کار و بیکاری موسیقیدانان

بی کار در{علم اقتصاد}به فردی گفته می شود که در سن کار و جویای کار باشد،اما شغل یا منبع درآمدی نداشته باشد.سن کار در علم اقتصاد بین سالهای 65-15 سالگی است،کودکان و افراد مسن از آن جهت که قادر به انجام کار نیستند جزء جمعیت فعال به حساب نمی آیند.زنان خانه دار و دانشجویان نیز اگر جویای کار نباشند ،جزء جمعیت فعال شمرده نمی شوند.
از علت بیکاری می توان به این موارد اشاره کرد:افزایش جمعیت و کمبود تقاضای نیروی کار،اتوماسیون،افزایش رقابت بین المللی در صنایعی که پیشرفت روز افزون غرب بر پایه
آن بنیان نهاده شده و از دیگر علل مهم آن عدم مدیریت کار آفرین در کشور است.
بیکاری انواع بسیاری دارد از جمله"بیکاری اصطکاکی"که در مدت زمان بین دو اشتغال در هنگام تغییر شغل گفته می شود."بیکاری فصلی"زمانی است که تقاضا برای کار در فصل مشخصی وجود نداشته باشد،مثلا برخی آموزگاران که در تابستان نمی توانند تدریس کنند با کشاورزان و کارگران ساختمانی.از دیگر انواع بیکاری،"بیکاری پنهان"است یعنی زمانی که شخص به کاری مشغول بوده و منبع در آمدی دارد،اما کار او در اقتصاد کشور اثر مثبتی ندارد.
بر طبق آخرین آمارگیری در ایران،نرخ بیکاری کل،در کشور12/3درصد،نرخ بیکاری فارغ التحصیان6/15 درصد و نرخ بیکاری با تحصیلات کمتر از دیپلم3/7درصد است.
اشتغال و عدم اشتغال موسیقیدانان در جامعه امروز از مهمترین مشکلات و دغدغه های موسیقیدانان است.عدم ثبات کاری در بین فعالان این رشته،یعنی اینکه موسیقیدانان گاه بی کار بوده و گاه مشغول به کار است و به عبارتی تعادل و ثبات کاری مشخص ندارد.دلایل بسیاری در این زمینه دخیل اند از جمله افزایش جمعیت کشور و به تبع آن افزایش جمعیت موسیقیدانان،کمبود تقاضای نیروی کار،عدم مدیریت کار آفرین و مواردی دیگر که در این زمینه موثرند.برای شنیدن صوت تعدادی از هنرمندان بر جسته موسیقی کشورمان در این مورد به سایت رادیو اینترنتی ایران صدا به این آدرس مراجعه نمایید.

کد:

http://www.iranseda.ir/FullItem/?g=587774