اهمیت پتاسیم در کشاورزی و گیاهان ...

كود ميكرو كلات 30-10 جنوبگان حاوي :

10% ازت

30% پتاسيم

1/5% آهن

1% روي

0/7% منگنز

0/2% مس

0/004% موليبدن

بوده و مهم ترين ويژگي آن دارا بودن مقادير بالاي پتاسيم به همراه عناصر ريزمغذي مهم مورد نياز گياه است . مقدار جذب پتاسيم توسط گياه از جذب هرعنصر مغذي ديگري به غير از ازت بيشتر بوده و در بعضي از گياهان حتي از جذب ازت نيز بيشتر مي باشد . پتاسيم بر خلاف ازت و فسفر ، نقش ساختماني در گياه ندارد ولي با توجه به نقشهاي آنزيمي و كوانزيمي در گياه ، عنصر بسيار حساس و مهمي در گياه بشمار مي رود بطوريكه حداقل 50 آنزيم گياهي بطور كامل و يا مقدار زيادي از فعاليتشان به پتاسيم بستگي دارد . پتاسيم با تنظيم فشار اسمزي سلولهاي روزنه برگ ، گياه را در برابر خشكي مقاوم مي سازد . پتاسيم سبب انتقال قندها در آوند آبكش شده و با انتقال آن به ساير اندامها ، رشد آنها را تضمين مي نمايد . پتاسيم تحمل گياه را نسبت به امراض ، سرما و خشكي افزايش داده و استحكام گياه را موجب مي شود . با وجود آنكه ميزان كلسيم قابل جذب در خاكهاي مختلف معمولا" حدود 10 برابر ميزان پتاسيم قابل جذب در خاك است اما برعكس مقدار پتاسيم گياه معمولا" 10 برابر كلسيم مي باشد و اين مطلب نشاندهنده قدرت انتخابي شديد گياه نسبت به عنصر پتاسيم و ميزان نياز بالاي گياه به اين عنصر مي باشد . گياهاني كه مواد قندي و نشاسته اي توليد مي كنند مانند چغندر قند ، نيشكر و سيب زميني نياز بيشتري به عنصر پتاسيم دارند همچنين گياهاني مانند كرفس و گوجه فرنگي و يونجه نيز به پتاسيم زيادي نياز دارند . بطوركلي پتاسيم در فعال شدن آنزيمها ، متابوليسم مواد هيدروكربن ، ساختن پروتئين ، فتوسنتز ، تنظيم فشار اسمزي ، بزرگ شدن سلولها ، تقسيم سلولي و رشد ، باز و بسته شدن روزنه ها ، انتقال مواد در آوندهاي آبكش ، موازنه آنيونها و كاتيونها ، افزايش كارايي مصرف آب ، افزايش مقاومت به سرما زدگي و خشكي و شوري و آفات و بيماريها نقش اساسي و مهمي بعهده دارد . پتاسيم بركيفيت محصولات كشاورزي بويژه در مورد ميوه هاي گوشتي و غده اي مانند گوجه فرنگي و سيب زميني اثرگذار مي باشد . پتاسيم در بهبود رنگ ميوه كه يكي از مهمترين عوامل تعيين كننده كيفيت و بازار پسندي ميوه است بخصوص در محصولاتي نظير سيب و هلو و مركبات موثر مي باشد . پتاسيم موجب بزرگتر شدن اندازه ميوه ها بخصوص در مركبات مي شود و اگر گياه در محدوده كمبود پتاسيم باشد ، افزايش پتاسيم موجب افزايش خاصيت انباري آن مي گردد . علاوه بر پتاسيم بالا ، كود ميكرو كلات 30-10 جنوبگان حاوي عناصر ريز مغذي آهن ، روي، منگنز ، مس و موليبدن بصورت كلات شده نيز مي باشد كه قابليت جذب بسيار بالايي توسط گياه داشته وتحت تاثير PH قليايي شيره گياهي نيز قرار نگرفته و رسوب نمي نمايند .

اين كود كاملا" قابل حل در آب بوده و جهت محلولپاشي برگي گياهان و يا همراه با آب آبياري قابل مصرف مي باشد مقدار مصرف آن بصورت محلولپاشي ، 2 كيلو در 1000ليترآب و همراه با آب آبياري ، 10 كيلو در هكتار بوده و براي تمامي محصولات باغي و زراعي كاربرد دارد . تعداد دفعات مصرف آن ، 3 نوبت در طي فصل رشد مي باشد .
پتاسيم در خاک

پتاسيم در کنار دو عنصر P,N يکي ديگر از عناصر اصلي مورد نياز گياهان را تشکيل مي دهد.
پتاسيم تحت فرم املاح معدني (فسفات و نيترات) و ترکيبات آلي (اکسالات و تارتارات) به طور متوسط در حدود 9/0 درصد ماده خشک گياهان را شامل مي شود. نقش پتاسيم در گياه به وضوح ازت و فسفر تشريح نشده ولي عملاً اين عنصر بخش عمده اي از تنظيم اعمال فيزيولوژيکي را در نبات به عهده دارد. پتاسيم در اسيدهاي آمينه براي تشکيل پروتئين ها همانند يک کاتاليزور عمل مي کند. به طوري که همواره رابطه فشرده اي بين ازت و پتاسيم در حاصلخيزي خاک احساس مي گردد و قسمتي از قابليت جذب ازت و ذخيره و تمرکز آن در اندام هاي گياه مديون نقش پتاسيم مي باشد. براي ترکيب گلوسيدها و انتقال و تمرکز آنها در اندامهاي ذخيره اي گياه، وجود پتاسيم لازم است (ذخيره گلوسيدها در سيب زميني، چغندر قند و نيشکر) جود پتاسيم کافي در برگها عمل فتوسنتز و جذب کلروفيلي را بهبود مي بخشد به طوري که در خصوص جذب مقدار co2 در برگها به تأثير مقدار K موجود در سطح معيني از آن اشاره شده است.
وجود مقدار کافي K در برگها به طولاني شدن عمر آنها کمک مي کند، ميزان تعريق را در گياه کاهش مي دهد و بالطبع در دوره کم آبي از پژمردگي سريع گياه جلوگيري مي شود.
پتاسيم در حالت فعال اغلب به صورت کربنات K2CO3 در خاکها مشاهده مي شود. در صورت وجود مقدار کافي هوموس، مقداري از آن تشکيل هومات تشکيل هومات پتاسيم را مي دهد و در غير اين صورت مقدار قابل ملاحظه اي از پتاسيم جذب کلوئيدهاي خاک ي شود. پتاسيم به صورت قابل تبادل همراه با کلسيم و منيزيوم معمولاً به مقدار کمتر از آنها در خاک وجود دارد. پتاسيم در حالت فعال اغلب در اثر شستشو از دسترس خاک خارج مي گردد و به آبهاي زهکشي مي پيوندد.