دست و پای اپراتور دوم را هم بسته‌اند
دست و پای اپراتور دوم را هم بسته‌اند
متأسفانه وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، به رغم آنکه به صورت مرتب، آمارهای خوش‌بینانه ارائه می‌کند، عملکرد بسیار ضعیفی دارد. پیش از روی کار آمدن دولت نهم، فعالیت‌های خوبی در این وزارتخانه صورت گرفته است و بستر خوبی فراهم شده است.
مسئولان این وزارتخانه می‌توانستند با بهره‌‌گیری از این زیرساخت‌ها و با کمک شرکت‌های خصوصی و خارجی، دستاورد خوبی داشته باشند و رضایت مشتریان را جلب کنند ولی به دلیل برخی تصمیم‌گیری‌های نامناسب، نتوانستند عملکرد مطلوبی داشته باشند که واضح‌ترین نشانه آن، مشکلات فراوانی است که در شبکه تلفن همراه به چشم می‌خورد. قطع و وصل شدن‌های مکرر تلفن‌همراه و شلوغی شبکه، خسارت‌های زیادی به مشترکان وارد می‌کند با این وجود به نظر می‌رسد مسئولان مخابرات دغدغه چندانی در این زمینه ندارند و اراده‌ای جدی برای بهبود اوضاع دیده نمی‌شود. خدمات تلفن‌های همراه در ایران از فاصله‌ای عمیق با تکنولوژی روز برخوردار است، فاصله‌ای که به دره‌های عمیق مناطق کوهستانی شباهت یافته است. بخش مهمی از این شکاف، محصول ضعف مدیریت در وزارت ارتباطات است. مسئولان دولتی مخابرات در سطح وزارتخانه از خودشان ستایش می‌کنند ولی با این ستایش‌ها نمی‌توان رضایت خاطر مشترکان را تأمین کرد. در سال‌های اخیر کمیت تلفن همراه به شدت رشد کرده است ولی چون با کارشناسی لازم همراه نبود روز به روز بر مشکلات مشترکان افزوده می‌شود. برای آنکه کیفیت خدمات مخابراتی ایران به استانداردهای جهانی نزدیک شود، نیازمند فکری اساسی هستیم.
متأسفانه وضعیت کنونی کشورمان در این زمینه، به مراتب بدتر از کشورهای منطقه مانند عربستان و امارات متحده است. در حالی که انتظار می‌رفت ایران در این عرصه، پیشتاز منطقه باشد. مخابرات ایران به رغم سرمایه‌گذاری سنگین و هزینه گزافی که به مشترکان تحمیل می‌شود، کارنامه موفقی در تأمین آسایش و رفاه مردم ندارد. این روزها مسئولان مخابرات از راه‌اندازی سیستم دسترسی به اینترنت با تلفن همراه سخن می‌گویند اما تجربه شخصی نگارنده چنین چیزی را نشان نمی‌دهد. در هفته‌های اخیر بارها خواسته‌ام با تلفن همراه به اینترنت متصل شوم ولی با سرعت کم و نوسانی که دارد، بسیار عذاب دیده و از خیر آن گذشته‌ام. در ساختمان مرکزی مجلس کافی است که دو کاربر به اینترنت وصل شوند، در این حالت سرعت بسیار پایین می‌آید و فرصت ارتباط برای دیگر کاربران باقی نمی‌ماند. این در حالی است که بهترین سیستم‌های تقویتی را در مجلس کار گذاشته‌اند. در چنین شرایطی تکلیف بقیه نقاط شهر از نظر کیفیت اتصال همراه به اینترنت، مشخص است.
مهم‌ترین مشکل در ارتقای کیفیت خدمات تلفن همراه، فعالیت انحصاری شرکت ارتباطات زیرساخت است. مسئولان دولتی این شرکت با روش‌های مختلف مانع از تولد رقیب می‌شوند چون می‌دانند اگر به دیگران اجازه فعالیت بدهند، خیلی زود خودشان مجبور به ترک صحنه رقابت خواهند شد. با وجود چنین فضای انحصاری، نمی‌توان انتظار داشت که فعالیت یکی دو اپراتور جدید مشکل ارتباطات همراه را حل کند. هر چند اپراتور سوم می‌تواند فضای رقابت را کمی توسعه دهد، ولی قفل انحصار مخابرات با ایجاد شرکت‌های زیرساخت غیر‌دولتی است که شکسته می‌شود.
محدودیت برای اتخاذ کار اپراتور سوم چیز عجیبی نیست. مسئولان شرکت دولتی مخابرات اگر طرفدار رقابت بودند، اجازه می‌دادند اپراتور دوم (ایرانسل) کار خودش را با قدرت انجام دهد. حال آنکه با سیاست‌های حاکم بر وزارت ارتباطات، دست و پای ایرانسل نیز در ارائه خدمات بهتر و ارزان‌تر بسته شده است.
قرارداد اپراتورسوم که به صورت یکجانبه لغو می‌شود، حاوی یک پیام روشن برای همه کسانی است که می‌خواهند برای رقابت با همراه اول به میدان بیایند. این راه پر از دست اندازهای اداری است. لغو این قرارداد، کار توسعه کیفی خدمات تلفن همراه را با تأخیر مواجه می‌سازد. تا مسئولان مخابرات بخواهند مناقصه جدیدی برگزار کنند، زمان طولانی از دست می‌رود و طبیعی است که دود این تأخیرها، فقط به چشم مردم می‌رود که در این مدت مجبورند مشکلات فضای نیمه انحصاری را تحمل کنند.
عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس
فناوری - امیر طاهرخانی
