Printable View
:18::18::18::18:بیماری پوستی دا الصدف { پسوریازیس } سن من 35 سال است از 17 سالگی دچار به این بیماری شدم از پماد { کلو بتازل} استافاده می کنم خطر ان چقدر است با توجه به این من دارای بیماری فشار خون هستم و پوست نازکی دارم تو صیه شما چیست ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ با تشکر خیلی ممن ون سریع جواب بدین
بیماری پسوریازیس یک بیماری با منشا ناشناخته و به احتمال زیاد اتو ایمیون می باشد که سیر مشخصی ندارد ولی می توان آن را با داروهای استروئیدی موضعی و سیستمیک تحت کنترل درآورد . این بیماری خطر چندانی ندارد و لی بیماری مزمن و ناراحت کننده ای می باشد . در موارد شدید این بیماری می تواند مشکلات التهاب مفاصل نیز به علائم اضافه شود .نقل قول:
برای درمون لکه ها میشه از لیزر استفاده کرد؟
سلام دوست من، عضو انجمن نبودم و تازه عضو شدم فقط به این علت که به طور اتفاقی سوالتون رو دیدم و حدود چهار سال به طور بسیار جدی و شدید با این بیماری دست به گریبان بودم، زیاد اذیتم کرد و شکر خدا الآن خوبم. عرض شود که من سی و سه ساله هستم و نواحی درگیر با بیماری اول پام بود بعد پشت گردنم که تا وسط کله ام و بین موها افزایش پیدا کرده بود و از گردن هم پایین تر اومده بود. اونقدری هم شدید بود که تصور نمی کردم یه روزی مثل امروز هیچ اثری ازش باقی نمونده باشه بدون این که هیچ درمان و دارویی داشته باشم. خدا خیرش بده، خواهرم از دکتر صالحی تلفنی مشاوره گرفت و ایشون گفتن که برای درمان اولا باید اوضاع روحی خوبی داشته باشم و خبری از غم و غصه و نگرانی بیش از حد مجاز در من نباشه. به همین دلیل هم سفارش کردن که یه مدتی اقلا شش ماه (که من گمونم نزدیک به دو سال این کار رو کردم و اواخرش میزان مصرفم رو کم کم قطع کردم) از یه قطره گیاهی که از گیاه چای کوهی تهیه میشه به اسم قطره هایپیران استفاده کنم. به علاوه از کرم اوسرین 10 درصد هم استفاده کنم و تاکید کردن که این اوسرین حتما اصل باشه یعنی مال خود شرکت اوسرین باشه نه اون کرمهایی که به اسم اوسرین در ایران یا جاهای دیگه تولید میشن. من هیچ اثری از اون قطره موقع مصرف حس نمی کردم و چیز معتاد کننده ای هم نیست طوری که اگه ناگهانی هم کنار بذارینش هیچ اتفاقی نمی افته اما الآن بعد از حدود چهار سال اعتراف می کنم که بدون اینکه بدونم نشانه های افسردگی رو در اوج بیماریم داشتم دست کم از نوع خفیفش و حالا که به لطف خدا خوب شدم این رو درک می کنم. در کنار این دو مورد ساده از یه درمان گیاهی دیگه هم که یه عطار با سواد (تهران مغازه داره اما اسمش رو نمی دونم فقط بعدها دیدم تلویزیون دعوتش کرده بود و فهمیدم که دانشجوهای طب سنتی هم پیشش دوره میرن، ما شانسی بهش برخورده بودیم) برام تجویز کرده بود استفاده می کردم. گفته بودن که هر روز یک لیوان ترکیب عرقیات شاتره+کاسنی+بید رو بخورم و بعد یه جوشانده ضد خارش پوست هم داده بودن و یه روغنی که می بایست روی نواحی بیمار مالیده بشه. این روغنی که نمی دونم چی بود مثل یه لایه بردار عمل می کرد و باعث می شد اون پوست خیلی سفت و کلفت کم کم خشک بشه و کنده بشه. تو این مدت علی رغم فشاری که بهم می آوردن که حتما دکتر برو به پزشک مراجعه نکردم از بس که مطمئن بودم یه مرض لاعلاج گرفتم. سرتون رو درد نیارم، همه اینا رو نوشتم که بگم امیدوارانه به درمان اقدام کنین. این اطلاعات رو اون زمان نداشتم اما الآن می دونم که از نظر طب سنتی این بیماری از عوارض افزایش سوداست و درمان هم داره. منظورم از درمان اینه که میره و بعد از اتمام درمان دیگه هیچ اثری ازش نیست، نه فقط لطافت اولیه پوست نازک شما که حتی رنگ پوست هم به حالت اول برمی گرده ان شاء الله
منظورتون لکه های روی پوست و صورت هست که قهوه ایه؟نقل قول:
بله دوست عزیز ممنون من تا لحدی به جواب رسیدم
سلام امین.منم امینم!امیدوارم این پستو ببینی یا اگر ندیدی دوستات بهت اطلاع بدن.
ما یه سایت داریم در مورد پسو [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
بیا به در دردت می خوره.