نقد و بررسی بازیNeverDead
شاید همه ی ما در ذهن خود ایده های گوناگونی در مورد موجودی که هرگز نمی میرد پرداخته ایم. موجودی که به اصطلاح جاوید یا فنا ناپذیر (Immortal) نامیده می شود. و یا جدا از آن ، افسانه ها و اسطوره های فراوانی در مورد این جور افراد ، مانند اسفندیار و یا هشت روئین تن چینی ، داشته ایم. اما با وجود این که از این جور افراد در انواع افسانه ها و قصه های قدیمی خوانده ایم ، هرگز شاهد بازی نبوده ایم که در آن شخصیت اصلی آن بمیرد . در اکثر بازی ها ، یا اصلا مکانیسم و روند بازی مربوط به کشتن و مردن نمی شده ، و یا در بازی مرگ وجود داشته است. در این بازی ها ، با کشته شدن شخصیت اصلی بازی ، روند بازی می ایستد و بازی باز می بایست آن مرحله را دوباره تکرار کند. اما چیزی که با خبر ریلیز شدن بازی NeverDead به گوش همه رسید ، یک سیستم جدید در کشته شده در حین مبارزات بود. در این سیستم جدید شما در نقش یک جنگجو ، در میان هزاران اهریمن می جنگید و هرگز نمی میرید! بر خلاف دیگر بازی های این سبک (اکشن سوم شخص – Third Person Shooter) شما با ضربه های دشمن از بین نمی روید و در نقش یک فناناپذیر بازی می کنید.
در بازی NeverDead ، شما در نقش Bryce بازی می کنید. Bryceیک شکارچی اهریمن و یک فناناپذیر است که شخصیت اول و کرکتر قابل کنترل بازی NeverDead می باشد. همان طور که گفته شد اگر شما در حین بازی کردن ضربه ای بخورید ، کشته نمی شوید ؛ بلکه اجزای بدنتان به اطراف پرتاب می شود. سرتان ، بدنتان ، دستانتان و پاهایتان همه به سمتی پرتاب می شوند. با این حال شما هنوز زنده اید و می توانید حرکت کنید و از اجزای بدنتان استفاده کنید. برای این که بتوانید دوباره به حالت اولیه خودتان بازگردید می بایست با سرتان به سمت بدن رفته و اجزای پرتاب و قطع شده خودتان را پیدا کنید و دوباره خودتان را جمع و جور کنید! شما می توانید با یک دست هم بجنگید و به سمت دست دومتان که قطع شده است نروید ، ولی این کار باعث می شود که شما قدرت کمتری در شلیک کردن داشته باشید. و یا می توانید با یک پا حرکت کنید ، ولی مشخصا سرعتتان بسیار کمتر از حالت عادی خود خواهد شد.قابل توجه است که شما می توانید حتی با دستی که از بدنتان قطع شده است هم شلیک کنید! اگر دست شما قطع و به گوشه ای پرتاب شود ، شما می بینید که اگر دکمه ی شلیک را فشار دهید دستتان که روی زمین افتاده است شروع به تیر زدن می کند! شما می توانید از این قابلیت ها در راه ها و مکان های مختلف استفاده کنید. به عنوان مثال شما می توانید دستتان را به سمت حریف یا باس مرحله (Boss) پرتاب کنید و شلیک را بچسبید. دستی که پرتاب کرده اید حال به سر یا تن حریفتان چسبیده و در حال شلیک کردن است! و یا می توانید سرتان را به درون کانال کولری پرتاب کنید و با آن به مکان های مخفی خاصی بروید. بازی NeverDead ، چه در نسخه Xbox 360 و چه PlayStation 3 ، شامل موارد قابل جمع آوری (Collectible) و اچیومنت (Achievement) و تروفی (Trophy) است. شما می بایست با این قابلیت سر خود را به مکان های مخفی و یا دور پرتاب کنید تا بتوانید موارد و آیتم (Item) های گوناگونی را جمع آوری کنید.
همان طور که گفته شد دوربین بازی NeverDead سوم شخص می باشد و شما کرکتر خود را از پشت سر دنبال می کنید. دوربین در اصل به دنبال سر شخصیت می رود و اگر شخصیت تکه پاره شود ، دوربین سر شخصیت را دنبال می کند . شما می توانید سر قطع شده خود را قل دهید تا حرکت کند و به دیگر اجزای بدنتان برسد. شاید این سیستم برایتان جالب باشد ولی به جرئت می توان گفت از برگترین عوامل ضعف این بازی و گیم پلی آن همین دوربین بد آن می باشد. دوربین بازی به بدترین نحو ممکن ساخته شده است و دائما به آبجکت ها (Object) ی درون بازی برخورد می کند و لحظه ای آن جا می ایستد. و یا دوربین به گوشه دیوار ها گیر می کند و دید بازی باز را محدود می کند. آبجکت های مختلف با نزدیک شدن به دوربین حالت محو می شوند و پشتشان دیده می شود ، و همین باعث می شود که بازی باز گاهی اوقات از محیط بازی زده شود. همچنین بعضی وقت ها ، دوربین در گوشه مرحله یا Stage ای گیر می کند و بازی باز نمی تواند به اطراف خود مسلط باشد.
با این که ایده بازی بسیار عالی طراحی شده و بازی به ظاهر یک بازی بسیار پرکار و حرفه ای به نظر می رسید ، اما مشکلات ریز و درشت زیادی را در بخش گیم پلی این بازی می توان یافت. به عنوان مثال وقتی اجزای بدنتان به گوشه و کنار پرتاب می شود ، دشمنان به کنار بدنتان می روند و آن جا منتظر می مانند و تا شما سرتان را به بدنتان متصل می کنید سریع بدون این که اجازه بدهند ، ضربه ای به شما می زنند و باز اجزای بدنتان به گوشه و کنار بازی پرتاب می شود. این کار شاید خیلی به اعصاب بازی باز فشار وارد کند ، چون در بعضی مواقع هیچ راه فراری نیست و شما بلافاصله دوباره ضربه می بینید و اجزایتان به گوشه و کنار پرتاب می شود.
گیم پلی بازی بعد از مدتی خسته کننده و تکراری می شود. مرحله ها بعد از مدتی که شما مکانیسم های جدید را امتحان کردید دیگر به زیبایی مرحله های اولی نمی مانند و شما احساس می کنید که دارید زیاد از حد این بازی را ادامه می دهید.
در بازی NeverDead دو راه برای باختن وجود دارد ، اول این که Arcadia همراه فناپذیرتان کشته شود و دوم این که موجودات اهریمنی سرتان را بخورند. وقتی با سرتان در حال حرکت هستید برخی از موجودات به سمت سرتان می آیند تا آن را بخوردند . اگر آن ها سرتان را به دهانشان انداختند شما مدتی وقت دارید که طی یک مینی گیم (Mini-Game) ساده سرتان را در بیاورید ، وگرنه کشته می شوید. همان طور که گفته شد ، راه دیگر باختن در این بازی وقتی است که که همراهتان روی زمین افتاده است و شما به فکر نجات او نباشید. اگر به او کمک نکنید ، او می میرد و این باعث باختن شما می شود. این قسمت بازی را می توان یکی از بدترین قسمت های آن حساب کرد. همراهتان بارها و بارها زخمی می شود و در مکان های مختلفی به زمین می افتد. و در همین وقت ، در بسیاری از اوقات ، شما به گوشه و کنار بازی گیر می گیرید و نمی توانید به او برسید. و یا موجودات و اهریمنان دور و بر اورا گرفته اند و اجازه نمی دهند که شما به آن برسید. در کل شاید درصد زیادی از باختن های هنگام بازی به خاطر سیستم بد مردن همراهتان می باشد.
در بازی شما می توانید از شمشیرتان نیز استفاده کنید. شمشیر در این بازی بر خلاف تفنگ هایش ، بسیار عالی درست شده است و لذت فراوانی را به بازی باز در حین شمشیر زدن می دهد.
از لحاظ داستان بازی آن طور که انتظار می رفت ساخته نشده بود. البته شاید هم خیلی ها انتظار داستان خوبی از این بازی نداشتند ، ولی به شخصه با شنیدن خبر این سیستم جدید بازی با اشتیاق منتظر یک داستان خوب از این بازی بودم. بازی NeverDead می توانست داستانی پیچیده و با پیش زمینه های تاریخی و اسطوره ای همراه باشد ؛ ولی این طور که گفته شد بازی خود را به خوبی در این بخش نمایان نکرد. بازی داستانی کاملا بچگانه را همراه خود داشت . شاید به ظاهر ، داستان خوبی را به همراه خود می کشید ولی برعکس داستان بازی NeverDead کاملا کلیشه ای و تکراری بود. شخصیت پردازی ها هم می توانست بهتر از این ساخته و پخش شود ، ولی اصلا این طور نشد و برعکس شخصیت پردازی ها کاملا مصنوعی و غیر حرفه ای بودمثلا ، گه گاهی صحنه هایی از شخصیت اصلی بازی می دیدیم که با جنبه ای طنز ساخته شده بود. به عنوان مثال Bryce سر خود را درون ماشین لباس شویی می اندازد و پس از شستشو آن را در می آورد. این صحنه نه تنها باعث ایجاد فضای طنز نمی شود ، بلکه هم فضا و هم شخصیت بازی را خرد و خراب می کند.
بخش بعدی بازی ، بخش صداگذاری آن محسوب می شود. این بخش به خوبی کار شده بود و برخلاف بخش های دیگر آن مشکل خاصی نداشت. صداها به خوبی گذاشته شده بودند و افکت ها خوش جا پخش می شدند. موسیقی بازی در کل زیبا گذاشته شده بود ، ولی باز هم جای کار داشت. موسیقی هایی که پخش می شد بیشتر در سبک متال و راک بود. این نوع موسیقی ها برای این نوع بازی ها که اکشن و خشن هستند ، خوب و خوشجا محسوب می شوند و شاید فضایشان با بازی میزان باشند. اما موسیقی ها خیلی شبیه به هم بودند و تفاوت زیادی در آن مشاهده نمی شد.
بخش آخر بازی بخش گرافیکی آن است. گرافیک تکنیکی بازی خوب کار شده بود و قابل تحسین بود. مدل ها می توانستند خیلی بهتر باشند ولی باز هم در سطح خود خوب بودند. نور پردازی هم خوب کار شده بود. اما گرافیک هنری بازی و افکت های جانبی گرافیکی بازی خوب و با کیفیت نبودند. رنگ ها خیلی روشن و شاد ، و تکسچر ها نامیزان بودند. اشکالات تصویری در گوشه و کنار آبجکت های گرافیکی دیده می شد. این بخش بازی با این که اشکالات به نسبت زیادی داشت ، در برابر دیگر بخش های بازی یک قدم جلوتر بود.
در کل اگر بخواهیم به بازی NeverDead نمره ای بدهیم ، به بخش داستانی بازی نمره 10 از 20 ، به بخش صداگذاری 18 از 20 ، به بخش گیم پلی 26 از 40 و به بخش گرافیک 16 از 20 می توان داد. در کل نمره بازی :
100/70
بازی NeverDead شاید با یک ایده ی خوب را وارد دنیای بازی کرد ، ولی هرگز نتوانست آن را به خوبی پیاده کند. اشکالات ریز و درشت در گیم پلی و گرافیک بازی ، به همراه داستانی کلیشه ای و تکراری آن ؛ باعث شد که بازی NeverDead زود خسته کننده شود. البته اگر قصد خرید NeverDead را دارید به شما پیشنهاد می شود که این کار را انجام بدهید ، چون با این که گیم پلی درجه یکی ندارد ، ولی ایده ای بسیار قوی دارد که تا حد زیادی توانسته است جلوی دیگر اشکالات بازی را بگیرد.
با تشکر
مبین شاکری
Mobin.shakeri[at]yahoo.com
