استفاده از موی انسان به عنوان رسانا در پنل های خورشيدی
آقای ميلان کارکی، مبتکر 18 ساله که ساکن یکی از دهکده های کشور نپال است با همکاری چند تن از همکلاسی های خود، نوعی پنل ذخيره کننده نور خورشید ساخته که در آن به جای استفاده از سيليکون در نقش رسانا از موی انسان استفاده شده است.
سيليکون از گرانترين اجزا سازنده پنل های خورشیدی محسوب می شود. برای ساخت هر پنل ذخیره کننده نور خورشید که قادر به تولید 9 تا 18 ولت انرژی الکتریکی بوده و در آن از سيليکن به عنوان رسانا استفاده شده باشد 33 دلار هزينه می شود. این دانش آموز می گوید اين در حالی است که تولید عمده پنل های خورشیدی با ویژگی های فنی یکسان که در آن از موی انسان به جای سيليکون استفاده شده باشد هزينه نهایی ساخت را تا یک چهارم کاهش خواهد داد.
آقای کارکی می گوید ايده طراحی اين پنل را پس از مطالعه کتاب استفان هاوکينگ در زمينه تولید انرژی الکتریسیته استاتيک از موی انسان گرفته است و اميد دارد که با اين طرح بتواند سطح دسترسی به الکتریسیته را برای ساکنان کشور نپال که تا کنون تنها 16 ساعت از شبانه روز امکان استفاده از برق را داشته اند گسترش دهد.
این طرح در قالب یک کار گروهی از یک تيم دانش آموزی ارائه شده و در حال بررسی قابلیت ها و بازده کاری آن می باشد. اگر دقت کنيد در تصوير پایین می توانید تارهای مو که به عنوان رسانا بر روی برد الکتریکی آقای کارکی با ظرافت تمام نصب شده است را ببينيد. پس برای داشتن انرژی الکتریکی ارزانتر به فکر سلامت موی خود باشيد، شاید بتوانید در آینده از انها استفاده مفید دیگری هم بکنید.
