سلام
دوستان عزيز كه درباره پردازنده هاي INTEL سوال ؛ تحقيق ؛ تجربه ؛ ترجمه و ... دارن . ميتونن در اين تاپيك مطرح كنن . خواهش داريم از بحث هاي نامربوط و بي مورد بپرهيزيد.
Printable View
سلام
دوستان عزيز كه درباره پردازنده هاي INTEL سوال ؛ تحقيق ؛ تجربه ؛ ترجمه و ... دارن . ميتونن در اين تاپيك مطرح كنن . خواهش داريم از بحث هاي نامربوط و بي مورد بپرهيزيد.
سلام به همه.
با اجازه دوستان این مقاله رو خدمتتون تقدیم می کنم . اگه از این کمردردم نمردم و اساتید خوششون اومددر نوشته های بعدی کاملش می کنم. آخرش هم بد ندیدم که یه توضیحی در مورد نحوه نام گذاری جدید اینتل بدم امیدوارم خوشتون بیاد . تمام مطالب این رو من از سایت xbitlabs ترجمه و ویرایش کردم که باید خیلی بیشتراز این میشد اما این کمر درد لعنتی نمی گزاره!!!!!!!
سوکت 775
سوکت جدید اینتل که سوکت T هم نامیده می شود . تفاوت اصلی ظاهری این سوکت با سوکت قبلی اینتل که در نگاه اول مشهود است اختلاف بسیار زیاد بین پینهای اتصال چیپ و مادربورد هست که از 478 به 775 عدد ارتقا پیدا کرده است. lga775 هیچکدام از پینهای متعارف دیگر سی پی یو ها رو نداره در عوض در کف صاف اون تعداد بسیار زیادی نقطه به چشم می خورد.پینهای اتصالی لازم بجای سی پی یو بر وری مادر بورد تعبیه می شود .
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
این چیپ در جای خود بوسیله مکانیزم قفل داری که نسبت به انواع قبلی کارآیی بهتری دارد در جای خود محکم می شود . این سازوکار به یوزر اجازه میدهد که بدون اینکه فشار بیجایی به سی پی یو و سوکت بیاورد آنها را در جای خودش نصب کند.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
با اضافه شدن تعداد پایه های سی پی یو (این سوکت نسبت به سوکت قبلی 62% بزرگتر شده) دراین خانواده پردازنده آپشنهای بیشتری برای طراحی در دست تیم طراحی اینتل قرار می گیرد. در این سوکت اولین سطح تماس الکتریکی افزایش پیدا کرده که منجر به دو برابر شدن خطوط اصلی انتقال نیرو به چیپ شده است. به عبارت دیگر هر منطقه خاص از پردازشگر با فاصله کمتری به لاین نیروی مورد نیاز و خط انتقال اطلاعات خود وصل می شود و الکترونها برای نفوذ به ترانزیستورهای پنهان در سطوح بعدی تراشه فاصله کمتری را طی میکنند . پایه های بیشتر باعث کاهش فشار بار برروی گذرگاهها شده(مثلا اگر تعداد درهای یک سالن بیشتر باشد فشار در گره ها یا همون درها در هنگام ورود و خروج کمتر می شود) درمجموع مقاومت الکتریکی درهرترانزیستور پایین می آید(چون ترانزیستورهای بیشتری از حالت سریال به پارالل سویچ می شوند) و با کم شدن انحراف ناشی از مقاومت ... انتقال الکترون در مجموعه ای با بیش از 10 ملیون ترانزیستور روانتر و مطمئن تر صورت می گیرد در نتیجه ترانزیستور ها می توانند در ولتاژهای اسمی پایینتری کار می کنند و ولتاژ کمتر یقیننا مصرف نیروی کمتری را به همراه خواهد داشت.
پس این روش(اضافه کردن پایه ها) کمک به حل دو مشکل بزرگ می کند : اول اینکه مقدار بسیار زیادی در نیرو صرفه جویی میشود و نیز تولید حرارت چیپ پایین می آید(هرچند که در ابتدا برای خوشحالی زود بود چون تراشه های جدید با این معماری چندان هم خنک از کار در نیامدند اما رفته رفته و با اصلاحات صورت گرفته قابلیتهای این کوچ سوکتی نمایان شد و دماهای پردازنده ها پایین آمد).
دوم اینکه :از آنجا که اضافه کردن پایه ها پایداری بیشتر پردازنده در فرکانسی پردازشی بالاتر(کلاک سی پی یو) را در پی خواهد داشت . بنابراین سوکت lga775 یک پیش زمینه مطمئن را برای حرکت به سمت باسهای سریعتر فراهم میکند و دست طراحان در این زمینه باز خواهد بود . معماری بر پایه lga775 باسهای تا 1066 مگاهرتز و بالاتر و پهنای باندی تا 8.5 گیگ راتضمین می کند. به همین دلیل به نظر میرسد که عمر این سوکت کمتر از سوکت 478 نباشد .اینتل قصد دارد که تمام سی پی یو های جدید دسکتاپ خود در 2 سال آینده را (مثل دوهسته ای ها) را بر روی این سوکت ارائه دهد و lga775 حداقل تا سال 2006 دستخوش تغییر نخواهد شد.پیشبینی می شود که بعد از سال 2006 هنگامی که تکنولوژی 65 نانومتری در سیستمهای دسکتاپ جای خود را باز کرد طراحان اینتل سوکت جدیدی برای پشتیبانی از آن ارائه دهند.
نامگذاری سی پی یو ها:
اینتل اعلام کرده که هدف اصلی از نامگذاری جدید کمک به آندسته از خریداران غیر حرفه ای است که تخصصی در این زمینه ندارند زیرا درحقیقت محصولات اینتل مشتمل بر جند خانواده پردازنده با خصوصیات ریشه ای متفاوت است روش سنتی که تا اکنون مورد استفاده بود نامیدن بر اساس فرکانس کاری پردازنده بود که گمراه کننده است .مثلا امروزه اینتل چندین دسته پردازنده متفاوت ارئه می کند که در زیر به تعدادی اشاره میکنم :
Pentium 4 XE(extreme edition)
این پردازنده مبتنی بر تکنولوژی 130 نانومتریبا هسته گالاتین و مجهز به 2مگا بایت کش ال 2 . این پردازنده یکی از قوی ترین تراشه های دسکتاپ در ارائه ماکزیمم بازدهی است و انواع فرکانسی 3.2 و 3.4 و دارای باس 800 و پشتیبانی از تکنولوژی HT . این پردازنده کیفیت عملکرد بسیار مطلوبی دارد هرچند که قیمت آن در حدود 1000 دلار است.
Intel P4
یک گروه بزرگ و کلی .پردازنده مبتنی بر تکنولوژی 130 نانومتری با هسته NorthWood و با 512 یا 1024 کیلو بایت کش و یا با تکنولوژی 90 نانومتری با هسته Prescott به همراه 1024 کیلو بایت کش و با پشتیبانی از باس 533 یا 800 و فن آوری HT .این مدل شایع ترین مدل اینتل است.
Intel Celeron
این اسم برای P4 ساده شده بکار میرود(به منظور کم کردن هزینه) استفاده می شود گرچه این پردازنده از هسته NorthWood بهره می برد ولی کش آن تنها 128 کیلو است و غالبا از فن آوری HT پشتیبانی نمی کند باس این پردازنده 400 است که به این علت کاآیی این پردازنده کم شده و حتی نوع 2.8 آن از یک پردازنده 2.4 باس 800 ضعیفتر عمل می کند.
Celeron D
این پردازنده بر پایه هسته Prescott بنا شده و کش آنها 256 و باس 533 و از HT پشتیبانی می کنند و به عنوان پردازنده ارزان قیمت شناخته می شوند. بدیهی است این تعداد انواع پردازنده مخصوصا اینکه از همه آنها می توان مدلهایی با سرعت مشابه یافت برای عموم بسیار سردرگم کننده است . به مثال زیر توجه کنید:
Pentium 4 2.8 Northwood with 533MHz bus
Pentium 4 2.8A on Prescott core with 533MHz bus
Pentium 4 2.8C on Northwood core with 800MHz bus and Hyper-Threading support
Pentium 4 2.8E on Prescott core with 800MHz bus and Hyper-Threading support
Celeron 2.8GHz with 400MHz bus and 128KB L2 cache
Celeron D 2.8 with 533MHz bus and 256KB L2 cache
دقیقا به همین دلیل اینتل تصمیم گرفت از نوع جدید نامگذاری استفاده کند .
در این نامگذاری تراشه :
با یک عدد 3 رقمی که معرف معماری پردازنده است + سرعت پردازنده + FSB + حافظه کاشه پردازنده +تکنولوژی های اضافه(مانند HT)
این نامگذاری بسیار شهودی خواهد بود و حتی کابران آماتور هم براحتی می توانند از آن استفاده کنند .
در مجموع پردازنده های اینتل درسه سری دسته بندی خواهد شد :
7XX و 5XX و 3XX
درست مانند خریدن یک اتوموبیل BMW که سری 7 آن بالاترین کیفیت و سری 5 با کیفیت خوب و قیمت مناسب و سری 3 ارزان قیمت .
البته این نوع نامگذاری از سری جدید پردازنده های اینتل آغاز شده و فقط برای مدلهای دسکتاپ و موبایل کاربرد دارد. پردازنده های سرور اینتل مانند Xeon و یا ایتانیوم همچنان با سرعت ساعتشان نامیده می شوند .
جدول زیر دسته بندی این پردازنده ها را به ترتیب نشان می دهد:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
راستی بازم برای کسایی که دوست دارن 2 تا لینک می زارم که جدول زمانبندی ارائه محصولات دو شرکت رو مشخص می کنه:
اینتل:
ای ام دی:کد:http://www.anandtech.com/cpuchipsets/showdoc.aspx?i=2256
مرسی از همه اساتید.کد:http://www.anandtech.com/cpuchipsets/showdoc.aspx?i=2303
سلام
مقالات زير كلي مي باشند و هدف من بيشتر آشنايي با intel مي باشد.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
پنتیوم ، نسل پنجم پردازنده های شرکت اینتل دارد به آرامی به پایان خود نزدیک می شود.
پنتیوم که در سال 1993 پس از پردازنده های 486 به بازار معرفی شد در ابتدا قرار بود 586 نام بگیرد ولی به دلیل اینکه از نظر حقوقی ثبت اعداد به عنوان نام تجاری ممکن نیست و اینتل نمیخواست رقبا بتوانند نام گذاری مشابهی برای محصولات خود داشته باشند نام آن را به پنتیوم تغییر داد. ( که این کار موجب شد رقیب بزرگ اینتل یعنی ای.ام.دی نام محصولات خود را به K5,K6 و Athlon تغییر دهد). مهم ترین تغییرات پنتیوم نسبت به 486 شامل معماری ابر اسکالار -Superscalar - ( که به پردازنده اجازه می دهد در یک چرخه بیش از یک دستور العمل را اجرا کند) ، باند 64 بیتی اطلاعات و مجموعه دستور العمل های MMX بود. پنتیوم عملا سالهاست که تنها پردازنده CISC مطرح جهان است و این در حالی است که تمامی رقبای آن یعنی Sparc, Mips,Alpha,PowerPC از معماری مدرن تر RISC استفاده می کنند. البته پنتیوم های مدرن نیز در هسته اصلی خود دستور العمل ها را از سیسک به ریسک تبدیل می کنند. پنتیوم نقطه ضعف های دیگری نیز نسبت به رقبای خود دارد که از جمله میتوان مصرف بالا، تولید حرارت زیاد، استفاده از دستورالعمل های 32 بیتی (رقبا همگی 64 بیتی هستند)و نیاز به فرکانس بالا برای رقابت با سایر پردازنده های هم نسل خود را نام برد.
در واقع این که پنتیوم به سرعت به پایان زندگی خود نزدیک می شود کاملا قابل پیشبینی بود. در واقع سالهاست که اینتل پردازنده های مدرن 64 بیتی خود به نام ایتانیوم را به عنوان جایگزین پنتیوم و برادر پرقدرت تر آن یعنی -Xeon- به مشتریان پیشنهاد می کند. پس این سوال به ذهن میرسد که خوب پس حالا که مردم به زودی پنتیوم های خود را به ایتانیوم ارتقا خواهند داد و همه چیز به خوبی تمام خواهد شد چه جای نگرانی است و چرا باید این مطلب را بخوانیم؟
پاسخ خیلی ساده است: اگر به اطراف خود نگاه کنید هیچ اثری از پردازنده های ایتانیوم نمی بینید. در واقع فروش ایتانیوم مانند قدرت محاسباتی و بازده آن بسیار پایین تر از سطح انتظار بوده است. پروژه ایتانیوم از زمان تولد تا به حال دچار مشکلات زیادی بوده است به شکلی که اگر اینتل ایتانیوم را رها کند هم جای تعجب زیادی نخواهد بود. سوای فروش ضعیف و قدرت پردازش ناکافی نه تنها در مقایسه با رقبای مانند اولترا اسپارک و پاور پی سی ، حتی در برابر محصولات خود شرکت یعنی پنتیوم 4 و زئون نیز قابل قبول نبوده است، اینتل اولین ضربه را از رقیب هوشمند خود یعنی ای.ام.دی زمانی خورد که مجبور شد معماری 64 بیتی خود را رها کند و پردازنده هایش را با معماری موسوم به AMD64 ادونسد میکرو دیوایسز بسازد. در این مورد خاص کلک همیشگی گمراه کردن مردم و رسانه ها با نامگذاری های پیچیده نیز مانند ماجرای پردازنده های Pentium M و کمپین تبلیغاتی Centrino که باعث شده بیشتر مردم فکر کنند سنترینو یک پردازنده است نگرفت و عموم جامعه آی تی امروزه می دانند که معماری EM64T اینتل درواقع همان AMD64 ای.ام.دی است که نامش عوض شده تا کسی متوجه نشود که اینتل دارد عملا از تکنولوژی شرکت رقیب اش درس می گیرد.
ضربه دوم کاری به پردازنده ایتانیوم شکست فروش آن در بازار ایستگاه های کاری بود و این در زمانی اتفاق افتاد که اچ.پی ایستگاه های کاری ایتانیوم خود را از بازار خارج کرد. (برای اینکه متوجه عمق فاجعه شوید توجه شما را به این نکته جلب می کنم که90 در صد فروش ایتانیوم متعلق به اچ .پی بود) شکست های پی در پی ایتانیوم در برابر موفقیت های پی در پی ای.ام.دی که عملا از زمانی که پردازنده های اتلون را وارد بازار کرده تا به حال تغییر استراتژی خاصی نداشته بسیار قابل توجه است خصوصا اگر "نقشه راه" پردازنده های پنتیوم را نگاه کنید تا متوجه شوید اینتل چند بار در معماری پردازنده های خود تغییر عقیده داده است:
استراتژی اول اینتل :
از Pentium Pro به Pentium III به Pentium M ( میتوان آن را مسیر سنترینو نام گذاری کرد )
این مسیر پردازنده های خنک، با فرکانس پایین و کم مصرف اینتل است. (توجه کنید که چطور اینتل دارد پردازنده های سرور و لپتاپ خود را یکی می کند.
استراتژی دوم اینتل :
از 386 به 486 به پنتیوم 1 و 2 به پنتیوم 4 ( که می توان آن را مسیر پنتیوم 4 نام گذاری کرد)
این مسیر پردازنده های پر مصرف، گرم و با فرکانس های بالا اینتل است که با رسیدن به سقف 4 گیگاهرتز از رده خارج خواهد شد.
استراتژی سوم اینتل :
ایتانیوم 1 ، ایتانیوم 2، ایتانیوم 3
خلاصه اینکه پردازنده های مربوط به استراتژی 2 به بن بست فنی رسیده اند و عملا پنتیوم 5 یا پنتیوم 4 بالای 4 گیگاهرتزی دیگر به بازار نخواهد آمد و یا اگر بیاید تنها نام تجاری آن پنتیوم است. استراتژی 3 اینتل ، که پر خرج ترین پروژه تاریخ آی تی پس از پروژه (موفق) آی.بی.ام 360 است بسیار به کندی پیش می رود. (منتقدان پروژه ایتانیوم را "ایتانیک" نام گذاری کرده اند) و عملا چیزی که باقی می ماند استراتژی فعلی اینتل یعنی سنترینو است که قطعا در برابر رقبایی مانند اولترا اسپارک، اپترون و پاور پی سی حرفی برای گفتن ندارد.
پس در آینده باید چه پردازنده ای بخریم؟
پردازنده های ایتانیوم به دلیل ساختار 64 بیتی شان توانایی اجرای نرم افزار های 32 بیتی فعلی را به صورت مستقیم ندارند و تنها راه اجرای برنامه مرد نیاز شما بر روی این پردازنده این است که یا صبر کنید تا نسخه 64 بیتی آن نوشته شود ( مثلا فتوشاپ64 بیتی به بازار بیاید) یا این که از نرم افزار های شبیه ساز استفاده کنید.
خوب چون آمدن نسخه های 64 بیتی نرم افزار ها مدت زیادی به طول خواهد انجامید پس باید به سراغ شبیه سازی برویم. هر شبیه سازی موجب افت بازده پردازنده خواهد شد، محققیت اعلام کرده اند ایتانیوم با نرم افزار شبیه سازی شده هم سرعت یک پردازنده زئون با سرعت مشایه خواهد بود. در حالی که این موضوع برای محققین ممکن است هیجان انگیز باشد، قطعا شما علاقه ای ندارید که پول خود را برای پردازنده ای بسیار مدرن خرج کنید و سپس سرعت آن را با شبیه سازی پایین بیاورید. این مانند خریدن یک پورشه و تبدیل آن بازدن یک کلید به فولکس واگن است چون فرضا برای پورشه شما هنوز جاده ای ساخته نشده است.
یک نکته کوچک قابل ذکر دیگر درباره ایتانیوم سخت افزار آن است، تمام کسانی که با سیستم عامل ویندوز تجربه کاری دارند به خوبی به خاطر می آورند که مهاجرت از پردازنده های 16 بیتی اینتل به پردازنده های 32 بیتی چه ضرر های جبران ناپذیری از نظر مالی و زمانی برای مدیران شبکه به ارمغان آورد. حالا خودتان را تصور کنید که در حال جستجو برای درایور 64 بیتی برای کارت گرافیک یا صدای کامپیوتر تایوانی خود هستید تا بفهمید چرا هیچکس علاقه ای به ایتانیوم نشان نمیدهد.
حالا شما خواهید گفت که این استراتژی کند مهاجرت به ایتانیوم چیز جدیدی نیست و اینتل و مایکروسافت همینطور که توانسته اند بخش اعظم بازار آی.تی را ده ها سال عقب مانده تر از بقیه بخش های بازار نگه دارند،این بار هم می توانند با یک استراتژی 20 ساله به آرامی سخت افزار و نرم افزار 64 بیتی را به جامعه آی.تی بفروشند. متاسفانه یا خوشبختان این گزینه نیز دیگر شدنی نیست ، به دلیل این که این بار رقبای اینتل و مایکروسافت نه بر روی پلت فرم های بسته و کوچک خود مانند مک، دیجیتال، اس.جی.آی ، بلکه در بازار x86 و ویندوز در حال رقابت سخت با اینتل و مایکروسافت هستند.( یعنی مردم نیازی ندارند برای نسخه 64 بیتی ویندوز یا پردازنده بعدی اینتل صبر کنند و می توانند به جای آنها از پردازنده های اپترون یا از لینوکس، مک او.اس یا سولاریس استفاده کنند).
بیشترین خطر بازار اینتل را زمانی تهدید می کند که "سوخت" پردازنده های کلاسیک پنتیوم به پایان برسد در حالی که از پردازنده های جدید تر 64 بیتی هنوز خبری نیست. این جا دقیقا جایست که فرصت مجال به پردازنه های رقیب یعنی اپترون می دهد که در عین 64 بیت بودن می توانند بدون شبیه سازی نرم افزار های 32 بیتی موجود را استفاده کنند. اینتل این روز ها در تدارک تولید پردازنده ای از خانواده زئون است که دارای امکان پشتیبانی 64/32 بیتی به طور همزمان می باشد و این می تواند حضور اینتل را در بازاری که خودش 30 سال پیش به وجود آورد دوباره معنی دار کند.
دکتر اندرو گروو - Andre Groove- مدیر عامل اینتل زمانی می گفت " تنها ذهنیت های پارانووید زنده می مانند". امروزه ظاهرا زمان مرگ یکی از این محصولات خوش بین رسیده است.
منبع ==> [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
اینتل،رقیب سرسخت خود را از پای در آورد.
اینک پنتیوم 4 پرسرعت ترین پردازنده ی دنیا را در خود جای داده است:
دراولین آزمایش،پردازنده ی 3.2 گیگاهرتزی اینتل،آتلون اکس پی 3200+ را دوشقه کرد!
فناوری فرانت باس 800 مگاهرتزی اینتل برگ برنده ای بود که ای ام دی را از پای انداخت. چرا که آتلون اکس پی 3200+ تنها 400 مگاهرتز قدرت دارد. سرعت تصاویر رزولوشن 1024 در 768 در محصول اینتل 128 فریم در ثنیه و در آتلون اکس پی،102 فریم است.
شرکت xis اینک دسکتاپ خود مجهز به 3.2 را 3778 دلار و سیستم مجهز به آتلون را 3319 دلار به فروش می رساند.
به گفته ی کوین کریول از کارشناسان برجسته میکروپراسسور محصول 3.2 گیگاهرتزی آخرین مدل از نسل پنتیوم 4 قبل از ورود پریسکات است.
تراشه ی پریسکات در نیمه ی دوم سال 2004 به بازار رضه می شود.پریسکات تراشه ای جدید مبتنی بر 90 نانومتر به همراه یک مگابایت L2Cache (دو برابر 5.2 کیلوبایت کنونی) است.
محصول دیگر از سری پردازنده های 13 با نام SS3 می باشد که تمرکز اصلی این پردازنده بحث توسعه ی امنیتی است.
به گفته ی کریول اینتل شروع به توسعه ی فناوری Hyperthreading کرده است.(در پردازنده های جدید) در این فناوری پردازنده 2 کار و عملیات را با هم انجام داده که محصول پریسکات با توسعه ی buffering خود این کار را به نمایش خواهد گذاشت.
با توجه به این ویژگی ها اینتل در نظر دارد،پنتیوم 4 را در همین جا تمام کند و محصولی مانند پریسکات را به عنوان پنتیوم 5 وارد بازار کند.
اگر چنین اتفاقی بیفتد سری بعد از پریسکات یعنی Tejas هم با عنوان پنتیوم 5 به دست مصرف کنندگان خواهد رسید.
منبع ==> [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
دو شرکت بسیار معروف تولیدکننده ی سی پی یو هستند که دنیا را به تصرف در آورده اند.البته شرکت های دیگری همچون IBM نیز هستند که در تولید سی پی یو و کامپیوترهای کیفی(لب تاب) شرکت دارند.شرکت اینتل ابتدا پردازنده ی Pentium1 یا همان Pentium را تولید کرد (هم زمان با ورود ویندوزهای 1 و 2) و بعد با سرعتی بهتر و بالاتر Pentium2 را وارد بازار کرد.اینتل تا Pentium 2 500 پیش رفت و تصمیم به ساخت پردازنده ی پنتیوم 3 با کیفیت بالاتر کرد. هم زمان با این تراشه،AMD دست به کار شد و محصول آتلون را وارد بازار کرد که با پنتیوم 3 مقابله می کرد. این دو شرکت با هم بسیار رقابت کردند.طوری که اینتل برای تولید تراشه های 1200 به بالا از پردازنده ی دیگری به نام Pentium4 استفاده کرد که بسیار سرعت بالایی داشت.AMD هم بیکار نماند و پردازنده ی Athlon XP را روانه ی بازار کرد.خیلی ها طرفدار اینتل و خیلی ها طرفدار ای ام دی هستند و به راستی نمی توان گفت که کدام بهترند.چون همین که Intel پردازنده ای جدید می دهد AMD دست به کار شده و بالاتر آن را می دهد.و همین طور آن ها در حال رقابتند. هر دو شرکت محصولی را که از تراشه ی Pentium 3 و Athlon قوی تر و از Pentium4 و Athlon XP ضعیف تر باشد را برای کسانی که توانایی خرید تراشه های خیلی بالا را ندارد ارایه می کنند.این محصول در اینتل،Celeron و در AMD نيز ،Duron نامیده می شود که این دو نیز در جای خود در حال رقابتند
منبع ==> [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
خب تو این قسمت می خوام یه چیزایی در مورد حرفایی که پشت سر سلرون می زنن رو بگم که تمامی اونا الکی و بی مورد هست
خب یکی از چیزایی که مردم یم گن اینه که سلرون همون پنتیوم هست!!!!!!!!!!!! چی می گه اگه پنتیوم بود چرا اسمش رو سلرون گذاشتن هااا
یه چی می گیا!؟ خب از همون اول که پردازنده ی سلرون اومد با به بازار مردم گفتن که سلرون یه مدل پنتیوم هست در حالی که این طوری نمی باشد و سلرون از یه گروه و خانواده ی دیگر می باشد نه از خانواده ی پنتیوم خب حالا که از سلرون گفتم اینم داشته باشین
سلرون رو اینتل برای اینکه یه پردازنده ی ارزون به بازار داده باشه طراحی کرده و آن را به بازار فرستاده است که جالبه بدونین ما می توینم دو تا پردازنده از یه خانواده رو با هم مقایسه کینم اما نمی تونیم پنتیوم رو با سلرون مقایسه کنیم پس مجبوریم بریم رو قیمت که خودتون بهتر می دونین تو ایران چه شکلی هست!؟
البته اگه می خواهید که این دوتا رو با هم مقایسه کنین اول اینتل رو با ای ام دی مقایسه کنین بعد!؟
خب یه چی دیگه که مردم می گن اینه که که سلرون حافظه ی دورنی کهبه اون کچ می گن نداره؟؟؟؟؟؟؟؟؟
وقتی که اینتل این محصول رو روانه ی بازرا کرد در اولین سری که به بازار اومد این مشکل وجود داشت که در همون مدل اومدن یه حافظه ی 128 کیلو بایتی ایجاد کردن و با نام 300A دیگری به نام
این پردازنده از کچ 128 کیلو بایتی استفاده می کنه و از اون به بعد تمامی محصولات سلرون اینو دارن من تعجب می کنم چه جوری مردم اینا رو باور می کنن!!!؟؟
یه جیز دیگه اینه که پنتیوم 2 با سرعت 600 مگا هرتز شما می خواین؟
البته اگه وجود داشته باشه که نداره!!!؟؟؟
شرکت اینتل تونست پنتیوم 2 را نا 450 مگا هرتز ارتقا دهد و نتوانست بالا تر ببره که بعد این پنتیوم 3 با 500 مگا هرتز اومد تو این مدت مغازه دارا سلرون رو جای پنتیوم 2 قالب می کردن اگه کلاه سرتون رفته به من ربطی نداره(چه ربطی داشت!!؟؟)در ضمن بازم می گم پنتیوم 2 آخرین سرعتش 450 مگا هرتز هست نه 600 مگا هرتز!!!؟؟
بعد از این یکی می رسیم به یکی دیگه از اون شاخداراش پنتیوم 4 ب حافظه ی 128 کیلو بایتی می خواین!؟
نه بابا!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!پنتیومی با این صنعت و ابتکار و خلاقیت و ... که توش به کار رفته فقط 128 کیلو بایت حافظه همه ی شما می دونین که اینتل یا همون پنتوم بگم بهتره همیشه پردازنده های خودش رو با 256 و 512 کیلو بایت به بازار داده پس این 128 کیلو بایت دیگه چه مسخره بازیه!؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
خب حالا بیاین دلیل اینو بررسی کنیم؟
خب وقتی که سلرون پیشرفت کرد حافظه اون به 256 هخ رسید و به سرعت 1.4 گیگ هم رسید اما بریا برد های پنتیوم 3 نه پنتیوم 4 و با ورود پنتیوم 4 به بازار سلرون فقط 128 کیلو بایت حافظه بیرا این برد ها داره و اینم دیگه زد زد تو سر دلالا که سلرون جای پنتیوم قالب می کردن و اونام گفتم پنتیوم 4 با128 کیلو بایت حافظه!!؟؟
منبع ==> [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
خوش باشين،
©م.م.©
سلام
مثل اينكه اينجا نبايد از AMD مطلب مي ذاشتم.
saghy جان، اگه مطالب رو نابجا گذاشتم، شرمنده. اگه خواستي پاكشون كن. :cry: :cry: :cry:
خوش باشي،
©م.م.©
سلام بچه هاي اينتل عزيز خوشحالم که تحريم نتيجه ي خودش رو داد من تحريم رو شکسته اعلام ميکنم! :arrow: و از دوستان خواهش ميکنم با تمام قدرت پيش برن و اينجا مقاله بدن در ضمن يك تاپيک هم ايجاد کردم كه سؤالات در مورد مقالات Intel رو مطرح کنيد بچه ها اگه هر سؤال يا بحثی يا هر چيزی داشتن اونجا بگن که جواب بديم اينجا فقط در مورد اينتل مقاله ميديم! :arrow:
حرفی هم با خوانندگان اين بخش :
برای سؤالات و درخواست ها در مورد اينتل به اين تاپيک مراجعه کنيد "سؤالات و در خواست ها پيرامون پردازنده ها و Chipset های INTEL را اينجا مطرح کنيد (!Hail Intel)"
برای سؤال در مورد اينتل تاپيک جديد باز نکنيد لطفاً در همون بخش سؤالات اينتل سؤالاتتون و درخواست هاتون رو بگيد جواب ميديم
خواهش ميکنم ادب هم رعايت بشه البته اينتل ايی ها همه با ادب هستن! 8) من قول ميدم با پيگيری دوستان اينتل تاج اين انجمن ميشه منم اوّلين مقالم در مورد LGA775 رو اينجا ميزارم از همه هم واقعاً ممنون هستم که تو اين مدت صبر کردن و تشکر ويژه از ELESSAR جان اينکه مقاله در مورد LGA775 واقعاً شاهکاره ، Patal جان عيب نداره شما هر چی دوست داری بگو
قانون اينجا اينه که AMD ها نبايد اينجا مقاله در مورد AMD بدن يا مقالات مارو تخريب کنن! :arrow: وگرنه بروبچ اينتل آزادند Patal جان مقالت واقعاً عالی بود ممنون
============================
مقاله تخصصی HamidFULL در مورد LGA775 شماره 1 :
LGA775 يك New Pin Configuration (يعنی يک سوکت جديد هست) که اينتل برای پردازندهاش با بسامد خيلی بالا ارايه کرده البته در بسامد های بالا هم ازش استفاده شده مثل 2.8GHz البته همونجور که ميدونید اينتل وقتی يك Socket جديد ارايه ميکنه خيلی روش مانور ميده مثل mPGA478 که اکثر Pentium 4 Home Office های اينتل روی اين Socket بودند
(من فقط در مورد اينتل صحبت ميکنم و هر جا هم Chipset ميگم منظور INTEL Chipsets هست)
البته استفاده ي واقعی LGA775 در آينده مشخص ميشه!
و به نظر من الان هم به صورت Alpha و کامل ارايه شده ولي در اوايل که امتحان خودش رو پس نداده بود و نا آشنا بود با شکست موقتی مواجه شد ولی کم کم با کمک Chipset های جديد اينتل مثل 915P 925x و ... کلّا سری 9xx که فقط با LGA775 کار ميکنند و ظهور PCI-Express و حمايت بسيار بسيار شديد GeForce 6 و Radeon X از PCI-Express و تبليغات زياد مثلاً در Tomshardware اين NEW Socket به موفقيت رسيده
چون LGA775 فقط با Intel Chipset 9xx کار ميکند که اين Chipset ها هم فقط با PCI-EXPRESS کار ميکنند !! در واقع مردم برای تهيه تکنولوژی جديد Press شدن !!! :arrow:
و اوايل حرف و حديث هم سرش بود من خودم هم محافظ کاری کردم و mPGA478 گرفتم ولی حالا ميبينم اشتباه کردم!
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اينم يک عکس از Intel Socket mPGA478
در واقع سری Intel Chipset 9xx كه High bandwidth chipsets هستند يکی از دلايل ارايه شدنشون برای بهينه شدن تکنولوژی Hyper-Threading در CPU های Intel بود چون Chipset 9xx ها با Hyper-Threading در کنار هم تا پهنای باند 7-6 GB/Sec را ساپرت ميکنند و با OverClock اين رقم بيشتر هم ميشه!
نکته اينکه Pentium 4 3GHz و Pentium 4 2.8GHz هم Socket478 داره هم Socket LGA775
برای بسامد های بالا حتماً از LGA775 استفاده کنيد البته در بسامد های 2.8GHz و 3GHz اينکه سوکت 478 يا LGA775 باشه خيلی فرق نميکنه ولی حتماً 90nm باشه چون توان لحظه ايی در 90nm ها خيلی بيشتر هست نسبت به 0.13 micron چون تعداد ترانزيستور ها در 90nm ها حدود 125 ميليون است ولی در NorthWood حدود 55 ميليون! :arrow:
يه جا اينتل در سايت خودش ميگه که :
The LGA775 processor package enables power efficiencies necessary for 3.60GHz and higher processor frequencies that run data intensive business, multimedia, and gaming applications
تفاوت ظاهری LGA775 اينه که Heat Sink فرق کرده و ديگه مثل 478 پایه نداره و خيلی جالب شده! 8)
البته اين Socket حساس هست و بايد دقيق Set بشه البته Set کردن اينتل خيلی از AMD راحت تر هست حتی با LGA775!
شما ميتونيد برای انتخاب Motherborad مناسبه LGA775 از Motherboard Selector Guide استفاده کنيد که يك نرم افزار راهنمّا هست که در سايت اينتل هست و به شما به طور حرفه ايی کمک ميکنه برای انتخاب مناسب ترين Motherboard برای شما البته به صورت ساده و آنلاين اينم ادرسش :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اينم يک عکس از Intel Socket LGA775[img][/img]
يك مقاله ايي رو كه قبلا در اين انجمن گذاشته ام رو ميذارم تا اونايي كه نديدن .بتونن مطالعه كنن:
كمپانيGigabyte كه در عرصه ساخت مادربرد در سطح جهاني در مكان 3 سازنده برتر قرار دارد اكنون 2 مادربرد با چيپ ستi865PE براي پردازنده (Socket 775 (Pentium4 Prescott معرفي كرده است. اين دو محصول GA-8IPE775 Pro و GA-8IPE775-G نام دارند كه نسخه Pro از امكانات بيش تري نظير IEEE1394 و Dual Bios بهره مند است. اين دو محصول از حافظه هاي DDR 400 ،بAGP 8x وFSB 800 پشتيباني مي كنند. پل جنوبي(South Bridge) اين دو محصولICH5 مي باشد كه امكاناتي نظير 2 پورتSerial ATA ، و2 پورتUltra ATA و صداي 8 كانالهAC97 را فراهم مي كند. در ادامه مشخصات اين دو محصول ارائه شده است ...
براي دريافت مقاله كامل به صورت فايل پي دي اف به اين آدرس مراجعه كنيد:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
-------------------------------------------------
نكته:
ضمنا پاتال جان لطفا بيشتر توجه كنيد.
شما ميبايست قبل از پست زدنتون به پست اول ساقي توجه كنيد.
سلام
دوستان خواهشا مطلب فقط با عنوان تاپيك .... همين و همين
حرفهاي ديگه رو تو نامه خصوصي برا هم بفرستيد .
حميد جان اين هارو ببين :
== خواهش ميکنم ادب هم رعايت بشه البته اينتل ايی ها همه با ادب هستن! ==
== خوشحالم که تحريم نتيجه ي خودش رو داد ==
با سلام خدمت دوستان.مرسی از آقا حمید با این مقاله عالیتون و تشکر از پاتال عزیز و و آقا امیر برای مقاله هاشون .
منم با اجزه همه اساتید در ادامه بحث قبلی این متن رو خدمتتون تقدیم میکنم منبع این متن سایتxbitlabs می باشد. اگه دوستان خوششون بیاد این مقاله ها ادامه داره و من می خوام بعد از برسی کامل پرسکات دیگر معماری های اینتل رو هم برسی کنم:
معماری هسته پرسکات:
هسته پرسکات کاملا متفاوت از دیگر هسته های بکار رفته در دیگر تراشه های پنتیوم 4 می باشد.این مطلقانادرست است که این معماری را همان معماری NorthWood توسعه یافته تلقی کنیم چون تفاوت آنها کاملا بنیادی است. به عکس زیر که از ساختار درون این هسته است توجه کنید :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
هنگامی که تیم طراحی اینتل بر روی پرسکات کار می کردند بسیاری از قسمتهای عملیاتی آن را از ابتدا پایه ریزی کرده و توسعه دادند و گفته می شود که از شبیه سازی های توسعه یابنده به وفور در طراحی آن استفاده شده است.(در این نوع شبیه سازی که با ابر کامپیوترها انجام می شود طرح ارائه شده قابلیت رشد پیدا می کند یعنی سیستم طرح داده شده را رشد می دهد و همه حالات تغییر آن را برسی می کند در نتیجه طرح نهایی اگر در آینده نیاز به توسعه پیدا کند اینکار راحتتر و با کمترین تغیرات بنیادی ممکن لحاظ می شود.نمونه بارز استفاده از این شبیه سازی ها تراشه پنتوم 3 بود. درزمان طراحی پنتیوم 3 به همین نحو تکنولوژی HT در آنها لحاظ شده بود ولی به علت نبود ساپورت نرم افزاری لازم این قابلیت تازمان ارائه XP بصورت نهفته باقی ماندو در پنیوم 4 ارائه گردید )
در نتیجه پرسکات با دیگر هسته های پنتیوم 4 بسیار متفاوت بنظر میرسد.متاسفانه در عکسهای ارائه شده از این هسته اجزای زیادی قابل تشخیص نیست(که بجز اینهم انتظار نمی رفت!)نکته کلی که از جایگیری قسمتهای مختلف چیپ قابل درک است پتانسیل بالای این هسته برای اضافه کردن فرکانس کاری و قابلیت بهتر برای خارج کردن حرارت تولید شده توسط ترانزیستور ها به علت پراکنده شدن مراکز تجمع بر روی تراشه می باشد.گفته می شود بعلت کارآ بودن این ترکیب کار بر روی انواع قدیمی تر طراحی از دستور کار مهندسان اینتل بیرون گذاشته می شود.طراحی پرسکات این اجازه را به مهندسان می دهد که هر جزو پردازنده با کمترین تاثیر بر دیگر اجزا قابلیت تغییر زیادی داشته باشد و کل نقشه از حالت بسته و یکپارچه خارج شود یعنی می توان این تراشه را به سیستمی با قابلیت تعویض بی شماراجزا تشکیل دهنده تصور کرد که بنظر رویایی می آید.در جدول زیر بعضی از خصوصیات چند پردازنده در کنارهم آمده است:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
چنانچه معلوم است پرسکات بیش از 2 برابر NorthWood ترانزیستور دارد و نیز مجموعه دستورات
جدید SSE 3 در آن تعبیه شده است.
پایپلاینهای پرسکات:
همانند هسته قدیمی NorthWood هسته پرسکات بر پایه ریزمعماری NetBrust که اولین بار در پنتیوم 4 ارائه شد بنا شده است.
تفکر بزرگی که در پشت این طرح وجود دارد رسیدن به بهترین کارآیی cpu با دستیابی به فرکانس پردازش بالاتر می باشد و به همین دلیل است که پردازنده های پنتیوم 4 بالاترین فرکانس کاری را در بازار cpu در اختیار دارد. تراشه پرسکات نیز دنباله رو این تفکر است . پرسکات پتانسیل بسیار خوبی برای ارتقا فرکانس کاری در خود دارد و برای دستیابی به این فرکانسها راه حل موجود استفاده از پایپلاینهای بیشتر است .با اضافه شدن پایپلاین هنگامی که یک دستور در پروسه اجرا قرار می گیرد با تقسیم شدن بر روی خطوط بیشتر قابلیت پردازش همزمان بیشتری دارد.(در پیش گرفتن این سیاست مانند راه رفتن بر روی لبه تیغ است زیرا اضافه کردن خطوط معایبی در هنگام برگشت دستورات دارد که توضیح داده می شود)
هنگامی که خانواده P4 با دوبرابر شدن خطوط پردازش ارائه شد (چون P3 با 10 خط و پنتیوم 4 با تعداد پایه 20 خط ارائه شد) ما در ابتدا شامل این تغییرات بودیم : با اینکه حداکثر فرکانس پردازشی P3 از 1.5 گیگا هرتز بیشتر نمی شد اما پنتیوم 4 براحتی به سرعتهای فراتر از 3 گیگا هرتز دسترسی پیدا کرد . بعد از این موفقیت اینتل وسوسه شد که پایپلانها را بلندتر و بیشتر طراحی کند که نتیجه اینکار قابلیت دستیابی به سرعت باورنکردنی 4.5 گیگا هرتز در این تراشه می شود.(هرچند که درعمل این فرآیند پرهزینه از کار در می آید)
اینتل هنوز جزئیات دقیقی از طول و تعداد پایپلانهای بکار رفته در پرسکات فاش نکرده اما اظهار نظرهای غیررسمی دلالت برقابلیت اضافه کردن بیش از 30 پایپلاین در این معماری دارد.اما سعی شده با طراحی تعداد ی تست سخت افزاری تخمینی نزدیک به حقیقت از طول و تعداد خطوط لوله پردازش بدست بیاید. برآوردها نشان داده اند که این رقم در حدود 35-36 می باشد . اولین مشکلی که در این نوع پردازش دیده میشود این است که اضافه شدن خطوط پردازش هماهنگ با کارآیی کش پردازنده نمی باشد یعنی کش پردازنده توانایی تغذیه تشنگی خطوط پردازش را ندارد .این حالت انتظار در فرآیند برگشتی اثر ملموس تری دارد که برای cpu کشنده است.اثر نامطلوب دیگر این است که با اضافه شدن طول پایپلاین در فرآیند برگشتی مدت زمان بیشتری برای تراشه صرف می شود تا یک خط پردازش را تمیز کرده و از نو خالی وآماده دریافت داده از کش کند این فرآیند بااضافه شدن طول پایپلاین به شدت بیشتری بروز می کند. اینها مشکلات عمده طراحان اینتل در استفاده از این استراتژی میباشد . مشکل اول را می شود با اضافه کردن کش پردازنده تا حدودی برطرف کرد(هرچند این کار باعث افزایش بسیار زیاد قیمت cpu می شود) اما انتخاب حالت مناسب و بهینه طول خطوط لوله پردازش برای برطرف کردن معضل دوم بسیار مشکل می باشد چون مهندسان برای این انتخاب خطرناک(بازدهی بیشتر بااضافه شدن طول درحالت رفت و پایین آمدن کارآیی بااضافه شدن طول درحالت برگشت) با چالش بسیار بزرگی رو برو هستند. ولی ازقرارمعلوم تا حدودی درحال حل این مشکل می باشند چون کارآیی پردازنده های ارائه شده بر پایه این معماری با گذشت زمان رو به پیشرفت است.
ابتدا بپردازیم به اینتل که حسابی نقشه کشیده و تصمیم جدی گرفته بار دیگر بازار را به طور کامل در دست گیرد!
یکی از پروژه هایی که اینتل قصد داشت آن را به بازار ارایه دهد، Pentium 4 580J با کلاک 4GHz بود!
البته این پروژه متوقف شد! و فعلا اینتل آن را کنسل کرده است و به همین 3.8GHz اکتفا نموده است!
علت کنسل شدن این پروژه آن بود که اینتل تصمیم به ساخت پردازنده های دوس هسته ای گرفت.
در سال 2005 نسل جدیدی از Pentium با اسم Pentium 4 6xx وارد می شود.
به احتمال زیاد این تراشه ها جایگزین همین Pentium 4 J الان می شوند.
خب مزایای این CPU ها این است که 64 بیتی اند.
Pentium 4 630 اولین آنها خواهد بود با کلاک 3 گیگاهرتزی و دو مگ کش سطح 2 که فصل اول 2005 می آید.
پشت سر آن تراشه های Pentium 640 3.2GHz، Pentium 4 650 3.4Ghz، Pentium 660 3.6GHz ظاهر می شوند.
در فصل دوم Pentium 4 670 با کلاک 3.8 گیگاهرتزی را خواهیم داشت.
تمام این تراشه ها 64 بیتی بوده، FSB 800MHz دارند و 2 مگ کش سطح 2 را دارا می باشند.
البته ما در فصل اول شاهد ورود قدرتمند Pentium 4 Extreme Edition 3.73GHz خواهیم بود. برخلاف تمام Pentium 4 EE های قبلی این تراشه، 64 بیتی خواهد بود!
(امسال، سال 64 بیت های اینتل است. همان طور که پارسال سال 64 بیتی های AMD بود.)
در همین رابطه نکته ای که مطرح می شود این است که کدام برنده ی میدان است؟
چون یکی از ویژگیهای AMD Athlon 64 همین 64 بیتی بودن آن بود که کاربران را به آینده امیدوار می کرد.با 64 بتی شدن اینتل، AMD این مزیت را از دست داده و نبرد این دو بسیار سخت تر خواهد شد.
البته اهمیت این پروژه ها نسبت به پروژه ی CPU های دو هسته ای خیلی کمتر است.
اینتل برای فصل سوم 2005، پروژه پردازنده های دو هسته ای را خواهد داشت.
دو هسته ای بودن پردازنده، نیازمند کاهش اندازه های پردازنده هاست.با این عمل عملکرد پردازنده دو قسمت شده و راندمان بسیار بالا می رود.
اینتل هنوز نام تجاری برای این CPU ها انتخاب نکرده و آنها را با نام های رمزی x20، x30 و x40 می شناسند.
X20دارای سرعت 2.8 و x30 دارای سرعت 3GHz و x40 سرعتی معادل 3.2GHz دارد.
همه ی اینها 64 بیتی اند! (عملا تمام CPU های جدید اینتل، به جز سلرون 64 بیتی اند و CPU های 32 بیتی کم کم از دور خارج می شوند)
در ضمن در فصل2 ، ما Celeron D350 را خواهیم داشت که تفاوت آن با نسخه ی پیشین(Celeron D 345( که دارای 533 مگاهرتز FSB و 256 کیلوبایت کش بود در کلاک آن است که 3.2GHz است در حالی که قبلی 3.06GHz بود.
اما اتفاقاتی که در CPU های موبایل Intel اتفاق می افتد بسیار زیاد است.
در زمینه ی سرور و ایستگاه های کاری نیز پردازنده های متفاوتی داریم.
یکی از پروژه ها Xeon 4GHz بود که مثل Pentium 580 J کنسل شد.
چند CPU زئون از سوی اینتل از کلاکهای 3.2 تا 3.8 خواهیم داشت که توصیف مشخصات همه ی آنها در این مقاله نمی گنجد.
(Xeon های DP و MP)
اما اخبار Itanium 2 هیجان دار تر است.
Itanium 2 در فصل سوم با FSB 667 و 9MB کش سطح 3 خواهد آمد!البته در مورد سرعت هنوز چیزی مشخص نیست.
در فصل چهارم، نیز پردازنده های 2 هسته ای ایتانیوم2 را خواهیم داشت
به نقل از وبلاگ تازه های سخت افزار
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سلام
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
خوش باشين،
©م.م.©