جان سختترين دانشمندان جهان!
نشريه گاردين در گزارشي شگفت انگيز ليستي از دانشمندان جهان را که به دلايل مختلف آزمايش هاي ترسناک يا دردآوري را بر روي خود اجرا کرده بودند، منتشر کرده و از آنها به عنوان شجاع ترين و جان سخت ترين دانشمندان جهان ياد کرده است.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در نوامبر سال 1908، «هنري هد» از پزشکان بيمارستان لندن مقاله علمي را با عنوان «تجربه اي انساني در زمينه عصب ها» در نشريه Brain منتشر کرد و در آن احساسي را که در زمان قطع شدن عصب هاي پيراموني در انسان به وجود مي آيد را تشريح کرد؛ نکته درد آور در اين مقاله اين است که وي براي جمع آوري اطلاعات دست خود را جراحي کرده بود.
در دنياي علم، داستان هاي مشابه زيادي وجود دارند و تنها افرادي که به خاطر کمبود داوطلب يا گزينه جايگزين خود را موضوع آزمايش هايشان قرار داده اند قهرمان اين داستان ها نيستند ، زيرا موارد بسياري وجود دارند که با وجود در اختيار داشتن گزينه هاي متعدد، افراد براي نمايش قدرت خود را در معرض آزمايش هاي علمي وحشتناکي قرار داده اند.
نشريه گاردين در حال جمع آوري ليستي کامل از مقاوم ترين و شجاعترين و گاه جان سخت ترين دانشمندان زن و مرد را منتشر کرده است. در اين ليست نمونه هايي از دانشمندان متهور، قدرتمند و الهام بخش ديده مي شوند اما در برخي از مواقع، آزمايشهاي انجام شده پا را از مرز منطق و عقل فراتر گذاشته اند.
هنري هد: پزشک بيمارستان لندن که بازوي خود را به منظور کشف تغيير احساس در زمان قطع شدن اعصاب پيراموني و رها کردن آنها براي بهبود پيدا کردن، بازوي خود را تحت عمل جراحي قرار داد.
گودرون فلوژر: خانم کوهنورد اطريشي که به منظور مطالعه بر روي گرگ ها همواره در تعقيب و رديابي آنها بود. طي يکي از سفرها وي در حالي ديده شده بود که در نزديکي گله اي از گرگ ها ، براي نزديکتر آوردن آنها بر روي زمين دراز کشيده بود و خود را طعمه قرار داده بود.
اليزي ويدوسون: بيوشيميدان کالج امپريال لندن به همراه همکارش رابرت مک کين به منظور بررسي آثار محدود کردن کالري بر روي سلامت بدن، رژيم غذايي شديدي را براي مدتي طولاني بر روي خود اجرا کرد. وي از نتيجه مطالعات خود توصيه هاي حياتي را براي کمک به افرادي که در کمپ هاي نازي براي مدتي طولاني در گرسنگي شديد قرار داشته و دچار سو تغذيه شده بودند، به دولت بريتانيا عرضه کرد.
مايک استرود: دانشمند بريتانيايي در بيمارستان عمومي ساوت هامپتون که در زمينه مقاومت انسان و محيطهاي دشوار تخصص دارد. وي در چندين سفر اکتشافي قطبي حضور داشته که طي يکي از اين سفرها عمل نمونه برداري از بافت ماهيچه پاي خود را بدون استفاده از مواد بي حس کننده انجام داد.
لئونيد روگوزوف: پزشک روسي که در سال 1960 در ايستگاه تحقيقاتي شوروي مشغول به کار بود. وي در اين دوره دريافت که مبتلا به پريتونيت شده و تصميم گرفت آپانديس خود را جراحي کند. خودجراحي وي ، دو ساعت طول کشيد و وي چهار شب پس از جراحي توانست فعاليت هاي روزانه خود را از سر بگيرد.
سيسلي ويليامز: يکي از اولين پزشکان زن بريتانيايي که در زمينه بيماري هاي کودکان تخصص داشت و رژيم غذايي غني از پروتئيني را در حين فعاليت در آفريقا خلق کرد که جان بسياري از انسان ها را نجات داد. طي جنگ جهاني دوم و پس از سقوط مالايا وي دستگير شده و در دو زندان مختلف در ژاپن اسير شد ، وي در اين دوره نيز به فعاليت هاي خود ادامه داد و با به خطر انداختن جان خود به درمان بيماران پرداخت.
جان استپ: جراح سابق نيروي هوايي آمريکا که به واسطه يک سري آزمايش هايي که به منظور شناسايي بالاترين سرعت و شتابي که انسان مي تواند از آن جان سالم به در ببرد، به سريعترين مرد جهان مشهور شد.
وي ماجراجويي هاي خود را با کمک وسيله نقليه اي انجام مي داد که به آن موتور جت وصل شده بود و نتيجه آزمايش هاي وي ، استخوان هاي شکسته، شبکيه چشم متلاشي شده و چندين آسيب بدني جدي ديگر بود.
تيموتي ليري: روانشناس آمريکايي که ريچارد نيکسون را خطرناکترين مرد آمريکا مي دانست و به اين شهرت داشت که به بهانه انجام مطالعات علمي به شدت از داروهاي روانگردان استفاده مي کند.
آيزاک نيوتن: از مشهورترين دانشمند جهان که با آزمايش بر روي بدن خود هيچ مخالفتي نداشت، در يکي از موارد وي سوزني را در کاسه چشم خود فرو برده و آن را به پشت کره چشمش فشرد تا انحناي آن را تغيير دهد. وي نتيجه اين آزمايش را مشاهده چندين دايره سفيد، سياه و رنگي گزارش کرده است.
ادوارد هريسون: شيمي داني که به ازاي ابداع ماسک ضد گاز طي جنگ جهاني اول جان خود را از دست داد، ابداعي که جان هزاران نفر را در جنگ نجات داد. وي براي ابداع اين ماسک خود را در اتاقک هاي سر بسته در معرض گازهاي سمي قرار مي داد و در نهايت در سن 49 سالگي جان خود را از دست داد.
لارنس پاتريک: متخصص بيومکانيک آمريکايي که در اجراي آزمايش هاي ساختگي تصادف هاي انساني تخصص داشت. وي که از محققان دانشگاه وين استيت به شمار مي رفت به بهانه يافتن روش هاي ايمني در پي اطلاعاتي درباره حوادثي بود که انسان مي توانست در برابر آنها دوام بياورد. در يکي از آزمايش ها قطعه فلزي 10 کيلوگرمي به سينه وي کوبيده شد تا اثرات مخرب کيسه هاي هواي درون خودروها مورد بررسي قرار گيرد. وي همچنين براي بررسي تاثير شتاب و سرعت بالا بر بدن انسان بارها بر نقليه هاي جت دار سوار شد. در آزمايشي ديگر براي درک دقيق مکانيزم خرد شدگي، وزنه اي سنگين بر روي گونه وي کوبيده شد.
آناتولي بوگروسکي: در 13 جولاي 1978 اين دانشمند روسي در قدرتمند ترين دستگاه شتابدهنده ذره اي شوروي سابق، دچار حادثه اي کوچک شد. به دليل نقص در تجهيزات ايمني يک پرتو پروتوني با سر وي برخورد کرد و وي نوري درخشانتر از هزاران خورشيد را در برابر چشمانش مشاهده کرد. در حالي که پزشکان از وي قطع اميد کرده بودند، وي به شکلي عجيب زنده ماند و جدا از حمله هاي گاه و بي گاهي که به او دست مي دهد، گنجايش ذهني وي دچار آسيب ديدگي نشد.
بري مارشال: پزشک استراليايي که يک ظرف کشت باکتري مملو از باکتري «هليوباکتر پيلوري» را نوشيد تا ثابت کند اين باکتري باعث زخم معده شديد مي شود، البته در نهايت موفق شد به خاطر تلاش هاي فراوانش جايزه نوبل را دريافت کند.
