در مورد ارنست رادرفورد و آزمايشات او

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]



همگي ميدونيم كه ارنست رادرفورد دانشمندي بود در مورد مواد راديواكتيو و تاثيرات اون پژوهش ميكرد و به ماهيت ذرات راديواكتيو پي بردند . ايشان اولين كسي بودند كه به وجود هسته در اتم پي بردند و نظريه اي كه در مورد ساختار اتم ارائه كردند با توجه به پژوهش هاي آن زمان كاملا قابل پذيرش از سوي جامعه علمي بود .

ايشون در آزمايش هاي خودشون كاملا با مواد راديو اكتيو ( كه در اون زمان ماهيتشون شناخته نشده بود ) تماس داشتند و از طريق يكي از آزمايش هاي معروفشون ميه به اين موضوع پي برد و مسلما ايشون از هيچ پوششي براي خودشون استفاده نميكردند چون در اين مورد اطلاعاتي نداشتند .


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


اما سوال اينجاست كه چرا آقاي رادرفورد هيچ گاه به مواد راديواكتيو دچار نشدند و كار با مواد راديواكتيو باعث بروز سرطان يا بيماري ديگه در ايشون نشد ؟

سوال بدی هم نیست ... اما خوب باید اطلاعات آدم بیشتر از این حرفا باشه . درسته ایشون در این زمینه تحقیق میکردند ، اما باید دونست که چقدر در معرض این اشعه ها بوده ؟

البته کمترن مقدار ارتباط هم خطرناکه ... چه برسه به تحقیق در مورد این مواد .

و فکر کنم بسته به نوع اتم پرتوزا ، اثرات هم کم و زیاد بشه و این هم بی تاثیر نباشه .

آدم در معرض هر عنصر پرتوزايي قرار بگيره به طور يقين به عوارضش مبتلا خواهد شد .

در ضمن آقاي رادرفورد يكي از آزمايشات خود را كه مربوط به اثبات وجود هسته در اتم بود ، توسط اورانيوم انجام داد .

ممكن نيست موجود زنده اي بتونه در برابر تشعشعات اورانيوم دووم بياره .