تقدیم به آنان که هیچ چیز تقدیمشان نشد.......
یکی از معدود آلبومهای ایرانی بود که از تمام آهنگاش خوشم اومد،شعرها خوب بود آهنگ ضعیفی نداشت و هرکدوم یکجور زیبا بود،ولی کم و کاستی هم داشت،میشد 1 آهنگ دیگه هم اضافه کنن که بشه 8 تا...به یاد 8سال خون دادن...یا میتونستن از عناصر و افکتهای صوتی جنگی و یا قسمتی از گفته های تاثیر گذارواقعی خود رزمنده ها در حین عملیات در اهنگها استفاده کنند که توی آهنگ "مهدی یغمائی" یه قسمتی این عنصر وجود داره که به نظرم خیلی تاثیرگذاره ،
من این آلبوم رو تحسین میکنم و از عواملش تشکر میکنم...کمترین کاری بود که میشد برای این همه شهید عزیز انجام داد.
جلد و بسته بندی هم بسیار زیبا بود به خصوص اینکه عکساش به آهنگاش میخورد، فقط اون صفحه ایرانسل بین اون همه عکس زیبا بدجور تو ذوق میزد.
آلبوم های اینچنینی خیلی خوبه،به خصوص اگر آهنگ ها یک خط داستانی رو طی کنند.
محتوای مخفی: عکس های جلسه