سلام
میخوام بدونم ستاره ها توی آسمون با چه فاصله ای از هم قرار گرفتن ؟وآیا این فاصله ی ستاره هابا اصول و قاعده ی خاصی هست؟ یا اینکه نه ،فاصله ی اونا خیلی اتفاقی ان.
Printable View
سلام
میخوام بدونم ستاره ها توی آسمون با چه فاصله ای از هم قرار گرفتن ؟وآیا این فاصله ی ستاره هابا اصول و قاعده ی خاصی هست؟ یا اینکه نه ،فاصله ی اونا خیلی اتفاقی ان.
خب قاعدتا شما ستاره ها ای که فاصله شون نسبت به اندازه و البته شدت تابششون متناسبه رو میبینید دیگه.یعنی مثلا یه ستاره به اندازه خورشید اگه مثلا در تنها سال نوری بیشتر قرار بگیره شما نمی تونید ببینیدش.ولی یه ستاره بزرگتر رو تا فاصله حتی 2-3 میلیارد سال نوری رو هم می تونید ببینید(البته اونا معمول اخوشه کهکشانین.این ستاره ها معمولا ازفاصله 10-12 سال نوری هستند تا جند هزار سال نوری و حتی بیشتر.جند میلیون سال نوری هم توشون هست.
فعلا تا حالا جواب منطقی واسه این سوال وجود نداره. به نظر میرسه فاصله ستاره ها از همدیگه در جریان انفجار بزرگ و انبساط کیهان کاملا اتفاقی باشه. البته فاصله سیاره ها از ستاره هاشون و همچنین اقمار از سیاره هاشون کاملا نظام مند و تابع قوانین نیروی جاذبه بین کراته. شاید در آینده هم کشف بشه که فاصله ستاره ها از همدیگه و همچنین کهکشانها هم از همدیگه تابع قوانین خاصیه. فعلا کشف نشده.نقل قول:
فاصله ستاره ها از زمان بیگبنگ توسط نیروی جاذبه شکل گرفته.پس از این نظر طبق قاعده خاصی باید بوده باشه.و البته همین ستاره ها و کهکشانها فاصله شون داره تغییر می کنه و از هم دور می شن به صورت شتابدار که به انبساط کاءنات معروفه(extention of universe)
بعد از وقوع بیگ بنگ کیهان به یکباره شروع به انبساط کرده و طی فرایند قرض گرفتن انرژی توسط جهان از یک منبع میدان جاذبه و تبدیل به ماده باعث پیدایش کهکشانها شده است.
فاصله اجرام سماوی بعد از وقوع بیگ بنگ جوری بوده که هر کدوم به یه قسمتی از کیهان پرت شدن. و کیهان در اوایل پیدایشش از بی نظمی کیهانی پیروی میکرده. (البته این یه نظریه هست). بعد از گذشت مدتها کیهان به یک نظم دست پیدا میکنه. (اینم یه نظریه است چون گروهی دیگر از فیزیکدانها معتقدند بی نظمی اولیه هنوز به حیات خودش در بعضی از قسمتهای کیهان ادامه میده). بنابراین تصور میشه که فاصله کهکشانها و ستاره ها در ابتدای پیدایش کاملا اتفاقی باشه. شاید در آینده این نظریه رد بشه.
البته من منظورم این بود که نیروی جاذبه این فواصل رو به هر جسمی تو فضا تحمیل می کنه.یعنی اینجوری نبوده که هر ستاره ای عشقش کشید بره حول یه ستاره دیگه بچرخه!درسته انبساط کاءنات از اول بیگ بنگ هم بوده.یعنی به نوعی این فاصله مداری در داخل منظومه و کهکشان کوانتیده است و فاصله مشخصیه که تغییر نمی کنه.ولی خود کهکشانها علی رغم نیروی جاذبه داخلشون خودشون از هم دفع می شن
توضیح
انبساط عالم در مقیاس کیهانی تاثیر گذاره. ( فواصل کهکشانی ) در مقیاس ستاره ای این انبساط تاثیری نداره. گرانش داخلی کهکشان ها ( حاصل برآیند گرانش کلیه اجرام داخل کهگشان) در مقابل انبسط پاپداری نشون میده.
ظاهرا قرار گیری ستاره ها درون کهکشان تابع نظم خاصی نیست.
کسی زحمت میکشه میانگین فاصله ستاره ها رو از هم حساب کنه توی کهکشان ( من ریاضی رو تکماده کردم)
فقط واسم جالب بود بدونم .البته بعید نیست درآینده محاسبه بشه .نقل قول:
ممنونم
کاملا.نقل قول:
حدود 400 میلیون سال بعد از بیگ بنگ به هنگاه پیدایش اولین ستاره ها اونا ب هصورت رندوم و البته با رعایت فاصله ای که جاذبه بهشون تحمیل کرده کهکشانها رو تشکیل دادند.و داخل کهکشان هم dark energy به اون صورت تاثیر گذار نیست.ولی بین خود کهکشانها چرا.خودتونم اگه وسایلش رو داشته باشید می تونید ازمایش کنید.به این صورت که فرکانس یه ستاره رو ثبت کنید و دفعه بعد فرکانس همون ستاره رو بعد از چند روز یا ماه دوباره ثبت کنید.(منظورم فرکانس نور ستاره است)می بینید که تغییر می کنه.البته وسایل آزمایشگاهی می خواد که دقیق باشه و مسلما هیچ کس نداره.ولی آزمایش پیچیده ای نیست.تغییر این فرکانس که فکر کنم بهش می گن نیل به آبی مشخص می کنه که ستاره های کهکشانهای دیگه دارن از ما دور می شن.البته اون ستاره هم باید شما بدونید که تو کهکشان خودمون نباشه!به ر حال این ازمایش امکان پذیره تو آزمایشگاه