نظرتان راجع به پروژه هاي فضائي ايران چيست؟

حتما اخيرا متوجه شده ايد كه پس از پرتاب ماهواره اميد ماهواره دوم يعني رصد نيز به مدار پرتاب شد و صحبت از ارسال موجود زنده( ظاهرا گونه اي ميمون) به فضا در ميان است
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


اكنون با در نظر گرفتن گذشته و شرايط كنوني جهان نظر شما در رابطه پروژه هاي فضائي چيست؟

تا منظور از پرو÷ه چی باشه!فکر نمی کنم پرو÷ه ای به اون معنی وجود داشته باشه

بیهوده!!:41:
وقتی کشورهای دیگه مثل امریکا و روسیه همین کاری که ما الان داریم انجام میدیم (پرتاب موجود زنده و ...)رو 50 ,60 سال پیش انجام دادن دوباره تکرار کردن این تجربه ها بیهوده است...اگه ما با بقیه دنیا رابطه داشتیم میتونستیم به جای دوباره کاری الان از تجربه های فضایی اونا استفاده کنیم و بعدش به نواوری و کارهای جدید فکر کنیم...
البته تو همین وضعی که الان داریم این کارها خودش فوق العاده است و نشون میده که ما چقدر پتانسیل داریم اما حیف که دارن هدر میرن...:13:

آيا هزينه هاي هنگفت اين گونه پروژه ها دليل كافي براي جلوگيري از انجام اين سبك پروژه ها مي باشد؟
آيا علم ويا پيشرفت علمي به خودي خود توجيه كننده تخصيص بودجه به يك پروژه است يا رقابت هاي تسليحاتي و يا احينا مسابقات فضائي نيز تاثير گذارند؟

من که امید زیادی ندارم. درسته ایران توی زمینه هایی مثل تسلیحات جنگی هوایی به جاهایی رسیده ولی پروژه های فضایی واقعآ بحثش جداست !
حالا صحبت از موجود زنده معمولی به کنار , حتی چند وقت پیش (در دو نوبت) رسمآ گفتن که تا قبل از سال 1400 (یعنی کمتر از 10 سال دیگه !!) میخوان انسان به فضا بفرستن با تجهیزات ایرانی و داخلی !

اینا همش تبلیغاته.بودجه و اینا هم حرفه.بودجه تخصیص پیدا می کنه به روسیه اونا هم به اسم ایرانی موشک می دن به ایران.هر وقت ما تونستیم یه ماشین 20 سال رده خارج فرانسه رو مونتا÷ کنیم و آتیش نگیره اونوقت به فکر موشک و ... هم بیافتیم بد نیست!فضا و ... واسه عوام الناسه که چیزی ازش نمی دونن.کسی که چیزی در مورد اینا بدونه می فهمه که دلیلش چیه

من اصولا خوشم نمیاد کسی کاری (هرچند کوچک) بکنه و سریع بگیم نه ارزشی نداره

ولی خوب این ماهواره های تحقیقاتی ایران و فرستادن موجودات به فضا توجیه نداره به نظر من. چه از لحاظ علمی چه از لحاظ اقتصادی

غرب 50 سال پیش انسان روی ماه پیاده کرده و ایران الان میمون رو بالای جو میبره. فاصله علمی بسیار است و ایران نباید به این زمینه وارد بشه و انرژی رو روی پروژه های دست اول تر فضایی بزاره.

مثلا این ماهواره جدید که عکسبرداری جغرافیایی میکنه بهتره.
فاصله خیلی زیاده
ناسا در حال تحقیقات روی اسکان در مریخ ه و ایران در حال فرستادن موجود به بالای جو ( این به معنای این نیست که ایران نباید هیچ کاری بکنه در زمینه فضایی و بگه من ضعیفم نه) باید مسیرش رو عوض کنه...به سمت مخابرات و عکسبرداری و تجزیه تحلیل وضعیت جو بره نه فرستادن موجود زنده.....

انگار در انقلاب صنعتی اروپا ماشین بخار اختراع شده و ما الان میگیم ما باید با دانش منحصر به فرد و بومی خودمون ماشین بخار بسازیم تا قدرتمون نمایان بشه...عوض اینکار میتونه ساختار ماشین رو تغییر بده و بهینه کنه نه اینکه از اول بسازه.


باید قبول کرد که فاصله علمی کهکشانی است.

البته اینم مشخصه که کسی که از علم عقب موند دیگه عقب مونده.ممکنه ایران بتونه پیشرفتهایی هم در سالهی اینده داشته باشه.ولی مطمئن باشید با این فاصله تا ابد الدهر به امریکا و ... نمی رسه.همونطور که دوستمون گفت واسه مطالعات و مثلا مطالعه روی جو و هواشناسی و حتی مخابرات و ... خوبه.(که مطمئنم در این زمینه ها حد اقل تو مخابرات و ...هیچ هزینه ای نمی شه.ولی راه رفته 50 سال پیش دیگران برای قدرت نمایی و ... خیلی مسخره است.امرکا هم اگه انسان بور به ماه دلیل اصلیش قدرت نمایی به شوروی بود که خیلی از این لحاظ برای امریکا مهم بود.وگرنه هزینه اضافی بود.کما اینکه فقط یک بار اون کار رو کرد و بعد از اون هم دیگه ادم نفرستاد رو ماه.از لحاظ این جور تحقیقات که جنبه بین المللی داره(نه مثل مثلا هواشناسی که می تونه واسه یک کشور مهم باشه)بذاریم بقیه کارشون رو انجام بدن و به بشریت کمک کنن خیلی بهتره به نظر من.چون اونا خیلی جلوترن و ما اگه بخوایم هزینه اضافی باید بکنیم که اصلا لازم نیست.تازه ناسا بودجه اش از کل بودجه سالانه کشور ما بیشتره!پس بهتره جدی نگیریم قدرت نمایی رو!البته اینا همه حرفه و به نظر من دلیل اصلیش همونیه که تو پست قبل گفتم

عکس میمون هایی که میخوان مرداد ماه به ارتفاع 120 کیلومتری فرستاده بشن منتشر شده :

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سرپرست سازمان فضايي ايران گفت: «كاوشگر 5» موجود زنده - ميمون از نژاد رزوس - مردادماه به ارتفاع 120 کيلومتري زير مداري پرتاب مي شود.

به گزارش سرويس فناوري خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، دكتر حميد فاضلي كه در جلسه شوراي اداري استان مازندران در محل استانداري سخن مي‌گفت با تشريح چگونگي تشکيل سازمان فضايي کشور جايگاه، دستاوردها و برنامه هاي آينده اين سازمان گفت: اين سازمان در سال 1382 به عنوان زيرمجموعه وزارت ارتباطات و فناوري اطلاعات شکل گرفت و در ادامه با بررسي هاي کارشناسانه به همراه دانشکده تحقيقات مهندسي جهاد کشاورزي و پژوهشگاه هوافضاي وزارت علوم در سال 1387 به سازمان مستقل تبديل شد و مستقيم اداره آن زير نظر رياست جمهوري قرار گرفت.
وي خاطرنشان كرد: ايران در 14 بهمن همان سال با پرتاب ماهواره ملي اميد به کشورهاي عضو باشگاه فضايي که داراي فناوري پيشرفته ساخت و پرتاب ماهواره هستند پيوست و اين کشورها را از هشت به 9 کشور ارتقاء داد.
دکتر فاضلي همچنين در گفت‌و‌گويي خبري با بيان اين كه با پرتاب ماهواره رصد، جايگاه علمي - فضايي ايران در دنيا تثبيت شده درباره طرح پرتاب كاوشگر حامل ميمون به فضا گفت: پنج ميمون در حال آموزش هستند تا بتوانند تحمل فشارهاي فيزيكي، مداري، شتاب هاي مداري، صوت، ارتعاش و ساير عوامل را هنگام پرتاب داشته باشد.
سرپرست سازمان فضايي ايران گفت: در پرتاب آزمايشي زيرسيستمي كاوشگر5 اصلاحاتي صورت گرفته است، براي مثال حامل اين كاوشگر داراي شتاب زياد است از اين رو بايد در آن از سوخت مايع استفاده شود.
وي پرتاب آزمايشي زيرسيستمي «كاوشگر چهار» را موفقيت آميز خواند و افزود: اين پرتاب به منظور ارزيابي عملكرد سيستم هاي حامل محموله انجام شد و نتايج خوبي در عملكرد سامانه محموله در بخش جدايش و ارسال تصوير،تله متري، بازيافت و چتر نجات در برداشت.
فاضلي اظهار داشت: كاوشگرهاي فضايي حامل محموله اي هستند كه در زاويه نزديك به قائم و تا ارتفاع ماوراي جو - معادل 120 كيلومتر- پرتاب شده و بلافاصله به زمين باز مي گردد به طوري كه زمان رفت و برگشت آن در مجموع كمتر از 20 دقيقه خواهد بود. اين درحالي است كه ماهواره ها تا ارتفاع 250 كيلومتري و با سرعت مماسي 7300 تا 7600 كيلومتر برثانيه پرتاب مي شوند تا بتوانند در مدار زمين قرار بگيرند.

کد:

---

http://isna.ir/ISNA/NewsView.aspx?ID=News-1803180&Lang=P

---

بیچاره این میمونا که باید بازیچه دست عده ای خاص بشن.
تو ایران حتی اگه میمونم باشی در امان نیستی