رييس مركزپيش نشانگرهاي زلزله خبرداد: ثبت خردلرزه‌هاي پايتخت باتوسعه شبكه
رييس مركزپيش نشانگرهاي زلزله خبرداد: ثبت خردلرزه‌هاي پايتخت باتوسعه شبكه رييس مركز مطالعات پيش نشانگرهاي زلزله موسسه ژئوفيزيك دانشگاه تهران با اشاره به طرح‌هاي توسعه شبكه لرزه‌نگاري تهران اعلام كرد: با پوشش دستگاهي مناسب مناطق مختلف تهران، ثبت خرد زمين لرزه‌ها و شناسايي ساخت‌هاي زمين شناسي فعال كه چشمه ايجاد زمين لرزه‌ها هستند، امكانپذير مي‌شود. دكتر حاتمي در گفت‌و‌گو با ايسنا خاطرنشان كرد: در حال حاضر شبكه لرزه نگاري دوره كوتاه تهران 12 ايستگاه دارد كه راه اندازي سيستم هشدار سريع و استفاده از آن به عنوان يك پيش نشانگر حداقل نيازمند نصب و راه اندازي 50 ايستگاه ديگر است كه در اين مرحله حداقل راه‌اندازي و تجهيز حداقل 20 ايستگاه لرزه نگاري جديد پيش بيني مي‌شود. وي افزود: با ايجاد پوشش دستگاهي مناسب مناطق مختلف تهران، ثبت خرد زمين لرزه‌ها و شناسايي ساخت‌هاي زمين شناسي فعال كه چشمه ايجاد زمين لرزه‌ها هستند، امكانپذير خواهد شد. براي بررسي ميزان زلزله خيزي هر گستره، لازم است ايستگاه‌هاي لرزه نگار جديد مجهز به دستگاه‌هاي زلزله نگار رقمي داير شوند تا در زمان بسيار كوتاهي اطلاعات به دست آمده را به مركز لرزه نگاري كشوري ارسال كنند تا ضمن اطلاع رساني دقيق و سريع رويداد زمين لرزه، فعاليت‌هاي حياتي امداد و نجات به موقع صورت پذيرد. حاتمي درباره ضرورت و اهداف اين طرح گفت: هرچند در حال حاضر موسسه ژئوفيزيك دانشگاه تهران با داشتن 12 ايستگاه لرزه نگاري دوره كوتاه مي‌تواند پس از وقوع زمين لرزه اطلاعات نسبتا دقيقي از محل زمين لرزه با بزرگي بالاتر از دو در اختيار قرار دهد اما به دليل اينكه هر اندازه كه نيازمند ثبت خرد لرزه‌ها باشيم براي تعيين محل دقيق تر نيازمند تعداد ايستگاه‌هاي بيشتري هستيم از اين رو براي مطالعه خرد لرزه‌ها در منطقه كه ابزاري براي پيش نشانگري است نيازمند تعداد ايستگاه‌هاي بيشتري مي‌باشيم. وي تصريح كرد: موسسه ژئوفيزيك دانشگاه تهران، كار ثبت و تعيين محل زمين لرزه‌ها را از سال 1337 (1958 ميلادي) با احداث اولين ايستگاه لرزه نگاري در تهران آغاز كرد و در دهه 1960 ميلادي ايستگاه‌هاي لرزه نگاري كشور به پنج ايستگاه آنالوگ نصب شده در شهرهاي تهران، تبريز، مشهد، شيراز و كرمانشاه افزايش يافت. از اين تعداد سه ايستگاه تبريز، مشهد و شيراز زير مجموعه شبكه لرزه نگاري استاندارد جهاني (WWSSN) بودند. در سال 1354 (1975 ميلادي) يك آرايه هفت ايستگاهي موسوم به آرايه بلند دوره ايران (ILPA) براي اهداف خاص و نيز فراهم آوردن اطلاعات لرزه‌اي مناسب براي تحقيقات زلزله شناسي در جنوب غربي تهران نصب شد. در سالهاي ابتدايي دهه 1360 هجري شمسي در چند نقطه ديگر كشور از جمله بروجن، مينودشت، سد مهاباد، قمصر كاشان و قلعه قاضي هرمزگان نيز توسط موسسه ژئوفيزيك ايستگاه‌هاي لرزه نگاري آنالوگ نصب و راه اندازي شد. وي ادامه داد: تا سال 1374، ثبت و گزارش زمين لرزه‌هاي رخداده در كشور توسط اين ايستگاه‌هاي آنالوگ صورت مي‌گرفت. با توجه به ضرورت و اهميت موضوع با خريد تجهيزات لرزه نگاري جديد از نوع رقمي و تله متري، نصب دستگاه‌هاي لرزه نگاري خريداري شده در سال 1374 در شبكه‌هاي لرزه نگاري تهران و تبريز آغاز و در ادامه اين تجهيزات در شبكه‌هاي لرزه نگاري سمنان، قوچان، يزد، ساري، اصفهان، شيراز، مشهد، كرمانشاه، بيرجند و خرم آباد نصب شد. حاتمي در گفت‌و‌گو با ايسنا افزود: داده‌هاي لرزه نگاري به صورت برخط و دائما توسط ارتباط راديويي – تله‌متري به مركز هر شبكه استاني مخابره مي‌شوند. بعد از پردازش داده‌ها، برداشت‌هاي لرزه‌اي و داده‌هاي لرزه‌اي به صورت ماهانه بر روي لوح فشرده ثبت شده و به مركز لرزه نگاري كشور در تهران ارسال و در بانك اطلاعاتي آن لاين منعكس مي‌شود.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
