آشنایی با سیستم عامل های رایج موبایل و طبقه بندی های آن +تاریخچه موبایل(مقالات جامع)
به نام خالق یکتا
تا حالا شده دنبال یه چیز خاص باشی ولی پیداش نکنی؟ مثلا دنبال یه مطلب ویژه هستی ولی وقتی یه سرچ کوچیک میکنی به تعداد زیادی وبلاگ و وبسایت برخورد میکنی که همشون هم شبیه هم هستند! وهیچکدوم هم نتونستند حق مطلب رو ادا کنند! و حتما هم این تجربه رو داشتی که وقتی به یه منبع خبری میرسی که در یک زمینه خاص تخصص داره! خوشحال میشی و با اطمینان از اون منبع استفاده میکنی!
هدف از ایجاد (Just Series 60) همین هست!!!
[HTML]http://justs60.blogfa.com/[/HTML]
آشنایی با سیستم عامل های رایج موبایل و طبقه بندی های آن:
قسمت اول : سیر تحولات گوشی های همراه بطور خلاصه (1)
توجه : در این مقاله برداشتی آزاد از چندین وبسایت فارسی و ترجمه مقلات خارجی صورت گرفته است . (منابع در پایان مقاله)
یادم میاد همین 6 یا 7 سال پیش بود که داشتن موبایل تقریبا یه چیز اشرافی محسوب می شد! زمانی که یه دونه سیم کارت رو به قیمت نازل 800 هزار تومان میخریدیم!!(البته ما که نخریدیم. منظور شما بودید! ما پولمان کجا بود که سیم کارتمان باشد!!) و اون گوشی های گوشت کوبی بزرگ! با اون آنتن بزرگشون!
اگه یه نگاهی به سیر تحولات گوشی های موبایل و در کل تلفن همراه بندازید . شاید اولین واژه ای که به ذهنتون میره سرعت ( رشد) باشه!
دونستن نحوه تکامل یه کالا و یا تاریخچه اون برای خیلی ها ( من جمله خود من !) جالبه. برای همین تصمیم گرفتم قبل از هر کاری ابتدا نگاهی به نحوه تکامل تلفن همراه و طبقه بندی سیستم های عامل بپردازم. که فکر میکنم واسه شروع بد نیست:
تاریخچه مختصری از تلفن همراه
ميلیونها نفر در ايالات متحده و دور دنيا از تلفنهاي سلولي يا موبايل استفاده مي نمايند. آنها ابزار کوچک بسيار مفيد وجالبي ميباشند. با يک تلفن سلولي( موبايل ) شما مي توانيد با هر شخصي در روي کره زمين تقريباً از هر نقطه اي ارتباط برقرار کرده و صحبت نماييد! اين روزها، تلفنهاي سلولي (موبايل) يک آرايه باور نکردني از توابع و کارها را براي کاربرش فراهم آورده و توابع و کارهاي جديد نيز بايک گام سريع در حال اضافه شدن هستند. بستگي به مدل تلفن سلولي(موبایل)تان شمامي توانيد امور زير را با آن انجام دهيد :
• اطلاعات مربوط به تماسها را د ر آن ذخيره نماييد.
• ليستهاي امور يا وظايفي را که بايد انجام دهید در آن ايجاد نماييد.
• قرار ملاقاتها را با آن پيگيري و دنبال نموده و يادآوري کننده ها را در آن تنظيم نماييد.
• از ماشين حساب تعبيه شده در درونش براي عمليات رياضي ساده استفاده نماييد.
• پست الکترونيکي (ايميل) را ارسال يا دريافت نماييد.
• اطلاعات (اخبار، سرگرمي، مظنه هاي سهام) را از اينترنت بگيريد.
• بازيهاي ساده را با آن انجام دهيد.
• دستگاهها و وسايل ديگري نظير PDA ها، پخش کننده هاي MP3 و دريافت کننده هاي GPS را در آن يکي يا مجتمع نماييد.
اما آيا هرگز از خود سئوال کرده ايد که يک تلفن سلولي (موبايل) چگونه کار مي کند؟ چه چيزي باعث تفاوتش از يک تلفن عادي (ثابت) مي شود؟ همه اين اصطلاحات نظير TDMA‚ CDMA‚ GSM‚ PCS چه معنايي ميدهند؟ در اين مقاله، ما در مورد فن آوري(تکنولوژي) اي که در پشت اين تلفنها ي سلولي (موبايل) وجود دارد، توضيح ميدهيم که از اينرو شما متوجه شويد که تلفنها ي سلولي( همراه) چقدر شگفت انگيزند!
آغاز بی سیم دیجیتالی و سلولی (موبایل)
ریشه های بی سیم دیجیتالی و سلولی (موبایل) به دههء 1940 برمیگردد، زمانیکه انتقال صوت از طریق تلفن بصورت متحرک شروع شد.با درنظر گرفتن گام پرجنب و جوش توسعه امروزی ممکن است کمی عجیب بنظر آید که تکنولوژی بی سیم انتقال دیتا زودتر از آن تاریخ پدیدار نشد. چندین دلیل برای این مسئله وجود دارد.
فن آوری، اهمیت ندادن، مقداری از قوانین و مقرارت توسعهء تلفن – رادیویی (بی سیم) اولیه، ایالات متحده را محدود نمود. از آنجائیکه لامپ خلاء (Vacuum Tube) و ترانزیستور در اوایل، شبکه تلفنی اولیه را امکان پذیر نمودند، انقلاب بی سیم فقط بعد از بوجودآمدن ریزپردازنده های با قیمت پایین و سوئیچینگ قابل دسترس بوده و شروع شدند. در حالیکه شرکت سیستم بل (Bell System) عالی ترین سیستم تلفنی با خطوط زمینی در دنیا را ساخت، هرگز خود را کاملا" متعهد به ایجاد برقراری تبادل اطلاعات از طریق تلفن بصورت موبایل (متحرک) نکرد. مهندسین بی سیم آنها با استعداد و باهوش بودند، اما خود سیستم آنها را در عقب نگه داشت. قوانین فدرال همچنین بسیاری از پروژه ها را به تاخیر انداخت، اما در اروپا جائیکه کشورها توسعه ارتباطات راه دور شرکتهای تلفن خود را می گردانند، اگرچه مسلما"، بدون رقابت بوده ولی فن آوری بی سیم در آنجا زودتر از ایالات متحده پدیدار نشد، و در برخی حالتها حتی دیرتر این مسئله اتفاق افتاد. با شروعش در سال 1921 میلادی در ایالات متحده بی سیم های متحرک با 2 مگاهرتز عملیات خود را شروع نمودند، درست بالاتر از باند پخش رادیویی AM زمان حال. آنها بطور عمده بی سیم های آزمایشی اداره پلیس بودند که سیستمهای عملیاتی آنها تا دههء 1940 اجراء نگردید. خدمات پلیس و اورژانس، پیشگامی را در برقراری ارتباط بصورت بی سیم موبایل (متحرک) با فکر اندکی که به استفاده از تلفن خصوصی در آن زمان به این فن آوری میشد، بخود اختصاص دادند.
اولین تلفن بی سیم موبایلدر سال 1934 کنگره ایالات متحده، کمیسیون ارتباطات فدرال یا FCC را ایجاد نمود. بعلاوهء منظم کردن امور تلفنی زمینی درون ایالتی، FCC شروع به اداره و مدیریت طیف رادیویی (بی سیم) نمود. این مسئله مشخص می نمود که چه کسی از چه فرکانسی استفاده خواهد کرد. این مدیریت، اولویت را به خدمات اورژانس، نمایندگیهای دولتی، شرکتهایی مثل آب، برق، تلفن و گاز و خدماتی که FCC فکر میکرد به بیشتر مردم کمک می کند، داد. کاربران دیگر بی سیم مثل خدمات تاکسی تلفنی یا شرکت اعزام کامیون جرثقیل دار جهت به یدک کشیدن اتومبیلها احتیاج به طیف کوچکتری باند فرکانس جهت هدایت و انجام کارهایشان داشتند. تلفن رادیویی (بی سیم) فرکانس زیادتری جهت ارائه خدمت به افراد کمتری اختصاص داد. FCC هیچ کانال تلفنی بی سیم (رادیویی) را تا بعد از جنگ جهانی دوم به هیچ سازمان یا شرکتی اختصاص نداد.
در 17 ژوئن 1946 در شهر سنت لوئیز ایالت میزوری آمریکا، شرکتهای AT & T و Southwestern Bell اولین خدمات تلفن بی سیم موبایل را بصورت تجاری در آمریکا براه انداختند. موبایلها از مجوزهای تلفن بی سیم (رادیویی) وسایل متحرک که جدیدا" صادر شده بود و توسط FCC به شرکت Southwestern Bell اعطاء شده بود، استفاده میکردند. آنها بر روی 6 کانال در باند 150 مگاهرتز با فواصل کانالی 60 کیلو هرتز کار میکردند. پارازیت بد بین کانالی چیزی شبیه تداخل مکالمات با یکدیگر در تلفن های خطوط زمینی، به سرعت شرکت Bell را وادار نمود که فقط از سه کانال استفاده نماید. با یک استثناء نادر در آزمایش شرکت سیستم بل (Bell)، که مشترکین توانستند تلفن رادیویی (بی سیم) خود را با مارکهای دیگر خریداری و استفاده نمایند بجای اینکه از تجهیزات خود T AT & استفاده کنند. در بالای دفتر مرکزی شرکت بل Southwestern Bell در پلاک 1010 خیابان Pine، یک آنتن با امکان نقل و انتقال 250 وات برای موبایلهای پیج شده، نصب گردید که ترافیک تلفن بی سیم (رادیویی) را بصورت ارسال داده از ماهوارهء ارتباطی به ایستگاه زمینی فراهم نماید. عملیات انجام گرفته کاملا" روشن و واضح بود، همانطور که در زیر توضیح داده شده است.
تماسهای تلفنی متحرک (موبایل) چگونهاداره میشدند؟
کاربر تلفن، یک شماره راه دور را شماره گیری می نمود و درخواست اتصال به اپراتور خدمات موبایل (متحرک) را میداد ، که شماره تلفن وسیله نقلیه ای که می خواست با او تماس بگیرد رادر اختیار او قرار می داد. اپراتور یک سیگنال را از ترمینال یا پایانهء کنترل که باعث میشد که یک لامپ روشن شده و یک زنگ در واحد متحرک (موبایل) بصدا در بیاید را ارسال می نمود. سپس شخص مورد تماس به شخص تماس گیرنده پاسخ میداد. صدای او توسط بی سیم (رادیو) به نزدیکترین گیرنده و پس از آن توسط سیم تلفن به دورتر سفر می کرد.
برای اینکه یک تماس تلفنی از یک وسیله نقلیه به شخصی دیگر انجام گیرد، شخص حاضر در وسیله نقلیه تنها تلفنش را برمیداشت و دگمهء " صحبت – Talk " را فشار میداد. این عمل یک سیگنال رادیویی که توسط نزدیکترین گیرنده گرفته میشد، ارسال می نمود و به اپراتور انتقال می یافت.
مجموعه های متحرک یا ست های موبایل (متحرک) 20 واتی عمل انتقال به برج مرکزی را برگشت نمی دادند و آنرا به یکی از پنج گیرنده که در شهر قرار داده شده بود میفرستادند. زمانیکه گوشی موبایل از جایش برداشته میشد تمام 5 گیرنده باز و فعال می شدند. سرویس تلفن موبایل یا سیستم MTS سیگنالها را از یک یا چند گیرنده به یک سیگنال ترکیب نموده و یکی می نمود و آنرا تقویت نموده و به سوئیچ برد محاسبه عوارض تلفن می فرستاد. این عمل رومینگ از یک شهر به شهر دیگر را امکان پذیر می ساخت. نمی توانید تصور نمایید که این چگونه کار میکرد؟ تصور نمایید که شخصی در درون یک خانه در حال راه رفتن است، با چندین گوشی که بر روی دستگاه تلفن نیستند، یک شخص در طرف دیگر می تواند صدای شخص تماس گیرنده را زمانی که از یک اتاق به اتاق دیگر میرود بشنود، از آنجائیکه هر تلفن بخشی از صدا را گردآوری می نمود.
تاریخچهتلفن همراه موبایلبا خدمات تلفن موبایل (MTS) هرطرف مکالمه در یک زمان صحبت می نمود. شما دگمهء یک گوشی را برای صحبت نمودن فشار می دادید، سپس آن دگمه را جهت گوش کردن رها می کردید. (این مسئله مشکلات انعکاس صدا یا اکو را حذف می نمود).
خدمات تلفن موبایل (MTS) عملیات یکطرفه (Simplex) نبود بلکه عملیات دو طرفهء غیر همزمان (Half-Duplex) بود. روش یکطرفه (Simplex) فقط از یک فرکانس هم برای ارسال و هم دریافت استفاده مینماید. در خدمات تلفن موبایل (MTS) فرکانس ایستگاه پایه و فرکانس موبایل، 5 کیلو هرتز اختلاف داشتند. محرمیت مکالمه و حفظ خصوصی بودن آن یک دلیل این مسئله بود. استراق سمع کنندگان می توانستند فقط به یک طرف مکالمه گوش دهند. همانند یک باند رادیویی شهروند (CBT)، یک فراخواننده بطور دستی برای یک فرکانس استفاده نشده، قبل از اینکه تماسش را بگیرد، جستجو می نمود. اما از آنجائیکه کانالهای کمی وجود داشتند، این مسئله مشکل زیادی را ایجاد نمی کرد. این به بزرگترین مشکل تلفنهای رادیویی (بی سیمی) اشاره می نمود: تعداد کانالهای بسیار کم.
این سیستم، خبر از چندین توسعهء سلولی داد، بله، آقای دی اچ رینگ از لابراتوارهای شرکت بل (Bell) مفهوم سلولی را یکسال بعد در یک مقالهء منتشر نشده، اظهار نمود. یانگ اظهار می نماید که تمام عناصر در آن موقع شناخته شده بود: یک شبکه از مناطق جغرافیایی کوچک که سلولها نامیده میشد، دارای یک فرستنده با قدرت پایین در هر کدام، ترافیک سلولی که توسط یک سوییچ مرکزی کنترل میشد، فرکانسهایی که توسط سلولهای متفاوت استفاده مجدد میشد و غیره. یانگ همچنین اظهار نمود که از سال 1947 تیم های شرکت بل (Bell) " اعتقاد داشتند که وسیله مناسب برای اداره کردن و متصل شدن به سلولهای کوچک، زمانیکه نیاز باشند، پدیدار خواهند شد." در حالیکه با شناختی که از لابراتوارهای بل (Bell) وجود داشت، آگاهی از پیش در مورد تلفنهای متحرک (موبایل) بیشتر از همیشه نیاز بوده است. در هر شهر جائیکه خدمات تلفن موبایل معرفی شدند، لیستهای انتظار درست شد، که هر سال این لیست بزرگتر نیز میشد. در سال 1976 فقط 545 مشتری در نیویورک دارای موبایلهای سیستم بل (Bell) بودند، با 700/3 مشتری در لیست انتظار. در حدود 000/44 نفر از مشترکین شرکت بل (Bell) دارای موبایلهای AT & T بودند اما 000/20 نفر در لیست انتظار 5 تا 10 ساله قرار داشتند. علارغم این تقاضای باورنکردنی 37 سال طول کشید که تلفن های موبایل (سلولی) از زمان معرفی شان تجاری و عرضه شوند. گام برداشتنهای خیلی با نظم و قاعدهء FCC ظهور تلفنهای موبایل (سلولی) را آهسته نمود. تا دههء 1980 FCC به اندازهء کافی کانالهای قابل دسترس را ایجاد ننمود. تا 1978 که شرکت سیستم بل (Bell) برای شرکت های مستقل و اپراتورهای بدون سیم و کابل زمینی، 54 کانال را در دور دنیا تقسیم نمود که میتوان با 666 کانال که اولین سیستمهای تلفنهای موبایل پیشرفته (AMPS) برای کار کردن نیاز داشتند، مقایسه نمود.در سیستم تلفنی موبایل، یک کانال، یک زوج فرکانس میباشد، یک فرکانس برای ارسال و یکی دیگر برای دریافت. این زوج فرکانس یک مدار یا مسیر ارتباطاتی کامل را میساخت. اصوات به اندازهء کافی جهت اسکان دادن ساده بودند. در حالیکه طیف رادیویی بسیار شلوغ بود، در اواخر دههء 1940 فضای کوچکی در فرکانسهای پایین تر که بیشتر تجهیزات و وسایل از آنها استفاده می کردند، بوجود آمد. بی سیم ها (رادیوها)ی کم بازده با بکارگیری 60 کیلو هرتز جهت ارسال سیگنالی که در آن زمان می توانست با 10 کیلو هرتز یا کمتر کار را انجام دهد، بوجود آمدند، و در مورد شلوغی های طیف رادیویی، مساعدت نمودند.
اما شما با فقط 6 کانال چکار می توانستید بکنید، و مهم نیست که فن آوری آن چه بوده، کاربران با امتیازهایی که به آنها اعطاء شده برای یک فرکانس باز، مبارزه می کردند.
شما یک خط فرد را بصورت بی سیم و بگونه موثر خواهید داشت، البته با شاید 40 مشترک که برای قرار دادن تماسهایشان بر روی هر کانال در حال مبارزه بودند. بیشتر سیستمهای تلفن موبایل نتوانستند بیش از 250 فرد را اسکان دهند. مشکلات دیگری نیز وجود داشتند. امواج رادیویی در فرکانسهای پایین تر مسافتهای بیشتری را طی می نمایند، بعضی مواقع صدها مایل ، زمانیکه از میان آتمسفر جهش می نمایند. فرستنده های با قدرت بالا، از یک شعاع گسترده تری پشتیبانی می نمودند اما به معضل نیز افزودند. شرکتهای تلفن نمی توانستند از کانالهای گرانبهایشان در شهر های نزدیک استفاده مجدد نمایند. آنها به حداقل 75 مایل بین سیستمها قبل از اینکه بتوانند مجدداّ از آنها استفاده نمایند، نیاز داشتند. در حالیکه استفاده بهتر مجدد فرکانس شاید میتوانست کمک نماید. چیزی که با فن آوری آن زمانها مورد شک و شبه بود، FCC کلید باز کردن فرکانسهای بیشتر را برای بی سیم حفظ نمود.
در سال 1947 شرکت AT&T شروع به عرضه "خدمات در اتوبانها" نمود، یک ارائه خدمات به تلفن های رادیویی (بی سیمی) بین شهرهای نیویورک و بوستون. این سرویس با باند بین 35 تا 44 مگاهرتز عمل میکرد و در زمان هایی تداخل هایی با سرویسهای فاصله دار دیگر ایجاد می نمود.
در همان سال (1947) شرکت سیستم بل (Bell) از FCC درخواست فرکانسهای بیشتری را نمود. FCC چند کانال بیشتر را در سال 1949 به این شرکت تخصیص داد، اما نصفی از آنها را به شرکت های دیگر ارائه داد بعلت اینکه آن شرکتها می خواستند خدمات تلفن همراه را به متقاضیان آن بفروشند.
برزفورد (Berresford) اظهار می نماید که "حمل کننده ها یا اپراتورهای همگانی(RCCها) اولین رقابتهای ایجاد شده توسط FCC برای شرکت سیستم بل (Bell) بودند.شرکتهای تلفن و RCCها بطور متفاوتی در اوایل تجارت تلفن موبایل پدیدار شدند. شرکتهای تلفن در ابتدا ء علاقه مند به فراهم نمودن خدمات تلفن "پایه" معمولی به همگان بودند و بنابراین، توجه اندکی به خدمات موبایل در میان دهه 1950 و دهه 1960 اختصاص دادند. RCCها عموماّ کار آفرینهای کوچکی بودند که در چندین تجارت مرتبط مشغول و درگیر بودند. این تجارتها شامل خدمات پاسخ دهی تلفنی، سیستمهای بی سیمی خصوصی برای تاکسی های تلفنی و شرکتهای تحویل کالا، خدمات دریایی و هوا به زمین، و خدمات پیج کردن دستگاههای اعلام کننده(Beeper). بعنوان یک کلاس یا طبقه، RCCها نسبت به شرکت های تلفنی، بیشتر دارای گرایش فروش بودند و مشتریان خیلی بیشتری را بخود اختصاص دادند. برخی از آنها در تجارت پیج کردن ثروتمند شدند. RCCها نیز بطور افزونی مستقل از یکدیگر بودند.برای اثبات رقابت هایشان، RCCها 000/80 واحد موبایل را تا 1978 خدمات دهی نمودند. دو برابر تعدادی که شرکت بل (Bell) سرویس دهی نمود. این رشد یک شروع محکم و قوی را بنا نهاد: شماره گیری بصورت اتوماتیک در 1948. در 1 مارچ 1948 اولین خدمات تلفن بی سیم (رادیویی) کاملاّ اتوماتیک و خودکار در شهر ریچموند (Richmond) ایالت ایندیانا شروع به کار نمود که این کار اپراتورهایی که باید تماس و ارنباط را برقرار می ساختند، حذف نمود. شرکت تلفن بی سیمی (رادیویی) ریچموند (Richmond) تا 16 سال بر شرکت سیستم بل(Bell) برتری داشت. شرکت AT&T شماره گیری خودکار و اتوماتیک را برای بیشتر موبایلها تا 1964 فراهم نساخت، و از نظر سوئیچ نمودن خودکار بی سیم که برای امکانات تلفنی خطوط زمینی انجام داده بودند، عقب افتاد. در کنارش شرکت سیستم بل (Bell) آخرین سوئیچ برد با استفاده از سیم را تا 1978 بازنشسته نکرد. بیشتر سیستمها تا دهه ی 1960 با شامل شدن RCCها هنوز بطور دستی عمل می کردند. بطور قابل توجه ای،برخی ادعا می نمودند که شرکت ارتباطات سوئدی "سنت لورن" اولین سیستم تلفن موبایل اتوماتیک دنیا را طراحی نمود البته با آزمایشی که در استکهلم در سال 1951 انجام داد. من (نویسنده ی مقاله) هیچ نوشته ای جهت پشتیبانی این ادعا که آنها در این مورد قبل از خدمات شرکت تلفن ریچموند در 1948 اولین بودند، پیدا نکردم. برای تکمیل مطلب باید موارد زیر را اظهار نمایم:
آندرس لیندبرگ از موزه ی علوم و فن آوری سوئد به این نکته اشاره می نماید که اتصال و پیوندی که من (نویسنده ی مقاله) در پاراگراف پیشین فراهم نمودم " یک خلاصه از یک مقاله در کتاب سالانه Deadalus " 1991 برای موزه علوم و فن آوری سوئد بود
در اواسط دهه ء 1950 بود که اولین اتومبیلهای مجهز شده به تلفن وارد جاده ها شدند. این مسئله در استکهلم اتفاق افتاد: دفتر مرکزی شرکت اریکسون. و اولین استفاده کنندگان این تکنولوژی دکترهای کشیک و بانکهای متحرک (اتومبیلهای حامل پول نقد ) بودند. این دستگاهها از گیرنده، فرستنده و واحد منطق که در صندوق عقب اتومبیل نصب شده بود با گوشی و شماره گیر ثابت شده در درون اتاق اتومبیل، درست شبیه این بود که به جاهای مختلف با یک ایستگاه تلفنی کامل در اتومبیلتان رانندگی نمایید. البته با تمام توابع یک تلفن معمولی. این نوع تلفن توسط بانری اتومبیل انرژی اش تاّمین میشود. شایعات به گونه ای بود که آن تجهیزات به قدری انرژی مصرف میکردند که شما فقط قادر به برقراری 2 تماس بودید - ودومین تماس، تماس تلفنی ای بود که به یک گاراژ تعمیرات زنگ بزنید که یک جرثقیل برای یدک کشیدن اتومبیل شما باشد.
این تلفنهای اولیه برای بیشتر مشترکین از نظر وزنی خیلی سنگین و از نظر کاری طاقت فرسا بودند. این تجهیزات تا قبل از اواسط دهه 1960 که تجهیزات جدید که از ترانزیستورها استفاده میکردند و به بازار آمدند، به همان صورت بودند که که البته تجهیزات جدید وزن خیلی کمتری داشتند و به آن میزان قبلی انرژی مصرف نمی کردند، حال تلفنهای موبایل باعث شدند که فضای بیشتری در صندوق عقب اتومبیل باقی بماند - اما هنوز برای استفاده از آن ها احتیاج به یک اتومبیل داشتید که آنرا به اینطرف و آنطرف ببرد.
در 1956 شرکت سیستم بل (Bell) شروع به فراهم نمودن خدمات تلفن رادیویی (بی سیمی) دستی در 450 مگاهرتز نمود. یک باند فرکانس جدید برای حالت شلوغی ترافیک اختصاص داده شده بود.اگر این مطلب برای شما جالب است ، شرکتهای مستقل تلفنی دیگر و کریرها (اپراتورها)ی مشترک رادیویی (RCC) به پیشرفتهای مشابه ای در مورد امکانات تلفنی موبایل در طول دهه 1950 و 1960 ، رسیدند. نشریهء "تراکنش های مهندس رادیویی (بی سیم)" مستقل در مورد ارتباطات وسیله ی نقلیه بعدا" به تراکنشهای IEEE در ارتباطات وسیله نقلیه نام گذاری مجدد شده، و آن نشریه ای بود که در طول آن روز ها میتوانست مطالعه گردد.در همان سال شرکت سیستم بل (Bell) از FCC درخواست نمود که یک طیف با میزان 75 مگاهرتز را به تلفنهای رادیویی (بی سیمی) در باند 800 مگاهرتز اعطا نماید. FCC هنوز تا آن زمان به هیچ کانالی زیر 500 مگاهرتز اجازه فعالیت نداده بود، جائیکه به اندازه کافی طیف های پیوسته جهت ایجاد و توسعه یک سیستم رادیویی (بی سیمی) کارا و مناسب وجود نداشت. علارغم آینده نگری شرکت سیستم بل (Bell)، FCC این پیشنهاد را برای 10 سال بلاتکلیف نگاه داشت و فقط در سال 1968 آنرا در نظر گرفت، زمانیکه درخواست برای فرکانسهای بیشتر انباشته شده و دیگر نمیتوانست آنرا نادیده بگیرد.
در 1964 شرکت سیستم بل(Bell) خدمات بهینه یافته تلفن موبایل یا IMTS را معرفی نمود، که یک جابگزین برای سیستم تلفن موبایل بد و سالخورده بود. این سیستم بصورت کاملاّ دو طرفه (Full Duplex) کار میکرد که از این رو مردم احتیاج نداشتند که برای صحبت کردن دگمه را فشار دهند. مکالمه ها شبیه یک تلفن معمولی انجام می گرفت. این سیستم در نهایت به شماره گیری مستقیم، انتخاب کانال بصورت خودکار اجازه داده و پهنای باند را به 25 تا 30 کیلو هرتز کاهش داد.
قبل از اینکه فن آوری استفاده عرف از تلفن بصورت رادیویی (بی سیمی)را ترک گوییم، من (نویسنده مقاله) باید مسئله کلاهبرداری را مطرح نمایم. از آنجائیکه افرادیکه از تلفن استفاده می کردند با کلاهبرداری تلفنهای عمومی زمینی بسیار آشنا می باشند، و این مسئله بطور جدی از اواخر دهه ء 1960 آغاز شده، و از این رو آنها از کلاهبرداری تلفنهای بی سیم(رادیویی) نیز آگاه شده اند. در پایین خلاصه ء یک مقاله را که در مجله ء فن آوری ارتباطات شخصی در سال 1985 در مورد کلاهبرداری آمده است ،مطرح می نمایم:
فرم و شکل اولیه ء فن آوری استفاده از تلفن موبایل، خدمات تلفن دستی بدون ایجاد صدای چلپ و چلوپ برای تداخل تماسها و استراق سمع، آسیب پذیر بود. برای اینکه یک تماس برقرار گردد، کاربر می باید برای یک کانال آزاد گوش می داد. زمانی که او یک کانال آزاد پیدا می کرد، او می بایست برای برقراری خدمات و سرویس میکروفن اش را وسیله قرار می داد، حال یک سناریو را بررسی می نماییم:
اپراتور، این موبایل 1234 می باشد، ممکن است لطفاّ شماره ء 7890-555 را برای من بگیرید." سپس اپراتور می دانست که یک صورت حساب را برای شماره 1234 که باید برای تماس برقرار شده اش پرداخت نماید، بفرستد. که از این رو هر شخصی که به آن کانال گوش میکرد می توانست شماره ء حساب تماس گیرنده را استراق سمع نماید که این مسئله کلاه برداری را امکان پذیر می نمود.
کانال سیستم قن آوری موبایل همراه با تولید صدای چلپ و چلوپ فقط مشکل را کمی مخفی می نمود، برای اینکه کاربران بطور معمول کانال هایی را که برای دیگر افراد استفاده شده بودند، استراق سمع نمیکردند. کلاهبرداری هنوز برای آنهایی که صدای چلپ و چلوپ را برای مدت طولانی خاموش کردند برای استراق سمع شماره های حساب کافی بود.
خدمات تلفنی با امکانات شماره گیری مستقیم نظیر خدمات تلفن بهینه شده ء موبایل (IMTS)مشکل را کمی بیشتر تیره و تار می نماید، بخاطر اینکه شناسایی مشترک بطور خودکار انجام می گرفت بجای اینکه این کار توسط تبادل مکالمه بین تماس گیرنده و اپراتور انجام گیرد. هر زمان که کاربر یک تماس را آغاز می نمود، تلفن موبایلش شماره شناسایی اش را که ایستگاه پایه سرویس دهنده با بکار گیری نوعی کلید زدن فرکانس صوتی از طریق جا به جایی(Audio Frequency Shift Keying-AFSK) سرویس دهی می کرد انتقال می داد، که برای استراق سمع ساده نمی باشد.مرتکب شدن کلاهبرداری تحت IMTS احتیاج به تغییر نیرومند کردن مجدد جامپرهای موبایل در واحد رادیویی(بی سیم) دارد، یا ترکیبات صفحه کلید جادویی را در واحدهای بعدی، عملیاتی نماید که واحد را جهت ارسال یک شماره ء شناسایی بدون مجوز ، برنامه ریزی مجدد نمایدبا سپاس.
نسل جدید تلفن های همراه (تقریبا شبیه به موارد امروزی!البته تقریبا!!!) از دهه 1960 که فکر آزاد کردن تلفن از حالت ثابت و بکارگیری آن در مکانهای مختلف در کشورهای اسکاندیناوی پا گرفت شروع به رشد کرد. کشورهای سوئد، دانمارک و نیز فنلاند از پیشگامان تلفنهای اتومبیل در جهان بودند که در اواخر دهه 1960 به بازار جهانی عرضه شد و در پی این موفقیت کشورهای اسکاندیناوی در صدد برآمدند این سیستم را تکمیل نمایند.
تلفن سیار این سیستم بصورت لامپی و آنالوگ (غیر هوشمند) بود که پاسخگوی متقاضیان نبود. این سیستم با یک مرکز اصلی مرتبط بود و این مرکز محور ارتباط متقابل تلفنهایی بود که هر یک جداگانه باهمان مرکز و فرکانس توان مبادله داشتند و امکان وصل این سیستم به شبکه خودکار در سطح کل جامعه وجود نداشت. در پی تبدیل این سیستم به خودکار، اولین شبکه تلفن متحرک به نام (NMT) بوسیله این چهار کشور، آمریکا سیستم (AMPS) خود را وارد بازار کرد و ژاپن سومین کشور در جهان بود که سیستم سیار خود را با ویژگیهای دو نوع اسکاندیناوی و آمریکایی به نام (HCMTC) وارد بازار نمود. سیستم ژاپنی قابلیت اتصال به شبکه را داشت و انگلستان هم با عرضه سیستم (TACS) به گروه دارندگان تلفن سیار پیوست که این سیستم ها در آغاز با فرکانس 450 مگاهرتز کار می کردند و بعدا به 800 مگاهرتز تغییر یافت.
در اوایل سال 1985 گروهی متشکل از 17 کشور اروپایی به نام (GMS) بوجود آمد تا بصورت هماهنگ طرح تلفن سیار دیجیتالی را اجرا نمایند هر چند طبق انتظاراتی که از آنان می رفت موفق نشدند اما در نهایت موفق به ابداع سیستمی شدند که در نوع و زمان خود بی عیب و نقص بود. در ابتدا قصد بر این بود که این سیستم جدید در اختیار کشورهای دیگر قرار نگیرد اما هزینه های سنگین این طرح آنان را واداشت که برای جلب رضایت مشتری تلاش نمایند تا از این طریق هزینه ها سرشکن شود.
به دلیل نیازمندی سایر کشورها به فناوری جدید و بسیار کارآمد، تلفن همراه از سوی تمامی کشورها مورد استقبال قرار گرفت و در ظرف مدت کوتاهی این فناوری در سراسر جهان مورد بهره برداری قرار گرفت.
ادامه در قسمت بعدی....
منابع:
parniaz.com
wikipedia.org
mobileplusme.ir
