگر را نابود می‌کنـند.
اما حاصل این برخورد ایجاد پوزیترون و الکترون است.
پوزیترونی که AMS یافته است با نتیجه‌ای که از برخورد ذرات WIMP ماده‌ی تاریک با یکدیگر حاصـل می‌شود، یکـسان اسـت. مثلاً: دانشمندان با اسـتفاده از ماهواره‌های دیـگری که آشکارساز پوزیـترون
هستند دریافته‌اند که پوزیترون حاصل از ماده‌ی تاریک باید در محدوده انرژی‌هایی بیشتر از ۱۰ گیگاالکترون‌ولت یافت شوند.ماهواره‌ی AMS پوزیترون‌ها را در محدوده‌ی انرژی بین ۱۰ تا ۲۵۰ گیگاالکترون‌ولت
یافته است و فراوانی آن‌ها ازسطح انرژی ۲۰ گیگا الکترون‌ولتی به‌طور ناگهانی افزایش می‌یابد.
از سوی دیگر پوزیترون از هر سویی در عالم ظاهر می‌شود و منبع مشخص و خاصی در آسمان ندارد که این هم با یافته‌ی جدید هم‌خوانی دارد، چرا که این پوزیترون‌ها هم منبع خاصی ندارند.
ابزار ۲ میلیارد دلاری AMS در ماه می سال ۲۰۱۱ همراه با شاتل فضایی ایندور به ایستگاه بین‌المللی برده شد و فقط پس از یک سـال این آشکارساز ۶٫۸ میلـیون پوزیترون و الکترون را آشکار کرده است.
هرچه اطلاعات بیشتری جمع‌آوری شود، دانشمندان بهتر و دقیق‌تر می‌توانند درباره‌ی این یافته نظر بدهند. اگر پوزیترون‌ها از برخورد ذرات ماده‌ی تاریک شکل نگرفته باشند توضـیحات دیگری بـرای آن‌ها
وجود دارد. مثلاً وجود تپ‌اختری چرخان که میلیون‌ها ذره‌ی پوزیترون را در صفحه‌ی کهکشان راه‌شیری پراکنده می‌کند.
با همه‌ای این‌ها، دانشمندان این پروژه معتقدند که با وجود همه‌ی اطلاعات این ماهواره باز هم نمی‌توان به‌طور یقین مطمئن بود که این ذرات حاصل از ماده‌ی تاریکند یا تپ‌اختری آن‌ها را تولید کرده است.
آن‌ها هم‌چنان امیدوارند که آشکارسازهای زمینی بتوانند ذرات WIMP را آشکار کنند
منبع:
space.com
canot.ir
