بحث در مورد مفهومی به نام شانس!

جهان و کار جهان جمله هیچ در هیچ است
هزار بار من این نکته کرده ام تحقیق
-حافظ-

سلام دوستان..
خیلی تو فروم ها گشتم تا ببینم این موضوع رو کجا باید مطرح کنم و آخر به اینجا رسیدم... امیدوارم فروم مناسبی رو انتخاب کرده باشم.. و در غیر این صورت مدیران محترم زحمت ویرایش های لازم رو انجام بدن...

دوست دارم نظر دوستان رو در مورد مفهوم "شانس" و "اقبال" و "تقدیر" و "جبر" و واژه های نظیرش با محوریت همون مفهوم اصلی یعنی شانس بدونم!
مثلا فرض کنید شما شخصی هستید با توانائی ها و استعدادهای بالقوه در زمینه ی خاصی که خودتون به این موضوع در برهه ای از زندگی پی می برید... در اون مسیر گام بر می دارید و به موفقیت های چشمگیری هم می رسید... ولی ناگهان به واسطه ی یک حادثه ی شوم و یا مشکلاتی بالقوه که فرصت بالفعل شدن پیدا می کنند (و شخص شما به هیچ شکل نمی توست مانع اونها بشه) به یکباره در طول مسیرتون با مشکلی جدی روبرو می شید که ادامه ی کار رو براتون غیر ممکن و یا در صورت امکان ادامه ی مسیر با افت کیفیت روبرو می کنه... مثلا ورزشکاری که عاشق کارشه با آسیبی روبرو میشه و اون آسیب تا ابد مانع ادامه ی فعالیتش بشه و یا در حالت خفیف تری به قول معروف دست به عصا بتونه اون کار رو ادامه بده...
یا افرادی که در طول زندگیشون واقعا بدشانسی میارن بدون اینکه بخوان شکست هاشون رو با این الفاظ توجیه کنند...
صرف نظر از این مثال و در حالت کلی برای اتفاق هائی از این دست که کیفیتی سادیسمی، کین توزانه و حسد ورزانه و از طرف عاملی ناشناخته اما شرور داره چه توجیهی میشه آورد؟
دوست دارم دوستان به دور از ایدئولوژی های منفعل اخلاق گرای توجیه گر (مخصوصا در مواردی که فرد مستقیما و شهودی موضوع رو درک نکرده و خیلی سطحی و به واسطه ی اعتقادش مثلا به وجود خدا هر اتفاقی رو توجیه می کنه و اون رو در هر حالت نوعی خیر می دونه) و یا بر عکس ایدئولوژهائی که به سادگی و بدون هیچ مکث و تاملی از سر عصبانیت (هر چند محقانه!) به نفی وجود قانون و توجیه و علتی برای پدیده هائی از این دست می پردازه... نظراتشون رو ارائه کنند...

ممنونم...