تراشه‌اي كه افكار انسان را ميخ
براي نخستين بار در جهان يك تراشه كامپيوتري در مغز يك مرد معلول در آمريكا كار گذاشته شده است كه مي‌تواند افكار او را بخواند.
تراشه اي كه افكار انسان را مي خواند
به گزارش بي‌بي‌سي متيو نيگل، 25 ساله، در سال 2001 در يك حمله خياباني از گردن به پايين فلج و به صندلي چرخدار محدود شد.
پزشكان تابستان گذشته در بيمارستان "نيوانگلند سايناي" در ماساچوست اين تراشه را در سر او كار گذاشتند كه به او امكان داده است برخي وسايل خانه را با فكر كردن كنترل كند. اين تراشه افكار او را مي‌خواند و آنها را براي رمزگشايي به يك كامپيوتر مي‌فرستد.
كنترل از راه دور
او به لطف اين دستگاه و نرم‌افزارهايي كه به وسايل خانگي‌اش وصل شده است مي‌تواند با فكر كردن تلويزيون را روشن و خاموش كند، كانال‌ها را عوض يا صدا را كم و زياد كند.
دانشمندان از سال ها قبل سرگرم طراحي و توسعه سيستمي بودند كه به معلولان امكان دهد وسايل خانگي را با مغزشان كنترل كنند. مطالعات نشان داده است كه ميمون‌ها مي‌توانند يك كامپيوتر را به كمك الكترودهايي كه در مغزشان كاشته مي‌شود كنترل كنند.
اخيرا چهار نفر، كه دو نفر از آنها افراد نيمه‌معلول در صندلي چرخدار بودند، با به سر كردن كلاهي مجهز به 64 الكترود كه امواج مغزي را دريافت مي‌كرد، موفق شدند مكان‌نماي كامپيوتر (cursor) را حركت دهند.
تراشه‌اي كه براي آقاي نيگل ساخته شده و "BrainGate" نام دارد شامل تقريبا 100 الكترود به باريكي موي سر است كه در عمق يك ميليمتري بخشي از مغز كه مسئول كنترل حركت است، كار گذاشته شد. اطلاعات جمع آوري شده توسط الكترودها به كامپيوتري كه علائم مغزي را تحليل مي‌كند منتقل مي‌شود.
اين علائم براي به حركت در آوردن مكان‌نما ترجمه و تعبير مي‌شوند و به كاربر امكان مي‌دهد با فكر كردن، وسايلي مانند رايانه شخصي را كنترل كند.
پروفسور جان داناهيو، عصب‌شناس در دانشگاه براون در "رود آيلند" يكي از دانشمنداني است كه در ساخت اين دستگاه كه توليد شركت "سايبركينتيك" است دست داشته است.
وي مي‌گويد: "صفحه كامپيوتري در واقع مثل يك دستگاه كنترل از راه دور تلويزيون است. كاربر تنها كافي است كه مكان‌نما را (با فكر كردن) روي يكي از گزينه‌ها ببرد و اين معادل همان كليك كردن روي آن گزينه است."
آقاي نيگل همچنين امكان يافته است با استفاده از افكارش يك بازوي خودكار و يك دست مصنوعي را براي برداشتن يك شيئ از دست شخصي ديگر و گذاشتن آن در دست يك شخص ثالث كنترل كند.
پروفسور داناهيو اميدوار است كه پيوندهايي مانند اين در نهايت به افراد معلول امكان دهد بار ديگر بازوها و پاهايشان را به كار گيرند.
هدف بلندمدت، طراحي دستگاهي در ابعاد يك تلفن همراه است كه با باتري كار مي‌كند و مي‌تواند عضلات بيمار را به كار اندازد كه البته كاري بسيار دشوار خواهد بود.
