وقایع نگاری جنجالی ترین دادگاه تاریخ تکنولوژی
پیش‌تر درمطلبی به دعوی اولیه اپل بر علیه سامسونگ به خاطر نقض پتنت‌های طراحی و سخت‌افزاری پرداختیم. ولی پوشش روزانه دادگاهی که یک ماه به طور خواهد انجامید، می‌توانست برای مخاطبین خسته‌کننده باشد. بنابراین سعی کردیم در آستانه شروع دور سوم دادگاه، در این مطلب به طور یک‌جا به اتفاقات برجسته دو هفته ابتدایی بپردازیم. دو هفته‌ای که بیشتر به طرح دعاوی اپل اختصاص داشته. با نارنجی همراه باشید.
پیش از دادگاه: یک تقاضای ساده از جانب اپل، و یک مشکل ساده از دید سامسونگ
تقاضای اپل از سامسونگ کاملاً روشن است: سود فروش گلکسی‌هایت در امریکا را به ما بده.
در مقابل سامسونگ هم مشکل اپل را یک چیز ساده خوانده: مشکل مستطیل مشکی! (اگر این دعوا در صنعت اتومبیل‌سازی بود، احتمالاً کمپانی‌هایی که توسط بنز یا فورد تحت تعقیب قانونی قرار می‌گرفتند، آن دو را با این کنایه خطاب می‌کردند: «مشکل چهار چرخ گرد»)
قاضی به منظور کاهش زمان دادگاه و رعایت حال هیئت منصفه، از اپل خواست دعاوی خود را محدود به 4 پتنت طراحی و 3 پتنت کاربردی کند و در کنار آن، حق شکایت به خاطر صدمه خوردن از نقض «لباس تجاری» هم برای اپل محفوظ ماند.
لباس تجاری چیست؟ به طور ساده، لباس تجاری یعنی هر آشپزی برای خودش سُس مخصوصی دارد که مزه آن مختص غذاهای او است. در دنیای گجت‌ها، سس مخصوص کمپانی‌ها، همان طراحی ظاهری و نیز طراحی رابط کاربری است. اتفاقاً اپل بخت بیشتری برای اثبات چنین تخلفی توسط سامسونگ دارد، زیرا تشریح پتنت‌ها و کارکرد آنها برای هیئت منصفه خیلی مشکل‌تر از توضیح نقض «لباس تجاری» است.
تعداد کم محصول که همیشه برای اپل یک مزیت تلقی می‌شد، در دادگاه به ضررش خواهد بود چون خود مجبور است از تعداد زیادی تلفن و تبلت سامسونگی شکایت کند، ولی رقیبش قادر به تمرکز بر روی دو دستگاه (آیفون و آیپد) است.
30 جولای: انتخاب اعضای هیئت منصفه
بالاخره انتظارها به سر رسید. انتخاب 10 نفر از بین 74 نامزد عضویت در هیئت منصفه، کاری بود که به نظر نشدنی می‌آمد زیرا اپل و سامسونگ چنان در بازار یکه‌تاز هستند که بی‌شک اکثر نامزدهای عضویت در هیئت منصفه از محصولات آنها استفاده می‌کنند. ولی سر انجام 7 مرد و 3 زن هیئت منصفهٔ منتخب را تشکیل می‌دهند.
31 جولای؛ سوتِ آغاز، حمله اپل!
با شروع دادگاه یکی از خانم‌های هیئت منصفه، به خاطر اینکه کارفرمایش به او مرخصی با حقوق نداده بود و نیز به خاطر استرس زیاد دادگاه که منجر به حملات عصبی شده بود، انصراف خود را تقدیم کرد. یکی دیگر از اعضا هم با دیر آمدن خود، همه را نگران به تعویق افتادن دادگاه کرد.
صورت جلسه آغازین اپل این است: «سامسونگ پیش خودش گفت "کپی کردنِ آیفون" ساده است.» کل دعوی اپل در بخش طراحی، خلاصه می‌شود به اینکه: تا قبل از معرفی آیفون، تلفن‌های سامسونگ همه دارای طراحی زمخت و آنتن بیرونی بودند.
و از سال 2010 به بعد، به تدریج تلفن‌های سامسونگ ساده و لوح‌مانند شدند.
به نظر وکیل اپل، نقطه عطفی که منجر به تغییر سبک طراحی سامسونگ شد، معرفی آیفون و موفقیت کسب شده توسط آن بود. موفقیتی که از نظر اپل، به خاطر طراحی مینیمالیست و رابط کاربری خلاقانه آیفون بود. بعد از حمله اولیه، دیگر وکیل اپل به دفاع در مقابل ادعای سامسونگ در باره پتنت‌های استاندارد-ضروری می‌پردازد.
سامسونگ با تکیه بر پتنت‌های 3G خود، 14 دلار بابت هر آیفون و آیپد مبتنی بر 3G درخواست کرده. در مقابل اپل، می‌گوید که این غیرمنصفانه است زیرا اولاً چیپ‌های baseband به کار رفته در این دیوایس‌ها در حقیقت ساخت Intel هستند. پس اگر تخلفی صورت گرفته از جانب Intel است -که Intel هم بابت آنها حق لیسانس پرداخت می‌کند. ثانیاً قیمت هر چیپ 10 دلار است و درخواست 14 دلار بابت پتنت آنها، غیرعقلانی است.
31 جولای؛ دفاع سامسونگ!
وکیل سامسونگ به هیئت منصفه می‌گوید که اپل همه داستان را تعریف نکرده و اینکه سامسونگ همیشه کمپانی‌ای بوده که به سلیقه و نیاز مصرف کننده احترام گذاشته، پس اگر مصرف‌کننده‌ها خواهان تلفن همراه لمسی به شکل مستطیل هستند، سامسونگ گناهی ندارد که به خواست آنها احترام گذاشته. به بیان این وکیل، سامسونگ شرکتی است که رقابت می‌کند، نه کپی.
او سپس می‌گوید که آنچه اپل کپی‌کاری می‌نامد، در واقع الهام گرفتن است؛ کاری که این وکیل، اپل را نیز مبرا از آن نمی‌داند و ماجرای طراحی‌های داخلی اپل با استفاده از سبک سونی را پیش می‌کشد. وکیل سامسونگ در جایی از دفاع خود، فاش می‌کند که سامسونگ محصولات اپل را در لابراتوارهای خود کالبد شکافی می‌کند ولی نه برای کپی‌برداری، بلکه برای الهام گرفتن. و اشاره می‌کند که بهبودهای صورت گرفته در طراحی داخلی محصولات سامسونگ و تفاوت آنها با طراحی اپل، مؤید این مطلب است.
او سپس ادعای کپی از طراحی آیفون را با نشان دادن تصاویری از محصولات سامسونگ قبل از معرفی آیفون رد می‌کند.
در ادامه نیز پتنت‌های اپل را به طور کامل زیر سؤال می‌برد و استنادش بر پتنت‌های مشابهی است که قبل از آنها وجود داشته‌اند.
31 جولای؛ شهادت طراح صنعتی اپل، دیوید استرینگر: «رسماً از ما سرقت کردند»
در غیاب «سِر جاناتان آیو» دیوید استرینگر به جایگاه می‌آید. به خواست وکیل اپل، او به طور مفصل درباره روند طراحی محصولات اپل از سال 1995 به این طرف صحبت می‌کند: «ما محصولاتی را تجسم می‌کردیم که وجود خارجی نداشتند و مسیر جان‌بخشیدن به آنها را طی می‌کردیم.» او درباره گروه کوچکی از طراحان حرف می‌زند که دور یک میز آشپزخانه روی هر محصول کار می‌کردند. سپس طراحی CAD و نمونه‌سازی فیزیکی، و بهبود تک تک جزئیات را انجام می‌دادند. از نظر او اولین آیفون با سه کلمه توصیف می‌شود: «نو، اصیل و زیبا؛ چیزی که مردم می‌توانستند دوستش داشته باشند.»
به شهادت استرینگر، گروه طراحی اپل از بین صدها طرح مختلف، سرانجام به طرح نهایی آیفون 2007 رسیدند که اتفاقاً یکی از اولین طراحی‌ها بود. استیو جابز قبل از معرفی و عرضه آن، تردیدهایی در مورد آیفون داشت که ناشی از مشکلات ساخت بودند. ولی تمام آنها به موقع رفع شدند.
وکیل سامسونگ می‌گوید که اپل نیز در طراحی محصولاتش همان روشی را اتخاذ کرده که سامسونگ را به خاطر آن متهم کرده. سپس به یک ایمیل استناد کرد که استرینگر در سال 2011 نوشته بود و در آن فهرستی از محصولات رقیب در بازار تبلت را خواسته بود تا تیم طراحی بتوانند درباره آنها جلسات طوفان‌فکری برگزار کنند.
استرینگر ادعای وکیل سامسونگ را رد کرده و می‌گوید که این فهرست برای بررسی و سنجش بازار رقابتی بوده و نه طراحی یکی از محصولات آینده اپل. در دادگاه روز 31 جولای، تعداد زیادی نمونه اولیه (prototype) از آیفون و آیپد رونمایی شد که می‌توانید تصاویر آنها را دراینجامشاهده کنید.
1 و 2 آگوست؛ سه حاشیه: شیطنت سامسونگ، فرصت‌طلبی اپل و ادامه ماجرا
سامسونگ بلافاصله اسلایدهای رد شده در دادگاه (ماجرای معروف کپی اپل از سونی) را برای سایت AllthingsD ارسال کرد و این درز دادن اطلاعات مطرح شده در دادگاه به رسانه‌ها، باعث عصبانیت قاضی Lucy Koh شد، حاضران در دادگاه او را برافروخته توصیف کرده‌اند. او از وکیل سامسونگ آقای جان کویین پرسید: «می‌خواهم نقش خودتان در این کار را روشن کنید. چه کسی اجازه این حرکت را داده؟» آقای کویین بعداً با انتشار بیانیه‌ای، مسئولیت این کار را بر عهده گرفت.
اپل از این فرصت استفاده و درخواستی به دادگاه ارائه کرد: «اپل با احترام از دادگاه می‌خواهد که سامسونگ را (به خاطر افشای اطلاعات دادگاه) مجازات کند بدین طریق که حکم پرونده شکایت به خاطر نقض طراحی تلفن‌های اپل توسط سامسونگ را به نفع اپل صادر نماید و تصدیق کند که پتنت‌های مربوطه وجود دارند.»
قاضی Koh برخی مدارک مورد استناد سامسونگ (از جمله سکانسی از فیلم 2001: یک ادیسه فضایی) را که وکلا می‌خواستند با استناد بر آنها پتنت‌های آیپد را غیرقابل استناد جلوه دهند، رد کرد زیرا هیچ یک از آن مدارک، درباره محصولات عرضه شده به بازار نبودند.
3 آگوست: فیل شیلر وارد می‌شود
قاضی درخواست صدور رأی به نفع اپل، به خاطر افشای اطلاعات از سوی سامسونگ را رد کرد زیرا هیئت منصفه خبرهای پخش شده به این واسطه را مشاهده نکرده بود، در نتیجه نمی‌توانست تأثیری روی رأی داشته باشد.
شیلر وارد دادگاه می‌شود و در جایگاه قرار می‌گیرد: «ما کار روی آیفون را با بررسی این مورد آغاز کردیم که آیا می‌شود محتوای سرگرمی را روی آنها آورد یا نه... خیلی از تلفن‌های آن زمان به خوبیِ وسایل سرگرمی‌ساز نبودند.» او اشاره می‌کند که کار روی آیپد، حتی قبل از آیفون شروع شده بود.
شیلر در مورد بازخوردهای معرفی آیفون می‌گوید: «دامنه بازخوردها همان چیزی بود که می‌شد تصور کرد، از هیجان به خاطر یک محصول خلاقانه تا شک در مورد موفقیت اپل در بازار جدید.» با شروع فروش آیفون، انتظارات اپل به خوبی برآورده شد. شیلر اشاره می‌کند که در اپل یک فرمول ساده برای فروش هر نسل از یک محصول دارند: «هر نسل جدید باید تقریباً به اندازه مجموع تمام نسل‌های قبلی فروش کند.»
او در مورد آیپد می گوید: «معرفی آیپد به دلایل زیادی یک قمار بزرگ بود. اول اینکه یک دسته‌بندی جدید به شمار می‌رفت.» به قول او، در آن زمان تبلت‌ها یک دسته‌بندی مُرده به شمار می‌رفتند ولی اپل ریسک کار را پذیرفت. از دلایل موفقیت آیفون می‌گوید: «دلایل زیادی دارد؛ یکی اینکه طراحی زیبایی دارد. دوم این که کار با آن به واقع راحت است که به خاطر نوآوری‌های نرم‌افزاری و یکپارچگی است.» او دلایل مشابهی را برای موفقیت آیپد هم ذکر می‌کند.
شیلر درباره درباره تبلیغات اپل صحبت می‌کند: «تبلیغات یکی از مهمترین ابزارهای ما است... یک آگهی می‌سازیم و با آن به میلیون‌ها مشتری دسترسی پیدا می‌کنیم و به طور مستقیم حرف‌های کمپانی را می‌گوییم.» در اپل استراتژی بازاریابی "هر محصول یک قهرمان" جریان دارد.
بعد از یک تنفس 15 دقیقه‌ای، هارولد مکلنی وکیل اپل درباره لشگر محصولات سامسونگ سؤال می‌پرسد و اینکه آیا آنها رقیب محصولات اپل هستند یا خیر؟ نموداری از کانال‌های فروش محصول دو کمپانی به نمایش در می‌آید. AT&T و Verizon ، Amazon و Target ، Wal-Mart و Best Buy و در نهایت Radio Shack همگی محصولات این دو کمپانی را در کنار هم عرضه می‌کنند.
شیلر درباره Galaxy S می‌گوید: «من با دیدن آن و شباهتش به آیفون شوکه شدم، انگار از روی محصول ما کپی شده بود. ما در ابتدا کار آسانی برای بازاریابی داشتیم زیرا محصولمان متمایز بود» ولی Galaxy S به خاطر شباهتش به آیفون کار بازاریابی را بغرنج کرد.
نظر شیلر درباره رقابت پرسیده می‌شود: «رقابت عالی است... هر روز کمپانی‌های دیگر محصولاتی برای رقابت با ما می‌سازند.» اما شیلر کپی کردن را غیرمنصفانه می‌داند: «وقتی اولین Galaxy Tab آمد بیشتر هم شوکه شدم، فکر می‌کردم آنها قصد دارند کل محصولات تولیدی ما را کپی کنند» و «این کپی‌کاریشان مشتریان را سردرگم کرد که واقعاً برَند هر محصول چیست؟ باعث شد ارزش‌هایی که ما برای اپل -به عنوان سازنده این محصولات زیبا- خلق کرده بودیم کوچک جلوه کنند.»
شیلر یک تأثیر منفی دیگر هم ذکر می‌کند: «یکی از کارهای تیم‌های زیر نظر من فرآیند پیش‌بینی است... ما معتقدیم یکی از دلایل خرید محصولات سامسونگ توسط مردم این است که خیلی شبیه به آیفون و آیپد هستند.»
حالا نوبت گروه حقوقی سامسونگ می‌شود که از شیلر سؤال کنند:
چالز ورهووِن، با استناد به ایمیلی از استیو سینکلر (از کارمندان اپل) ادعای اپل در مورد اینکه آیفون اولین تلفن هوشمند است را به چالش می‌کشد. سینکلر در آن ایمیل نوشته: «سخت است که کار را با رویکرد "اولین" بودن جلو ببریم. من نمی‌دانم چند مورد بتوانیم پیدا کنیم که بشود ادعا کرد "اولین" هستند و ما انجامشان داده‌ایم.» به عنوان مثال، تلفن LG Prada در این ایمیل ذکر شده که قبل از آیفون یک صفحه تمام لمسی را ارائه کرد.
ورهووِن شباهت میان Prada و iPhone را به میان می‌آورد و از شیلر درباره اهمیت صفحه تمام لمسی می‌پرسد. بعد می‌پرسد که آیا محصولات اپل و سامسونگ در خرده‌فروشی‌ها کنار هم قرار می‌گیرند که مشتری بخواهد آنها را با هم اشتباه بگیرد. شیلر در این باره می‌گوید: «حرف‌های من مشخصاً درباره تلاش‌های بازاریابی اپل بود نه این مورد.»
یک اتفاق جالب رخ می‌دهد. وکیل سامسونگ تصویری از تلفن Infuse 4G (یکی از موارد شکایت اپل) را در کنار آیفون 3GS نشان می‌دهد تا بیان کند که امکان اشتباه گرفتن آنها به خاطر تفاوت‌ها کم است. سپس با دادن تلفن به شیلر از او می‌پرسد که آیا Infuse کلید سخت‌افزاری در بخش پایین دارد که باعث شباهت شود. اما صبر کنید! تلفنی که ورهووِن برای شیلر آورده اصلاً یک تلفن دیگر است. شیلر به او می‌گوید: «گفتم که طراحی‌شان گیج‌کننده است.»
شیلر در مرحله بعدی می‌گوید: «سامسونگ برخی از عناصر طراحی اپل را دزدیده و به همین خاطر ما معتقدیم که، محصولاتش مشتریان را گیج می‌کنند.»
وکیل سامسونگ با اشاره به فهرست خرده‌فروشی‌های مشترک محصولات دو کمپانی، اشاره می‌کند که در سه سال ابتدایی که اپل ادعا می‌کند، اصلاً محصولی از سامسونگ در این کانال‌های ارائه نمی‌شده. او اپل را متهم می‌کند که سعی داشته دادگاه را گمراه کند. شیلر که از این اتهام راضی نیست می‌گوید که برای شهادت در مورد این مطلب به خصوص در دادگاه حاضر نشده و تمایلی به گمراه کردن کسی ندارد.
وکیل سامسونگ مستقیم از شیلر می‌پرسد که آیا اپل طراحی آیفون 5 را نسبت به نسل قبلی تغییر خواهد داد یا خیر؟ بعد از اینکه اعتراض وکلا به این سؤال رد می‌شود، شیلر می‌گوید: «ترجیح می‌دهم در مورد اطلاعات محرمانه محصولات آینده صحبت نکنم.» کار وکلای سامسونگ در اینجا تمام می‌شود.
3 آگوست؛ اسکات فورستال در جایگاه
فورستال بعد از صحبت درباره جریان آشنایی با جابز، درباره سیستم‌عامل OS X می‌گوید: «هدف یک سیستم عامل این است که کل دستگاه را اداره کند. و ما یک سیستم عامل می‌خواستیم که بتواند 20 سال دوام بیاورد.» او سپس درباره آیپد صحبت می‌کند و اینکه تیمش از سال 2003 به فکر ساختن یک تبلت زیبا بدون کیبورد و بخش لولایی بود. در سال 2004 صحبت‌ها بر سر ساخت تلفن‌همراه شروع شد و فکر به کار گرفتن ایده‌های سیستم عامل لمسی تبلت، بر روی تلفن‌هوشمند به میان آمد.
فورستال درباره اداره تیم نرم‌افزاری iPhone OS صحبت کرد: «یک چالش واقعی بود. استیو (جابز) یک محدودیت بزرگ برای من وضع کرد. برای محرمانه ماندن کار ما، نمی‌خواست هیچ کس از بیرونِ اپل روی رابط کاربری کار کند... بنابراین من مجبور بودم افرادی را از داخل برای این کار پیدا کنم. در عوض اجازه داد که هر کسی را که خواستم، از سایر بخش‌ها به تیمم منتقل کنم.»
در آن زمان، فورستال شروع کرد به آوردن ستاره‌های اپل به دفتر خودش و گفتنِ اینکه «ما داریم یک پروژه جدید را شروع می‌کنیم. آنقدر محرمانه است که حتی نمی‌توانم به شما بگویم چیست. نمی‌توانم بگویم برای کی کار خواهید کرد... تنها چیزی که می‌توانم بگویم این است که اگر پروژه را بپذیرید... احتمالاً باید برای چند سال شب‌ها و آخر هفته‌ها هم کار کنید.»
او درباره استفاده صرف از منابع نیروی انسانی داخلی، و ریسکی که کار روی آیفون به پروژه‌های دیگر تحمیل کرد، به دادگاه می‌گوید: «ما در واقع انجام سایر پروژه‌ها را رها کردیم چون شاغلین آن بخش‌ها را آورده بودیم تا روی آیفون کار کنند.»
فورستال می‌گوید که یک ساختمان کامل در کمپ کوپرتینو به توسعه آیفون اختصاص یافته بود که ورود به آن و خروج، تنها با کارت‌های امنیتی ممکن بود. هر محصول در دست توسعه را با یک رنگ کدگذاری کرده بودند؛ مثلاً آیفون اصلی "ارغوانی" (Purple) نام داشت و ساختمان محل توسعه آن هم "خوابگاه ارغوانی". به قول فورستال: «خیلی شبیه خوابگاه بود چون بچه‌ها تمام وقت آنجا بودند... روی در یک برچسب "باشگاه مشت‌زنی" زده بودیم... چون اولین قانون محیط آن پروژه این بود که خارج از آن درها هیچ‌کس نباید در مورد پروژه حرف می‌زد.» (اشاره به قانون اول در فیلم باشگاه مشت‌زنی)
در ادامه فورستال درباره اینکه چطور پتنت tap-to-zoom شکل گرفت صحبت می‌کند. او شخصاً ایده double-tap برای زوم کردن را به گروه پیشنهاد کرده بود. از او سؤال می‌شود که آیا اجرای چنین ایده‌ای سخت بود. پاسخ می‌دهد: «درک چنین ساختاری و درک اینکه کاربر به چه چیزی اهمیت می‌دهد یک چالش است.» به دست آورد بینش لازم برای متمرکز شدن بر محتوا هم سخت بوده: «باید جایی متمرکز شد که منطقی است.»
وکیل سامسونگ آقای جانسون از اسکات فورستال سؤال می‌کند که آیا نگران سریع‌تر کردن پردازنده آیفون نسبت به رقبا بوده یا نه. فورستال می‌گوید: «این نگرانی را داشتم که بتوانیم به حداکثر سرعت ممکن برسیم.» سپس می‌پرسد که آیا فورستال به خاطر می‌آورد در جریان فرآیند طراحی، به تلفن سامسونگ SGH-E910 که دارای دکمه‌هایی با چینش دایره‌ای بود نگاهی کرده باشد؟ او چیزی به خاطر نمی‌آورد. وکیل سامسونگ ایمیلی از تونی فِیدل را که برای جانی آیو، استیو جابز و فورستال فرستاده شده و درباره ایده گرفتن از SGH-E910 به دادگاه ارائه می‌کند.
جابز در ذیل آن ایمیل برای آیو این نوشته را فرستاده: «شاید این جواب ما باشد. می‌توانیم یک سری کلید عددی را دور clickwheel قرار دهیم.» Johnson این مورد را مثالی از تلاش اپل برای کپی‌برداری از سامسونگ می‌داند.
(نکته: در انتهای این روز دادگاه، وکلای اپل به بخشی دیگر از ایمیل اشاره شده در بالا استناد می‌کنند که جابز در آن نوشته: «البته چینش اعداد باید مثل ساعت باشد. خودمانیم آنها از این نظر حسابی گند زده‌اند.» در جلسه معرفی اولین آیفون هم استیو جابز یک شوخی جالب با کلیت این ایده کرد، به این صورت که گفت «حالا آیفون بعدی را به شما نشان خواهیم داد» و سپس تصویر زیر را نشان داد.)
یک ایمیل دیگر رو می‌شود که در آن یکی از کارمندان اپل با نام «ژانگ هِینینگ» نوشته تیمش چندین تلفن ساخت رقبا را خریداری خواهد کرد تا ویژگی‌های آنها را مقایسه کند. فورستال این مورد را مربوط به مقایسه بین تعداد تماس‌های از دست رفته می‌داند زیرا هِینینگ در گروه مخابراتی کار می‌کند.
جانسون نمونه‌ای کالبد شکافی نرم‌افزاری و سخت‌افزاری Galaxy S توسط اپل را به هیئت منصفه نشان می‌دهد و سعی دارد نشان دهد که اپل هم کاری مشابه سامسونگ را انجام داده.
ایمیلی از اِدی کیو که در سال 2011 برای فورستال فرستاده شده و درباره یک ژورنالیست است که آیپد را کنار گذاشته تا از Galaxy Tab هفت اینچی استفاده کند. کیو نوشته «بعد از استفاده از Galaxy Tab من هم با بسیاری از نظرات او موافقم... معتقدم بازار خوبی برای هفت اینچی‌ها هست و ما هم باید یکی بسازیم. از روز شکرگزاری به این طرف، حرفم را با استیو هم در میان گذاشته‌ام و آخرین بار خیلی پذیرای ایده بوده.»
در آخر از فورستال پرسیده می‌شود که آیا به نظرش در ادامه دادگاه شواهدی دال بر کپی کردن اپل از طراحی‌های سامسونگ خواهیم دید؟ او می‌گوید: «من هرگز کسی را به کپی برداری از سامسونگ تشویق نکرده‌ام.» چرا؟ پاسخ می‌دهد: «ما می‌خواستیم یک چیز عالی بسیازیم، و فکر می‌کردیم می‌توانیم بهتر از هر کس دیگری کار کنیم. بنابراین نیازی به کار دیگری نبود.»
6 آگوست؛ شهادت متخصص طراحی صنعتی
طراح صنعتی آقای پیتر برسلر با حضور در دادگاه، درباره شباهت Galaxy S 4G به آیفون می‌گوید: «از نظر من این تلفن و طراحی‌اش به چشم خریداران معمولی در اصل با آیفون یکی است» و اینکه در مورد تبلت‌ها هم Galaxy Tab 10.1 LTE عناصر متعددی را از آیپد گرفته در حالی که سایر تبلت‌های رقیب طراحی‌های کاملاً متفاوتی داشته‌اند.
وقتی نوبت وکلای سامسونگ می‌شود، آتش‌بازی به راه می‌اندازند. ورهون چهار مورد از تفاوت‌ها میان طراحی جلوی تلفن‌های سامسونگ با آیفون را نشان می‌دهد که شباهت کلی را زیر سؤال می‌برد. برسلر موضعش را تکرار می‌کند: «به نظر من یک مشاهده‌گر معمولی قادر است ویژگی‌های کلی طراحی یک تلفن را بفهمید و نیازی نیست که به جزئیات کوچک توجه کند.» از نظر او تمرکز جداگانه بر عناصر طراحی، باعث می‌شود شباهت کلی زیر سؤال برود.
6 آگوست؛ اپل باعث و بانی بحران طراحی در سامسونگ
در این روز یک ایمیل داخلی از سامسونگ به عنوان مدرک توسط دادگاه پذیرفته شد. این یادداشتی بود که سامسونگ نمی‌خواست به دادگاه راه پیدا کند، آقای «جِی کِی شین» رئیس بخش ارتباطات موبایل سامسونگ در این ایمیل نوشته:
«ما تمام وقتمان را صرف توجه به نوکیا کرده‌ایم ولی وقتی صحبت از مقایسه تجربه کاربری با آیفون به میان می‌آید، تفاوت واقعاً از آسمان است تا زمین. این یک بحران طراحی است.»
آقای شین در بخش دیگری، درباره آنچه سامسونگ می‌تواند برای رسید به اپل انجام دهد نوشته:
- «من حرف‌هایی شبیه این را می‌شنوم: بیایید چیزی شبیه آیفون درست کنیم.»
- «وقتی همه (هم مصرف کننده و هم خود ما در صنعت) درباره تجربه کاربری صحبت می‌کنیم، کفه ترازو به نفع اپل است. آیفون تبدیل به استاندارد شده. الآن اوضاع اینچنین است.»
- «شما هیچ می‌دانید کار کردن با Omnia چقدر مشکل است؟ وقتی آیفون 2007 را با Omnia فعلی مقایسه می‌کنید، آیا صادقانه می‌شود گفت Omnia بهتر است؟»
8 آگوست؛ گزارش داخلی سامسونگ
در این روز اپل موفق شد گزارش داخلی سامسونگ که به مقایسه میان آیفون و Galaxy S اختصاص دارد را وارد مدارک کند. در این گزارش داخلی، سامسونگ به تفکیک عناصر ممتاز رابط کاربری اپل پرداخته و تغییرات لازم در رابط خودش را بر آن اساس معین کرده. در اکثر موارد نیز رابط کاربری آیفون، توسط سامسونگ بهتر تشخیص داده شده.
گر چه تشخیص مواردی که مهندسین iOS و اندروید از یکدیگر قرض گرفته‌اند تا ایده‌های جدید را عملیاتی کنند ساده است، ولی این مدرک نشان می‌دهد که سامسونگ در سال 2010 چقدر دقیق به دنبال تقلید از رابط کاربری اپل بوده.
9 آگوست؛ آمارهای فروش
در این روز گزارش آمار فروش اپل و سامسونگ در امریکا هم به دادگاه ارائه شد؛ آیفون، آیپد، آیپاد تاچ و 24 تلفن مختلف از سامسونگ در کنار 3 عضو خانواده Galaxy Tab.
اپل همیشه تمایل داشته آمار فروش جهانی‌اش را اعلام کند. ولی در گزارش ارائه شده می‌بینیم که تا دومین فصل مالی امسال 85 میلیون آیفون در امریکا به فروش رسانده و درآمدش از آن به 50 میلیارد دلار بالغ شده. در مدت زمان مشابه، 34 میلیون آیپد نیز به فروش رفته با درآمد 19 میلیارد دلار.
در همین دوره، سامسونگ در بازار سخت ولی ارزشمند امریکا، 21 میلیون تلفن‌هوشمند فروخته.
10 آگوست؛ تفکیک درخواست غرامت: اپل فقط از سود فروش سری Galaxy دو میلیارد دلار می‌خواهد
با ارائه گزارش مالی طرفین در روز گذشته، برای امروز وکلای اپل درخواست غرامت تفکیک شده‌ای را تنظیم کرده‌اند. بر اساس قانون پتنت امریکا، صاحب هر پتنت طراحی مستحص دریافت سود محصولات تقلیدی است. بدین ترتیب اپل از بابت Galaxy S و Galaxy S II به تنهایی 1.98 میلیارد دلار می‌خواهد و مجموع غرامت از این بابت با احتساب سایر تلفن‌های سامسونگ به 2.45 میلیارد دلار می‌رسد.
10 آگوست؛ مدیر پتنت‌های اپل: «فقط گربه‌های مقلدی مثل سامسونگ به پتنت‌های ما احتیاج دارند»
مدیر بخش استراتژی و ارائه لیسانس پتنت‌های اپل آقای «بوریس تکسلر» در این روز در جایگاه حاضر شد. او درباره زنجیره حوادثی که از تابستان 2010 شروع شد، می‌گوید: «آنها یکی از شرکای معتمد ما بودند و درکش برای ما ممکن نبود که چطور یک شریک نزدیک می‌تواند محصولات تقلیدی بسازد... و کار را جدی گرفتیم طوری که استیو جابز و تیم کوک با مدیران سامسونگ جلسه گذاشتند.»
دپارتمان پتنت‌های اپل سه بخش است: پتنت‌های استاندارد-ضروری، پتنت‌های کامپیوتینگ، و پتنت‌های تجربه کاربری انحصاری محصولات اپل. تکسلر درباره بخش دوم می‌گوید: «بر خلاف پتنت‌های استاندارد ضروری که باید لیسانس اعطا کنیم، این بخش (پتنت‌های کامپیوتینگ) جایی است که مجبور به ارائه لیسانس نیستیم. زیرا اولاً می‌خواهیم پاداش تلاش‌هایمان را به طور مناسب بگیریم، و ثانیاً می‌خواهیم مطمئن بشویم که تجربه کاربری متمایز محصولات اپل در امنیت باشد.»
در مورد پتنت‌های تجربه کاربری می‌گوید: «بخشی است که از نظر ما واقعاً نیازی به ارائه لیسانس نیست، مگر اینکه کسی بخواهد یک کپی از روی آیفون یا آیپد درست کند. بنابراین سخت در این مورد لیسانس می‌دهیم مگر در موارد خاص، که بدانیم به کپی‌سازی منجر نمی‌شود.»
و آقای تکسلر موارد مشخصی از کلیات رابط کاربری سامسونگ تا جزئیات آیکون‌ها را مشمول کپی می‌داند که آن را در جلسه‌ای به سال 2010 نیز به مدیران اپل گوشزد کرده.
10 آگوست؛ هشدار قدیمی اپل به سامسونگ: اندروید طراحی شده تا «کمپانی‌های تقلیدکار از اپل» را هدایت کند
اپل در سال 2010 نه تنها به سامسونگ بلکه به گوگل نیز در رابطه با تقلید از سیستم عامل iOS هشدار داده بود. گزارشی در آگوست آن سال به مدیران سامسونگ ارائه شد که در صفحه 67 آن، پتنت‌های متعددی آمده که اپل مدعی نقض آنها توسط تلفن‌های سامسونگ است.
گر چه در آن گزارش هیچ ادعای دقیق درباره نقص «لباس تجاری» یا «پتنت‌های طراحی» مطرح نشده ولی عکس‌های مشخصی در آن هست که نظرات اپل را به وضوح نشان می‌دهد. در بخش «کپی سامسونگ از آیفون» یک iPhone از منظر طراحی فیزیکی، طراحی اپلیکیشن‌ها، و حتی بسته‌بنده در کنار Galaxy S قرار گرفته است.
این گزارش، در واقع نقطه آغاز مذاکرات بوده که تمرکز آن بر روی جلب نظر سامسونگ به دریافت لیسانس پتنت‌های اپل بوده.
10 آگوست؛ پیشنهاد سال 2010 اپل: 30 دلار باید هر تلفن و 40 دلار بابت هر تبلت سامسونگ (البته همراه با تخفیف)
اپل در گذشته نیز برای ارائه لیسانس به شرکت‌هایی که اعتقاد داشته پتنت‌هایش را نقض کرده‌اند پیش‌قدم شده تا به یک توافق جامع برسد، این در مورد سامسونگ که یک "تأمین کننده استراتژیک" بوده نیز صدق کرده. در دیدارهای سال 2010 ارقام 30 دلار و 40 دلار به سامسونگ پیشنهاد شده.
پیشنهادات اپل در مواردی شامل تخقیق هم می‌شده. به عنوان مثال: استفاده از قالب طراحی با کیبورد QWERTY ، 20 درصد تخفیف؛ استفاده از پتنت‌های اپل که مایکروسافت قبلاً لیسانس آن برای ویندوز موبایل را گرفته، 40 درصد تخفیف؛ ارائه لیسانس متقابل از سوی سامسونگ، 20 درصد تخفیف.
جزئیات کاملی ارائه نشده ولی در جایی از روند کار، مذاکرات به گِل نشسته. به احتمال زیاد مبلغ بالای درخواستی اپل باعث شده دو کمپانی امروز گذرشان به دادگاه بیاُفتد.
به پیشواز هفته سوم دادگاه
بیشتر وقت دادگاه در این دو هفته به طرح دعاوی از سوی اپل و آمدن شاهدان این کمپانی به جایگاه اختصاص داشت. اما هفته سوم، با حضور شاهدان سامسونگ آغاز خواهد شد و باید منتظر ماند تا این کمپانی نیز دفاعی همه‌جانبه در برابر موارد مطروحه داشته باشد و در ادامه موارد شکایت خود بر علیه اپل را طرح کند.
در دو هفته گذشته اپل و سامسونگ قادر به دستیابی به توافق نشدند و همین قاضی Koh را وادار کرد که امروز رئسای تیم‌های حقوقی را نزد خود بخواند و از آنها بخواهد یک گزارش مشترک از موارد توافق و عدم توافق را برای ارائه به هیئت منصفه تدارک ببینند.
هر دو طرف یکدیگر را متهم می‌کنند که در فرآیند رسیدن هیئت منصفه به اتفاق آرا، سنگ‌اندازی می‌کنند. روند اختلاف به شکلی است که به نظر می‌رسد در تمام موارد قاضی Koh باید اعلام نظر کند.
منبع:narenji.ir
