لکه جديد بر سطح خورشيد

دبير انجمن نجوم اهواز از وجود لکه جديدي بر روي سطح خورشيد خبر داد و گفت: لکه هاي خورشيدي هر 11 سال يک بار به اوج خود نزديک مي شوند که اين لکه ها موجب اختلال در سيستم هاي مخابراتي و امواج راديويي برد بلند مي شود.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
خسرو جعفري زاده نام اين لکه جديد بر روي خورشيد را 1090 ذکر کرد و افزود: لکه هاي خورشيدي محل هايي بر سطح خورشيد هستند که دماي آنها از دماي مناطق اطرافشان کمتر است.
وي با بيان اينکه دماي سطح خورشيد حدود 6 هزار درجه کلوين است اظهار داشت: دماي لکه هاي خورشيدي هزار و 200 تا هزار و 500 درجه از دماي سطح خورشيد کمتر است که اين امر موجب سرد شدن اين لکه ها مي شود از اين رو از ديد ناظر زميني لکه هاي خورشيدي تيره ديده مي شوند.
دبير انجمن نجوم اهواز با تاکيد بر اينکه لکه هاي خورشيد هر 11 سال يک بار به اوج خود مي رسند ، خاطرنشان کرد: در سال هاي 1998 و 99 بيشترين لکه هاي خورشيدي مشاهده شد و بر اساس بررسي ها در سال 2012 تعداد لکه هاي خورشيدي به اوج خود مي رسد.
جعفري زاده، با اشاره به دلايل ايجاد اين لکه ها بر سطح خورشيد گفت: مغناطيس بسيار قوي خورشيد از داخل خورشيد بيرون مي جهد و در نقطه اي که توده بار مغناطيسي از خورشيد خارج و سپس دوباره داخل آن مي‌‌شود يک جفت لکه ايجاد مي شود. لکه هاي کوچک در عرض چند ساعت از بين مي روند ولي لکه هاي بزرگ عمر بيشتري دارند.
وي به اثرات لکه هاي خورشيدي بر زمين اشاره کرد و افزود: لکه هاي خورشيدي بر زندگي روزمره انسان ها اثر تخريبي ندارد ولي باعث فوران ها و بازهاي خورشيدي مي شود که در اين صورت شفق قطبي در قطب شديدتر مي شود. ضمن آنکه با ايجاد انفجارهايي نزديک لکه ها، ذرات فوتون باردار به فضا پرتاب مي شود که ميدان هاي مغناطيسي قوي را ايجاد مي کند، در نتيجه اختلالاتي در سيستم هاي مخابراتي و برق ايجاد مي شود و شاهد محو امواج راديويي با برد بلند هستيم.
جعفري زاده همچنين نسبت به رصد اين پديده آسماني هشدار داد و يادآور شد: براي رصد اين پديده لازم است از شيشه جوشکاري نمره 14 استفاده شود. هرگز از شيشه تلسکوپ به صورت مستقيم به خورشيد نگريسته نشود چرا که باعث سوختگي قرنيه چشم مي شود. براي رصد لکه هاي خورشيدي از طريق تلسکوپ بهتر است از فيلترهاي مخصوص استفاده شود.
لکه هاي خورشيدي از سال 1700 ميلادي رصد شده اند. داده‌هاي رصدي از دهه 80 قرن بيستم نشان مي دهد که تعداد لکه هاي خورشيدي با شدت تابش خورشيد مرتبط است. هر چه تعداد لکه ها بيشتر باشد، شدت تابش نور خورشيد بيشتر است چرا که مناطق اطراف لکه ها درخشان تر هستند.