چه افرادی خودکشی می کنند؟ شادها یا غمگین ها؟!

چه افرادی خودکشی می کنند؟ شادها یا غمگین ها؟!

واقعا چه کسی فکر می کند آمار خودکشی در کشورهایی که مردمش شادتر از بقیه هستند این قدر بالا باشد؟
تحقیقات مشترک دانشگاه وارویک انگلستان و کالج همیلتون در نیویورک صورت گرفته این موضوع را به اثبات رسانده .بر طبق این تحقیق کشورهایی که دارای بیشترین نرخ خودکشی هستند عبارتنداز کانادا، امریکا، سویس وایرلند.
درآمریکا و البته سایر کشورهای نامبرده مردم از زندگی و برآورد آن راضی تر هستند و به همین خاطر بیشتر در معرض خودکشی ناشی از ناملایمات و شکستهای ناگهانی قرار دارند. در مقابل مردم در کشورهای دیگر که آمار شادی ورضایت از زندگی چندان بالا نیست کمتر دلیلی برای خودکشی می تراشند و با سختی های زندگی بیشتر آشنا هستند.
درآمریکا برای مثال ایالت یوتا از نظر رضایت مردم از زندگی دررتبه اول است و در خودکشی در رتبه نهم جای می گیرد اما نیویورک که مردم درآن نسبت به باقی شهرهای امریکا چندان شاد نیستند و در رتبه 45 از این نظر جای می گیرد و دارای پایین ترین رتبه خودکشی است .هاوایی هم که پس از یوتا از نظر میزان رضایت از زندگی قرار دارد ، در بین 5 ایالت با آمار بالای خودکشی است.
پرفسور اندرو اسوالد از دانشگاه وارویک و یکی از مسئولان این تحقیق می گوید:«مردم در شهرهایی که شرایط زندگی سخت است تحمل بیشتری برای برخی از شکست ها دارند و همین موضوع انتظار آنها اززندگی را پایین می آورد ولی در کشورهایی با آمار رضایت وشادی بالا افراد شکنندگی بالایی در برابر مشکلات دارند و خیلی زود درمواجهه با معضلات به فکر خودکشی می افتند».

فكر كنم آدم هاي بي دين و ايمان بيشتر خودكشي مي كنند. شايد هم آدم هاي گرفتار و بد بخت

منبع..؟؟
=========

نقل قول:

---

.بر طبق این تحقیق کشورهایی که دارای بیشترین نرخ خودکشی هستند عبارتنداز کانادا، امریکا، سویس وایرلند.

---

جالبه ...............معلوم نیست این آمارها از کجا میاد:31:
یادم نیست کدوم دانشگاه و چه کشوری بود ولی اوناهم یه آماری داده بودن در مورد شادترین کشور ها....
دانمارک رتبه اول بود....سویس دوم...و کانادا یا سوم بود یا چهارم.....که کاملا این آمار با اون امار فرق داره....

البته زیاد کاری به آمارو ارقام نباید داشت مهم خود آدمه....حالا کجا هست و کدوم کشوره مهم نیست....

شایدم آدمهایی که اشتباه کردن و به خاطر اشتباه یا غفلت توی مسیر اشتباهی قرار گرفتن و ترجیح می دن چون راه نجاتی از این زندگی نیست به زندگی خودشتون خاتمه بدن

خب هر چقدر میزان سختی ها بیشتر باشه به نوعی آدم عادت میکنه
خب هر چقدر با مشکلات بیشتری رو برو باشیم در مقابل شکستها زیاد سر خورده نمیشیم
مثلا در مورد بچه ها بچه ای که از طرف خانواده زیاد مورد حمایت و توجه قرار داشته باشه
یعنی کمتر با وجه واقعی زندگی رو برو بشه با کوچکترین مشکلی از پا در میاد ولی بچه هایی که به نوعی حمایت کمتری دارن و بیشتر عادت داشه شدن فکر کنن و دنبال راه حلی باشن به این زودی ها نمیبازن .

یکی از مهمترین شخصیتهای علمی معاصر ایران پروفسور ...(اسمش رو نمیارم) پسرش که پزشک فوق تخصص بود تو یکی از بهترین دانشگاه های پزشکی شرق امریکا تو متب خودش , خودش رو دار میزنه.
انسان خیلی موجود پیچیده ایی هست نمیشه فهمید چی توش میگذره مثلا چرا باید یه ادمی که به ثبات شخصیت رسیده تو میان سالی از یه خانواده مرفه یه همچین کاری بکنه؟!
همچی سر جاش بود و مادر و پدر خیلی فهمیده و باشعور (کاری با تحصیلات والدین ندارم به عنوا پدر و مادر تو زندگی شخصی)
-----------------------------
ولی یه چیزی میتونم بگم حل مشکل و تحلیل بحران خیلی خیلی سخت تر از پیشگیری اون هست.

به رفاه و والدين نيست. بايد ديد خودش چه كاري كرده بوده كه يا زياد پشيمون شده يا كه از عواقب اون ترسيده و دست به اين كار زده.

ولی من اعتقاد پیدا کردم الان ظاهر همه آدما شاده.البته اینو توی اطرافیان خودم خیلی دیدم
و کسی قلبا شاد نیست.

---------- Post added at 09:52 AM ---------- Previous post was at 09:48 AM ----------

نقل قول:

---

ولی یه چیزی میتونم بگم حل مشکل و تحلیل بحران خیلی خیلی سخت تر از پیشگیری اون هست.

---

آدم باید مدیریت بحران داشته باشه. و این خیلی سخته توی مشکلات بشه مسائل رو مدیریت کرد.

خوب بيشتر گرفتارند و مشكلات دارند يا خودشون اين مشكلات را به وجود آورند يا يكي ديگر. حالا جلوي ديگران غم و غصه هاي خودشون را نشون نمي دهند و ظاهر را حفظ مي كنند.

حفظ ظاهر کردن با شاد نبودن خیلی فرق داره