دستگاه تولیدکننده پارازیت در شبکه های سلولی سیار

[]دستگاه تولیدکننده پارازیت در شبکه های سلولی سیار: Mobile phone Jammer

پارازیت دهنده تلفن همراه ابزاری است که مانع رسیدن سیگنال ارسالی از ایستگاه پایه (B.S.) به تلفن همراه می شود و در عمل، باعث از کارافتادن تلفن همراه (در شبکه) می شود. این تجهیزات، در هر محلی می توانند نصب شوند اما عمدتا در مکان هایی که قطع ارتباط تلفن همراه با شبکه ضروری است، دیده می شوند.

تاریخچه:
ازدیاد سریع تلقن های همراه در آغاز قرن 21 به وضع همه گیری رسید که سرانجام مشکلاتی از جمله: تجاوز به حقوق خصوصی افراد، کمک به گسترش شایعات و هم چنین موجب کمک به روش های تقلب در حوزه های آکادمیک و تحصیلی شد! در برخی ملت ها واکنش های شدیدی نسبت به وارد شدن فعالیت های فضولانه و کنکاش از طریق تلفن همراه به زندگی روزانه افراد انجام شد
زمانی تلفن های همراه آنالوگ قدیمی تر، دریافت سیگنال ضعیفی داشتند و بر اثر تداخل به وسیله نویزهای فرکانس بالا ارتباط با شبکه آن ها به سادگی قطع می شد اما پیچیدگی فزاینده تلفن های همراه دیجیتال، نیازمند ابزارهای به مراتب پیچیده تر و با جزئیات بیشتری به این منظور بود. پارازیت دهنده های تلفن همراه، راه چاره گران تری برای مقابله با امواج دریافتی بوسیله موبایل ها هستند مشابه قفس فارادی که به عنوان یک ساختار نفوذناپذیر از امواج شناخته می شود. پارازیت دهنده ها، در اصل برای محدودیت های قانونی و استفاده های نظامی برای قطع ارتباط مجرمان و تروریست ها گسترش یافتند و برخی مواقع هم برای
خنثی کردن انفجارهای ناشی از بمب گذاری هایی که از طریق ریموت و از راه دور انجام می شد، طراحی می شدند. کم کم کاربرد های غیرنظامی آن ها آشکار شد. زمانی رسید که بسیاری از شرکت هایی که با نهادهای حکومتی برای طراحی این دستگاه ها قرارداد امضا کرده بودند موضع خود را به فروش این تجهیزات به نهادهای خصوصی تغییر دادند. با وجود سرعت رشد کم، نرخ ثابتی در خرید و استفاده از آن ها وجود دارد به خصوص در مکان های اصلی کلان شهرها.

عملکرد:
مشابه بقیه پارازیت دهنده های رادیویی، این تجهیزات استفاده از تلفن همراه در شبکه را با فرستادن امواجی در فرکانس های مورد استفاده موبایل مسدود می کنند. این امواج، باعث ایجاد تداخل در ارتباط بین تلفن همراه و برج ارسال کننده امواج می شوند و موجب خارج از دسترس شدن موبایل ها در شبکه می شوند.
اکثر تلفن های همراه از باندهای فرکانسی مختلفی برای ارسال و دریافت سیگنال های ارتباطی با برج TX استفاده می کنند. (که این باندهای فرکانسی، فرکانس های تقسیم دورشته ای یا دوسمتی نامیده می شوند.) که دستگاه های پارازیت ساز، می توانند هم در فرکانس های ارتباطی از موبایل به برج و هم در فرکانس های ارسالی از برج به موبایل تداخل ایجاد کنند. برخی از انواع قابل حمل شخصی می توانند همه باندها از 800 تا 1900 مگاهرتز را با شعاع 9 متری تحت پوشش قرار دهند. دستگاه های کوچک تر بیشتر برای استفاده های قابل حمل توسط شخص کاربرد دارند اما دستگاه های بزگتر و گران تر مستقیما قادر به ایجاد پارازیت بر روی برج می باشند. (منظور از برج همان ایستگاه های پایه می باشد که آنتن های BTS در آن ها دیده می شوند.) شعاع پارازیت ساز های تلفن همراه محدوده ای شامل ده ها پا (Foot) برای مدل های جیبی تا کیلومترها برای مدل های یونیت شکل باشد. به عنوان نمونه دستگاه TRJ-89 ارتباطات سلولی (سیار) را به شعاع 8 کیلومتر مسدود کند. انرژی کم تری برای قطع ارتباط سیگنال ها از برج به موبایل نسبت به قطع ارتباط سیگنال ها از موبایل به برج ها لازم می باشد زیرا معمولا برج های فرستنده و گیرنده در مسافت های دورتری از تلفن های همراه نسبت به دستگاه های پارازیت دهنده واقع شده اند و به همین منظور سیگنال رسیده شده از برج قدرت کمتری خواد داشت. گاهی مواقع استفاده از جّمِرهای قدیمی تر به کار با تلفن های همراه آنالوگ یا موبایل های دیجیتالی قدیمی تر، محدود می شود اما مدل های جدیدتر از جمله جّمِرهای دو بانده و سه بانده رنج وسیعی از سیستم های ارتباطی (از جمله CDMA, iDEN, GSM) را مسدود می کنند و بسیار کارا بر روی تلفن های جدید که بر روی تمامی فرکانس ها و سیستم ها کار می کنند، می باشند که این سیستم ها و فرکانس ها معمولا در نقاط خاصی از اروپا و شمال آمریکا مورد استفاده قرار می گیرند.

اجزای کلی سازنده جّمِرها:

- آنتن: هر دستگاه پارازیت ساز (نویزساز)، نیازمند آنتن برای فرستادن سیگنال می باشد. در برخی در داخل کابینت دستگاه قرار گرفته اند و در برخی نمونه های قوی تر، آنتن ها به شکل اکسترنال یا بیرونی برای تحت تاثیر قرار دادن رنج وسیع تری از محدوده و هم چنین تنظیم پذیر بودن برای فرکانس های خاصی قرار گرفته اند.

- بخش های الکترونیکی جّمِرها:
 اسیلاتور کنترل شده با ولتاژ به منظور تولید سیگنال های رادیویی که باعث تداخل در سیگنال های شبکه همراه می شود.
 مدار قابل تیون برای کنترل فرکانسی که قرار است جّمِر در آن فرکانس سیگنال های خود را منتشر کند با رساندن ولتاژهای خاصی به اسیلاتور
 تولید کننده نویز برای ایجاد سیگنال های تصادفی در خروجی برای پارازیت بر روی سیگنال های کاری شبکه های سلولی همراه
 تقویت کننده RF (برای تغییر سطح گین دستگاه) به منظور بالا بردن قدرت سیگنال های خروجی دستگاه برای ایجاد پارازیت در سطوح بالاتر (شدت های بیشتر)

- منبع تغذیه: دستگاه های پارازیت ساز کوچکتر با باتری کار می کنند مثل باتری های مورد استفاده درتلفن های همراه. دستگاه های قویتر به خروجی های استاندارد برق مجهز می باشند.
میزان تاثیرگذاری جّمِرها، بر اساس فاکتورهایی از جمله: نزدیکی به برج فرستنده و گیرنده، موقعیت محیط داخلی و فضای بیرونی استقرار جّمِر، میزان مجاورت در کنار ساختمان ها وباز بودن دید جّمِر در دوردست و همچنین دما و رطوبت وابسته است.
نگرانی هایی درباره طراحی های بد و ناهمگون جّمِرها که باعث تداخل در برخی تجیزات پزشکی مثل دستگاه تنظیم ضربان قلب می شود، وجود دارد. با این وجود، مشابه تلفن های همراه، اکثر تجهیزات مورد استفاده روزانه در توان های خروجی کم تر از 1 وات کار می کنند تا از ایجاد مشکلات دوری شود.

en.wikipedia.org/wiki/Mobile_phone_jammer : منبع

• استفاده از این تجیزات در بسیاری از کشورها بدون مجوز رسمی غیرقانونی است.
• دستگاه های ایجاد کننده نویز، در کاربردهای مختلف عموما طراحی یکسانی دارند و در فرکانس موثر آن ها تفاوت دیده می شود.