نود در نود، جواد خیابانی وارد می شود!
نود در نود، جواد خیابانی وارد می شود
سئوالی که در این زمینه پیش می آید این است که چرا وی از عنوان مشهور 90 برای برنامه اش استفاده کرده است؟
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سایت گل - شبکه جام جم صدا و سیما در اقدامی جالب، پخش برنامه ای با عنوان 90 در 90 را آغاز کرده است.
این برنامه فوتبالی را جواد خیابانی اداره می کند. مهمانان امروز این برنامه، بیژن ذوالفقارنسب و مجید جلالی بودند. ارتباط تلفنی با عزیز محمدی هم برقرار شد. سبک این برنامه شبیه همه برنامه های ورزشی ایران است.
خیابانی تهیه کننده این برنامه هم هست و تا به حال سه نوبت این برنامه را روی آنتن برده است.
سئوالی که در این زمینه پیش می آید این است که چرا وی از عنوان مشهور 90 برای برنامه اش استفاده کرده است؟ آیا در این کهکشان اسم دیگری پیدا نمی شد که احیانا حرفی پیش نیاید؟
کد:
http://www.goal.com/iran/news/1825/%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86/2010/07/17/2030149/%D9%86%D9%88%D8%AF-%D8%AF%D8%B1-%D9%86%D9%88%D8%AF%D8%AC%D9%88%D8%A7%D8%AF-%D8%AE%DB%8C%D8%A7%D8%A8%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%88%D8%A7%D8%B1%D8%AF-%D9%85%DB%8C-%D8%B4%D9%88%D8%AF
2010/7/17
چرا همه دوست دارند فردوسی پور شوند؟
راستش سالهاست دنبال این سوال می گردم و سرانجام در نیمه جام جهانی از خودم پرسیدم واقعا چرا ما آدم ها توان شخصیت سازی را از دست دادیم و دوست داریم این و آن شویم؟ واقعا چرا بعضی آدم ها بی خیال شخصیت و جایگاه خودشان دنبال کپی کاری و شبیه شدن می شوند؟
در سطح جامعه و کف خیابان و در مترو و میهمانی های خانوادگی ایرادی به این تمایل وارد نیست، ولی وای به روزی که کار بخواهد به تلویزیون و گزارش جام جهانی بکشد.
میانه جام جهانی بود دیدم یک صدایی سعی دارد شبیه عادل گزارش کند، از قضا این قدر بد ادای عادل را در می آورد که بینندگان احساسی و آماتوری جام جهانی هم متوجه شده بودند.
این بنده خدا عمدی سعی می کرد کلمه “ر” را در گفته هایش مخفی کند تا بیش از پیش شبیه عادل باشد، از همه بدتر وقتی از جمله شناسنامه دار “چه میکنه؟” عادل استفاده کرد، شک نداشتم که باید یک گزارشگر تازه کار جاه طلب باشد که می خواهد یک شبه ره صد ساله را برود.
بی شک بعد استاد خسرو خسروشاهی هنرمند دوبلور کشورمان که در نقش ماندگار “آلن دلون” صحبت کرده و شهرت جهانی دارد، عادل فردوسی پور دومین ایرانی است که خیلی ها دوست دارند شبیه او بوده و مثل وی گزارش فوتبال کنند.
آنچه بهانه شد تا این پست را بنویسم، ماجراهایی است که رخ داده و کسی که این روزها روی ابرها راه می رود و فکر می کند به خاطر هنر تقلید ناشیانه خود به هر فرض حتی محال گزینه مناسبی برای فردای بدون عادل فردوسی پور شبکه سه خواهد بود.
اما این که همه دوست دارند عادل باشند، دلیلی بر بد بودن شخصیت عادل نیست و این نیز دلایلی دارد که به شرح خواهم گفت.
بیش از ۱۲ سال است که هم عادل را می شناسم و هم خصوصیات اخلاقی و رفتاری او را در برخوردها و اتفاقات مختلف لمس کرده و قید و بندهای سخت دور و برش را دیده ام.
در طول این دهه طولانی که با روزهای سختی هم برای عادل همراه بوده، همواره استقامت و آموختن را از او دیده و البته چاشنی این شاخه و آن شاخه نپریدن.
مقلدان صدای عادل چرا هیچ وقت این سوال را از خودشان نمی کنند که چرا وی از سالی که در کنار جمشید گرگین و گزارش تنیس جام دیویس در تهران کشف شد، تا امروز رشد داشته و بی اغراق به همراه مزدک میرزایی خودش را یک سر و گردن از بقیه جدا کرده است.
از مزدک اگر نام بردم برای اینکه واقعا آدم دقیق، بی حاشیه، با سواد و هشیاری است که ارزش عمر و سالهای تجربه را به خوبی می داند.
اما در این سو، عادل رنگ ملبورن را ندید، به جام جهانی فرانسه هم نرفت، دنبال سوداگری هم نبود، لقب های عجیب و غریب هم به کسی نداد. ولی از روزی که مرد شماره یک گزارشگری فوتبال شد تا امروز در اوج باقی مانده است.
گرچه برخی اخم در هم کشیدند، اما وقتی به جام جهانی ۲۰۰۶ رفت غره نشد و حالا کارش به جایی رسیده که خیلی راحت و بی دردسر فینال جام جهانی را گزارش می کند و یک خاطره همیشگی برای تماشاگران فوتبال حرفه ای فوتبال می شود.
در برنامه آخر ویژه جام جهانی دیدم رضا جاودانی از کپی بی نمک عادل به عنوان پدیده گزارشگری این دوره جام جهانی اسم برد، در حالی که نامی از مجتبی صادقیان جوان همدانی مستعد و با سوادی که به دو زبان انگلیسی و فرانسه تسلط دارد یا حسین اسماعیلی گزارشگر مسلطی که سالهاست در شبکه خبر، شبکه سه، شبکه تهران و شبکه جام جم گزارشگری می کند، اشاره ای نمی شود.
البته ایرادی به رضا جاودانی وارد نیست، وقتی یک فرد کم تجربه و به نظر من جاه طلب را در پیشانی برنامه مهمی مانند جام جهانی قرار می دهند و از قضا او هم کار شبیه سازی را به بهترین وجه انجام می دهد، در کل برای جاودانی حیرت انگیز است.
مقایسه دوره ای که امثال رضا جاودانی، عادل فردوسی پور، مزدک میرزایی و پیمان یوسفی طی کردند تا بتوانند برای خودشان موقعیت و جایگاه ثابتی به دست آوردند، قابل مقایسه با برخی گزارشگران این روزهای شبکه سه نیست.
به من باشد می گویم طعنه جالب و نمکی رضا جاودانی به ایشان به حساب تاکید بالا رفتن یک شبه از نردبان ترقی است، چون اصولا جاودانی آدم پاچه خواری نیست و آن چه باعث اعتبار و جای گرفتن او در ذهن مخاطبان ورزشی شده صراحت لهجه و جملات تاریخی برای مدیران ورزشی است.
با این وجود به دوست کم تجربه و رویایی که این روزها روی ابرها قدم برمی دارد و ۲۰ دقیقه به آنتن بودن را شاخص مهمی برای بروز هیجان کم تجربگی خودش بروز می دهد، تاکید می کنم عادل یک شخصیت انسانی است که سالها خودش را در قالبی حفظ کرده و حالا برای مردم قابل احترام و ارزش شده است.
شخصیت انسانی و بداعت ذهنی چیزی نیست که قابل کپی باشد، که اگر بود شما نمی بایست با گفتن جمله های او و تقلید لحن صدایش به دنبال شهرت باشید.
دوست عزیز! فراموش نکن، آنچه عادل را متمایز کرده، زندگی سالم اقتصادی و اخلاقی در کنار شخصیت فرهنگی و دانشگاهی و هنر آموختن تمام وقت است.
هنر آموختن بداعتی به ذهن وی داده که در نوع خود بی مانند است، ساختن کلمه ها، عبارت ها و استعاره های جالب یکی از هزاران تجربه ای است که وی در طول این سالها به دست آورده و بی شک شبیه سازان چنین توانایی ندارند و محکوم به خاموشی هستند.
در فینال این جام جهانی عادل با بداعت ذهنی خود دست کم دو جمله جالب را بیان کرد که امکان ندارد، فرد دیگری آن را بیان کرده و مردم نیز به این راحتی آن را بپذیرند.
چه بسا قدیمی تر از عادل بودند و هستند که این استعاره و کلمات عجیب را می گفتند و می گویند، ولی تا سال ها مورد تمسخر مردم قرار می گرفتند و می گیرند! هنوز آن بیت شعر مرحوم نوذری را در شرح جام جهانی ۹۰ فراموش نکردم که می گفت:
جام جهانی رو برات یکسره تفسیر می کنن
با یک سری پرت و پلا فوتبال و تفسیر می کنن
جمله جالب “دربی جادوگران و اختاپوس” و “تو تکواندو این حرکت دو امتیاز داره”، نکته ای است که مردم از دهان هیچ کس جز عادل فردوسی پور نمی شنوند و برای همین دوستانی که به عادل حسادت می کنند و به دنبال شباهت جدی با صدای او هستند متوجه باشند، در این راه باید سالها شاگردی کرده و تجربه اندوزی کنند تا شاید در آینده بتوانند با عادل رقابت کرده و رفیق باقی بمانند.
آنچه باعث شد بالاتر نامی از مزدک ببرم همین بود که الان متوجه رفاقت و رقابت این دو دوست دیرین باشید که به کار خودشان فکر کرده و برای بهتر شدن تلاش می کنند تا به واقع دو گزارشگر درجه یک شبکه سه باشند.
ای کاش بعضی آن قدر که به پارتی بازی و حمایت و کپی کاری فکر می کردند، به فکر تربیت نسل تازه ای از گزارشگران ورزشی باشند که شخصیت های متفاوت انسانی در این هنر تلویزیونی داشته باش
کد:
http://www.jahannews.com/vdcdok0fzyt0xo6.2a2y.html
