لنز تماسی الکترونیک تصاویر را به مقابل چشم شما می آورد

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

نسل جدیدی از لنزهای تماسی برای چشم می تواند تصاویر را در مقابل چشم قرار بدهد و در آزمایش ها روی حیوانات با موفقیت عمل کرده است. این فناوری جدید به شما این امکان را می دهد که با قرار دادن یک لنز تصاویر و متن را در مسیر بینایی تان ببینید. دقیقا مانند چیزی که در فیلم ترمیناتور یا روبوکاپ می دیدیم!

محققین دانشگاه واشنگتون می گویند تست های اولیه روی حیوانات نشان می دهد که این کار امکان پذیر و بدون خطر است. اما هنوز مشکلاتی برای پیاده سازی آن وجود دارد برای مثال پیدا کردن یک منبع انرژی مناسب.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

لنز فعلی تنها چند سانتیمتر می تواند از باطری بی سیم خودش فاصله داشته باشد و قاعدتا شما نمی توانید یک باطری را روی چشم خودتان نصب کنید. مدار تعبیه شده روی لنز هم فعلا فقط حاوی یک ال ای دی است.

اما آزمایش های ایمنی روی خرگوش ها تا به حال به خوبی پیش رفته و عوارض جانبی روی آنها دیده نشده است. حالا آنها می خواهد چند صد پیکسل دیگر به لنز چشمی اضافه کنند تا بتواند تصاویر و متن های بهتری نشان داد.

پروفسور بابک امیر پرویز سرپرست تیم تحقیقاتی می گوید هدف بعدی ما این است که چند متن را روی لنزهای تماسی نمایش بدهیم. او می گوید که تیم اش بر یکی از مشکلات اساسی یعنی فوکوس کردن بر روی تصویر تولید شده روی لنز فائق آمده است. به طور معمول ما فقط می توانیم اجسامی را ببینیم که چند سانتیمتر از چشم ما فاصله دارند.

البته هنوز موانع مختلفی مانند تولید مدارهای الکتریکی پیچیده و مواد شیمیایی به کار رفته در تولید آنها وجود دارد. و تیم هایی دیگری هم در کشورهای دیگر مشغول کار بر روی فناوری های مشابه هستند. اما احتمالا در سال های نه چندان دور، دیگر برای بسیاری از کارها نیاز به نمایشگر ندارید. چرا که نمایشگر روی چشم تان قرار دارد.












narenji.ir

وای.این نشون میده که انسان به هرچیزی میتونه دست پیدا کنه.یه زمانی پروازکردن آرزو بود،الان به واقعیت بدل شده.من 6 سال پیش توی آموزشکده فنی امام خمینی (میبد)در مورد پروژه" غیرممکن موتور-ژنراتور ام" تحقیق میکردم،اون وقت همه میگفتند که غیرممکنه،من هرچی تاکیید میکردم که میدان مغناطیسی آهنربا میتونه یه منبع انرژی باشه کسی اهمیت نمیداد،من هم 2سال تمام زورم روزدم که ازدانشگاهمون کمک بگیرم،اما کسی اهمیت نمیداد.اما الان حدود 6ساله که توی آمریکا دارند روی مکنیزم آزادسازی انرژی آهنرباهای دائمی کارمیکنند،موفق شدند و دارند روی تولیدانبوه اون کار میکنند.اگه کسی تمایل داره بیشتربدونه بهم یه پیغام خصوصی بده.