ال سی دی های سه بعدی ؛ تکنولوژی Active 3D یا Passvie 3D، کدام بهتر است؟
این روزها تب خرید ال سی دی های سه بعدی داغ تر از قبل شده و افراد زیادی مایل به خرید آن هستند. به طور کلی در تلویزیون های معمولی برای تشکیل تصویر از نقاط فوق العاده کوچکی به نام «پیکسل» استفاده می شود. این در حالی است که در یک تلویزیون سه بعدی، این پیکسل ها به دو قسمت تقسیم می شوند و یک قسمت از آنها برای ایجاد یک تصویر استفاده می شود و قسمت دیگر برای ایجاد یک تصویر مشابه دو تصویر اولی ولی با اندکی تفاوت با آن، در فاصله های خیلی نزدیک یا خیلی دور این دو تصویر روی یکدیگر افتاده و تصویر نهایی تقریباً نامشخص می شود. اما برای دیدن این تصاویر نیاز به عینک های سه بعدی‌ست که به دو نوع Active و Passive تقسیم بندی شده و به تبع آن طبعا آن عینک برای ال سی دی با تکنولوژی Active و یا ال سی دی با تکنولوژی Passive قابل استفاده است که در این پست با تفاوت های این دو آشنا می شویم.
به طور کلی تکنولوژی Passive 3D در سینماها به کار برده می شود در حالیکه در ال سی دی ها از تکنولوژی Active 3D استفاده می شود. تا به الان اکثر تولیدکنندگان نامدار نظیر Samsung، Sony، LG، Panasonic، Sharp، Toshiba از این تکنولوژی در ساخت ال سی دی های خود بهره می برند. از طرف دیگر تعدادی از شرکت ها نظیر LG اخیرا از تکنولوژی Passive 3D در تلویزیون های خود بهره برده است که در ادامه بیشتر با این تکنولوژی آشنا می شویم.
نحوه شناخت این دو سیستم Passvie و Active از روی عینک های آن ها است که در زیر تفاوت آنها را مشاهده می کنیم . عینک های Active نسبت به عینک های Passive دارای تکنولوژی بالاتر و به همین خاطر قیمت بیشتر از عینک های Passvie است که در زیر یک نمونه از آن را می توانید مشاهده کنید :
اما از طرف دیگر عینک های Passive ظاهری شبیه یه عینک های معمولی و با وزن سبک تر و تکنولوژی ساده دارد که در زیر یک نمونه از آن را مشاهده می کنید:
اما تکنولوژی ساخت این دو عینک چه تفاوتی با یکدیگر دارد که سبب می شود کیفیت های Passive و Active با یکدیگر متفاوت باشد
Active 3D : در این تکنولوژی دو تصویر به صورت پشت سر هم و متناوب برای چشم راست و چپ شما پخش می شود ولی آنچه تصاویر مربوط به چشم چپ و راست را از هم جدا می سازد، عینک Active Shutter است که آن را در تصویر بالا مشاهده کردید. این عینک در واقع در هر لحظه جلوی دید یکی از چشم های شما را می گیرد تا تصویر مربوط به چشم دیگر، پخش و دیده شود. زمانی که این تصاویر با سرعت با یکدیگر ترکیب شوند، تصویری می سازد که بیننده می تواند در آن عمق یا بعد سوم تصویر را مشاهده کند.
Passive 3D : دو تصویر به صورت هم زمان و همراه با هم برای چشم چپ و راست شما پخش می شود. برای مثال، خطوط فرد مربوط به چشم راست و خطوط زوج مربوط به چشم چپ است. عینک نیز دارای فیلتری است که باعث می شود شما خطوط مربوط به چشم چپ را با همین چشم مشاهده کنید و خطوط مربوط به چشم راست را نیز با چشم راست. دیدن دو تصویر متفاوت در دو چشم، باعث می شود بیننده تصاویر را با عمق (سه بعدی) مشاهده کنند. این تکنولوژی همان طور که از عینک آن مشخص است تکنولوژی ساده تری نسبت به Active 3D هست و به همین دلیل کارخانجات بزرگ از آن استقبال چندانی نکرده اند.
مهمترین مزیت Active 3D بر Passive 3D، کیفیت بالاتر تصویر است. با سیستم های Active شما می توانید از کیفیت واقعی Full HD لذت ببرید در صورتی که در سیستم های Passive کیفیت تا حدود ۳۰% افت پیدا می کند. البته عینک های Passive هم برتری های کوچکی نظیر عدم نیاز به باتری در عینک و سبک وزن تر بودن نسبت به عینک های Active دارد که با توجه به برتری های تکنولوژِی Active باز هم کفه ترازو به سمت این تکنولوژی سنگینی می کند. رقابت این دو تکنولوژی شبیه به رقابت LCD و پلاسماست و همانطور که این دو برتری هایی در هر بخش نسبت به هم دارند این دو تکنولوژِی هم برتری هایی نسبت به هم دارند که به نظر می آید فعلا طرفداران تکنولوژی Active 3D سهم بیشتری از بازار را در اختیار دارند.
برای اطلاعات بیشتر درباره این دو سیستم مبتوانید این مقاله از Cnet را مطالعه نمایید.
منبع :
کد:
http://imilad.com/1390/04/06/active-shutter-vs-passive-3d-tv-which-is-best/
