-
نمونه کار حرفه ای
سلام به دوستای گل.:11:
این کارو دیدم و خیلی خوشم اومد، و فکر میکنم واسه کار تو استودیوهای بزرگ احتیاج به همچین نمونه کارایی باشه.
اگه کسی همچین چیزایی سراغ داره، لینک بده که من واسه ایده و انگیزه و تجربه و ... خیلی نیاز دارم.
خب اون عکس رو من خیلی خیلی کوچیک و کم حجم کردم. سایز و کیفیت اصلی رو از لینک پایین ببینید:
حجم: 3.2 مگ
کد:
http://www.radoxist.com/img/we/we1.jpg
اصلا به آدرس سایتش برید و کلی حال کنید:
کد:
http://www.radoxist.com/
تصاویری از نماهای مختلف هم گذاشته. تازه این یکی از نمونه هاست. بازم داره.
اگه کسی توضیحاتی در این زمینه میدونه لطفا همینجا بگه.:10:
-
سلام.
همایون جان قبلا یه همچین تاپیکی وجود داشت که بعد از فـیلتر شدن سایت های عکس اکثر کارهای اون تاپیک رو اینجا گذاشتند:
کد:
http://forum.p30world.com/showthread.php?t=287708
موفق باشید.
-
مرسی کوروش عزیز...
آره، اونجا رو که دیدم، ولی منظورم اونجور چیزی نیست. آخه میدونی اکثر کارایی که تو آلبوم سه بعدی سایتن، همش شامل یه موضوع یا مدل میشن. مثلا یه کاراکتر حالا با هر حالت خاصی یا یه ماشین یا ... که رندر شدن. اما این یکی رو واسه این میگم که یه محیط خیلی بزرگ رو به طور کامل با جزئیات ساخته، جوری که مث یه فیلمه. بعد همه جور تکنیک و افکتی توش به کار رفته. و از همه مهمتر ایده و موضوع طرح که خیلی جالبه، توجه رو به خودش جلب میکنه. کلا به هر گوشه از کار که نگاه میکنی یه داستان مجزا داره. دو دنیای متفاوت رو با هم نشون میده و مقایسه میکنه.
من که واقعا حس خوبی بهم دست میده.
خیلی وقتا با خودم میگم:
کیه که بیاد این همه وقت بذاره و یه محیط بزرگ بسازه، حالا محیط بزرگ نه یه مدل یا کاراکتر با جزئیات بالا. مگه اینکه آدم بیکار باشه یا پول خوبی بهش بدن که اینکارو بکنه. منم اگه بخوام میتونم تیکه تیکه یه محیط بزرگ رو بسازم ولی حوصله داری بابا، نمیخواد. به وقتش که ازم بخوان واسشون میسازم...
اما میدونم که این حرف اشتباه و خودم رو گول میزنم. اگه واقعا میتونم، پس بسازم و به عنوان نمونه کار داشته باشم. یکی از ویژگیهایی که یه تری دی کار باید داشته باشه اینه که تو کارش هم سریع باشه و هم حوصله داشته باشه تا بتونه کار خوبی بسازه. من هر چقدر که یه تری دی کار خوب باشم نمونه کار خوب نداشته باشم فایده ای نداره. واسه همین باید نمونه کارهای بسیار بزرگ و ارزشمندی بزنم. حداقل واسه شروع باید کارای حرفه ای ها رو ببینم و بتونم با اونا یا دوستای دیگه ای که در این زمینه فعالیت میکنن مشورت کنم، تا باعث انگیزه و بالا رفتن اطلاعاتم بشه.
البته کوروش جان همه ی این حرفا جواب حرف تو عزیز دل نبودن ها، یه وخت فرار نکنی از اینجا نازنین دوستم...
کلا در مورد این کار و یکی از چیزایی که بهش نیاز داریم گفتم. حالا هر کی تو این مایه ها نظری داره بگه. آموزشی بلده، تجربه ای داره، چیزی شنیده یا دیده و ...
اگرم فکر میکنید بهش نیازی نیست( منظور نمونه کار حرفه ای; ساختن، دیدن و صحبت کردن در موردش) که هیچی، اگرم هست حرف بزنیم دربارش.
آخه اون نمونه هایی که تو آلبوم هست رو فقط میبینیم. اگه کسی در مورد هر مرحله از ساختش سوالی داشته باشه یا بخواد در موردش صحبت کنه یا نقدش کنه، اگه همه ی حرفا یه جا باشن خیلی بهتره.
تا ببینیم دوستان چی میگن...؟؟
-
خوب همایون جان بذار منم نظرم رو بگم..
به نظرم این که کسی صرف نظر از اینکه کسی بابت زحمتش پولی بهش بده یا نه، اقدام به ساخت همچین صحنه هائی می کنه به خاطر عشق و علاقه به این کار و گاهی یه جور کل کل با خودش و تو خیلی از موارد خلق صحنه ها و ایده هائی هست که تو ذهنش داره.. ایده هائی که خیلی مهم تر از تکنیک های ساخت این ایده ها هستند... مثلا من تو ذهنم ایده های زیادی دارم ولی با تجریه ی کمی که با کار با مکس یا خیلی از نرم افزارهای دیگه دارم نمی تونم اونها رو پیاده کنم... از طرفی فکر کردن به جزئیات این ایده ها باعث میشه که سوال های تکنیکی جور واجوری به ذهنم برسه... یه نکته ی دیگه در مورد کارهائی با این عظمت اینه که هم ایده ها و هم تکنیک های اجرای اونها تو یه دوره ی زمانی نسبتا طولانی شکل گرفتن و شاخ و برگ پیدا کردن و هی بارور و پخته تر شدن... من مطمئنم یه آدم با پشتکار و علاقه هم در زمان کوتاه دو سه ساله نمی تونه به این مرحله برسه و همچین صحنه هائی رو خلق کنه..
من تو سایت area از این پروژه ها زیاد دیدم...
کد:
www.area.autodesk.com
اینم یه نمونه کار که البته از سایت بالا نیست:
-
خب محسن جان به نکات خوبی اشاره کردی. همونطوری که خودت گفتی: ایده هائی که خیلی مهم تر از تکنیک های ساخت این ایده ها هستند... از مهمترین و در حقیقت اولین چیزی که در اجرای یه طرح مورد نیاز هست همون ایده ست. آخه اگه ایده وجود نداشته باشه چیو میخوایم خلق کنیم. خب، حالا چه بهتر که وقتی میخوایم طرحی بزنیم ایده ش از خودمون باشه. در حقیقت درصد بسیار بالایی از ارزش کارمون به ایده ایه که داریم. تقریبا حکم همون فیلمنامه ی یه فیلم یا داستانه، که اگه نباشه چی میشه؟ هیچی. فیلم یا در کار نخواهد بود. خب حالا ما ایده رو داریم میخوایم اجراش کنیم. دوباره نقل قول خودت: یه نکته ی دیگه در مورد کارهائی با این عظمت اینه که هم ایده ها و هم تکنیک های اجرای اونها تو یه دوره ی زمانی نسبتا طولانی شکل گرفتن و شاخ و برگ پیدا کردن و هی بارور و پخته تر شدن... خب الان ما در هر حدی از تکنیک که هستیم کار رو بزنیم، بعدا هر چی تکنیکمون رفت بالا تکمیل ترش کنیم. مث ورژن های یه برنامه یا بازی کامپیوتری که ورژن بالاتر قویتر میشه. حالا من فکر میکنم که ما هم میتونیم طرح های زیبایی بزنیم به شرط اینکه شروع به کار کنیم، نه اینکه هی بگیم تکنیک ندارم پس بی خیال... پول توش نیست به درد نمیخوره و... خود همین کار بالا رو اگه ما حتی چندین بار لوی پولی و با جزئیات پایین تر بزنیم خیلی ارزش داره، به هر حال کسی انتظار همچین کاری رو از ما نداره فعلا، در عوض خیلی چیزا رو تجربه میکنیم و یاد میگیریم. پس فعلا ایده هایی رو که داریم با حداکثر تواناییمون انجام بدیم که یه وقت قدیمی نشن یا از ذهنمون بپرن، بعدا بهترش میکنیم.
بازم حرف دارم ولی طولانی میشه. پس فعلا، ایده رو به عنوان اولین مورد در کار مدلسازی داشته باشیم. ایده ای نو از خودمون و اجرای اون ایده با حداکثر توانایی و تکنیکهایی که بلدیم. اگه کسی مخالفه بگه.
