رسوایی تازه در فوتبال ایران !
پیرامون موضوع "صدور مجوز حرفه‌ای برای باشگاه‌های حاضر در مسابقات فوتبال لیگ برتر و ضرب‌العجل AFC تا پایان سال 2012 برای فوتبال ایران" سعید آذری مدیرعامل اسبق باشگاه ذوب‌آهن و كنونی استیل‌آذین نسبت به استانداردسازی باشگاه‌های ایرانی و كسب معیارهای AFC اظهار ناامیدی كرد و صراحتا وضع موجود را غیرقابل اصلاح دانست. او معتقد است به ناچار باید منتظر باشیم تا AFC با ابزارهای قانونی‌اش، شرایط جدیدی را برای فوتبال ایران رقم زند.
آذری در گفت‌وگو با ایسنا، با تفكری ناامیدانه نسبت به ضرورت فوق، اظهار كرد: فكر می‌كنم ما خیالی باطل داریم چرا كه تا مدت‌ها نمی‌توانیم استانداردسازی را در فوتبال ایران اجرا كنیم. در حال حاضر تنها یكی، دو باشگاه هستند كه چون از سال‌ها پیش كار استانداردسازی ساختاری را در باشگاه‌شان شروع كردند، در حال حاضر به كسب معیارها نزدیك هستند اما مابقی كار خاصی تاكنون نكرده و مطمئن باشید در یك‌سال و چند ماه باقیمانده به مهلت مقرر AFC هم نمی‌توانند به سطح استاندارد برسند.
*** با اساسنامه‌های تقلبی AFC را فریب دادیم
او اما در بیان تاریخچه استانداردسازی باشگاه‌ها طبق مقررات AFC، تصریح كرد: سال 1383 بود كه سازمان لیگ اعلام كرد AFC استانداردهای جدیدی را برای تیم‌های لیگ برتری كه می‌توانند در لیگ قهرمانان آسیا حاضر باشند، تعیین كرده است. آنها نمایندگانی را برای بازرسی به ایران فرستادند و باشگاه‌ها هم برای تامین آیتم‌های مدنظر AFC فعالیت‌هایی را آغاز كردند اما متاسفانه آنها با خصوصی‌سازی روی كاغذ می‌خواستند هم AFC و هم سازمان لیگ فدراسیون را فریب دهند. عزیزمحمدی رییس سازمان لیگ به عنوان پیشرو استانداردسازی باشگاه‌های كشور تلاش می‌كرد تا وضعیت لیگ برتری‌ها را با با معیارهای AFC تطبیق دهد در حالی كه باشگاه‌ها به كنفدراسیون فوتبال آسیا دروغ گفتند و اساسنامه‌های تقلبی تنظیم كردند!
*** AFC وقتی فهمید فریب خورده به ما اولتیماتوم داد
وی ادامه داد: پس از آنكه براساس مدارك ارسالی بعد از مدتی، چهار سهمیه به لیگ برتر ما برای حضور در لیگ قهرمانان آسیا اختصاص داده شد، ذهنیت تمام باشگاه‌ها به سمتی رفت كه بخواهیم این تعداد سهمیه را حفظ كنیم. از اینجا به بعد وارد مرحله دوم نظارت AFC شدیم و آنها بعد از بازرسی‌هایشان متوجه شدند كه ممكن است اسناد و مدارك باشگاه‌های ایران واقعیت نداشته باشد لذا در موج دوم توجه AFC به ایران تصمیم گرفته شد كه نهایتا تا پایان سال 2012 به ما فرصت دهند. بعد از این مدت تنها تیمی مجوز حضور در لیگ برتر حرفه‌ای ایران را خواهد داشت كه تمامی آیتم‌های نرم‌افزاری و سخت‌افزاری را احراز كرده باشد و حتی اگر تعداد تیم‌های استاندارد لیگ از حدی پایین‌تر باشد اصلا فوتبال‌مان از سطح اول عرصه بین‌المللی حذف می‌شود و لیگ ما به عنوان لیگ آماتوری تغییر ماهیت می‌دهد.
*** درگیری با امور روزمره باشگاه‌ها را از تهدیدها غافل كرده است
آذری تاكید كرد: این خطر برای فوتبال ایران جدی است! اما از سوی باشگاه‌ها جدی گرفته نمی‌شود، چرا؟ بخاطر اینكه شواهدی از این تهدید نیست. همه تیم‌ها درگیر روزمرگی بوده و بیشتر به نتایج تیم‌های فوتبال‌شان فكر می‌كنند. به طور مثال شهر سرچشمه كه اكنون تیمی را به لیگ برتر فرستاده در هشتاد كیلومتری رفسنجان و در ارتفاع 2 هزار و 800 متر بالاتر از دریا قرارداد. در این شهر هتلی وجود ندارد و امكانات استانداردی هم برای استقرار یك تیم لیگ برتری نیست. واقعا نمی‌دانم بر اساس چه استانداردی این تیم در لیگ برتر حضور دارد و مجبور است بازی‌هایش را در كرمان برگزار كند؟ اكنون غیر از چند تیم كه پتانسیل فراهم كردن شرایط استاندارد را دارند، هر تیم دیگری از لیگ دسته یك به لیگ برتر صعود كند، بر میزان تهدیدپذیری فوتبال كشور افزوده است. چرا كسی دنبال استانداردسازی نیست؟ امسال كه قرار شد استیل‌آذین به سمنان منتقل شود، با فدراسیون رایزنی كردیم تا بتوانیم آخرین استانداردهای AFC را برای باشگاه فراهم كنیم. احساس می‌كنم بعضی اركان فدراسیون هم متوجه جدی بودن خطر فوق نیستند!
*** وقتی از سال 83 تاكنون خصوصی‌سازی نكردیم الان هم نمی‌كنیم
این مدیر ورزشی در پاسخ به این سوال كه آیا باشگاه‌ها در فرصت زمانی 16 ماهه باقیمانده می‌توانند تمامی آیتم‌های AFC را كسب كنند، اظهار كرد: امكان ندارد باشگاه‌ها در كوتاه‌مدت بتوانند به استانداردهای لازم برسند. بنده با تكیه بر سابقه‌ای كه كارهای زیرساختی و بخش‌های سخت‌افزاری فوتبال داشتم می‌دانم كه استانداردسازی باشگاه‌های ما در كوتاه مدت امكان‌پذیر است. همانطور كه از سال 83 تاكنون كاری نكردند، از این پس هم نمی‌كنند. فوتبال ما تهدید بسیار جدی را در نزدیكی خود می‌بیند اما گوش شنوا نیست! تا برخورد قاطع AFC نباشد كاری انجام نمی‌شود.
*** 20 سال دیگر هم نمی‌توانیم در باشگاه‌ها استانداردسازی كنیم!
وی با اشاره به برنامه‌های فدراسیون و سازمان لیگ برای اجرایی‌سازی استانداردها در لیگ برتر، افزود: اولین گام را سازمان لیگ برداشته است اما آنها نمی‌دانند در حیطه وظایف باشگاه ورود كرده و كار آنها را انجام می‌دهند. یكی، دو باشگاه ایرانی كه اكنون به سطح استاندارد AFC نزدیك هستند كارشان را از سال 83 شروع كردند؛ یك‌شبه كه نمی‌توان استانداردسازی كرد! فكر می‌كنم فوتبال ایران 20 سال دیگر هم نمی‌تواند معیارهای استاندارد AFC را احراز كند.
*** استقلال و پرسپولیس در حد باشگاه‌های محلات هم نیستند
آذری در بیان راهكار پیشنهادی‌اش برای احراز شرایط AFC با توجه به اوضاع فعلی تیم‌های ایرانی، گفت: بهتر است برخوردی كه AFC می‌خواهد دو سال دیگر با فوتبال باشگاهی ما داشته باشد را اكنون سازمان لیگ در قبال تیم‌های ایرانی اعمال كند. سازمان لیگ باید با چند تیم برخورد قاطع كند تا بقیه حساب كار دست‌شان بیاید اما چه كنیم كه این مصلحت‌اندیشی‌های بی‌مورد فوتبال ما را به این روز انداخته است! وضعیت باشگاه‌های پرسپولیس و استقلال كه باید سمبل باشگاه‌های ایرانی باشند حتی در حد استاندارد محلات هم نیست! آنها به جای پرداختن به امور ساختاری در باشگاه‌هایشان مدام در فكر نتایج تیم‌شان، فضای سكوها، حاشیه‌ها و امور روزمره باشگاه‌هایشان هستند. تا وقتی این‌ها الگوی باشگاه‌های ایرانی باشند، از بقیه چه انتظاری می‌توان داشت؟!
*** سازمان لیگ حداقل ضعف‌های تیم‌ها را رسانه‌ای كند
وی در واكنش به اینكه "منظورتان از برخورد با تیم‌های مشكل‌دار چیست؟ آیا می‌توان استقلال و پرسپولیس را تعلیق كرد یا به لیگ دسته یك فرستاد؟" گفت: اگر نمی‌توانند این كار را بكنند حداقل ضعف‌هایشان را در رسانه‌ها اعلام كنند تا مردم بدانند چه اتفاق ناگواری در انتظار این باشگاه‌هاست. به هوادارانشان بگویند اگر شرایط لازم احراز نشود، در آینده نزدیك چه اتفاقی برای تیم‌های محبوب‌شان می‌افتد. متاسفانه ما در مسیر جهانی شدن قرار گرفته‌ایم غافل از اینكه نمی‌توانیم مانند یك جزیره در كناری از دریا قرار بگیریم!
*** چاره نجات ما تغییر اندیشه‌ها در فوتبال است
مدیرعامل اسبق ذوب‌آهن تاكید كرد: سه، چهار آیتم مهم هستند كه تا در فوتبال ما محقق نشوند هیچ‌گاه شاهد خصوصی‌سازی واقعی باشگاه‌ها در كشور نیستیم. فوتبال در كشور ما با تمام دنیا متفاوت است. چاره نجات ما تغییر اندیشه‌ها نسبت به فوتبال است. تا وقتی تفكر سیاست‌گذارانه و مدیریتی در فوتبال تغییر نكند، تا وقتی عده‌ای دست از این فوتبال برندارند، كار درست نمی‌شود. بخش خصوصی به میدان نمی‌آید چرا كه با برخوردهای غیرمنصفانه حذف می‌شود.
*** فوتبال را درست نمی‌كنند چون از آشوب آن پول‌های میلیاردی به جیب می‌زنند!
آذری با انتقاد ادامه داد: غول فوتبال دولتی همیشه فوتبال خصوصی را می‌بلعد. این فوتبال درست نمی‌شود مگر آنكه دخالت بین‌المللی به زور بخواهد آن را اصلاح كند در غیر این صورت ما اصلاح‌پذیر نیستیم. چرا تاكنون اصلاحات را در فوتبال انجام ندادیم؟ بخاطر اینكه عده‌ای در این آشوب و هرج و مرج پول‌های میلیاردی به جیب می‌زنند! برای اینكه تنها در این شرایط خیلی‌ها می‌توانند برای خودشان درآمدهای هنگفت ببرند. این فوتبال به بستری برای سوءاستفاده سودجویان بسیاری تبدیل شده است.
*** تا وقتی بعضی مدیران تیم‌هایشان را به دلال‌ها بسپارند اوضاع درست نمی‌شود
وی گفت: الگوهای پیشرفت در تركیه را نگاه كنیم، ما از آنها كه كمتر نیستیم، فقط ابزارمان متفاوت است. به جای آنكه از طریق فوتبال به ایجاد شور و اشتیاق هرچه بیشتر در جامعه كمك كنیم بوسیله آن جیب‌ها را پرتر می‌كنیم. این تفكر است كه باید تغییر كند. با این تفكر است كه برخی آدم‌های سوءاستفاده‌گر و كسانی كه قرابتی با فوتبال نداشته و بی‌سمت و پست مانده‌اند را به داخل آن هول می‌دهند. باند و باندبازی راه انداخته و در بازار آشفته آن مشغول پول جمع كردن هستند. چرا نمی‌توان جلوی كارشان را گرفت؟ به خاطر اینكه قوانین دقیق و صریحی در فوتبال ما حاكم نیست. چند سازمانی هم كه خلاف این مسیر مبارزه می‌كنند تنها مانده و سرگرم امور اجرایی‌شان هستند. تا وقتی یك تیم را دلال ببندد و مدیر كارش را به او بسپارد، ما تا 20 سال دیگر هم نمی‌توانیم استانداردهای AFC را احراز كنیم!
*** نبود اسپانسر، شركت برگزاركننده لیگ، استادیوم‌های اختصاصی و كپی رایت، مهمترین ضعف‌های ما
این مدیر ورزشی تاكید كرد: چهار عامل اسپانسر، خصوصی‌سازی و برگزاری مسابقات توسط اتحادیه یا یك شركت اقتصادی ثبت شده، حاكمیت قانون كپی‌رایت و نیز بهره‌مندی باشگاه‌ها از استادیوم‌های اختصاصی مهمترین معیارهایی هستند كه تا زمانی نباشند، استانداردها حاصل نمی‌شود.
*** در هیچ كجای دنیا فدراسیون مسابقات لیگ را برگزار نمی‌كند
آذری در توضیح اولین و دومین عامل مطروحه، گفت: در دنیا بزرگترین اسپانسرها شبكه‌های تلویزیونی هستند. همچنین برگزاری مسابقات برعهده اتحادیه‌ها یا نهادهایی است كه به صورت شركت اقتصادی ثبت شده‌اند. مانند بوندس‌لیگا، لالیگا، كالچو و... . باشگاه‌ها معمولا سهامداران این شركت‌های برگزاركننده هستند و اگر آن شركت یا اتحادیه مثل اتحادیه فوتبال انگلستان اعلام كرد 10درصد باید از مبلغ قراردادها كم شود، كسی نمی‌تواند اعتراض كند. فدراسیون‌ها در تمام دنیا نقش نظارتی دارند اما در ایران وقتی تشكیلات فوق را نداریم، فدراسیون هم امور اجرایی را برعهده داشته و هم نقش كار نظارت را انجام می‌دهد! اتفاقا به همین دلیل است كه تیم‌های ملی ما هم موفق نیستند چرا كه فدراسیون نمی‌تواند به خوبی وظیفه اصلی‌اش را انجام دهد.
*** قانون كپی‌رایت می‌تواند به صورت گلخانه‌ای در فوتبال اجرا شود
وی همچنین با اشاره به عوامل سوم و چهارم خاطرنشان كرد: به رغم آنكه در صنوف غیر فوتبالی هم قانون كپی‌رایت رعایت نمی‌شود، معتقدم در فوتبال می‌توان به صورت گلخانه‌ای این قانون را اجرا كرد. به طور مثال باید گروه‌های ناظر برعملكردی ایجاد شوند؛ گروه‌هایی كه در صنوف دیگر مثلا مسوول كنترل قیمت‌ها هستند. فعالیت این گروه‌ها در قالب یك سازمان باید زیرمجموعه اتحادیه فوتبال باشد تا بتوانند پیگیر مطالبات طرح شده باشند. همچنین بحث نداشتن استادیوم اختصاصی هم موضوع جدیدی نیست اما بی‌تردید از الزام‌های كار بوده و باعث افزایش درآمد باشگاه‌ها از طریق بلیت فروشی، تبلیغات، فروشگاه‌ها و... می‌شود.
*** نباید با خوش‌بینی‌های بی‌مورد افكار عمومی را فریب داد
این مدیر ورزشی در پایان با تاكید بر اینكه نمی‌تواند بی‌جهت خوش‌بین باشد و افكار عمومی را فریب دهد، گفت: باید یك‌دهه بگذارد تا بتوان انتظار رسیدن به استانداردها در فوتبال ایران را داشت. انجام این كارها در كوتاه مدت، اقدامی سخت و نشدنی است. ابتدا باید نگاه‌ها و بینش‌ها را نسبت به این فوتبال تغییر داد. تغییر اندیشه‌ها در فوتبال در نهایت می‌تواند تغییر رویكردها و سیاست‌ها را هم به دنبال داشته باشد و سرانجام پس از سال‌ها تغییرات عینی شده و باشگاه‌ها بتوانند به استانداردهای بین‌المللی برسند. فوتبال در دنیا پدیده‌ای است كه خودش درآمدزاست نه آنكه فقط در آن هزینه شود. این رویه ناپسند در فوتبال ما باقیمانده و همیشه خواسته‌ایم فقط به آن پول تزریق كنیم چون فقط از این طریق می‌توانیم پول بیشتری به جیب بزنیم!
ایسنا
