همه چیز راجع به  هــپـــاتــیـــت 

فهرست مطالب:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
خطرات خالکوبی
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

ویروس هپاتیت A

از خانواده پیکورنا ویروسها و جنس هپاتویروس است که قبلا تحت عنوان آنتروویروس 72 طبق بندی شده است. اما کنون بنام هپاتیت عفونی نامیده می شود. این ویروس کروی شکل است و تقارن 20 وجهی دارد. بدون پوشش است , RNA آن مثبت است. توسط دهان و مدفوع انتقال می یابد. دوره کمون آن تقریبا 1 ماهه است. بیماری مزمن کبدی ایجاد نمی کند و به ندرت کشنده است و هیچ تشانه آنتی ژنی با دیگر ویروسهای کبدی ندارد. انسان و میمون میزبانهای طبیعی این ویروس هستند. نوکلئوکسید آن در برابر اتر و اسید از سایر پیکورنا ویروسها مقاومتر است و بعلت همین مقاومت باید در برخورد با بیماران مبتلا احتیاط کرد. با استفاده از گیرنده های سطح سلولهای کبدی وارد سلول می شود. جزئیات پاتوژنیسیته برای این ویروس مشخص نیست. از طریق دستگاه کوارش فرد را آلوده می کند. احنمالا در سلولهای اوروفارنکس و اپیتلیال روده تکثیر پیدا می کند. اگرچه انترفرون باعث محدوده شدن ویروس می شود اما سیستم ایمنی نیز در صدمه زدن به سلولهای کبدی آلوده به ویروس و حذف آنها از بدن بی تاثیر نیست. به دنبال ضایعات سلولهلی کبدی یرقان ظاهر می شود. این ویروس از طریق صفرا وارد روده و مدفوع می شود و از 10 روز قبل از ظهور علایم و ایجلد آنتی بادی در مدفوع وجود دارد و از طریق مدفوع منتشر می شود. علایم بالینی آن شامل خستگی , بی اشتهای , ضعف , تهوع , شکم درد , یرقان , تیره شدن رنگ ادرار است و این بیماری در افراد بالغ شدید تر از از کودکان است. در کودکان اغلب بدون جلب توجه سپری می شود و در اکثر موارد بهبودی کامل حاصل می شود. حداکثر شیوع این بیماری بین سنین 30 تا 15 است. در اکثر بیماران مبتلا به هپاتیت A تیتر Igm بالا است. لذا مهمترین تست مرولوژی برسی Igm است که به روش رادیوایمنوسی و الیزا قابل اندازه گیری است و همچنین بررسی بیلی روبین هم جهت ارزیابی اختلال کبدی ارزشمند است. درمان برای این بیماران وجود ندارد و تزریق ایمنوگلوبین برای افراد در تماس با بیمار توصیه می شود که در دوره کمون باعث کاهش علایم بیماری می شود. روشهای پیشگیری شامل رعایت بهداشت در مراکز عمومی , کنترل بهداشتی آب و مواد غذای بخصوص شیر - شستن دستها بعد از رفتن دستشوی وقبل از صرف غذا , ضد عفونی کردن وسایل بیمار بسیار موثر است. واکسن نمونه کشته شده است که فقط برای مواقع ضروری استفاده می شود. این ویروس براحتی در جامعه منتشر می شود. محتمل ترن راه سرایت راه مدفوعی- دهانی از طریق تماس فردی می باشد. بعضی محصولات رودخانه ای مثل صدفها می توانند منبع آلودگی با ویروس باشند. آلودگی با ویروس هپاتیت A به ندرت از طریق سرنگ و سوزن آلوده یا انتقال خون پیش می آید. همودیالیز هیچ نقشی در انتشار آن میان کارکنان بخش ندارد. شیوع آنتی بادی در افراد دارای سطح اقتصادی و اجتماعی پایین بالاتر است. در کشورهای در حال توسعه و عقب مانده اکثر مبتلایان کودکان هستند در حال که در کشورهای پیشرفته ابتلا در سنین بالاتر است. تقریبا 40 درصد موارد حاد هپاتیت توسط هپاتیت A ایجاد شده


ویروس هپاتیتB

این ویروس عامل مولد هپاتیت سر است و جزء ویروسهای کبدی DNA دار طبقه بندی می شود. از طریق مایعات بدن, خون, مقاربت جنسی ودر ماههای آخر حاملگی از مادر به جنین منتقل می شود و ابتلا به این بیماری هیچ ارتباطی به سن, فصل و جنس ندارد. دارای دروه کمون متوسط سه ماهه است. در 5 تا 10 در صد مبتلایان تبدیل به حالت مزمن می شود و گاهی منجر به سرطان کبد می شود. بافت هدف این بیماری و میزبان آن محدود و فقط در کبد, گاهی پانکراس و کلیه انسان و میمون را نیز آلوده می کند. این ویروس کوچک, دارای پوشش, دارای DNA دو رشته و حلقوی که قسمتی از آن تک رشته ای است ودارای آنزیم


ریورس ترانسکرپیتاز (RTase) است که این آنزیم چسبیده به ژنوم ویروس است و دارای فعالیت ریبونوکلئاز است. این ویروس دارای 3 نوع آنتی ژن مهم به نامهای آنتی ژن سطحی, آنتی ژن مرکزی و یک آنتی ژن دیگر است. آنتی ژن سطحی که آنتی ژن استرالیا نامیده می شود ( بعلت اینکه اولین بار در سرم یک فرد بومی استرالیل که در ظاهر سالم شناسایی شد ). از نظر شکل ظاهری دارای دو فرم است: 1- شکل کروی که فراوانترین نوع این خانواده است. 2- شکل لوله ای یا رشته ای . این آنتی ژن در PH کمتر از 4 به مدت 6 ساعت پایدار می ماند; ولی در این PHعفونت زایی هپاتیت B از بین می رود. این ویروس به علت داشتن غشا در برابر اتر مقاوم است, PH پایین, حرارت متوسط, یخ زدن و اشعه ماورا بنفش پایدار می ماند. DNA ویروس تمایل زیادی برای ادغام شدن با DNA سلول میزبان دارد. نسخه برداری توسطویروس عوامل نسخه بردار سلول میزبان کنترل می شود. این ویروس 3 روز پس از به سلولهای کبدی شروع به تکثیر می نماید; اما علایم بالینی بعلت نا معلومی حدود 45 روز بعد ظاهر می شود که بستگی به راه ورود مقدار ویروس و وضعیت فرد مبتلا دارد. علایم بالینی شامل تهوع , استفراغ , بی اشتهایی شدید می باشد که به دنبال آن یرقان ظاهر می شود ( گرچه هپاتیت بدون یرقان نیز شایع است). حدود 85 در صد بیماران کاملا بهبود حاصل پیدا می کند. مرگ و میر بین 7/2- 6/0 درصد است که بسته به سن و شرایط متغیر است. حدود 10 تا 5 در صد افراد به هپاتیت مزمن می شوند که این مبتلایان منبع اصلی انتشار ویروس در جامعه هستند. در اکثر موارد ژنوم ویروس ادغام شده در ژنوم سلولهای سرطانی دیده می شود. درمان اختصاصی برای هپاتیت B وجود ندارد. درمان بیشتر جنبه علامتی و حفاظتی دارد. انترفرون آلفا ممکن است برای هپاتیت مزمن موثر باشد. این ویروس انتشار جهانی دارد. حاملین ویزوس در جهان حدود 200 میلیون نفر هستند که یک میلیون آنها در امریکا زندگی می کنند. افراد در معرض خطر شامل شاغلین, در مراکزبهداشتی و درمانی, کارکنان آزمایشگاهها, کارکنان بانک خون, افراد ساکن در مناطق آندمیک ( چین, آفریقا ..............) نوزادان متولدشده از مادر مبتلا, معتادین تزریقی و افراد دارای هموفیلی و دریافت کنندگان خون و محصولات آن. بیشترین موارد آلودگی به این ویروس در کشورههای عقب مانده است بطوریکه 5 درصد نوزذان در هنگام متولد شدن و شیردادن مبتلا می شوند. روشهای پیشگیری و کنترل وجود دارند که عبارتند از: 1- انجام واکسیناسیون 2- کنترل و جدا کردن خونهای آلوده 3- تزریق ایمنوگلوبین به نوزدان که از مادر مبتلا متولد شده و افرادی که با بیماران تماس داشته 4- عدم مصرف خون کسانی که هرگونه ناراحتی کبدی دارند 5- استفاده از وسایل مانند دستکش هنگام معاینه بیمار و ........ 6- حذف سریع وسایل آلوده وضدعفونی وسایل مورد استفاده 7- اجتناب از رفتارهای اجتماعی پر خطر وخطرساز که انتشار ویروس را تسهیل می کند.




ویروس هپاتیت C


ویروسی است دارای پوشش با RNA مثبت که جزء فلاوی ویروس طبقه بندی می شود


دوره کمون بیماری 4 تا 3 روز در موارد طولانی 4 تا 3 ماه است. معمولا هپاتیت C از لحاظ بالینی خفیف بوده و نیاز به بستری شدن ندارد و اکثر بیمارن بدون علایم بالینی هستند.


به رغم طبیعت ملایم بیماری 50 تا 30 در صد آنها به سمت مزمن شدن پیش می روند. مهمترین راه انتقال بیماری از طریق خون و فرآورده های خونی آلوده است. تزریق وریدی مواد مخدر, پیوند اعضا آلوده, مقاربتهای جنسی و دریافت کنندگان فاکتورهای خونی آلوده نیز از راه های انتقال این ویروس است. اکثر مبتلایان به هپاتیت C معتادین تزریق داخل وریدی


هستند. فعلا واکسنی برای این بیماری وجود ندارد. ایمنی حاصل از عفونت بادوام و پیشگیری


کننده نمی باشد. مصرف انترفرون آلفا تا حدودی در درمان بیماری موثر است. مصرف آنتی بادی ضد ویروس در میمون سبب طولانی شدن دروه کمون می شود. علایم بالینی در شکل حاد بیماری شبیه هپاتیت A و B است ولی خفیفتر. هپاتیت مزمن پایدار حاصله از ویروس هپاتیت C شایعتر از نوع B می باشد که حدود 20 درصد آن به سیروز و نارسایی کبد منجر می شود. پاسخ ایمنی سلول عامل اصلی در تخریب سلول است. تشخیص آزمایشگاهی عمدتا بر مبنای مرولوژی, به روش الیزا استوار می باشد. آنتی بادی 3 تا 7 هفته پس از ابتلا قابل شناسای است, اما آنتی بادی همیشه در خون وجود ندارد و لذا پیشنهاد می شود که بررسی آنتی بادی عمدتا در فاز مزمن صورت گیرد. بهترین راه برای شناسایی وجود ژنوم ویروس درخون است


ویروس هپاتیت D


تقریبا 15 میلیون نفر در دنیا آلوده به ویروس هپاتیت D هستند. ویروس هپاتیت D برای همانند سازی خود از ویروس هپاتیت B و امکانات سلول میزبان استفاده می کند. این ویروس ناقص است و از نظر اندازه و ساختمان ژنوم نیاز به کمک برای همانندسازی مانند ویروئیدهای گیاهی است. ژنوم این ویروس فقط یک پروئتین کپسیدی را کد می نماید. ویروس دارای ژنوم RNA منفی, تک رشته ای, حلقوی و کوچک است. ویروس دارای پوشش است و احتمالا دارای 3 فرم است. همانند هپاتیت B به سلولهای کبد متصل شده و وارد آن می شود. نسخه برداری و همانندسازی ویروس غیر متعارف است. این ویروس مانند هپاتیت B از طریق مایعات بدن انتشار می یابد. هر دو ویروس با یک روش مشترک به سلول میزبان متصل می شوند. یک فرد ممکن است به عفونت توام هپاتیت B و D مبتلا گردد. همانندسازی ویروس همراه با صدمه زدن به سلول میزبان ( سلول کبد ) است. صدمات حاصله از ویروس هپاتیت D به سلول کبد بر خلاف ویروس هپاتیت B منحصر به پاسخ ایمنی سلول میزبان نیست. احتمالا عفونت مزمن هپاتیت D در افراد مبتلا به هپاتیت مزمن B نیز بروز می کند.


هپاتیت D در کودکان و افراد بالغ مبتلا به هپاتیت B ایجاد می شود. ویروس انتشار جهانی داشته و آندمیک جنوب ایتالیا, خاورمیانه, قسمتهایی از آفریقا و آمریکا لاتین می باشد. اساس تشخیص آزمایشگاهی بر مبنای افزایش آنزیمهای کبدی است. بررسی آنتی ژن و ژنوم در خون نیز مفید است. تا کنون درمان اختصاصی برای هپاتیت D پیشنهاد نشده است. اما چون همانند سازی ویروس به وجود هپاتیت B لذا پیشگیری از هپاتیت B در پیشگیری از این ویروس موثر خواهد بود. با واکسیناسیون هپاتیت B , حذف محصولات خونی آلوده, عدم مصرف از مواد مخدر تزریقی و کنترل ناقلین ویروس از انتشار هپاتیت D جلوگیر خواهد کرد.






ویروس هپاتیت E

......حرف E از اول کلمه Epidemic گرفته شده است. این ویروس بدون پوشش و دارای RNA منفی است. از طریق مدفوع منتقل می شود و عفونت با آن در کشورههای در حال توسعه به شکل اپیدمیک دیده می شود. این ویروس در سال 1955در اپیدمی دهلی نو در هند شناسای شد( اپیدمیهای این ویروس که هزاران نفر را مبتلا کرد دارای مرگ و میر نیز بوده).


تا به حال در روسیه, آفریقا, آمریکا و آسیای جنوب شرقی گزارش شده است. علایم بیماری شبیه به هپاتیت A بوده و فقط بیماری حاد ایجاد می کند. مرگ و میر آن 10 برابر بیشتر از هپاتیت A و حدود 1 تا 2 در صد است. عفونت در دوران حاملگی با این هپاتیت A بسیار مشکل زا بوده بطوریکه باعث افزایش مرگ و میر تا 20 درصد است.



ویروس هپاتیت G

این ویروس شبیه به ویروس هپاتیت C است. این ویروس یک فلاوی ویروس است که از طریق خون منتقل می شود و معمولا مزمن می شود. بهترین راه تشخیص آن به روش PCR می باشد.


منابع تحقیق

1) کتاب میکروبیولوژی جاوتز


2) کتاب اصول ویروس شناسی پزشکی


3) Text Book of Virology

مبارزه با هپاتيت c با درمان زود هنگام

پژوهشگران تاكيد كردند كه درمان بيماري هپاتيت C در مراحل اوليه، كليد اصلي مبارزه با ويروس اين بيماري است.نتايج بررسي‌هاي جديد نشان مي‌دهد؛ بيماراني كه در چند ماه اول پس از آلوده شدن به ويروس هپاتيت C تحت درمان قرار مي‌گيرند، سيستم ايمني بدن آنها درست شبيه زماني كه عفونت خود به خود ريشه‌كن مي‌شود، با واكنشي سريع و چندجانبه عليه ويروس وارد عمل مي‌شود تا آن را از پاي درآورده و عفونت را برطرف كند.


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

پژوهشگران در دانشگاه مونترال كانادا نتايج مطالعات خود را در مجله آمريكايي «ويروس‌شناسي» منتشر كرده‌اند. در اين تحقيقات، پژوهشگران گروهي از مصرف‌كنندگان داروهاي داخل وريدي را كه در معرض شديد خطر عفونت هپاتيت C بودند، قبل و بلافاصله پس از تماس با ويروس بيماري، مورد بررسي و آزمايش قرار دادند.

آنها دريافتند كه درمان سريع و زودهنگام پاسخ سريع و چندجانبه ايمني بدن را موجب مي‌شود بنابراين پژوهشگران نتيجه گرفتند درمان سريع مي‌تواند واكنش ايمني بدن عليه ويروس هپاتيت C را احيا كرده و به ريشه‌كن شدن سريع ويروس اين بيماري كمك كند. متخصصان خاطرنشان كردند كه اين كشف جديد درباره مكانيسم‌هاي ريشه‌كني ويروسي مي‌تواند به كشف روش‌هاي درماني تازه‌تر و موثرتر منجر شود.

بيماري هپاتيت C از طريق خون آلوده منتقل مي‌شود. هرچند كه در يك چهارم از مبتلايان بيماري به خودي خود مي‌تواند ريشه‌كن شود و نيازي به درمان نيست، اما در اكثر موارد عفونت گسترش پيدا مي‌كند كه اين امر عامل اصلي بروز سيروز كبدي و سرطان كبد است.

در حال حاضر تنها روش اثبات شده براي درمان هپاتيت C داروي نوعي ضد ويروس است كه در 50 درصد موارد موفق عمل مي‌كند.

همچنين پژوهشگران تاكيد دارند كه نرخ بهبودي از بيماري در افرادي كه زودتر و بموقع تحت درمان قرار مي‌گيرند 90 درصد بيشتر از افرادي است كه بيماري آنها دير تشخيص داده شده و درمان مي‌شود.





بیماری هپاتیت

هپاتيت يک بيماري است که کبد را متورم کرده و فعاليت آن را مختل مي‌سازد.

اين بيماري به علت‌هاي مختلفي از قبيل ويروس‌ها، باکتري‌ها ، داروها، الکل و ... ايجاد مي‌شود.
هپاتيت ويروسي چيست؟
هپاتيت ويروسي ناشي از ويروس‌هاي مختلفي است که شايعتر از همه هپاتيت ويروسي D,C,B,A وEمي باشد.
هپاتيت C به علت ويروس هپاتيت C ايجاد مي‌شود. هپاتيت C حاد بر خلاف نوع Aو B تقريبا بدون علامت است و ممكن است علائم غير اختصاصي مانند سرماخوردگي و بي اشتهايي ايجاد نمايد. هپاتيت C حاد (70تا 85%) موارد تبديل به عارضه‌اي مزمن مي‌شود و باعث اختلال کارکرد کبد مي‌گردد.
راههاي انتقال هپاتيت C عبارتند از : تزريق خون و فرآورده‌هاي خوني آلوده- استفاده مشترک از ابزارهاي آلوده تيز و برنده مانند سوزن و سرنگ، تيغ اصلاح و مسواک- تماس جنسي حفاظت نشده با فرد آلوده- خالکوبي، حجامت، سوراخ کردن گوش، خدمات پزشکي و دندانپزشکي در محل‌هاي نا مطمئن و با وسايل آلوده - تولد از مادر آلوده به هپاتيت C می باشد .
شايعترين راه انتقال هپاتيت C در كشور ما درحال حاضر استفاده از سرنگ‌هاي مشترک بين معتادان تزريقي شايعترين راه انتقال در کشور ماست و متاسفانه
تاکنون واکسني ساخته نشده که بتواند در برابر ويروس هپاتيت C مصونيت ايجاد کند.
در مورد میزان خطر از راه تماس جنسی باید گفت که : ويروس هپاتيت B بيش از هپاتيت C از راه تماس جنسي منتقل مي‌شود. موارد هپاتيت C ناشي از تماس جنسي غالباً در افرادي که شرکاي جنسي متعدد دارند ديده مي‌شود.و اما مشهور ترین نوع هپاتیت نوع B می باشد :
آلودگی به ویروس هپاتیت B به سه حالت متفاوت ممکن است دیده شود:
هپاتیت حاد: در این حالت ، بیمار پس از یک دوره ی مقدماتی با نشانه هایی مانند تب، سرماخوردگی ، تهوع، استفراغ و درد شکم ، دچار زردی می شود.
علائم بارز این بیماری عبارتند از : ادرار تیره، مدفوع روشن، زردی پوست و چشمها. اولین عضوی که زردی در آن مشاهده می شود، سفیدی چشم ها است. به طور معمول ، این علائم خود به خود برطرف می شود و پس از 6 ماه خون از ویروس پاک می شود و فقط در 10%- 5 بیماران بالغ ممکن است آلودگی مزمن شود.(ولی در هپاتیت C حدود 80% موارد مزمن می شوند).
هپاتیت مزمن: در این حالت ، نشانه ها بسیار غیراختصاصی است. شایع ترین نشانه ی هپاتیت مزمن، ضعف و خستگی طولانی است. گاهی ممکن است زردی خفیف یا خارش وجود داشته باشد . با پیشرفت بیماری ممکن است نارسایی کبدی بروز کند. این افراد باید تحت نظر پزشک باشند و در صورت نیاز ، دارودرمانی شوند.
آلودگی بدون علامت: در این حالت، فرد بدون هیچ گونه نشانه ی بالینی و یا آزمایشگاهی از بیماری کبدی ، ویروس هپاتیت را در خون خود دارد و می تواند آن را به سایرین انتقال دهد. این افراد به درمان دارویی نیاز ندارند؛ ولی خطر مزمن شدن هپاتیت در آنان زیاد است و باید هر 6 ماه یک بار توسط پزشک بررسی شوند.
بیشتر موارد آلودگی به هپاتیت B بدون نشانه است بنابر این بهترین روش تشخیص بیماری، آزمایش خون از نظر وجود ویروس هپاتیت B است.
راههای انتقال هپاتیت B
آلودگی به هپاتیت B به طور عمده در نتیجه ی تماس با خون و ترشحات جنسی آلوده ، به روشهای زیر صورت می گیرد .تولد از مادر آلوده به ویروس هپاتیت B . تماس جنسی حفاظت نشده با فرد آلوده . استفاده ی مشترک از ابزار آلوده ی تیز و برنده نظیر سوزن و سرنگ ، تیغ اصلاح، مسواک و....
تزریق مکرر خون یا فرآورده های خونی آلوده ( امروزه کنترل خونهای اهدایی احتمال آلودگی از این طریق را بسیار اندک نموده است).
دیالیز با وسایل آلوده و پیوند اعضای آلوده؛
خالکوبی، حجامت ، سوراخ کردن گوش، خدمات پزشکی و دندانپزشکی در محل های نامطمئن و آلوده، یا هر اقدامی که منجر به سوراخ شدن پوست با وسایل آلوده و غیر استریل شود.
هپاتیت B از طریق دست دادن، در آغوش گرفتن، بوسیدن و نشستن در کنار فرد آلوده و سایر تماسهای معمولی منتقل نمی شود و حضور افراد آلوده در محیط های کار و اجتماع بلامانع است.
پیشگیری از هپاتیت B
هرگز از وسایل تیز و برنده ، نظیر سرنگ و سوزن ، تیغ اصلاح و مسواک به صورت مشترک استفاده نکنید.
از انجام کارهایی که به سوراخ شدن و ایجاد خراش در پوست منجر شود نظیر خالکوبی و حجامت در مراکز غیرمطمئن و آلوده پرهیز کنید. از تماس جنسی مشکوک و حفاظت نشده پرهیز کنید.نوزادان خود را در سه نوبت واکسینه کنید.افرادی که از گروه هاي ذیل هستند ، نسبت به سه نوبت واکسیناسیون اقدام کنند:
. پزشکان ، دندانپزشکان و پیراپزشکان؛
. افراد تحت دیالیز؛
. افرادی که به علت ابتلا به بیماریهای زمینه ای مانند هموفیلی و تالاسمی ، مکررا" خون یا فرآورده های خونی دریافت می کنند.
. افراد خانواده ی فرد آلوده که با وی هم منزل هستند.
اغلب موارد تماس با ویروس هپاتیت B منجر به بیماری نمی شود. بنابر این واکسن هپاتیت B ، برای سایر افراد جامعه ضرورت ندارد. و اما در مورد هپاتیت نوع A باید گفت :
عامل هپاتیت A ویروس HAV است که بوسیله مدفوع از بدن شخص آلوده دفع می‌شود و باعث آلودگی آب آشامیدنی و غذا می‌شود. راه انتقال این بیماری از طریق آب و غذاهای نپخته یا خوب نپخته شده یا غذاهایی که بوسیله اشخاص مبتلا طبخ می‌شوند، می‌باشد. HAV به ندرت از طریق خون به اشخاص دیگر منتقل می‌شود. هپاتیت A به شکل حاد دیده می‌شود ولی کمتر آلودگی مزمن بوجود می‌آورد. یکبار ابتلا به این بیماری در شخص مصونیت دائمی بوجود می‌آورد.
علایم بیماری
افراد مبتلا به هپاتیت همیشه تمامی علایم بیماری را نشان نمی‌دهند. برای مثال کودکان هیچ نشانه‌ای از آلودگی ندارند. در حالی که در نوجوانان و بزرگسالان علایم بیماری دیده می‌شود. این علایم عبارتند از: زردی پوست و سفیدی چشمها ، احساس خستگی و کوفتگی ، درد در ناحیه بالا و طرف راست شکم ، کاهش اشتها و وزن ، تب ، تهوع ، اسهال ، استفراغ ، درد مفاصل ، تیره شدن رنگ ادرار و بی‌رنگ شدن مدفوع.

هپاتیت A باعث افزایش میزان [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] می‌شود، فعالیت [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] افزایش می‌یابد. علایم بیماری 4 - 2 هفته بعد از شروع آلودگی بروز می‌کند. این علایم گاهی از یک هفته تا یک ماه بعد نیز خود را نشان می‌دهند. 15 درصد مردان 9 - 6 هفته بعد از آلودگی علایم را نشان می‌دهند و حدود یک درصد افراد علایم بیماری را خیلی شدید و سریع نشان می‌دهند و به ندرت این بیماری باعث از کار افتادن کبد و مرگ می‌شود.
چگونگی تشخیص هپاتیت A
بهترین راه تشخیص بیماری ، آزمایش خون است. در این آزمایشها ، دو نوع آنتی بادی برای ویروس مشخص می‌شود. آنتی بادی ایمونوگلوبولین M که 10 - 5 روز قبل از ظاهر شدن علایم بوسیله دستگاه ایمنی ساخته می‌شود و کمتر از 6 ماه ناپدید می‌شود. و آنتی بادی ایمونوگلوبولین G که جایگزین [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] اول می‌شود و بدن را در مقابل آلودگی نسبت به HAV ایمن می‌کند و مصونیت بوجود می‌آورد.

تفسیر نتایج حاصل از آزمایش خون

• اگر آزمایش خون شخص نسبت به آنتی بادیهای ایمونوگلوبولین G و M هر دو منفی باشد، او هرگز به ویروس آلوده نشده و می‌تواند واکسن بزند.
• اگر در آزمایش خون شخص ایمونوگلوبولین M مثبت باشد. آلودگی HAV وجود و ممکن است تا 6 ماه دیگر بهبود یابد یا وضعیت بیمار بدتر شود.
• اگر ایمونوگلوبولین M منفی و ایمونوگلوبوین G مثبت باشد، شخص از طریق ویروس یا واکسن آلوده شده و برای همیشه ایمن شده است.

ارتباط بین HIV (ایدز) و HAV


افرادی که به [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] مبتلا هستند بیشتر در معرض ابتلا به هپاتیت A هستند. در این افراد دوره ابتلا به بیماری و بروز علایم و بهبودی کامل طولانی‌تر است. در افراد مبتلا به ایدز چون داروهای ضد HIV به کبد آسیب می‌رسانند علایم بیماری هپاتیت A بیشتر بروز می‌کند. در حقیقت لازم است با مشورت با پزشک ، داروها را قطع کنند تا آنزیمهای کبدی به حد طبیعی باز گردند.

چگونگی درمان
درمان معمول بیماری ، استراحت است. اگر شخص اسهال و استفراغ دارد می‌تواند از مایعات استفاده کند. اگر چه بهترین راه ، مراجعه به پزشک است ولی می‌توان از ایبوپروفن یا مسکنهای دیگر برای مهار نشانه‌های بیماری استفاده کرد. اگر فکر می‌کنید، اخیرا ویروش هپاتیت به بدن شما منتقل شده است، گاماگلوبولین تزریق کنید. به شرط آنکه بیشتر از 6 - 2 هفته از ورود [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] نگذشته باشد.
چگونگی پیشگیری از بیماری
بهترین راه [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] است دو نوع واکسن برای این بیماری وجود دارد. VAQTH و HAVRIX. اثرات جانبی این واکسنها خیلی خفیف است و علایمی شبیه سرماخوردگی و درد در ناحیه واکسن می‌باشد. می‌توان از یک واکسن ترکیبی برای هپاتیت B و A استفاده کرد.(TWIRIX) این واکسن بسیار موثر است بطوری که 99 درصد افراد واکسینه شده دیر به بیماری مبتلا نمی‌شوند. چون در افراد مبتلا به ایدز دستگاه ایمنی تخریب شده است. بعد از واکسیناسیون دوباره به هپاتیت A مبتلا می‌شوند. بهتر است موقعی که تعداد CD4 در محدوده طبیعی است، واکسن تزریق شود.

<B>انواع هپاتیت ویروسی

در حال حاضر ۷ نو این ویروس شناخته شده‌است.

1. هپاتیت نوع a
2. هپاتیت نوع b
3. هپاتیت نوع c
4. هپاتیت نوع d (معمولا همراه با نوع b)
5. هپاتیت نوع e
6. هپاتیت نوع f
7. هپاتیت نوع g
8. هپاتیت نوع h

البته در حال حاضر ۱۰ تا ۱۵ درصد افراد در هیچکدام از این دسته‌ها قرار نمی‌گیرند به همین دلیل میشود انتظار ویروس نوع h را نیز داشت.

</B>

هپاتیت A


اطلاعات اولیه

عامل هپاتیت A ویروس HAV است که بوسیله مدفوع از بدن شخص آلوده دفع می‌شود و باعث آلودگی آب آشامیدنی و غذا می‌شود. راه انتقال این بیماری از طریق آب و غذاهای نپخته یا خوب نپخته شده یا غذاهایی که بوسیله اشخاص مبتلا طبخ می‌شوند، می‌باشد. HAV به ندرت از طریق خون به اشخاص دیگر منتقل می‌شود. هپاتیت A به شکل حاد دیده می‌شود ولی کمتر آلودگی مزمن بوجود می‌آورد. یکبار ابتلا به این بیماری در شخص مصونیت دائمی بوجود می‌آورد.

علایم بیماری

افراد مبتلا به هپاتیت همیشه تمامی علایم بیماری را نشان نمی‌دهند. برای مثال کودکان هیچ نشانه‌ای از آلودگی ندارند. در حالی که در نوجوانان و بزرگسالان علایم بیماری دیده می‌شود. این علایم عبارتند از: زردی پوست و سفیدی چشمها ، احساس خستگی و کوفتگی ، درد در ناحیه بالا و طرف راست شکم ، کاهش اشتها و وزن ، تب ، تهوع ، اسهال ، استفراغ ، درد مفاصل ، تیره شدن رنگ ادرار و بی‌رنگ شدن مدفوع.

هپاتیت A باعث افزایش میزان آنزیم های کبدی می‌شود، فعالیت دستگاه ایمنی بدن افزایش می‌یابد. علایم بیماری 4 - 2 هفته بعد از شروع آلودگی بروز می‌کند. این علایم گاهی از یک هفته تا یک ماه بعد نیز خود را نشان می‌دهند. 15 درصد مردان 9 - 6 هفته بعد از آلودگی علایم را نشان می‌دهند و حدود یک درصد افراد علایم بیماری را خیلی شدید و سریع نشان می‌دهند و به ندرت این بیماری باعث از کار افتادن کبد و مرگ می‌شود.

چگونگی تشخیص هپاتیت A

بهترین راه تشخیص بیماری،آزمایش خون است. در این آزمایشها ، دو نوع آنتی بادی برای ویروس مشخص می‌شود. آنتی بادی ایمونوگلوبولین M که 10 - 5 روز قبل از ظاهر شدن علایم بوسیله دستگاه ایمنی ساخته می‌شود و کمتر از 6 ماه ناپدید می‌شود. و آنتی بادی ایمونوگلوبولین G که جایگزین آنتی بادی

اول می‌شود و بدن را در مقابل آلودگی نسبت به HAV ایمن می‌کند و مصونیت بوجود می‌آورد.

تفسیر نتایج حاصل از آزمایش خون

• اگر آزمایش خون شخص نسبت به آنتی بادیهای ایمونوگلوبولین G و M هر دو منفی باشد، او هرگز به ویروس آلوده نشده و می‌تواند واکسن بزند.
  
  
• اگر در آزمایش خون شخص ایمونوگلوبولین M مثبت باشد. آلودگی HAV وجود و ممکن است تا 6 ماه دیگر بهبود یابد یا وضعیت بیمار بدتر شود.
  
  
• اگر ایمونوگلوبولین M منفی و ایمونوگلوبوین G مثبت باشد، شخص از طریق ویروس یا واکسن آلوده شده و برای همیشه ایمن شده است.

<B>

هپاتیت نوع b:

</B>

ابتلا به این نوع هپاتیت عوارض بی شماری دارد. از این رو اهمیت شناخت آن بسیار بالاست.

راههای انتقال این ویروس عبارتند از:

_مادر به جنین : به ویژه اگر مادر در ماه سوم بارداری آلوده شده باشد احتمال انتقال بیماری به جنین بسیار بالا است.

_تماس جنسی : از راه خون, استفاده از سرنگ مشترک در معتادان تزریقی و یا فرو رفتن سوزن آلوده به ویروس به طور اتفاقی در پوست افراد سالم و استفاده از تیغ های آلوده است.

_ترشحات بدن : از جمله بزاق ,مدفوع, صفرا, اشک و مایع منی به عنوان یکی از منابع انتقال ویروس مطرح هستند .

بعد از آلوده شدن به ویروس هپاتیت b سه مشکل بالینی رخ می دهد. اولا علائم دیده نمی شود. ثانیا مانند هپاتیت a علائم به صورت حاد یعنی ضعف, بی اشتهایی و زردی پیش رونده بروز می کند. ثالثا آنتی ژن ویروس در بدن باقی می ماند و اشکال مزمن بیماری اتفاق می افتد و بعدا با فعالیت مجدد ویروس علائم هپاتیت بروز می کند. گاهی باعث ایجاد سرطان در کبد می شود. گاهی با بروز علائم هپاتیت حاد, زردی آنقدر زیاد می شود که روی عملکرد طبیعی مغز تاثیر گذاشته و باعث علائم خواب آلودگی و عدم هوشیاری می شود و به علت تخریب سلولهای کبدی زمان انعقاد خون به شدت طولانی می شود و خونریزی های مختلف در نواحی متفاوت بدن مثل خونریزی لثه, مخاطها و پوست اتفاق می افتد که وضعیت بیمار بسیار خطرناک و مرگبار می شود.
ویروس هپاتیت b در افراد بدون علامت, که به صورت مزمن و طولانی ویروس را در خون خود حمل می کنند از راههای گفته شده به افراد سالم انتفال می یابد.
نکته مهم آن است که درمان خاصی برای این بیماری هنوز کشف نشده است و ابتلا به این نوع از بیماری ویروسی مرگبار است.

<B>

هپاتیت C:

</B>

راه انتقال این نوع ویروس به وسیله تزریق است. این بیماری غالبا در گیرندگان خون و فراورده های خونی و معتادان تزریقی بروز می کند. البته در کشور ما انتقال این نوع از هپاتیت از طریق فراورده های خونی بسیار کم شده است زیرا کنترل می شوند. پیشگیری از این نوع از هپاتیت این است که معتادان تزریقی یا اعتیاد خود را ترک کنند و یا از روش دیگری برای استفاده از مواد مخدر استفاده کنند. قانونمندی و عدم ***** به حریم خانواده و فعالیتهای جنسی سالم نیز از راههای پیشگیری است.

هپاتیت d:
فقط در بیمارانی که به صورت طولانی ناقل ویروس هپاتیت b هستند بروز می کند. علائم این بیماری مشابه سایر هپاتیت های ویروسی است؛ با این تفاوت که سیر شدیدی دارد و گاهی سبب تخریب کامل کبد و مرگ می شود.
از آنجایی که در قرن حاضر ایدز و هپاتیت b دو بیماری لاعلاج هستند باید به آنها توجه بیشتری کرد. زیرا ویروس ایدز در خارج از بدن تنها ۳۰ ثانیه زنده می ماند اما ویروس هپاتیت bدر خارج از بدن ۲ الی ۳ ساعت زنده است. از این رو احتمال آلودگی به این ویروس بیشتر خواهد بود. اما نکته مهم اینجاست که اگر درمانی برای این دو بیماری نیست اما برای بیماری هپاتیت b واکسنهایی در سه نوبت وجود دارد که انسان را از این بیماری خطرناک مصون می سازد.

مشاوره :
براي افراد آلوده به ويروس بايد مشاوره كامل شامل موارد ذيل انجام گردد:
منشاء احتمالي آلودگي
سير طبيعي بيماري
علائم احتمالي
توصيه‌هاي لازم براي پيشگيري از انتقال به سايرين
موارد مربوط به تصحيح عادات زندگي شامل ترك اعتياد و مصرف الكل ، قطع سيگار و رژيم غذايي سالم خودداري از اهداء خون و اعضاء ، پرهيز از استفاده مشترك وسايل شخصي و تزريقات و عدم مصرف دارو اعم از شيميايي يا گياهي بدون نظر پزشك معالج
آگاهي دادن به افراد ارائه دهنده خدمات پزشكي و دندانپزشكي در مورد آلودگي
داشتن رفتار جنسي مطمئن
پاك كردن هر گونه لكه خون خود با محلول خانگي بليچ و دستمال كاغذي
ترغيب و آموزش خانواده براي چك آپ و دريافت آموزش‌ها و خدمات پيشگيري مرتبط
پوشاندن زخم ها و جراحات
قرار دادن دستمال يا البسه آلوده به خون در كيسه پلاستيك قبل از دور انداختن
دادن آگاهي در مورد راه‌هاي عدم انتقال شامل: عطسه ، سرفه ، در آغوش كشيدن ، آب ، غذا و تماسهاي معمول روزانه

نكته: بيمار نبايد از فعاليتها و شركت در محل‌هاي اجتماعي شامل كار ، مدرسه ، بازي و … خارج شود يا كنار گذاشته شود.

هپاتیت E چیست ؟
هپاتیت E همان بیماری کبدی ناشی از ویروس هپاتیت E (HEV) است . این بیماری عفونی معمولاً در پی یک بیماری حاد و یک بیماری Self-limited بوجود می آید و در کشورهای در حال توسعه شایع است .
وضعیت هپاتیت E در آمریکا چگونه است ؟
باور بر این است که این بیماری در آمریکا چندان شایع نیست . اگر موردی هم مشاهده شود ، معمولاً از میان کسانی است که به کشورهای در حال توسعه سفر کرده اند . با این حال به ندرت گزارشهایی نیز از کسانی که به مسافرت نرفته اند ، به دست آمده است . مطالعات بیشتر نشان داده اند که عموم مردم نسبت به این بیماری ، ایمنی بالایی دارند .
هپاتیت E کجا بیشتر شایع است ؟
این بیماری بیشتر در کشورهای در حال توسعه و جهان سوم شایع است که شامل آسیا ، آفریقا و خاورمیانه و آمریکای مرکزی می شود. کسانی که در اردوگاه های پناهندگان و یا در محلهای استقرار مردم پس از وقوع بلایای طبیعی زندگی می کنند ، بیشتر در معرض خطر هستند .
HEV چگونه انتشار می یابد ؟
این ویروس معمولاً از طریق دهان وارد بدن می شود . مهمترین منبع آلودگی ، آب آشامیدنی آلوده است .
آیا ویروس هپاتیت E از طریق حیوانات انتشار می یابد ؟
این امکان وجود دارد . به ویژه از طریق حیوانات باغ وحش . برخی جانوران به این بیماری دچار می شوند .
نشانه ها
علائم و نشانه های هپاتیت HEV چیست ؟
نشانه های این بیماری مانند سایر انواع هپاتیت هستند . این علائم عبارتند از :
- تب - استفراغ - مدفوع به رنگ خاک رس
- بی اشتهایی - درد شکمی - زردی
- خستگی - ادار سیاه ( تیره )
- تهوع - درد مفاصل
نسبت آلودگی HEV که دارای علائم هستند به آنهایی که از خود علائمی بروز نداده اند به میزان½ تا1/13 است .
چه کسانی بیشتر مستعد آلودگی به HEV که منجر به ظهور بیماری و علائم آن می شود ، هستند ؟
کلیه کسانی که در کشورهای در حال توسعه زندگی می کنند و بین 15 تا 44 سال سن دارند ، ممکن است به این بیماری مبتلا شوند و اغلب علائم مشابهی دارند . کودکان معمولاً علائم ضعیف تری نشان می دهند و یا اصلاً علائمی ندارند . زنان باردار بیشتر مستعد هستند که این بیماری در آنها مهلک باشد . در کشورهای توسعه یافته افراد بالای 45 سال و به ویژه مردان ، نشانه های مشابهی از خود بروز می دهند .
چه مدت پس از آلوده شدن به ویروس ، علائم بروز می کنند ؟
معمولاً 15 تا 60 روز پس از آلوده شدن ، علائم خود را نشان می دهند . یه طور میانگین پس از 40 روز .
بیماری افراد چقدر طول می کشد ؟
زمان خاصی را نمی توان برآورد کرد ولی معمولاً تا 2 هفته پس از بیماری کشت مدفوع مثبت خواهد بود .
بیماری هپاتیت E تا چه حد خطرناک است ؟
بیشتر مردم ، کاملاً خوب می شوند میزان کلی تشدید بیماری زیر 4 درصد است . با این حال در زنان باردار ، این بیماری می تواند خطرناک باشد . معمولاً 12 تا 30 درصد این زنان فوت می کنند . به ویژه آنهایی که در ماه سوم بارداری به سر می برند .
آیا بیماری HEV می تواند مزمن باشد ؟
بله ، اما این به ندرت اتفاق می افتد و گاهی در بیمارانی که پیوند عضو انجام داده اند گزارش شده است .
تشخیص و درمان
راه تشخیص HEV چیست ؟
به دلیل اینکه از طریق معاینات معمولی نمی توان نوع هپاتیت را تشخیص داد ، بنابراین تنها از طریق آزمایش خون و مشاهده آنتی بادی هپاتیت E یا (HEV RNA) در خون ، قابل شناسایی است . تا کنون هیچ آزمایش سرولوژی برای تشخیص این ویروس در آمریکا ارائه نشده است . آلودگی به ویروس HEV را با حذف هپاتیت های A,B,C از طریق منفی بودن مارکرهای آنها در سرولوژی و نیز دریافت یک شرح حال خوب از بیمار ، می توان تا حدودی تأیید کرد .
هپاتیت E چگونه درمان می شود ؟
این بیماری معمولاً بدون نیاز به درمان خاصی ، خود به خود درمان می شود . هیچ داروی ضد ویروسی خاصی برای آن ، وجود ندارد . معمولاً پزشکان به بیماران استراحت کردن ، نوشیدن آب میوه ، خوردن غذاهای رژیمی و پرهیز الکلی را توصیه می کنند . در موارد شدید ، بستری شدن در بیمارستان الزامی است .
پیشگیری
چگونه می توان از هپاتیت E پیشگیری کرد ؟
با رعایت نکات بهداشتی و شستشوی مرتب دست ها و پرهیز از غذاهای خام و آشامیدنی های ناسالم ، می توان تا حدودی پیشگیری کرد . همچنین از سفر به مناطق آلوده باید خودداری ورزید . جوشاندن آب و استفاده از کلر می تواند کمک بزرگی باشد . تزریق IG تأثیری بر HEV ندارد.
آیابرای هپاتیت E واکسن وجود دارد؟
خیر ، هنوز برای این ویروس ، واکسن مورد تأیید FDA ساخته نشده است .

ویروس هپاتیت A
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
از خانواده پیکورنا ویروسها و جنس هپاتویروس است که قبلا تحت عنوان آنتروویروس ۷۲ طبق بندی شده است. اما کنون بنام هپاتیت عفونی نامیده می شود. این ویروس کروی شکل است و تقارن ۲۰ وجهی دارد. بدون پوشش است , RNA آن مثبت است. توسط دهان و مدفوع انتقال می یابد. دوره کمون آن تقریبا ۱ ماهه است. بیماری مزمن کبدی ایجاد نمی کند و به ندرت کشنده است و هیچ تشانه آنتی ژنی با دیگر ویروسهای کبدی ندارد. انسان و میمون میزبانهای طبیعی این ویروس هستند. نوکلئوکسید آن در برابر اتر و اسید از سایر پیکورنا ویروسها مقاومتر است و بعلت همین مقاومت باید در برخورد با بیماران مبتلا احتیاط کرد. با استفاده از گیرنده های سطح سلولهای کبدی وارد سلول می شود. جزئیات پاتوژنیسیته برای این ویروس مشخص نیست. از طریق دستگاه کوارش فرد را آلوده می کند. احنمالا در سلولهای اوروفارنکس و اپیتلیال روده تکثیر پیدا می کند. اگرچه انترفرون باعث محدوده شدن ویروس می شود اما سیستم ایمنی نیز در صدمه زدن به سلولهای کبدی آلوده به ویروس و حذف آنها از بدن بی تاثیر نیست. به دنبال ضایعات سلولهلی کبدی یرقان ظاهر می شود. این ویروس از طریق صفرا وارد روده و مدفوع می شود و از ۱۰ روز قبل از ظهور علایم و ایجلد آنتی بادی در مدفوع وجود دارد و از طریق مدفوع منتشر می شود. علایم بالینی آن شامل خستگی , بی اشتهای , ضعف , تهوع , شکم درد , یرقان , تیره شدن رنگ ادرار است و این بیماری در افراد بالغ شدید تر از از کودکان است. در کودکان اغلب بدون جلب توجه سپری می شود و در اکثر موارد بهبودی کامل حاصل می شود. حداکثر شیوع این بیماری بین سنین ۳۰ تا ۱۵ است. در اکثر بیماران مبتلا به هپاتیت A تیتر Igm بالا است. لذا مهمترین تست مرولوژی برسی Igm است که به روش رادیوایمنوسی و الیزا قابل اندازه گیری است و همچنین بررسی بیلی روبین هم جهت ارزیابی اختلال کبدی ارزشمند است. درمان برای این بیماران وجود ندارد و تزریق ایمنوگلوبین برای افراد در تماس با بیمار توصیه می شود که در دوره کمون باعث کاهش علایم بیماری می شود. روشهای پیشگیری شامل رعایت بهداشت در مراکز عمومی , کنترل بهداشتی آب و مواد غذای بخصوص شیر - شستن دستها بعد از رفتن دستشوی وقبل از صرف غذا , ضد عفونی کردن وسایل بیمار بسیار موثر است. واکسن نمونه کشته شده است که فقط برای مواقع ضروری استفاده می شود. این ویروس براحتی در جامعه منتشر می شود. محتمل ترن راه سرایت راه مدفوعی- دهانی از طریق تماس فردی می باشد. بعضی محصولات رودخانه ای مثل صدفها می توانند منبع آلودگی با ویروس باشند. آلودگی با ویروس هپاتیت A به ندرت از طریق سرنگ و سوزن آلوده یا انتقال خون پیش می آید. همودیالیز هیچ نقشی در انتشار آن میان کارکنان بخش ندارد. شیوع آنتی بادی در افراد دارای سطح اقتصادی و اجتماعی پایین بالاتر است. در کشورهای در حال توسعه و عقب مانده اکثر مبتلایان کودکان هستند در حال که در کشورهای پیشرفته ابتلا در سنین بالاتر است. تقریبا ۴۰ درصد موارد حاد هپاتیت توسط هپاتیت A ایجاد شده
ویروس هپاتیت B
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

این ویروس عامل مولد هپاتیت سر است و جزء ویروسهای کبدی DNA دار طبقه بندی می شود. از طریق مایعات بدن, خون, مقاربت جنسی ودر ماههای آخر حاملگی از مادر به جنین منتقل می شود و ابتلا به این بیماری هیچ ارتباطی به سن, فصل و جنس ندارد. دارای دروه کمون متوسط سه ماهه است. در ۵ تا ۱۰ در صد مبتلایان تبدیل به حالت مزمن می شود و گاهی منجر به سرطان کبد می شود. بافت هدف این بیماری و میزبان آن محدود و فقط در کبد, گاهی پانکراس و کلیه انسان و میمون را نیز آلوده می کند. این ویروس کوچک, دارای پوشش, دارای DNA دو رشته و حلقوی که قسمتی از آن تک رشته ای است ودارای آنزیم


ریورس ترانسکرپیتاز (RTase) است که این آنزیم چسبیده به ژنوم ویروس است و دارای فعالیت ریبونوکلئاز است. این ویروس دارای ۳ نوع آنتی ژن مهم به نامهای آنتی ژن سطحی, آنتی ژن مرکزی و یک آنتی ژن دیگر است. آنتی ژن سطحی که آنتی ژن استرالیا نامیده می شود ( بعلت اینکه اولین بار در سرم یک فرد بومی استرالیل که در ظاهر سالم شناسایی شد ). از نظر شکل ظاهری دارای دو فرم است: ۱- شکل کروی که فراوانترین نوع این خانواده است. ۲- شکل لوله ای یا رشته ای . این آنتی ژن در PH کمتر از ۴ به مدت ۶ ساعت پایدار می ماند; ولی در این PHعفونت زایی هپاتیت B از بین می رود. این ویروس به علت داشتن غشا در برابر اتر مقاوم است, PH پایین, حرارت متوسط, یخ زدن و اشعه ماورا بنفش پایدار می ماند. DNA ویروس تمایل زیادی برای ادغام شدن با DNA سلول میزبان دارد. نسخه برداری توسطویروس عوامل نسخه بردار سلول میزبان کنترل می شود. این ویروس ۳ روز پس از به سلولهای کبدی شروع به تکثیر می نماید; اما علایم بالینی بعلت نا معلومی حدود ۴۵ روز بعد ظاهر می شود که بستگی به راه ورود مقدار ویروس و وضعیت فرد مبتلا دارد. علایم بالینی شامل تهوع , استفراغ , بی اشتهایی شدید می باشد که به دنبال آن یرقان ظاهر می شود ( گرچه هپاتیت بدون یرقان نیز شایع است). حدود ۸۵ در صد بیماران کاملا بهبود حاصل پیدا می کند. مرگ و میر بین ۷/۲- ۶/۰ درصد است که بسته به سن و شرایط متغیر است. حدود ۱۰ تا ۵ در صد افراد به هپاتیت مزمن می شوند که این مبتلایان منبع اصلی انتشار ویروس در جامعه هستند. در اکثر موارد ژنوم ویروس ادغام شده در ژنوم سلولهای سرطانی دیده می شود. درمان اختصاصی برای هپاتیت B وجود ندارد. درمان بیشتر جنبه علامتی و حفاظتی دارد. انترفرون آلفا ممکن است برای هپاتیت مزمن موثر باشد. این ویروس انتشار جهانی دارد. حاملین ویزوس در جهان حدود ۲۰۰ میلیون نفر هستند که یک میلیون آنها در امریکا زندگی می کنند. افراد در معرض خطر شامل شاغلین, در مراکزبهداشتی و درمانی, کارکنان آزمایشگاهها, کارکنان بانک خون, افراد ساکن در مناطق آندمیک ( چین, آفریقا …………..) نوزادان متولدشده از مادر مبتلا, معتادین تزریقی و افراد دارای هموفیلی و دریافت کنندگان خون و محصولات آن. بیشترین موارد آلودگی به این ویروس در کشورههای عقب مانده است بطوریکه ۵ درصد نوزذان در هنگام متولد شدن و شیردادن مبتلا می شوند. روشهای پیشگیری و کنترل وجود دارند که عبارتند از: ۱- انجام واکسیناسیون ۲- کنترل و جدا کردن خونهای آلوده ۳- تزریق ایمنوگلوبین به نوزدان که از مادر مبتلا متولد شده و افرادی که با بیماران تماس داشته ۴- عدم مصرف خون کسانی که هرگونه ناراحتی کبدی دارند ۵- استفاده از وسایل مانند دستکش هنگام معاینه بیمار و …….. ۶- حذف سریع وسایل آلوده وضدعفونی وسایل مورد استفاده ۷- اجتناب از رفتارهای اجتماعی پر خطر وخطرساز که انتشار ویروس را تسهیل می کند.

ویروس هپاتیت C

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

ویروسی است دارای پوشش با RNA مثبت که جزء فلاوی ویروس طبقه بندی می شود



دوره کمون بیماری ۴ تا ۳ روز در موارد طولانی ۴ تا ۳ ماه است. معمولا هپاتیت C از لحاظ بالینی خفیف بوده و نیاز به بستری شدن ندارد و اکثر بیمارن بدون علایم بالینی هستند.

به رغم طبیعت ملایم بیماری ۵۰ تا ۳۰ در صد آنها به سمت مزمن شدن پیش می روند. مهمترین راه انتقال بیماری از طریق خون و فرآورده های خونی آلوده است. تزریق وریدی مواد مخدر, پیوند اعضا آلوده, مقاربتهای جنسی و دریافت کنندگان فاکتورهای خونی آلوده نیز از راه های انتقال این ویروس است. اکثر مبتلایان به هپاتیت C معتادین تزریق داخل وریدی هستند. فعلا واکسنی برای این بیماری وجود ندارد. ایمنی حاصل از عفونت بادوام و پیشگیری کننده نمی باشد. مصرف انترفرون آلفا تا حدودی در درمان بیماری موثر است. مصرف آنتی بادی ضد ویروس در میمون سبب طولانی شدن دروه کمون می شود. علایم بالینی در شکل حاد بیماری شبیه هپاتیت A و B است ولی خفیفتر. هپاتیت مزمن پایدار حاصله از ویروس هپاتیت C شایعتر از نوع B می باشد که حدود ۲۰ درصد آن به سیروز و نارسایی کبد منجر می شود. پاسخ ایمنی سلول عامل اصلی در تخریب سلول است. تشخیص آزمایشگاهی عمدتا بر مبنای مرولوژی, به روش الیزا استوار می باشد. آنتی بادی ۳ تا ۷ هفته پس از ابتلا قابل شناسای است, اما آنتی بادی همیشه در خون وجود ندارد و لذا پیشنهاد می شود که بررسی آنتی بادی عمدتا در فاز مزمن صورت گیرد. بهترین راه برای شناسایی وجود ژنوم ویروس درخون است

ویروس هپاتیت D

تقریبا ۱۵ میلیون نفر در دنیا آلوده به ویروس هپاتیت D هستند. ویروس هپاتیت D برای همانند سازی خود از ویروس هپاتیت B و امکانات سلول میزبان استفاده می کند. این ویروس ناقص است و از نظر اندازه و ساختمان ژنوم نیاز به کمک برای همانندسازی مانند ویروئیدهای گیاهی است. ژنوم این ویروس فقط یک پروئتین کپسیدی را کد می نماید. ویروس دارای ژنوم RNA منفی, تک رشته ای, حلقوی و کوچک است. ویروس دارای پوشش است و احتمالا دارای ۳ فرم است. همانند هپاتیت B به سلولهای کبد متصل شده و وارد آن می شود. نسخه برداری و همانندسازی ویروس غیر متعارف است. این ویروس مانند هپاتیت B از طریق مایعات بدن انتشار می یابد. هر دو ویروس با یک روش مشترک به سلول میزبان متصل می شوند. یک فرد ممکن است به عفونت توام هپاتیت B و D مبتلا گردد. همانندسازی ویروس همراه با صدمه زدن به سلول میزبان ( سلول کبد ) است. صدمات حاصله از ویروس هپاتیت D به سلول کبد بر خلاف ویروس هپاتیت B منحصر به پاسخ ایمنی سلول میزبان نیست. احتمالا عفونت مزمن هپاتیت D در افراد مبتلا به هپاتیت مزمن B نیز بروز می کند.

هپاتیت D در کودکان و افراد بالغ مبتلا به هپاتیت B ایجاد می شود. ویروس انتشار جهانی داشته و آندمیک جنوب ایتالیا, خاورمیانه, قسمتهایی از آفریقا و آمریکا لاتین می باشد. اساس تشخیص آزمایشگاهی بر مبنای افزایش آنزیمهای کبدی است. بررسی آنتی ژن و ژنوم در خون نیز مفید است. تا کنون درمان اختصاصی برای هپاتیت D پیشنهاد نشده است. اما چون همانند سازی ویروس به وجود هپاتیت B لذا پیشگیری از هپاتیت B در پیشگیری از این ویروس موثر خواهد بود. با واکسیناسیون هپاتیت B , حذف محصولات خونی آلوده, عدم مصرف از مواد مخدر تزریقی و کنترل ناقلین ویروس از انتشار هپاتیت D جلوگیر خواهد کرد.

هپاتیت حاد ویروسی, بوسیله یکسری ویروس ایجاد و به نامهای هپاتیت A, هپاتیتB, هپاتیت C و هپاتیت D خوانده می شود. این نوع از هپاتیت یک عفونت شایع ویروسی است که می تواند خطرناک هم باشد, بدن را درگیر کند و منجر به التهاب و از بین رفتن بافت و عملکرد طبیعی کبد شود.
علائم ابتلا به هپاتیت در تمامی انواع آن مشابه است به این صورت که اول علائم عمومی مثل بی اشتهایی ,ضعف, خستگی, تهوع ,استفراغ و درد مبهم در قسمت فوقانی و راست شکم بروز می کند. گاهی در این مرحله تب هم وجود دارد. بعد از این مرحله زردی پیش رونده بروز می کند که ملتحمه (پرده داخلی چشم),مخاط ها و پوست تمام بدن زرد می شود.
هپاتیت نوع A:
این نوع هپاتیت توسط یک ویروس شدیدا آلوده کننده و مسری ایجاد می شود و از طریق تماس های نزدیک قابل انتقال است. عمده ترین انتقال آن از طریق دهانی- مدفوعی می باشد یعنی در مناطقی که بهداشت رعایت نشده و پس از دستشویی دستها با آب و صابون شسته نمی شود و با همان دست غذا خورده می شود این ویروس به راحتی انتقال می یابد. همچنین در اثر آب, غذاها و شیر آلوده و همچنین در اثر خوردن صدف و گوشت نپخته ماهی انتقال می یابد.
در زمانی که علائم بیماری و زردی بروز کرد فرد فقط باید استراحت کند تا ویروس توسط دفاع سیستم ایمنی بدن مهار شود و به تدریج التهاب کبدی به وضعیت سابق برگردد.
نکته قابل ذکر این است که هپاتیت A به هیچ نوع درمان دارویی احتیاج ندارد.
هپاتیت نوع B:
ابتلا به این نوع هپاتیت عوارض بی شماری دارد. از این رو اهمیت شناخت آن بسیار بالاست.
راههای انتقال این ویروس عبارتند از:
_مادر به جنین : به ویژه اگر مادر در ماه سوم بارداری آلوده شده باشد احتمال انتقال بیماری به جنین بسیار بالا است.
_تماس جنسی : از راه خون, استفاده از سرنگ مشترک در معتادان تزریقی و یا فرو رفتن سوزن آلوده به ویروس به طور اتفاقی در پوست افراد سالم و استفاده از تیغ های آلوده است.
_ترشحات بدن : از جمله بزاق ,مدفوع, صفرا, اشک و مایع منی به عنوان یکی از منابع انتقال ویروس مطرح هستند .
بعد از آلوده شدن به ویروس هپاتیت B سه مشکل بالینی رخ می دهد. اولا علائم دیده نمی شود. ثانیا مانند هپاتیت A علائم به صورت حاد یعنی ضعف, بی اشتهایی و زردی پیش رونده بروز می کند. ثالثا آنتی ژن ویروس در بدن باقی می ماند و اشکال مزمن بیماری اتفاق می افتد و بعدا با فعالیت مجدد ویروس علائم هپاتیت بروز می کند. گاهی باعث ایجاد سرطان در کبد می شود. گاهی با بروز علائم هپاتیت حاد, زردی آنقدر زیاد می شود که روی عملکرد طبیعی مغز تاثیر گذاشته و باعث علائم خواب آلودگی و عدم هوشیاری می شود و به علت تخریب سلولهای کبدی زمان انعقاد خون به شدت طولانی می شود و خونریزی های مختلف در نواحی متفاوت بدن مثل خونریزی لثه, مخاطها و پوست اتفاق می افتد که وضعیت بیمار بسیار خطرناک و مرگبار می شود.
ویروس هپاتیت B در افراد بدون علامت, که به صورت مزمن و طولانی ویروس را در خون خود حمل می کنند از راههای گفته شده به افراد سالم انتفال می یابد.
نکته مهم آن است که درمان خاصی برای این بیماری هنوز کشف نشده است و ابتلا به این نوع از بیماری ویروسی مرگبار است.

هپاتیت C:

راه انتقال این نوع ویروس به وسیله تزریق است. این بیماری غالبا در گیرندگان خون و فراورده های خونی و معتادان تزریقی بروز می کند. البته در کشور ما انتقال این نوع از هپاتیت از طریق فراورده های خونی بسیار کم شده است زیرا کنترل می شوند. پیشگیری از این نوع از هپاتیت این است که معتادان تزریقی یا اعتیاد خود را ترک کنند و یا از روش دیگری برای استفاده از مواد مخدر استفاده کنند. قانونمندی و عدم ***** به حریم خانواده و فعالیتهای جنسی سالم نیز از راههای پیشگیری است.
هپاتیت D:
فقط در بیمارانی که به صورت طولانی ناقل ویروس هپاتیت B هستند بروز می کند. علائم این بیماری مشابه سایر هپاتیت های ویروسی است؛ با این تفاوت که سیر شدیدی دارد و گاهی سبب تخریب کامل کبد و مرگ می شود.
از آنجایی که در قرن حاضر ایدز و هپاتیت B دو بیماری لاعلاج هستند باید به آنها توجه بیشتری کرد. زیرا ویروس ایدز در خارج از بدن تنها ۳۰ ثانیه زنده می ماند اما ویروس هپاتیت Bدر خارج از بدن ۲ الی ۳ ساعت زنده است. از این رو احتمال آلودگی به این ویروس بیشتر خواهد بود. اما نکته مهم اینجاست که اگر درمانی برای این دو بیماری نیست اما برای بیماری هپاتیت B واکسنهایی در سه نوبت وجود دارد که انسان را از این بیماری خطرناک مصون می سازد.
هپاتیت B
هپاتیت B و C
کبد و اعمال آن: کبد یکی از احشاء داخل شکمی است که در قسمت فوقانی راست شکم و زیر دیافراگم با وزن تقریبی ۲۵۰۰ گرم قرار گرفتته است.
اعمال عمده کبد: تولید پروتئین از جمله آلبومین و پروتیئهای انعقادی تولید صفرا ( بطور متوسط روزانه ۱۰۰۰ میلی لیتر ) خنثی کردن سموم و داروها
هپاتيت چيست؟

به التهاب و ورم کبد هپاتیت گفته می شود. عوامل مختلفی از جمله ابتلا به ویروس های هپاتیت ( A، B، C ، D، E و … ) ، داروها ، سموم، آنوکسی ، الکل و … باعث هپاتیت می شوند. هپاتیت ویرویسی یکی از عوامل مهم مرگ زودرس انسان می باشد براساس تخمین سازمان بهداشت جهانی ۳۸۵ میلیون ناقل هپاتیت B و ۱۷۰ میلیون ناقل هپاتیت C در جهان وجود دارد و سالانه بیش از یک میلیون مورد مرگ در اثر هپاتیت اتفاق می افتد.
تاريخچه:
اولین موارد هپاتیت منتقله از طریق خون و ترشحات بدنبال تلقیح واکسن آبله حاوی لنف انسان در سال ۱۸۳۳ در برمه گزارش شد. در سال ۱۹۶۵ بلومبرگ آنتی ژن مشخص شد که این آلودگی انتشار جهانی دارد و در اواخر سالهای ۱۹۸۰ ویروس هپاتیت C کشف شد.
اپيدميولوژي:
از نظر شیوع آلودگی به HBV مناطق جهان را به سه دسته تقسیم می کنند:
کم شیوع ( کمتر از ۲%) مانند قسمتهای عمده ای از امریکا، استرالیا و نواحی شمالی اروپا شیوع متوسط ( ۷ - ۲% ) قسمت عمده آسیا، شمال افریقا و نواحی شرقی امریکای جنوبی شیوع بالا ( بیش از ۸% ) آفریقا ، سواحل جنوب شرقی آسیا و آلاسکا در نواحی که شیوع بالاست اغلب موارد آلودگی در زمان تولد اتفاق می افتد ( Vertical ) . در سایر نواحی جهان اغلب آلودگی پس از بلوغ طی تماس جنسی، تماس با خون و یا سایر ترشحات آلوده اتفاق می افتد.
افرادي كه بيشتر در معرض خطر هستند عبارتند از:
نوزادان مادران آلوده ، معتادین تزریقی ، افراد با شرکاء جنسی متعدد ، دریافت کنندگان مکرر خون و فرآورده های خونی ، بیماران تحت دیالیز و پرسنل بهداشتی درمانی حدود ۳% از جمعیت جهان به هپاتیت C آلوده اند که از این میان آفریقا با میزان شیوع ۵/۳% بیشترین و اروپا با ۰/۰۳% کمترین میزان شیوع آلودگی را بخود اختصاص داده اند.
آلودگی بیشتر در سنین ۲۰-۳۹ سالگی اتفاق می افتد ولی حداکثر شیوع مربوط به سنین ۳۰-۴۹ سال است . جنس مذکر غالب می باشد و در حال حاضر عمده ترین افراد در معرض خطر شامل معتادین تزریقی، دریافت کنندگان مکرر خون و فراورده های خونی و بیماران دیالیزی می باشند.
سرايت پذيري و راه هاي انتقال:
HBsAg بطور تجربی از بسیاری از مایعات بدن جدا شده ولی ویروس کامل و عفونت زا در تمام ترشحات بدن یافت نمی شود. احتمال انتقال هپاتیت B بشدت تحت تاثیر وضعیت فرد از نظر HbeAg می باشد بطوریکه احتمال ایجاد بیماری هپاتیت بدنبال یک تماس تصادفی شغلی با فرد HBeAg منفی ۱ تا ۶ درصد و در مقابل با فرد HBeAg مثبت ۲۲ تا ۳۱ درصد تخمین زده شده است.
۱- انتقال از مادر به فرزند:
در مورد هپاتیت احتمال انتقال در طی حاملگی و زایمان بالاست بطوریکه در مادران بدون دریافت اقدامات پیشگیری احتمال انتقال حتی به ۹۰% می رسد. تنها ۵ تا ۱۰ درصد موارد انتقال از مادر به جنین در طی ۶ ماهه اول اتفاق افتاده و عمدتاً انتقال در سه ماهه آخر بارداری و زایمان اتفاق می افتد. احتمال انتقال هپاتیت C از این طریق حدود ۶% ذکر شده است که در مادرانی که HIV و HCV با هم دارند این نسبت به ۱۷% می رسد. شیردهی موجب افزایش سرایت هپاتیت C نمی شود .در مورد انتقال هپاتیت B از طریق شیردهی بحث بسیار زیاد است و گرچه HBsAg از شیر مادر جدا شده ولی بعلت تماس بسیار نزدیک مادر با نوزاد نمی توان الزاما انتقال آلودگی را به شیر مادر نسبت داد.
۲- انتقال از طريق جنسي:
این راه اصلی ترین راه انتقال HBV در کشورهای پیشرفته می باشد. امکان انتقال هپاتیت C از این راه کمتر است و میزان انتقال برای همسران افراد آلوده که ریسک فاکتور دیگری نداشتند ۱/۵% ذکر شده است. میزان انتقال در بین مردانی که همسران HCV-Ab مثبت داشتند تفاوتی با مردانی که همسران HC-Ab منفی داشته اند ندارد. در حالیکه برعکس در زنانی که همسران آلوده داشته اند این نسبت ۴ برابر حالت عکس بوده است. در بین افرادی که رفتارهای جنسی پر خطر داشته اند این رقم چند برابر سایر افراد جامعه است.
۳- تزريق خون و فرآورده هاي خوني و پيوند اعضا:
این راه قبل از سالهای ۱۹۸۹ اصلی ترین راه انتقال هپاتیت C محسوب می شد. خوشبختانه امروزه با برقراری سیاست های سلامت خون شامل غربالگری اهدا کنندگان ، غربالگری خونهای اهدایی و تکنیک های غیر فعال سازی ویروس که بر روی فرآورده های خونی انجام می شود تا حد بسیار بالایی جلوی ایجاد آلودگی از این طریق گرفته شده است ( گر چه بهر حال این احتمال هنوز وجود دارد بخصوص در افرادی که بطور مکرر نیاز به تزریق پیدا می کنند.)
۴- انتقال از طريق وسائل تيز ، نافذ و تماسهاي زير پوستي:
مهمترين روش انتقال در اين گروه ، استفاده معتادين تزريقي از وسايل تزريق بصورت اشتراكي است. ساير فعاليت هاي توام با انتقال ويروس كه در اين گروه قرار مي‌گيرند عبارتند از خالكوبي ، طب سوزني ، سوراخ كردن گوش ، ختنه ، تزريق و …

۵- انتقال در حين ارائه خدمات تشخيصي و درماني NosocomiaL:
انتقال ویروس از طریق ابزارهای آلوده در دندانپزشکی ، جراحی، دیالیز، اندوسکوپی و سایر اقدامات تشخیصی و درمانی صورت می گیرد. احتمال ایجاد Seroconversion بدنبال حوادث شغلی نظیر فرو رفتن سوزن در مورد هپاتیت B و e آنتی ژن مثبت ۳۷ تا ۶۲ درصد ذکر شده است در حالیکه این رقم در مورد هپاتیت ۸/۱% C است. احتمال انتقال HCV در حین ارائه خدمات بهداشتی درمانی از طریق تماسهای مخاطی بسیار نادر است.
۶- ساير راه هاي انتقال:
در مورد ویروس هپاتیت B بعلت مقاومت بالا، ویروس می تواند ۷ تا ۱۰ روز بر روی سطوح باقی بماند و باعث انتقال آلودگی شود لذا وسایل مشترک مثل مسواک ، شیشه شیر بچه ، اسباب بازی، ظروف غذاخوری ، قیچی و غیره می توانند در انتقال نقش داشته باشند. در صد زیای از فرزندان مادران HBsAg مثبت که در طی حاملگی و زایمان آلوده نشده اند بعلت تماس های نزدیک با مادر یا خواهر و برادرهای آلوده طی ماهها یا سالهای اول زندگی ، آلودگی را کسب خواهند نمود ( Horizontal ) . در مورد هپاتیت C حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد موارد عفونت خود بخود فروکش خواهد کرد ولی در ۸۰% موارد آلودگی بصورت مزمن در بدن باقی خواهد ماند.
تظاهرات باليني:
ابتلا به ویروس هپاتیت B و C می تواند منجر به عفونتهای حاد و یا مزمن شود در مورد هپاتیت B تقریبا ۷۰% موارد آلودگی بصورت بدون علامت یا بدون یرقان است و در ۳۰% موارد علائم بالینی مشخصه هپاتیت حاد دیده می شود نحوه تظاهر بیماری با سن آلودگی ارتباط تنگاتنگ دارد بطوریکه آلودگی در دوره نوزادی ۹۰% منجر به عفونت مزمن خواهد شد در حالیکه پس از بلوغ تنها ۱۵ تا ۱۰ درصد موارد دچار عقونت مزمن می شوند و اغلب موارد خود بخود بهبود می یابند. احتمال بروز هپاتیت حاد و یرقان در هپاتیت C حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد می باشد و اغلب موارد آلودگی ( ۸۰% ) منجر به عفونت مزمن می شود.

هپاتيت حاد:

هپاتیت حاد ویروسی بیماری است با شروع مشخص علائم شامل زردی، ادرار تیره ، بی اشتهایی ، ضعف و خستگی بیش از اندازه و حساسیت ربع فوقانی شکم، علائم بیولوژیک شامل افزایش اوروبیلینیوژن ادرار افزایش آنزیمهای کبدی ALT و AST به بیش از ۵/۲ برابر طبیعی است. معمولا یک دوره علائم اولیه سرما خوردگی ، تب ، درد شکم ، تهوع ، استفراغ و گاهی بثورات جلدی و درد و التهاب مفاصل دیده می شود. در هپاتیت حاد بسته به نوع ویروس معمولا زردی در عرض ۱-۳ ماه بعد از بیماری از بین می رود ولی در برخی از موارد خستگی طولانی حتی بعد از طبیعی شدن آنزیمهای کبدی وجود دارد. افزایش آنزیمها در اواخر دوران نهفتگی آغاز می شود و در اوایل دوره زردی به حداکثر می رسد. در طی دوره نقاهت سطح آنزیمها پایین می افتد و در عرض ۱-۴ ماه طبیعی می شود در صورتیکه تغییرات آنزیمی بیش ۶ ماه ادامه پیدا کند نشانه پیشرفت به سمت هپاتیت مزمن می باشد. افزایش بیلیروبین مستقیم و غیر مستقیم هر دو وجود دارد و در فرمهای بدون زردی ممکن است بیلیروبین طبیعی باشد. مهمترین شاخص هپاتیت ویروسی افزایش شدید آمینوترانسفرازهای سرم ( AST و ALT ) که معمولا به اندازه ۵-۱۰ برابر زمان طبیعی میرسد.

هپاتيت مزمن:

اغلب بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن B بدون علامت هستند مگر اینکه به سمت سی روز پیشرفت داشته باشند در اکثر موارد علائم بسيار غير اختصاصي است ، از جمله خستگي زودرس مشاهده مي‌شود. گاهي اوقات تشديد بيماري در عفونت هاي مزمن خود را بصورت هپاتيت حاد جلوه مي‌دهد. معاينه باليني اغلب طبيعي است و گاهي علائم بيماري مزمن كبدي ، يرقان ، طحال بزرگ ، تجمع مايع در شكم ، ورم اندامها و اختلال هشياري در بيماران مبتلا به سيروز كبدي مشاهده مي‌شود. پيشرفت به سمت سيروز با علائم كاهش شمارش تمام رده‌هاي سلولي در آزمايش كامل خون ، كاهش ساخت آلبومين ، طولاني شدن زمان پروتروبين و افزايش بيليروبين همراه است.تظاهرات خارج كبدي: در اثر واكنش‌هاي سيستم ايمني علائم خارج كبدي در مفاصل ، كليه ها ، پوست و … اتفاق مي‌افتد. يكي از شايعترين اين درگيريها بيماري سرمي بصورت بثورات جلدي و تورم مفصل در مرحله پيش از بروز زردي در هپاتيت حاد است.
تشخيص سرولوژيك:
آلودگی به ویروس هپاتیت B با ظهور HBsAg مشخص می شود برای تشخیص هپاتیت حاد B وجود علائم بالینی و افزایش ترانس آمینازها بعلاوه وجود Anti HBcIgM لازم است در مرحله Window که HBcAb منفی شده و HbsAb هنوز به سطح قابل اندازه گیری نرسیده است، اندازه گیری Anti HBcIgM کمک کننده می باشد. ظهور HBsAb نشانه ایمنی به ویروس هپاتیت خواهد بود که ممکن است بطور طبیعی یا در اثر تزریق واکسن اتفاق افتاده باشد. در افرادیکه HBsAb به همراه HBcAb وجود دارد تماس با ویروس در گذشته افتاق افتاده و مصونیت طبیعی ایجاد شده است. HBeAg نشانه فعالیت ویروس و آلودگی زایی بالاست ولی در صورت منفی شدن HBeAg هنوز هم احتمال انتقال وجود دارد. برای تشخیص هپاتیت مزمن B باید HBsAg بمدت ۶ ماه در خون وجود داشته باشد. برای تعیین میزان تکثیر و فعالیت ویروس باید از تستهای HBV DNA و HBeAg استفاده کرد. در کسانیکه HBeAg منفی و آنزیمهای کبدی طبیعی دارند تست اضافی دیگری لازم نیست در غیر این صورت بیمار باید به مراکز تخصصی ارجاع داده شود. در مورد HCV ارزانترین و در دسترس ترین آزمایش که بطور اولیه برای بیمار انجام می شود سنجش HCV-Ab به روش الیزا است.
یکی از انواع حساس الیزا در حال حاضر ELT-۲ می باشد که میزان حساسیت آن در گروه های در معرض خطر نظیر معتادین تزریقی ۹۰ تا ۹۵ درصد است ولی در افراد بدون زمینه لذا تست مثبت الیزا در افراد بدون زمینه باید با Recombinant (RIBA) Immunoblot تکمیل شود. باید دقت داشت که در فاز حاد عفونت HVC سطح آنتی بادیها هنوز به حد قابل اندازه گیری نرسیده لذا ELisa و یا RIBA منفی در این دوره رد کننده عفونت نیست و در افرادی که احتمال قوی آلودگی وجود دارد تست باید تکرار شود.

مشاوره :

براي افراد آلوده به ويروس بايد مشاوره كامل شامل موارد ذيل انجام گردد:
منشاء احتمالي آلودگي
سير طبيعي بيماري
علائم احتمالي
توصيه‌هاي لازم براي پيشگيري از انتقال به سايرين
موارد مربوط به تصحيح عادات زندگي شامل ترك اعتياد و مصرف الكل ، قطع سيگار و رژيم غذايي سالم خودداري از اهداء خون و اعضاء ، پرهيز از استفاده مشترك وسايل شخصي و تزريقات و عدم مصرف دارو اعم از شيميايي يا گياهي بدون نظر پزشك معالج
آگاهي دادن به افراد ارائه دهنده خدمات پزشكي و دندانپزشكي در مورد آلودگي
داشتن رفتار جنسي مطمئن
پاك كردن هر گونه لكه خون خود با محلول خانگي بليچ و دستمال كاغذي
ترغيب و آموزش خانواده براي چك آپ و دريافت آموزش‌ها و خدمات پيشگيري مرتبط
پوشاندن زخم ها و جراحات
قرار دادن دستمال يا البسه آلوده به خون در كيسه پلاستيك قبل از دور انداختن
دادن آگاهي در مورد راه‌هاي عدم انتقال شامل: عطسه ، سرفه ، در آغوش كشيدن ، آب ، غذا و تماسهاي معمول روزانه

نكته: بيمار نبايد از فعاليتها و شركت در محل‌هاي اجتماعي شامل كار ، مدرسه ، بازي و … خارج شود يا كنار گذاشته شود.

سياست هاي اجرايي مبارزه با هپاتيت در ايران:
برقراري نظام مراقبت روتين و پايگاهي
واكسيناسيون كليه نوزادان و گروه‌هاي در معرض خطر شامل: دانشجويان گروه پزشكي ، جراحان ، پزشكان ، پرستاران ، ماماها ، دندانپزشكان ، كمك دندانپزشكان ، بيماران تحت دياليز ، كارشناسان و تكنسين‌هاي آزمايشگاهي تشخيص طبي ، پرسنل مؤسسات نگهداري كودكان عقب افتاده و خانه سالمندان ، دريافت كنندگان محصولات خوني و خانواده فرد مبتلا
حفظ و پايش سلامت خون
نظارت منظم بر رعايت اصول ايمني و احتياطات استاندارد در بخش هاي بهداشتي درماني شامل دياليز ، دندانپزشكي ، تزريقات و …
نظارت منظم بر رعايت ساير اصول ايمني در آرايشگاه‌ها و درمانگاه‌هاي طب سنتي
آموزش همگاني گروه‌هاي هدف شامل: افراد آلوده و خانواده فرد ، افراد در معرض خطر و توده مردم
آموزش كليه نيروهاي بهداشتي درماني در تمام سطوح در مورد مسائل مرتبط شامل:
آموزش كليه نيروهاي بهداشتي درماني در تمام سطوح در مورد مسائل مرتبط شامل: راه هاي سرايت ، روش‌هاي پيشگيري و اصول احتياطات استاندارد ، چگونگي دفع وسائل تيز و زباله‌هاي بيمارستاني و عفوني ، روش هاي ضد عفوني و نيز تشخيص و اداره كردن بيمار مبتلا به هپاتيت و معرفي به هنگام به متخصص جهت درمان
بررسی کلیه موارد هپاتیت حاد B و C و بازرسی و نظارت بر محل احتمالی اکتساب عفونت
كشف بهنگام موارد همه‌گيري و كنترل منشاء استراتژي مفيدي كه در امر كنترل بيماريهاي منتقله از طريق خون شناخته شده ، اجراي برنامه كاهش آسيب Harm Reduction در زندان‌هاست كه در حال حاضر اين طرح در سازمان زندان‌ها در حال بررسي است.
براي ارزيابي ميزان تاثير برنامه ها اجزاء زير بايد پايش شوند:
پوشش واكسن HBV۳در نوزادان
پوشش واكسن HBV۳ در گروه‌هاي در معرض خطر بخصوص پرسنل درماني
كاهش ميزان بروز موارد هپاتيت حاد
انجام مطالعات مقطي دوره‌اي تحت نظر مركز مديريت بيماريها و كميته كشور
هپاتیت حاد ویروسی, بوسیله یکسری ویروس ایجاد و به نامهای هپاتیت A, هپاتیتB, هپاتیت C و هپاتیت D خوانده می شود. این نوع از هپاتیت یک عفونت شایع ویروسی است که می تواند خطرناک هم باشد, بدن را درگیر کند و منجر به التهاب و از بین رفتن بافت و عملکرد طبیعی کبد شود.
علائم ابتلا به هپاتیت در تمامی انواع آن مشابه است به این صورت که اول علائم عمومی مثل بی اشتهایی ,ضعف, خستگی, تهوع ,استفراغ و درد مبهم در قسمت فوقانی و راست شکم بروز می کند. گاهی در این مرحله تب هم وجود دارد. بعد از این مرحله زردی پیش رونده بروز می کند که ملتحمه (پرده داخلی چشم),مخاط ها و پوست تمام بدن زرد می شود.

هپاتیت نوع A:

این نوع هپاتیت توسط یک ویروس شدیدا آلوده کننده و مسری ایجاد می شود و از طریق تماس های نزدیک قابل انتقال است. عمده ترین انتقال آن از طریق دهانی- مدفوعی می باشد یعنی در مناطقی که بهداشت رعایت نشده و پس از دستشویی دستها با آب و صابون شسته نمی شود و با همان دست غذا خورده می شود این ویروس به راحتی انتقال می یابد. همچنین در اثر آب, غذاها و شیر آلوده و همچنین در اثر خوردن صدف و گوشت نپخته ماهی انتقال می یابد.
در زمانی که علائم بیماری و زردی بروز کرد فرد فقط باید استراحت کند تا ویروس توسط دفاع سیستم ایمنی بدن مهار شود و به تدریج التهاب کبدی به وضعیت سابق برگردد.
نکته قابل ذکر این است که هپاتیت A به هیچ نوع درمان دارویی احتیاج ندارد.

هپاتیت نوع B:

ابتلا به این نوع هپاتیت عوارض بی شماری دارد. از این رو اهمیت شناخت آن بسیار بالاست.
راههای انتقال این ویروس عبارتند از:
_مادر به جنین : به ویژه اگر مادر در ماه سوم بارداری آلوده شده باشد احتمال انتقال بیماری به جنین بسیار بالا است.
_تماس جنسی : از راه خون, استفاده از سرنگ مشترک در معتادان تزریقی و یا فرو رفتن سوزن آلوده به ویروس به طور اتفاقی در پوست افراد سالم و استفاده از تیغ های آلوده است.
_ترشحات بدن : از جمله بزاق ,مدفوع, صفرا, اشک و مایع منی به عنوان یکی از منابع انتقال ویروس مطرح هستند .
بعد از آلوده شدن به ویروس هپاتیت B سه مشکل بالینی رخ می دهد. اولا علائم دیده نمی شود. ثانیا مانند هپاتیت A علائم به صورت حاد یعنی ضعف, بی اشتهایی و زردی پیش رونده بروز می کند. ثالثا آنتی ژن ویروس در بدن باقی می ماند و اشکال مزمن بیماری اتفاق می افتد و بعدا با فعالیت مجدد ویروس علائم هپاتیت بروز می کند. گاهی باعث ایجاد سرطان در کبد می شود. گاهی با بروز علائم هپاتیت حاد, زردی آنقدر زیاد می شود که روی عملکرد طبیعی مغز تاثیر گذاشته و باعث علائم خواب آلودگی و عدم هوشیاری می شود و به علت تخریب سلولهای کبدی زمان انعقاد خون به شدت طولانی می شود و خونریزی های مختلف در نواحی متفاوت بدن مثل خونریزی لثه, مخاطها و پوست اتفاق می افتد که وضعیت بیمار بسیار خطرناک و مرگبار می شود.
ویروس هپاتیت B در افراد بدون علامت, که به صورت مزمن و طولانی ویروس را در خون خود حمل می کنند از راههای گفته شده به افراد سالم انتفال می یابد.
نکته مهم آن است که درمان خاصی برای این بیماری هنوز کشف نشده است و ابتلا به این نوع از بیماری ویروسی مرگبار است.


هپاتیت C:

راه انتقال این نوع ویروس به وسیله تزریق است. این بیماری غالبا در گیرندگان خون و فراورده های خونی و معتادان تزریقی بروز می کند. البته در کشور ما انتقال این نوع از هپاتیت از طریق فراورده های خونی بسیار کم شده است زیرا کنترل می شوند. پیشگیری از این نوع از هپاتیت این است که معتادان تزریقی یا اعتیاد خود را ترک کنند و یا از روش دیگری برای استفاده از مواد مخدر استفاده کنند. قانونمندی و عدم ***** به حریم خانواده و فعالیتهای جنسی سالم نیز از راههای پیشگیری است.

هپاتیت D:

فقط در بیمارانی که به صورت طولانی ناقل ویروس هپاتیت B هستند بروز می کند. علائم این بیماری مشابه سایر هپاتیت های ویروسی است؛ با این تفاوت که سیر شدیدی دارد و گاهی سبب تخریب کامل کبد و مرگ می شود.
از آنجایی که در قرن حاضر ایدز و هپاتیت B دو بیماری لاعلاج هستند باید به آنها توجه بیشتری کرد. زیرا ویروس ایدز در خارج از بدن تنها ۳۰ ثانیه زنده می ماند اما ویروس هپاتیت Bدر خارج از بدن ۲ الی ۳ ساعت زنده است. از این رو احتمال آلودگی به این ویروس بیشتر خواهد بود. اما نکته مهم اینجاست که اگر درمانی برای این دو بیماری نیست اما برای بیماری هپاتیت B واکسنهایی در سه نوبت وجود دارد که انسان را از این بیماری خطرناک مصون می سازد.
************

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سوالت رایج و مهم در مورد هپاتیت:

- زردي يا يرقان چيست؟

مشهورترين نشانه بيماري‌هاي کبدي در بين مردم زردي است. زردي نشانه بيماري است نه خود بيماري.
۲- آيا زردي که در برخي نوزادان تازه متولد شده ديده مي‌شود، يک بيماري کبدي است؟
علت زرد شدن نوزادان بستگي به زمان وقوع دارد. در صورتيکه زرد شدن پس از روز سوم و تا پايان هفته اول تولد باشد، زردي فيزيولوژيک ناميده مي‌شود و در صورتيکه زردي پس از هفته اول تولد بروز کند، ممکن است به علت مصرف شير مادر باشد.
در صورتيکه زردي همراه با تشنج، خوب شير نخوردن باشد، احتمالا ناشي از نقص‌هاي ژنتيکي آنزيمي است. در هر صورت زردي نوزاد در اغلب موارد منشا کبدي ندارد و واگيردار نيست.

۳- هپاتيت چيست؟

هپاتيت يک بيماري است که کبد را متورم کرده و فعاليت آن را مختل مي‌سازد.
اين بيماري به علت‌هاي مختلفي از قبيل ويروس‌ها، باکتري‌ها ، داروها، الکل و … ايجاد مي‌شود.
۴- هپاتيت ويروسي چيست؟
هپاتيت ويروسي ناشي از ويروس‌هاي مختلفي است که شايعتر از همه هپاتيت ويروسي D,C,B,A وEمي باشد.

۵- هپاتيت A چيست؟
هپاتيت A به علت ويروس هپاتيتA ايجاد مي‌شود. هپاتيت A بيماري است که از راه مدفوعي _دهاني منتقل مي‌شود و اغلب بيماري خودبخود خوب مي‌شود و بطرف مزمن شدن نمي‌رود.

۶- هپاتيت B چيست؟

هپاتيت B به علت ويروس هپاتيت B ايجاد مي‌شود. آلودگي به ويروس هپاتيت B به سه حالت متفاوت ممکن است ديده شود که شامل هپاتيت حاد، هپاتيت مزمن و آلودگي بدون علامت است.

۷- هپاتيت B حاد به چه صورت تظاهر مي‌نمايد؟
در اين حالت، بيمار پس از يک دوره مقدماتي با نشانه‌هايي مانند تب، سرماخوردگي، تهوع، استفراغ و درد شکم، دچار زردي مي‌شود. اولين عضوي که زردي در آن مشاهده مي‌شود، سفيدي چشم‌ها است. هپاتيت B حاد به طور معمول خودبخود بهبود مي‌يابد و پس از ۶ ماه خون از ويروس پاک مي‌شود و فقط در ۵ تا ۱۰ درصد بيماران بالغ ممکن است آلودگي مزمن شود.

۸- هپاتيت B مزمن به چه صورت تظاهر مي‌يابد؟

در صورتيکه درگيري کبد بيش از ۶ ماه طول بکشد، بيماري را مزمن مي‌نامند. در اين حالت علائم کمتري تظاهر مي‌يابد و بيماري فقط از طريق بررسي‌هاي آزمايشگاهي شناخته مي‌شود. اين افراد بايد تحت نظر پزشک قرار گيرند.

۹- آلودگي بدون علامت در هپاتيت B به چه صورت است؟

در اين حالت فرد بدون هيچگونه نشانه باليني بيماري کبدي ويروس هپاتيت را در خون خود دارد و مي‌تواند آنرا به سايرين انتقال دهد. به اين افراد ناقل سالم مي‌گويند.

۱۰- چه اقداماتي براي ناقل سالم مورد احتياج است؟

فرد ناقل سالم احتياج به درمان و نمونه برداري ندارد. فقط براي کنترل کار کبد، بايد هر شش ماه يکبار توسط پزشک بررسي شود و رعايت دستورات بهداشتي براي عدم انتقال ويروس به سايرين را انجام دهد.لازم است براي اطرافيان فرد واكسيناسيون هپاتيت B انجام گردد.

۱۱- راههاي انتقال هپاتيت B کدام است؟

۱- تولد از مادر آلوده به هپاتيت B
۲- تماس جنسي حفاظت نشده با فرد آلوده
۳- استفاده مشترک از ابزارهاي آلوده تيز و برنده مانند سوزن و سرنگ، تيغ و مسواک
۴- تزريق خون و فرآورده‌هاي خوني آلوده
۵- اقداماتي مانند خالکوبي، حجامت، سوراخ کردن گوش، خدمات پزشکي و دندانپزشکي در مکان‌هاي نامطمئن و با وسايل آلوده و غير استريل

۱۲- هپاتيت B از چه راههايي انتقال نمي‌يابد؟

هپاتيت B از طريق دست دادن، در آغوش گرفتن، بوسيدن، نشستن در کنار فرد آلوده و ساير تماس‌هاي معمول انتقال نمي‌يابد. حضورافراد آلوده در محيط‌هاي کار و اجتماع بلامانع است.

۱۳- آيا ظرف غذاي فرد مبتلا به هپاتيت B بايد از بقيه جدا شود؟

خير-برخلاف هپاتيت A، ويروس هپاتيت B از راه خون و فرآورده‌هاي خوني و ديگر ترشحات بدن منتقل مي‌شود، بنابراين فرد مبتلا به هپاتيت B احتياجي به ايزوله شدن ندارد و فقط بايد از تماس نزديک با خون و بقيه ترشحات او پرهيز کرد.
۱۴- با توجه به اينکه در کشور ما، حدود ۳ ميليون ناقل هپاتيت B وجود دارد، براي جلوگيري از سرايت، آيا لازم است که واکسن هپاتيت به همه مردم تزريق شود؟
بنابه دلايل علمي واکسيناسيون در همه مردم لازم نيست. تزريق واکسن فقط در نوزادان و گروههاي در معرض خطر انجام مي‌شود.گروههاي در معرض خطر يعني کسانيکه در معرض يکي از راههاي انتقال ويروس قرار دارند.مانند پرسنل پزشکي و پيراپزشکي.
۱۵- اگر کسي به هپاتيت B حاد مبتلا شود، آيا بدين معني است که کبد خود را از دست مي‌دهد؟
خير- ۹۰ تا ۹۵ درصد افرادي که هپاتيت B حاد مي‌گيرند، با واکنش مناسب بدن خود بهبود مي‌يابند و ويروس از بين مي‌رود.فقط تا ۵ درصد اين افراد مبتلا به هپاتيت مزمن مي‌شوند. در گروه مزمن هم اغلب افراد فقط ناقل سالم محسوب مي‌شوند و درصد کمي (۱۰-۵%) دچار عوارض شديد مي‌شوند.
۱۶- در ايران شايعترين راه انتقال ويروس هپاتيت B کدام است؟
در کشور ما شايعترين راه انتقال از مادر آلوده به نوزاد است.
۱۷- اگر همسر فردي ناقل هپاتيت B باشد. براي جلوگيري از ابتلا بقيه افراد خانواده بايد چه کار کرد؟
همسر و فرزندان بيمار و کسانيکه با وي در يک منزل زندگي مي‌کنند بايد واکسينه شوند و وسايلي که موقع استفاده از آنها احتمال ايجاد جراحت مي‌رود مثل مسواک، شانه و به خصوص تيغ ريش تراشي، بايد براي هر فرد منحصر به فرد باشد.
۱۸- به چه کساني واکسن هپاتيت B تزريق مي‌شود؟
- کليه نوزادن متولد شده از سال ۱۳۷۲
- افرادي که به علت بيماري‌هاي خاص مانند تالاسمي يا هموفيلي نياز به تزريق مکرر خون يا فرآورده‌هاي خوني دارند.
- افرادي که دياليز مي‌شوند.
- پرسنل پزشکي (پزشکان، پرستاران و…)
- کسانيکه با فرد ناقل در يک منزل زندگي مي‌کنند.

۱۹- اگر يکي از دوستان و همکاران ناقل هپاتيت باشد، آيا لازم است که واکسن هپاتيت تزريق گردد؟

خير- روابط دوستانه، همکار بودن، داشتن رفت وآمد خانوادگي شانسي براي انتقال هپاتيت B ندارد، بنابراين نيازي به واکسيناسيون نيست.

۲۰- هپاتيت C چيست؟

هپاتيت C به علت ويروس هپاتيت C ايجاد مي‌شود. هپاتيت C حاد بر خلاف نوع Aو B تقريبا بدون علامت است و ممكن است علائم غير اختصاصي مانند سرماخوردگي و بي اشتهايي ايجاد نمايد.
۲۱- آيا هپاتيت C حاد مانند A و B ، اغلب خودبخود بهبود مي‌يابد؟
متاسفانه خير - هپاتيت C حاد (۷۰تا ۸۵%) موارد تبديل به عارضه‌اي مزمن مي‌شود و باعث اختلال کارکرد کبد مي‌گردد.

۲۲- راههاي انتقال هپاتيت C چيست؟

- تزريق خون و فرآورده‌هاي خوني آلوده
- استفاده مشترک از ابزارهاي آلوده تيز و برنده مانند سوزن و سرنگ، تيغ اصلاح و مسواک
- تماس جنسي حفاظت نشده با فرد آلوده
- خالکوبي، حجامت، سوراخ کردن گوش، خدمات پزشکي و دندانپزشکي در محل‌هاي نا مطمئن و با وسايل آلوده
- تولد از مادر آلوده به هپاتيت C
۲۳- شايعترين راه انتقال هپاتيت C در كشور ما كدام است؟
درحال حاضر استفاده از سرنگ‌هاي مشترک بين معتادان تزريقي شايعترين راه انتقال در کشور ماست.
۲۴-آيا ممکن است فردي هم هپاتيت C داشته باشد، هم هپاتيت B ؟
با توجه به راههاي مشترک انتقال اين دو ويروس پاسخ مثبت است. اغلب کسانيکه آلودگي به هر دو ويروس را دارند، معتادان تزريقي هستند.
۲۵- واکسن براي جلوگيري از انتقال هپاتيت C وجود دارد؟
تاکنون واکسني ساخته نشده که بتواند در برابر ويروس هپاتيت C مصونيت ايجاد کند.
۲۶- کدام ويروس هپاتيت از راه جنسي بيشتر منتقل مي‌شود؟
ويروس هپاتيت B بيش از هپاتيت C از راه تماس جنسي منتقل مي‌شود. موارد هپاتيت C ناشي از تماس جنسي غالباً در افرادي که شرکاي جنسي متعدد دارند ديده مي‌شود.
با توجه به شباهت راههاي انتقال هپاتيت و ويروس عامل بيماري ايدز، بسياري از مبتلايان به ويروس ايدز بطور همزمان به ويروس هپاتيت B وC هم آلوده اند، که اين امر موجب تشديد علائم و مشکلات بيماران و کوتاه تر شدن عمر آنان مي‌شود.
۲۷-آيا تاتو‌ها باعث انتقال ويروس مي‌شود؟
بله – انواع خالکوبي و تاتو بويژه اگر در مکان‌هاي سنتي و آلوده انجام شود، هپاتيت B و C را منتقل مي‌کند. در صورت تمايل به انجام تاتو حتما از وسايل يکبار مصرف و مکان‌هاي مطمئن استفاده شود.
۲۸- راههاي پيشگيري از ابتلا به هپاتيت B و C کدام است؟
باتوجه به راههاي انتقال هپاتيت B و C راههاي پيشگيري عبارتند از:
۱- تزريق سه نوبت واکسن هپاتيت B در افراد در معرض خطر
۲- جلوگيري از تماس با خون يا ساير ترشحات افراد آلوده (عدم استفاده از وسايل آغشته به خون مانند تيغ، خالکوبي، تاتو و …)
۳- ترک اعتياد، تغيير شيوه‌هاي مصرف و پرهيز جدي از استفاده اشتراکي از سرنگ‌ها
۴- پرهيز از تماس جنسي مشکوک و حفاظت نشده

۲۹- اگر لباس کسي آغشته به خون بيمار مبتلا به هپاتيت Bو يا C شود، چه اقداماتي بايد انجام داد؟

در صورتيکه لباس يا هر شيئي ديگري به خون فرد آلوده آغشته شود، در ابتدا بايد خون را با آب سرد در حالي که دستکش به دست است کاملا شسته شود. چون ويروس در خون خشک شده هم تا مدتي باقي مي‌ماند، بنابراين بايد خون کاملا پاک شود. سپس با دو روش مي‌توان وسيله را ضد عفوني کرد:
۱- استفاده از مواد ضد عفوني کننده مانند مايعات سفيد کننده و مواد کلر دار براي مدت ۲۰ دقيقه
۲- جوشاندن براي مدت ۲۰ تا ۳۰ دقيقه
۳۰- آيا براي مبتلايان به هپاتيتC محدوديتي از نظر ازدواج وجود دارد؟
يکي از راههاي انتقال هپاتيتC ، انتقال از راه تماس جنسي با فرد آلوده است، ولي شانس اين انتقال بسيار پايين مي‌باشد، بطوريکه در اغلب موارد هپاتيتC از همسر به طرف مقابل منتقل نمي‌شود. بنايراين فرد آلوده به هپاتيتC مي‌تواند ازدواج کند.
۳۱- آيا وجود يک فرد ناقل در منزل خطرناک است؟
در صورتيکه دستورات ساده بهداشتي رعايت شده و واکسيناسيون انجام شود، شانسي براي انتقال هپاتيت B بين افراد خانواده باقي نمي‌ماند.
۳۲- آيا يک فرد ناقل هپاتيتC مي‌تواند ازدواج کند؟
با انجام واکسيناسيون براي همسر فرد ناقل هيچ خطري از نظر ازدواج وجود ندارد و باردار شدن دختر ناقل هم براي جنين خطرناک نيست، چون با استفاده از روش‌هاي پيشگيري مي‌توان از آلودگي فرزند جلوگيري کرد. □

*********************

هپاتیت B

اطلاعات اولیه
هپاتیت B بوسیله ویروس HBV بوجود می‌آید. می‌توان افراد را علیه این بیماری واکسینه کرد. این ویروس در خون ، منی و مایعات واژینال وجود دارد و از طریق تماس جنسی ، وسایل آلوده تزریق دارو منتقل می‌شود. زنان باردار آلوده می‌توانند از طریق جفت یا در موقع زایمان ، ویروس را منتقل کنند. میزان HBV در خون نسبت ویروس هپاتیت A بسشتر است و همین باعث انتقال راحت‌تر آن می‌شود. هپاتیت B منتقل شده از مادر به نوزاد در موقع تولد می‌تواند به دو شکل مزمن و حاد دیده شود. مزمن یعنی دستگاه ایمنی بدن تا ۶ ماه نمی‌تواند ویروس را شناسایی و نابود کند، در حالی که ویروس برای ماهها و سالها در کبد باقی مانده و به فعالیت و تکثیر ادامه می‌دهد.
این باعث سرطان کبد و آسیب آن می‌شود. کمتر از ۱۰ درصد بزرگسالان بیماری را به شکل مزمن نشان می‌دهند، در حالی که این رقم در کودکانی که در موقع تولد آلوده شده‌اند به ۹۰ درصد و در نوجوانان به ۳۰ - ۲۵ درصد می‌رسد. خطر ابتلا به ویروس در بزرگسالان بستگی به سلامتی دستگاه ایمنی دارد. برای مثال افرادی که دستگاه ایمنی آنها به دلایلی مانند پیوند عضو ، دیالیز و مشکلات کلیوی ، شیمیوتراپی و ایدز تضعیف شده است بیشتر از افراد سالم مبتلا می‌شوند. گزارشها نشان داده است که ۹۰ درصد افراد مبتلا به ایدز به هپاتیت آلوده شده‌اند و از این تعداد ۱۵ درصد ، آن را به شکل مزمن نشان می‌دهند.
نشانه‌های بیماری
تمام افراد آلوده شده با این ویروس علایم بیماری حاد را نشان نمی‌دهند. ۴۰ - ۳۰ درصد افراد آلوده شده علامت خاصی را نشان نمی‌دهند. معمولا علایم حدود ۶ - ۴ هفته بعد از ورود ویروس بروز می‌کند. مانند هپاتیت A افراد آلوده شده با ویروس هپاتت B حاد احساس بیماری می‌کنند و قادر به انجام کاری نیستند. کمتر از یک درصد افراد آلوده این بیماری را به شکل خیلی شدید و سریع نشان می‌دهند که منجر به از کار افتادن کبد و مرگ می‌شود.
اگر دستگاه ایمنی نتواند بیماری را تا ۶ ماه مراقبت کند، شخص علایم هپاتیت مزمن را نشان می‌دهد. نشانه‌های هپاتیت مزمن مشابه هپاتیت حاد باشد. معمولا در افرادی که چندین سال است مبتلا به بیماری هستند گروهی از علایم اضافی را نشان می‌دهند. این علایم شامل کهیر، جوش های پوستی ، آرتریت ، سوزش یا مورمور کردن در بازوها و پاها (Polyneuropathy) می‌باشد.
چگونگی تشخیص هپاتیت B
اولین راه تشخیص استفاده از آزمایش خون است که آنتی ژن ها و آنتی بادیها که بوسیله دستگاه ایمنی در مقابل ویروس ساخته می‌شود را مشخص می‌کند. آزمایشهای ضروری برای تشخیص آلودگی ، تشخیص آنتی ژن HBSAg (آنتی ژن سطحی B) و دو آنتی بادی HBS ( آنتی بادی مربوط به آنتی ژن سطحی) و آنتی بادی HBC ( آنتی بادی مربوط به آنتی ژن مرکزیB) می‌باشد.
آزمایش با ویروس HBV
بوسیله آزمایش بار ویروسی می‌توان تعداد ویروس را در خون مشخص کرد. اگر بار ویروسی بیشتر از صد هزار نمونه در میلی‌لیتر باشد نشان دهنده فعالیت ویروس در کبد می‌باشد. وقتی بار ویروس از این مقدار بالاتر رود و آنزیمهای کبدی نیز افزایش یابد درمان باید شروع شود. اگر تعداد کمتر از این مقدار باشد و HBe Anti مثبت و HBeAg منفی باشد باید دستگاه ایمنی را کنترل کرد. در این حال نیز ویروس می‌تواند منتقل شود.
آزمایش آنزیمی کبدی
آزمایش آنزیم کبدی میزان آنزیمهای کبد مانند آلانین آمینو ترانسفراز (ALT) و آسپارتات آمینو ترانسفراز (AST) را مشخص می‌کند. افزایش این آنزیمها نشانه آسیب کبد است. در هپاتیت حاد این آنزیمها افزایش پیدا می‌کند ولی موقتی است و ندرتا مشکلات دراز مدت کبدی بوجود می‌آورد. در هپاتیت مزمن مقدار ALT کبد به شکل دوره‌ای یا دائمی افزایش می‌یابد و خطر آسیبهای کبدی دراز مدت را افزایش می‌دهد.
بیوپسی کبد
این روشها میزان آسیب کبدی را مشخص نمی‌کنند به همین دلیل از بیوپسی کبد استفاده می‌شود. بیوپسی برای افرادی که بار ویروسی خیلی بالاتر از صد هزار دارند و آنزیمهای کبد در آنها افزایش پیدا کرده است استفاده می‌شود.
ارتباط هپاتیت B و ایدز
بزرگسالانی که به ویروس هپاتت B آلوده شده‌اند کمتر از ۱۰ درصد احتمال دارد آلودگی را به شکل مزمن نشان دهند ولی اگر شخص به ایدز مبتلا باشد این احتمال به ۲۵ درصد می‌رسد. زیرا این افراد دستگاه ایمنی ضعیفی دارند. در افراد مبتلا به ویروس ، پاسخ به هپاتیت ضعیف شده یا از بین می‌رود. این موضوع باعث فعال شدن ویروس می‌شود و در نتیجه خطر آسیب کبد را افزایش می‌دهد. ارتباط بین ایدز شدت هپاتیت کاملا معلوم نیست ولی گزارشها نشان داده است که در افراد آلوده با هر دو ویروس خطر ابتلا به سیروز کبدی بیشتر می‌شود و بار ویروسی بالاتر می‌رود. همچنین در این افراد خطر از کار افتادگی کبد دو برابر می‌شود.
درمان هپاتیت B
فرد مبتلا به نوع حاد بیماری احتیاج به درمان ندارد و می‌تواند با استراحت و قرصهای ایبوپروفن و نوشیدن مایعات بیماری را تحت نظر قرار دهد. درمان فقط برای افراد مبتلا به هپاتیت مزمن تجویز می‌شود. هدف از درمان ، کاهش بار ویروسی می‌باشد.

وضعیت انواع هپاتیت در ایران :

علت عمده بروز بيماري هپاتيتA ( ای) ‪ در ايران رعايت نكردن بهداشت غذايي است
دولت با كلرينه كردن آب آشاميدني وظيفه خود را در راستاي پيشگيري از بيماري هپاتيت انجام می دهد، و مردم بايد با ضدعفوني كردن ميوه، سبزيجات و رعايت بهداشت فردي از ابتلا به‌اين بيماري جلوگيري كنند.
مقاومت ويروس هپاتيت E در آبهاي آلوده و فاضلابها بيشتر است، در نتيجه درصورت رعايت نكردن بهداشت محيط زيست و بهداشت عمومي جامعه، اين بيماري مي‌تواند بصورت اپيدمي شديد شيوع پيداكند.
آمارهاي دقيق درخصوص وضعيت و شاخصهاي بيماريهايي نظير هپاتيت در كشور ایران وجود ندارد و جالب است که وزارت بهداشت و سازمان های وابسطه نه تنها فعالیتی در رابطه با آمارگیری صحیح در مورد موارد بیمار و آلوده انجام نمی دهد بلکه جلوی انجام فعالیت تحقیقی سازمان ها و افراد را جهت انجام بصورت تحقیق را می گیرد.

در حال حاضر هپاتیت B یكی از مشكلات عمده سلامت كشور ایران است و نزدیك به ۲ الی ۷ درصد افراد جامعه به نوعی با این بیماری درگیر هستند.( درگیر بودن به معنی بیمار بودن همه این افراد نیست).
واكسنی كه به منظور پیشگیری از این بیماری در حال حاضر در ایران وجود داردبا تزریق یک دوره کامل تقریبا می تواند افراد را كاملاً در برابر هپاتیت B مصون كند.
در ایران بدلیل آلودگی بالا لازم است،در بخش سلامت اقدامات كافی جهت افزایش آگاهی افراد، ارتقای سطح بهداشت فردی و اجتماعی و آموزش به گروه های پرخطر انجام پذیرد.
گروه های پرخطر در مورد هپاتیت” B “و “C” را شامل كلیه پرسنل پزشكی، بیماران دیالیزی، بیمارانی كه به هر دلیل خون دریافت می كنند، معتادان تزریقی و نوزادانی كه از مادر مبتلا به هپاتیت به دنیا می آیند،

مشكل ۹۰ درصد بیماران هپاتیتی با اقدامات ساده نگهدارنده كنترل می شود اما ۱۰ درصد باقی مانده ممكن است دچار شكل پیشرونده و مزمن بیماری شده و امكان بهبودی نداشته باشند.
ویروس هپاتیت بی در مقابل حرارت و رطوبت مقاوم است .

دانشمندان به منظور ایجاد روش موثر برای درمان هپاتیت B، یک فن‌آوری ژنتیکی را تحت کنترل درآورده‌اند آنها روشی را برای تزریق ملکول‌های کوچک به نام RNA های مداخله‌گر کوچک به جریان خون یافته‌اند که ژن‌هایی که در تکثیر ویروس نقش مهمی دارند را خاموش می‌کنند. این ملکول‌ها در پوشش چربی قرار داده شده و سپس به خون تزریق می‌شوند. در این بررسی تزریقات انجام شده سطوح ویروسی را در حیوانات آلوده تا ۹۰ درصد کاهش داده‌اند

هپاتیت B شدیدترین عفونت ویروس کبدی در جهان است و ظاهرا عامل اصلی سرطان کبد است. طبق تخمین سازمان جهانی بهداشت هپاتیت B منجر به مرگ بیش از یک میلیون نفر در سال می‌شود.
برای حفاظت در برابر این بیماری واکسن‌هایی وجود دارد اما درمان دارویی آن گران و تقریبا غیرموثر است.
دانشمندان در نظر دارند سال آینده اولین آزمایشات را بر انسان آغاز کنند.
کارشناسان وزارت بهداشت ایران می گویند یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر در کشور ایران به هپاتیت B و C آلوده اند.ولی آمار غیر رسمی می گوید در كشور ایران حدود ۲ ميليون نفر آلوده به ويروس هپاتيت B و بين ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار نفر مبتلا به هپاتيت C داريم. به عبارتي، ۷/۱ درصد جمعيت كشور ناقلين مزمن هپاتيت B و ۱/۳ درصد جمعيت كشور نيز به ويروس هپاتيت C آلوده هستند.

البته خوشبختانه اكثر كساني كه در ايران به هپاتيت B آلوده هستند، هپاتيت غيرفعال دارند (كساني كه فقط ويروس در بدنشان وجود دارد) و فقط بايد هر ۶ ماه يك بار آزمايش بدهند، ولي در عوض، متاسفانه هپاتيت C و B بيشتر در سنين بين ۲۰ تا ۴۰ سالگي ديده مي‌شود.
سالانه نزدیک به ۱۰ هزار نفر آلوده به هپاتیت B و C در کشور گزارش می شود.
در ایران آمار مربوط به هپاتیت B و Cاز سال ۱۳۷۷تا کنون بین ۷ هزار تا ۱۱ هزار مورد آلوده در سال به صورت متغیر بوده است، به گونه ای که در سال ۷۷ حدود ۷ هزار مورد آلوده به این نوع هپاتیت ها در کشور وجود داشت اما در سال های اخیر ۱۰ هزار مورد بوده که شایع ترین آنها هپاتیت B و بیش از ۸ هزار مورد است.و از میان ۸ هزار مورد آلوده به هپاتیت B نزدیک به دو هزار نفر فاز بیماری را طی می کنند.

مطالعات ایران بر روی جمعیت عمومی کشورنشان می دهد ، که ۷/۱ درصد جمعیت کشور را آلوده شدگان به هپاتیت B و در سایر مطالعات این میزان ۲ تا ۳ درصد را شامل می شود همچنین ۱/۰ درصد نیز آلوده به هپاتیت C در کشور تخمین زده می شود.البته کارشناسان غیر دولتی این آمار را واقعی نمی دانند و درصد افراد آلوده را بیشتر تخمین می زنند.

از آنجا که ۶۰ تا ۸۰ درصد افراد آلوده به هپایتت C به سمت مزمن شدن بیماری می روند ،بنابراین اگر چه شیوع آن نسبت به هپاتیت B کمتر است اما مشکلات و معضلات مربوط به هپاتیت C بیشتراست چرا که درصد کمی از افراد آلوده به هپاتیت B، بیماری آنها مزمن می شوند.

زمانی که هپاتیت اثر منفی خود را بر کبد بگذارد ، سبب از بین رفتن سلول های کبدی و از کارافتادن سیستم فعالیت کبدی می شود که به دنبال آن آسیب شکمی را به همراه دارد بنابراین نگرانی های مربوط به بیماری هپاتیت زمانی است که این بیماری به سمت مزمن شدن می رود.
هپاتیت A در کشور ایران شیوع بالایی دارد اما خوشبختانه از نوع هپاتیت هایی است که سرانجام خوبی دارد چرا که درصد بسیارکمی از افراد آلوده به این نوع هپاتیت به طرف مزمن شدن می روند، به گونه ای که بسیاری از افراد ممکن است در کودکی به این بیماری مبتلا و یا نسبت به آن ایمن شده اند اما چون در صورت ابتلا به آن نیز، سیر طولانی و مزمن شدن را طی نمی کند بنابراین نمی تواند مشکل ساز باشد.
پس از ادغام برنامه واکسیناسیون هپاتیت B در نوزادان و برنامه کشور ی در خصوص کنترل هپاتیت B ایران به موفقیت هایی رسیده است به گونه ای که میزان هپایتت B در جمعیت کشور ایران تا حدودی کاهش یافته است.

تعداد مبتلايان به هپاتيت C در كشور زير يك درصد است. البته از کل انواع هپاتیت اطلاعات دقیقی در دست نیست.با توجه به اين كه ایران در مجاورت كشورهايي با آمار بالاي هپاتيت ‌ C و B ‌قرار دارد، همیشه در معرض خطر است .
در سال ۱۳۷۹ در زندان‌هاي كشور ایران اپيدمي هپاتيت C در حدود ۲۰ درصد بود كه با توزيع سرنگ يك بار مصرف در بين زندانيان و تغير اعتياد آن‌ها از تزريقي به خوراكي، اين بيماري كاهش يافت به گونه‌اي كه در سال ۸۴ حدود ۵ درصد از معتادان تزريقي به هپاتيت C مبتلا بوده‌اند.
۲۰۰ ميليون ناقل هپاتيت C در جهان وجود دارد، و با توجه به اين كه رفتارهاي خطرساز و اعتياد تزريقي در دنيا روند رو به رشدي دارد، تعداد مبتلايان به هپاتيت C نيز در حال افزايش است.
در حال حاضر حدود ۲۰۰ هزار بيمار هپاتيت C در ایران شناسايي شده‌اند.
همچنین هپاتيت B در مردان شايع‌تر از زنان است، و بيماري هپاتيت B در افرادي مانند بيماران تالاسمي و هموفيلي‌ها كه به صورت مداوم خون و فراوده‌هاي خوني دريافت مي‌كنند، شايع‌تر است كه البته با كارهاي صورت پذيرفته در زمينه سالم‌سازي خون در سازمان انتقال خون ایران تعداد اين بيماران نيز كاهش يافته است، به گونه‌اي كه از سال ۷۵ تاكنون تنها ۲ مورد بيماري هپاتيت در هموفيلي‌هاي كل كشور ایران گزارش شده است.
واكسيناسيون هپاتيت نقش موثري در كاهش تعداد مبتلايان به هپاتيت B داشته است و از سال ۷۲ به بعد تمام نوزادان متولد شده در ایران در بدو تولد واكسن هپاتيت B را دريافت مي‌كنند و متولدان ۶۸ تا ۷۲ نيز از امثال اين واكسن را دريافت کرده اند.
از ۱۵ اسفند ماه سال ۱۳۸۵ متولدان سال ۶۸ اين واكسن را دريافت كرده‌اند و متولدين سال‌هاي ۶۹ تا ۷۲ نيز در سال‌هاي بعد در برابر بيماري هپاتيت B واكسينه خواهند شد.
لازم به ذکر است به علت افزایش رفتارهای پرخطر در بین معتادان تزریقی ، ویروس هپاتیت B در کشور ایران رو به افزایش است.
هم اکنون ۳ درصد جمعیت جهان به ویروس B و C مبتلا هستند ،گرچه اطلاعات آماری دقیق در ایران وجود ندارد ولی به نظر می رسد این رقم در ایران حدود یک درصد باشد. البته این رقم در برخی از استانهای کشور نیز متغییر است.
با ساخت و تولید واکسن های هپاتیت در کشور ایران ، هم اکنون شیوع این ویروس در ایران بسیار کاهش یافته و در سطح کشورهای همسایه نیز ، ایران در وضعیت بهتری قرار دارد.

هم اکنون ویروس هپاتیت B و C بیشتر افراد در گروههای سنی ۲۰ تا ۴۰ سال جامعه را مبتلا کرده است.
لازم به ذکر است هپاتیت B شایع ترین نوع هپاتیت در کشور ایران است و این هپاتیت هم اکنون به عنوان یکی از اصلی ترین بیماریهای کبدی در ایران گزارش شده است.
هم اکنون برای کاهش و مبارزه با ویروس هپاتیت B در کشور ایران مطالعات این ویروس در چند استان کشور آغاز شده است.

در حال حاضر ما در كشورمان حدود ۲ ميليون نفر آلوده به ويروس هپاتيت B و بين ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار نفر مبتلا به هپاتيت C داريم. به عبارتي، ۷/۱ درصد جمعيت كشور ناقلين مزمن هپاتيت B و ۱/۳ درصد جمعيت كشور نيز به ويروس هپاتيت C آلوده هستند.
مناطق جغرافيايي دنيا از نظر درصد انسان‌هاي آلوده به هپاتيت به ۳ دسته تقسيم مي‌شود:‌ ۱ - مناطقي با آلودگي كم، كه ميزان ناقلين هپاتيت آن كمتر از ۲ درصد و شامل آمريكا و اروپاست. ۲ - مناطق با آلودگي متوسط، بين ۲ تا ۷درصد است. ۳ - مناطقي با آلودگي بالا كه ميزان ناقلين بيش از ۷ درصد و شامل كشورهايي همچون چين و تايوان است.
ايران تا ۱۰ سال پيش در منطقه با شيوع متوسط قرار داشت (حداقل ۳درصد ابتلا به هپاتيت در كشور) اما باز جاي شكرش باقي است كه در حال حاضر با پيشگيري و اجراي واكسيناسيون كشوري، در برخي از نواحي، ميزان ابتلا به زير ۲ درصد رسيده است؛ به عنوان مثال در تهران ميزان شيوع كمتر از ۲ درصد است.

رييس شبكه هپاتيت:
ازدواج در ناقلان هپاتيت «بي» منعي ندارد
افراد مبتلا به هپاتيت «بي» از ابتلا به چاقي پيشگيري كنند
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
رييس شبكه هپاتيت گفت: ناقلان هپاتيت B منعي براي ازدواج ندارند البته پسران پيش از ازدواج با دختران ناقل هپاتيت B بايد واكسن هپاتيت B تزريق كنند چرا كه با انجام اين كار، بدن آنها در برابر ويروس اين بيماري ايمن مي‌شود. پس از انجام اين كار زوجين منعي براي روابط زناشويي ندارند.
دكتر سيد مويد علويان در گفت وگو با خبرنگار بهداشت و درمان ايسنا، افزود: ناقلان هپاتيت B افرادي هستند كه ويروس هپاتيت B در بدن آن‌ها وجود دارد اما بيماري كبدي فعالي ندارند. اين افراد مي‌توانند زندگي عادي داشته باشند.
رييس مركز تحقيقات گوارش و كبد بيمارستان بقيه‌الله (عج) درباره بچه‌دار شدن مبتلايان به هپاتيت B اظهار كرد: اگر مردي به هپاتيت B مبتلا باشد منعي براي بچه‌دار شدن همسرش وجود ندارد البته بايد پس از تولد نوزاد به او واكسن هپاتيت B تزريق شود. اما مادر مبتلا به هپاتيت B لازم است علاوه بر تزريق واكسن هپاتيت B به فرزند او، ايمونوگلوبين هپاتيت B نيز به نوزاد تزريق شود.
علويان تاكيد كرد: دو فرد ناقل نيز منعي براي فرزنددار شدن ندارند البته به فرزند آنان پس از تولد بايد واكسن تزريق شود.
وي با بيان اينكه يك ميليون و400 هزار نفر در ايران مبتلا به هپاتيت B هستند، اظهار كرد: اين افراد بايد از ابتلا به چاقي پيشگيري كنند چرا كه چاقي باعث ابتلا به ديابت و كبد چرب مي‌شود علاوه برآن غذاهاي چرب، سيگار و الكل مصرف نكنند چرا كه مصرف سيگار و الكل بيماري كبدي را تشديد مي‌كند.
علويان در پايان تاكيد كرد: ويروس هپاتيت B از راه‌هايي مانند دست دادن، غذا خوردن، روبوسي و حرف زدن منتقل نمي‌شود.
انتهاي پيام