مقایسه سوپر زوم ها(به نقل از سایت dpreview)
یکی از محبوب ترین دسته بندی ها در میان دوربین های عکاسی، مدل های موسوم به سوپر زوم با فاصله کانونی بسیار زیاد نسبت به دیگر مدل هاست که امکانات و قیمت نسبتا مناسب این مدل ها، آنها را به انتخاب اول عکاسان نیمه حرفه ای بدل کرده است. در این مقاله با بررسی نقاظ ضعف و قوت هفت مدل از برترین دوربین های حال حاضر بازار در برندهای مختلف، سعی داریم تا انتخاب درستی را پیش روی دوستداران این کلاس قرار دهیم. با ما همراه شوید.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
صنعت عکاسی از جمله فناوری های ست که با پا گذاشتن دنیای دیجیتال به آن به یک باره از سطح یک وسیله هنری کاملا لوکس به ابزاری کاملا تفریحی و معمولی بدل گشت و اندک اندک با کوچکتر گردیدن ابزارهای تولید تصویر، دوربین های دیجیتال به جزئی جدائی ناپذیر از زندگی روزمره افراد بدل گردیدند تا جائی که اینک اغلب کاربران پر طرفدارار ترین گجت دنیا یعنی تلفن همراه، یک دوربین دیجیتال کوچک را همیشه به همراه خود دارند. اما فارغ از کاربران معمولی و خانگی دوربین های دیجیتال، استفاده از این وسیله پر زرق و برق برای استفاده کننده های حرفه ای این ابزار نیز ناگزیر به نظر می رسد که بالاترین پله در این رده دوربین های کاملا حرفه ای موسوم به DSLR است که با اینکه در مواردی همچون کیفیت سنسور، قابلیت استفاده از لنز و فلش دلخواه و امکان ویرایش گسترده بروی تصویر از دیگر دوربین های دیجیتال کاملا برتر می باشند اما در این میان محدودیت های عمده ای همچون قیمت و وزن بسیار بالا در کنار حذف قابلیت فیلمبرداری در اکثر دوربین های این کلاس، DSLR ها را برای کاربران نیمه حرفه ای به انتخاب دور از دسترسی بدل کرده است و این دقیقا همان جائی ست که سوپر زوم ها برای کاربران متوسطی که با شناخت کافی از طریقه صحیح عکاسی، خود را از دسته کاربران خانگی جدا نموده اند، متولد شده است. دوربین های سوپر زوم در یک نگاه تمامی آن چیزی که یک کاربر نیمه حرفه ای از دوربین خود انتظار دارد را در خود مجتمع کرده اند موارد مطلوبی همچون حضور همزمان فواصل کانونی واید و تله، بهره گیری از سرعت نسبتا مناسب، ابعاد کوچک و قیمت متوسط در کنار ظاهری مشابه با دوربین های DSLR. از همین رو و با آنکه مدت کوتاهی از تولد نسل اول اینگونه دوربین ها می گذرد تقریبا تمامی برندهای بزرگ دنیای تصویر، محصول ویژه ای در این کلاس دارند که این در جائی که مشخصات و قیمت اغلب این مدل ها بسیار به یکدیگر نزدیک است انتخاب را برای کاربر به امر مشکلی بدل کرده است. در ادامه با بررسی هفت مدل جدید در این کلاس می کوشیم تا علاوه بر مسائل ظاهری و قیمت، ابزارهای دیگری را برای انتخاب در اختیار خریداران قرار دهیم. مدل های مورد بررسی در این مقاله شامل Canon Powershot SX10 IS، Fujifilm FinePix S2000HD، Fujifilm FinePixS8100fd، Nikon Coolpix P80، Olympus SP-565UZ، Panasonic Lumix DMC-FZ28 و بلاخره Sony Cybershot DSC-H50 می گردد که همگی از مشخصاتی نسبتا نزدیک به هم و در حوزه قیمتی 300 تا 440 هزار تومان قرار داشته و همگی نیز در بازار داخلی موجودند. در ابتدا بهتر است یک به یک مشخصات این مدل ها را باهم مرور نمائیم و در ادامه به مقایسه قدم به قدم این آنها می پردازیم.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ابعاد دوربین 87×88×124 میلیمتر با وزن 560 گرم است که در میان تمامی رقبا سنگین ترین دوربین و یکی از حجیم ترین آنها به شمار می آید که با یکی از اهداف اولیه دوربین های سوپر زوم یعنی پرهیز از ابعاد و وزن بسیار بالا (به مانند دوربین های DSLR) اندکی مغایرت دارد البته نمونه های DSLR با لنز های بسیار بززگ و دست و پا گیر هنوز هم سنگین ترین و حجیم ترین دوربین ها به حساب می آیند. طرح آشنای کانن برای کنترلر های دستگاه در تمامی قسمت ها به چشم می خورد. از نقاط مثبت فوق العاده این دوربین می توان به چشمی کاملا مناسب و بزرگ آن اشاره کرد که از لحاظ ابعاد تقریبا دو برابر دیگر مدل های این رقابت است. صفحه نمایش قابل جدا شدن دستگاه در کنار Hot Shoe برای اتصال فلش خارجی از دیگر قابلیت های منحصر به فرد SX10 در میان رقباست. پورتهای خروجی دستگاه در این مدل شامل USB و خروجی TV ست که حذف پورت HDMI از این قسمت یکی دیگر از تفاوت های SX1 و SX10 را به نمایش گذاشته است. ساختار منوئی دستگاه نسبت به دیگر نمونه های کانن کاملا آشنا به نظر می رسد و همانند قبل میزان اطلاعات قابل نمایش در هر دو صفحه نمایش (LCD و چشمی) کاملا قابل تنظیم است. از نکات مثبت و مهم دوربین که نیاز کاربر را به استفاده از صفحه نمایش کاهش داده است در نظر گرفتن کنترلرهای سخت افزاری مختلف در دورتادور گوشی ست که بدون احتیاج به مراجعه به اینترفیس بیشتر تنظیمات دوربین را کنترل می نمایند که از آن میان کلید جداگانه برای فیلمبرداری بلافاصله از مهمترین آنها به حساب می آید.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در یک نگاه نقاط مثبت SX10 شامل : مشخصات سخت افزاری پیشرفته، صفحه نمایش گردان و چشمی کاملا بزرگ، کیفیت مناسب تصاویر در حساسیت های پائین، قابلیت های مناسب فوکوس، فلش، Metering و White Balance، لرزش گیر مناسب، زوم بسیار بالا و بلاخره کیفیت ساخت بالا در مقابل قیمت پرداختی.
در سوی مقابل نکات منفی این دوربین شامل: سایه بنفش رنگ بروی لبه ها در نقاط با کنتراست بالا (Fringes)، سرعت کاملا پائین فوکوس در نقاط با نور کم، سرعت پائین لنز در حداکثر زوم (F5.7).
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
2-Fujifilm FinePix S2000 HD: شرکت فوجی یکی از با سابقه ترین تولید کنندگان دنیای سوپر زوم هاست و محصولات این شرکت همواره به حفظ مشخصات راضی کننده در قبال قیمتی کاملا مناسب مشهور بوده اند. مدل S2000 HD بطور مشخص دنباله تکمیل شده ای از مدل موفق S1000fd بوده و بطور مشخص بسیار از قابلیت ها و ساختار ظاهری خود را از این مدل برداشت نموده است ابعاد S2000 برابر 75.7×78.9×111 میلیمتر با وزن 426 گرم است که در میان دیگر مدل های این رقابت یکی از کوچکترین ها به حساب می آید. مشخصات اصلی S2000 شامل حسگر CCD با وضوح 10 مگاپیکسل، فاصله کانونی 27.6-414 میلیمتری با 15X زوم اپیتیکال، گشودگی دیافراگم F3.5-F5.4، صفحه نمایش 2.7 اینچی با وضوح 230 هزار پیکسل، امکان افزایش عدد ISO تا رقم 6400 و شاید از همه مهمتر امکان فیلمبرداری با وضوح 720p یا HD که نام دستگاه نیز به روشنی بروی آن تاکید دارد.
بدنه دوربین تقریبا بطور کامل از پلاستیک نچندان با کیفیتی ساخته شده است که این یکی از اصلی ترین دلائل کاهش قیمت دستگاه به حساب می آید اما گذشته از این، طراحی بی نقص دوربین ارگونومیک فوق العاده ای برای آن به همراه داشته و مطلقا مشکلی از لحاظ استفاده دوربین حتی با یک دست نیز وجود ندارد که وزن مناسب و دستگیره کاملا راحت آن در سمت راست، در این احساس کاملا موثر بوده اند. کنترلرهای نچندان فراوان دوربین همگی در سمت راست و بالای دستگاه مجتمع گردیده اند و از عملگرهائی که اینک برای خود دارای یک دکمه اختصاصی هستند می توان به قابلیت تشخیص چهره و حالت عکاسی پی در پی اشاره کرد که هر دو در بالای دوربین و در کنار چرخ تغییر حالت جای گرفته اند. دیگر کلیدهای کنترلی دوربین که در سمت راست صفحه نمایش قرار دارند تقریبا هیچ تغییری نسبت به نمونه گرانتر فوجی در این کلاس یعنی S8100fd نکرده اند و یک نگاه کوتاه به آنها نیز کافی ست تا به تعداد کم کلیدهای این قسمت در مقایسه با نمونه های دیگر این رقابت پی ببریم. چشمی الکترونیکی موجود در S2000 یک نمونه 0.2 اینچی با وضوح 200K است که در مقایسه با SX10 از نصف نیز کوچکتر شده است. پورتهای خروجی این دوربین شامل پورت USB، خروجی TV و پورت HD با قابلیت انتخاب دو شیوه نمایش PAL و NTSC می گردد. لرزش گیر اپتیکال بکار گرفته شده در این مدل نیز بر اساس چرخش و جابجائی سنسور می باشد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
یکی از اولین نقاط ضعف این دوربین همانطور که از مشخصات آن نیز به وضوح مشخص است سرعت نچندان بالای لنز آن است چرا که رقم گشودگی در این مدل F3.5 است که در قیاس با مدل های برتر موجود در این گروه بسیار کند به نظر می رسد. فاصله کانونی در این مدل اما نسبتا مناسب بوده و با دارا بودن اعداد 28-414 میلیمتری در هر دو سوی واید و تله از عملکرد خوبی برخوردار است. ساختار منوئی دوربین نیز در کلاس خود نسبتا کارآمد و مطلوب به حساب می آید و منوی آشنای F در ساختار آن به مانند همیشه امکان دسترسی سریع به قسمت های دلخواه و پرکاربرد را فراهم آورده است. سرعت آماده شدن دوربین پس از فشردن دکمه Power در حدود 2.5 ثانیه است و زمان بین تصاویر (shot-to-shot) نیز حدودا 2.6 ثانیه در بهترین شرایط است که با استفاده از فلش به رقم 2.9 ثانیه و با فعال بودن قابلیت سرخی چشم یه رقم 5.4 ثانیه افزایش می یابد (این زمان برای Canon SX10 در حدود 3.2 ثانیه است) سرعت فوکوس این دوربین البته در سطح مطلوبی قرار دارد، در اینجا برای ایجاد فوکوس بروی یک سوژه در محیط با نور کافی و در وضعیت واید تنها 0.4 ثانیه زمان لازم است که این عدد در حالت تله به 0.8 ثانیه افزایش پیدا می کند البته این ارقام در محیط های با نور کم به بیش از یک ثانیه صعود می کند.
کیفیت عکس های گرفته شده توسط این دوربین با اینکه همچنان مطلوب است اما برخلاف شش رقیب دیگر خود دارای عیوب چشمگیر و مشهودی ست که به راحتی نمی توان از آنها گذشت از جمله موارد منفی در تصاویر ایجاد شده توسط S2000 HD می توان به نورگیری بیش از اندازه (Overexposure)، فوکوس نچندان مناسب و دقیق و عدم توانائی دوربین در بازتولید دقیق رنگ ها اشاره کرد که تقریبا بطور کامل به سایز کوچک سنسور ارتباط دارد و باعث روشنائی بیش از انداره نقاط با نور سفید گردیده و در نمایش سوژه های با جزئیات فراوان همچون شاخ و برگ درختان بسیار ضعیف عمل می کند. فیلمبرداری این دوربین شاید تنها جائیست که می توان آن را از سایرین برتر دانست البته این برتری در مقابل دیگر مدل با قابلیت فیلمبرداری HD در این سری یعنی FZ28 از پاناسونیک چندان پر رنگ نیست. کیفیت فیلمبرداری با آنکه آنچنان درخشان نیست ولی در سطح مطلوبی جای دارد. زمان مورد نیاز دوربین برای فوکوس مجدد در هنگام فیلمبرداری در حدود 2 ثانیه است و نکته منفی در این قسمت عدم امکان بکار گیری لرزش گیر اپتیکال در هنگام فیلمبرداری ست که در مورد سوژه های با فاصله زیاد استفاده از سه پایه اجتناب ناپذیر به نظر می رسد.
در کل با اینکه S2000 را نمی توان مدل فوق العاده ای دانست اما با توجه به امکانات مطلوب و مخصوصا قیمت کاملا مناسب آن، مدل پیشرفته ای به حساب می آید و بدون شک در میان تمامی مدل های فعلی موجود در بازار یکی از بهترین مدل ها در این کلاس قیمتی ست.
نقاط مثبت S2000 شامل طراحی زیبا، ابعاد نسبتا کوچک و قیمت مناسب و نقاط ضعف این دوربین نیز شامل نورگیری بیش از اندازه، اختلال در فوکوس، عمق پیکسلی نچندان مطلوب، عملکرد ضعیف لرزش گیر، چشمی نسبتا کوچک و بلاخره سرعت نسبتا پائین لنز
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ابعاد دوربین 79.3×78.2×111.3 میلیمتر با وزن 405 گرم است که تقریبا تشابه کاملی با S2000 دارد طراحی ویژه بدنه و ارگونومیک خاصی که در محل جایگیری دوربین در دست در نظر گرفته شده است S8100 را در میان دیگر اعضای این گروه به عضوی برجسته بدل کرده است که در این میان زاویه دار بودن محل کلیدهای کنترلی نسبت به لنز و بدنه دو پوششه برای قسمت جلو و عقب مهمترین نکات قابل ذکر در آن به شمار می روند. میزان زوم در نظر گرفته برای این دوربین 18X است که لنز آن در حداکثر زوم بیش از عمق خود دوربین از جایگاه خود خارج می گردد که این موضوع نا متعادلی اندکی برای دستگاه کم عرضی همچون S8100 بوجود می آورد. پورتهای خروجی دوربین به پورت USB و خروجی TV محدود گردیده است و نوع کارت حافظه قابل استفاده در آن بجز SD و SDHC شامل XD نیز می گردد. چشمی این دوربین یک نمونه 0.24 اینچی با وضوح 230K است که با اینکه هم در ابعاد و هم در وضوح نسبت به S2000 پیشرفت داشته است اما همچنان فاصله فراوانی با چشمی فوق العاده موجود در Canon SX10 دارد. کلیدهای حاضر بروی دستگاه نسبت به قبل تغییری نداشته است و بازهم دو کلید تشخیص چهره و لرزش گیر دست دارای کلیدهای جداگانه ای هستند. از دیگر کلیدهای کاربردی و البته اختصاصی حاضر در چرخ تغییر حال دوربین که در S2000 نیز موجود بود بخشی به نام Nature Light & Flash است که با قرار دادن دوربین در این مد از منظره پیش رو یک تصویر با فلش و تصویر دیگری بدون فلش گرفته می شود که در میان تمامی رقبا کاملا بی نظیر و البته بسیار جالب است. دیگر کلیدهای کنترلی دوربین از جمله کلیدهای حاضر در سمت راست صفحه نمایش نسبت به S2000 هیچ تغییری نکرده و تنها کمی از یکدیگر فاصله گرفته اند.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سرعت نهائی دوربین در اغلب موقعیت ها نسبت به S2000 افزایش یافته است که این بیش از پیش به طول بیشتر لنز و زمانی که دوربین صرف خارج کردن این قسمت می کند وابسته است. زمان آغاز به کار دوربین پس از فشردن کلید Power زمانی در حدود 3.3 ثانیه است که همانطور که گفتیم بخش اصلی این زمان برای خروج کامل لنز به کار می رود. زمان shot-to-shot این دوربین 2.6 ثانیه در حالت نرمال و 2.9 ثانیه در هنگام استفاده از فلش است که این زمان در صورت استفاده از مکانیزم کاهش سرخی چشم حتی از S2000 نیز بیشتر شده و به رقم نسبتا زیاد 6.2 ثانیه می رسد. ایجاد فوکوس در این دوربین اما کاملا بهبود یافته است و در زمانی حدود 0.4 ثانیه فوکوس مطلوبی بروی سوژه صورت می گیرد و حتی در محیط های با نور کم، با اینکه این زمان اندکی افزایش پیدا می کند اما با استفاده از نور راهنما مشکل خاصی در ایجاد فوکوس وجود ندارد.کیفیت تصاویر ثبت شده توسط S8100 نسبت به S2000 بسیار بهبود یافته است و مشکلات اصلی S2000 یعنی فوکوس نچندان مطلوب و نورگیری بیش از اندازه، در S8100 به فراموشی سپرده شده است. البته این به معنای بدون مشکل بودن این مدل در امر تصویر برداری نیست و همچنان کنتراست نچندان راضی کننده و الگوی پر مشکل کاهش نویز، S8100 را در بالاترین رده این رقابت قرار نمی دهد. حداکثر میزان حساسیت دوربین (ISO) که همچنان تصاویر قابل قبولی ایجاد می کند عدد 400 است که فراتر از آن نویز بیش از اندازه کلیت تصویر را دچار مشکل می کند. قابلیت فیلمبرداری این دوربین اصلا آن چیزی نیست که از این کلاس انتظار داریم در اینجا نه تنها امکان استفاده از زوم در هنگام فیلمبرداری نیست بلکه قابلیت فوکوس مجدد در تصویر نیز حذف گردیده است. وضوح فیلمبرداری این دوربین VGA با 30 فریم در ثانیه است که به فرم Motion JPEG با صدای مونو بوده و هر یک ثانیه آن حجمی در حدود 0.9 مگابایت فضا اشغال می کند. کیفیت فیلم های ثبت شده توسط این دوربین نیز کاملا در سطح متوسط و رو به پائینی قرار می گیرد.
در یک نگاه همانند دیگر فوجی این رقابت S8100 نیز نمونه پر امکانات و ارزان قیمتی ست که برای کاربرانی که به امکاناتی فراتر از آن نیازی ندارند، بهترین گزینه است. نقاط مثبت این دوربین شامل محدوده وسیع زوم، تصحیح مطلوب عملیات فوکوس و نورگیری، راحتی استفاده، کیفیت مناسب تصویر در نور روز و مکانیزم سریع تشخیص چهره است و در سوی مقابل نیز هجوم نویز با بالا رفتن عدد ISO از 400 را نیز می توان بعنوان نکته منفی این دوربین ذکر نمود.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
چهار دوربین باقی مانده از لیست هفت دستگاه مورد بررسی در این مقاله شامل Olympus SP-565UZ، Panasonic DMC-FZ28، Nikon P80 و بلاخره Sony CyberShot H50 می گردد که در ادامه با تمامی آنها بطور کامل آشنا می گردیم.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ابعاد این مدل 78×79×110 میلیمتر با وزن 405 گرم است که ظاهر تمام مشکی آن شباهت نزدیکی به مدل های DSLR این شرکت دارد. از لحاظ مشخصات و امکانات اما نزدیکی P80 را به هر دو نمونه Fujifilm FinePix S8100 و Olympus SP-565UZ نمی توان انکار کرد که این شباهت در بعضی موارد بقدری زیاد است که احتمال ساخته شدن لنزهای این سه دوربین در یک کارخانه مشترک نیز می رود. یکی از تفاوت های اصلی P80 با دو مدل دیگر بکار گیری باتری لیتیومی در ساختار آن است که با اینکه در کاهش وزن دستگاه تاثیر داشته است اما تعداد عکس های قابل تهیه با یک بار شارژ باتری به 200 عکس کاهش یافته است جائیکه این رقم برای Fuji S8100 در حدود 350 عکس و برای SP-565UZ در حدود 410 عکس است. کنترلرهای خاص این دوربین از جمله دیگر مواردی هستند که P80 را به دوربین های حرفه ای DSLR نزدیک کرده است که در این میان چرخ خاص تغییر حالت دوربین در قسمت بالائی نقش مهمی ایفا می کند. از جمله موارد مهم موجود بروی این چرخ گذشته از مد های آشنای A، S، M و P می توان به Auto Mode، Scene Mode و منوی Setup اشاره کرد که با استفاده از آنها دیگر نیازی به گنجاندن تنظیمات نچندان مهم دوربین که اغلب تنها یک بار از آنها استفاده می شود در منوی دستگاه نیست و از این طریق منوی دوربین اندکی خلوت تر گردیده است. کلید چهار حالته موجود در کنار صفحه نمایش همراه با سه کلید منو، Play و حذف دیگر کنترل های موجود در سمت راست را تشکیل می دهند. کلید سوئیچ میان نمایش سوژه از طریق LCD یا چشمی از دیگر کلیدهای موجود در P80 است. چشمی الکترونیکی موجود در این مدل دارای ابعاد 0.24 اینچی ست که دارای وضوح 235 هزار پیکسل می باشد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
با اینکه P80 را نمی توان دوربین کندی نامید اما در میان رقبای حاضر در این قسمت چندان سریع نیز به نظر نمی رسد زمان مورد نیاز برای کارکرد دوربین پس از فشردن کلید Power در حدود 3.3 ثانیه است و زمان shot-to-shot آن نیز 2.6 ثانیه بدون فلش و 2.9 ثانیه با فلش است که این در حالیکه زمان مورد نیاز برای حالت کاهش سرخی چشم رقم بسیار زیاد 6.2 ثانیه است میزان کندی P80 را به روشنی به نمایش می گذارد. تاخیر دوربین در لحظه فوکوس نیز 0.6 ثانیه در مورد سوژه های پر نور در حالت واید و در حدود 1 ثانیه در حالت تله است که نسبتا متوسط ارزیابی می شود. کیفیت تصاویر گرفته شده توسط این دوربین در سطح نسبتا رضایت بخشی قرار دارد و نمایش جزئیات در کنار الگوریتم کاهش نویز و بخصوص Metering مطلوب دوربین همگی از موارد کاملا مثبت آن به شمار می آیند. از نکات منفی این دستگاه می توان به فوکوس نسبتا ضعیف در آخرین حد زوم و لرزش گیر نچندان فوق العاده آن اشاره کرد. فیلمبرداری این دوربین نیز در سطح کاملا متوسطی ست حداکثر وضوح فیلمبرداری در این دوربین VGA با 30 فریم در ثانیه بوده و تصاویر گرفته شده در این حالت به فرم Motion JPEG ذخیره می گردند. هر یک ثانیه فیلم در این دوربین 1.1 مگابایت حجم دارد. از نکات منفی دوربین در هنگام فیلمبرداری عدم امکان استفاده از زوم و لرزش گیر اپتیکال دوربین است که در هر دو حالت از نمونه های دیجیتال که عملا کارکرد خاصی جز خراب کردن تصویر ندارند استفاده شده است. کیفیت فیلم های P80 تعریف چندانی ندارد و البته هیچکس از یک دوربین عکاسی انتظار فیلمبرداری حرفه ای ندارد.
روی هم رفته P80 دوربینی معمولی ست که با اینکه از صدر جدول فاصله فراوانی دارد اما همچنان با راحتی در استفاده و تکیه بر نام معتبری چون نیکون برای بسیاری از کاربران جذابیت خاص خود را دارد. نکات مثبت این دوربین شامل کنترلرهای سخت افزاری کامل، بدنه کوچک و سبک و همچنین بازسازی مطلوب رنگ ها و قابلیت Metering است و نکات منفی آن نیز به فوکوس نچندان خوب در فواصل دور، ظرفیت پائین باتری و عملکرد ضعیف دوربین در هنگام بهره گیری از ISO بالا تعلق دارد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ابعاد دستگاه 80.8×83.3×116 میلیمتر با وزن 414 گرم است که نسبت به دو رقیب اصلی خود در این مقایسه یعنی Fujifilm S8100 و Nikon P80 کاملا حجیم تر طراحی شده است که این البته تا حدود زیادی به گشودگی زیاد لنز دوربین و افزایش میزان زوم اپتیکال از 18X به 20X بستگی دارد. شکل ظاهری دوربین و استفاده از مواد بسیار با کیفیت در ساخت آن نیز از دیگر مشخصات اصلی این مدل می باشد اما نکته نسبتا عجیبی که در ساختار SP-565 دیده می شود فرمت گران قیمتی ست که برای کارت حافظه آن در نظر گرفته شده است و جائیکه تمامی دوربین های حاضر در این رقابت (البته بجز Sony H50)، از فرمت های معمول SD/SDHC برای کارت حافظه استفاده کرده اند، الیمپوس در اقدامی عجیب ترجیح داده است تا کارت حافظه SP-565 را از فرمت XD انتخاب کند. کنترلر های حاضر بروی دوربین شامل چرخ تغییر حالت با المان های استاندارد در کنار کلید کاملا برجسته شاتر و کلید Power می گردد که علیرغم فاصله کم آنها از یکدیگر، تداخلی در عملکرد آن پیش نمی آید. المان های کنترلی موجود در سمت راست صفحه نمایش بجز کلید های همیشگی این قسمت همچون D-Pad و کلیدهای چهار گانه احاطه کننده آن به همراه کلید سوئیچ میان چشمی و صفحه نمایش، شامل یک کلید منحصر به فرد می شود که در دیگر اعضای این رقابت کاملا بی نظیر است کلیدی که به کاربر اجازه می دهد تا کارکرد آن را از میان 16 وظیفه قابل تنظیم برای این قسمت انتخاب نماید از این گذشته در اینترفیس دستگاه منوی خاصی وجود دارد که با فشردن کلید OK/FUNC احضار گردیده و در آن بسیاری از کارکرد های معمول مورد نیاز کاربر لیست گردیده اند که از این طریق تا حدود زیادی نیاز به مراجعه به منوی نسبتا پیچیده دوربین مرتفع گردیده است. SP-565 از یک لحاظ دیگر نیز نسبت به بسیاری از دوربین های این گروه برتری دارد و آن نیز پشتیبانی دستگاه از حالت RAW است که در این حالت دوربین بدون آنکه هیچونه الگوریتم تصحیحی خاصی را بروی تصویر اعمال نماید همان چیزی را که از محیط مقابل برداشت کرده است را در اختیار کاربر قرار داده و کاربر با استفاده از نرم افزارهای خاص شرکت های مختلف (که البته هر کدام از مدل های بخصوصی پشتیبانی می کنند)، امکان اعمال تغییراتی از قبیل White Balance، تصحیح نورگیری و مواردی از این قبیل که در عکس در هنگام گرفته شدن آن توسط دوربین صورت می گیرد را دارد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اگرچه SP-565 دوربین فوق العاده ای به نظر می رسد اما همچنان در مسئله مهمی به نام سرعت در مقابل دیگر رقبا از کیفیت چندانی برخوردار نیست زمان های به ثبت رسیده برای این دوربین شامل زمان 2.7 ثانیه پس از فشردن کلید Power تا آمادگی دوربین برای اولین تصویر و زمان shot-to-shot در حدود 2.8 ثانیه در نور مطلوب و 3.1 ثانیه در هنگام استفاده از فلش است که این زمان در صورت استفاده از حالت کاهش سرخی چشم تا رقم کاملا نابخشودنی 8.25 ثانیه افزایش می یاد که از این لحاظ از دو نمونه فوجی و نیکون نیز آهسته تر عمل می کند. کیفیت تصاویر به ثبت رسیده توسط این دوربین نزدیکی فراوانی با نمونه های به جا گذاشته شده توسط Nikon P80 و Fujifilm S8100fd دارد جائیکه بسیاری از مشکلات دیگر دوربین ها همچون عدم فوکوس مناسب در آخرین حد زوم (P80)، هجوم نویز به گوشه های تصویر در حداکثر زوم (S8100) و مواردی از این دست تا حدودی برطرف گردیده اند البته سایز کوچک سنسور که همواره یکی از مشکلات همیشگی دوربین های این کلاس بوده است برای SP-565 نیز تکرار گردیده و نباید از این مدل انتظار معجزه داشت. از مشکلات مشهود این دوربین می توان به کارکرد کاملا ضعیف آن در اعداد بالای ISO و فلش نچندان قدرتمند آن اشاره کرد که هر دو در محیط های با نور کم باعث کاهش کیفیت تصویر می گردند.عملکرد لرزش گیر اپتیکال CCD این دوربین (مخصوصا در حداکثر زوم) نیز فوق العاده به نظر نمی رسد. وضوح فیلمبرداری این دوربین همانند اکثر نمونه های این رقابت، VGA با 30 فریم در ثانیه است که با فرمت Motion JPEG ثبت می گردد و هر یک ثانیه فیلمبرداری توسط این دوربین حجم نسبتا بالائی در حدود 1.6 مگابایت اشغال می کند. فیلمبرداری SP-565 با اینکه نسبت به مدل های HD این رقابت تعریف چندانی ندارد اما در کل از کیفیت قابل قبولی برخوردار است. از ویژگی های بسیار مناسب این دوربین در هنگام فیلمبرداری امکان استفاده از هر دو ویژگی مهم و تعیین کننده فوکوس و زوم اپتیکال است که در بسیاری دیگر از دوربین های دیگر امکان پذیر نیست. زمان مورد نیاز دوربین جهت فوکوس مجدد بروی یک شیء در صورت از دست دادن فوکوس، چیزی در حدود 2 ثانیه است که البته مقداری زیاد به نظر می رسد.
در مجموع Olympus SP-565UZ دوربین مناسب و نسبتا با کیفیتی ست که برای بسیاری از کاربران انتخاب مناسبی می باشد. نکات مثبت این دوربین شامل طراحی و ساخت زیبا و کم حجم، ارائه حالت RAW، کیفیت فوق العاده تصاویر در محیط های با نور مطلوب و امکان استفاده از زوم و فوکوس در هنگام فیلمبرداری ست و نکات منفی آن نیز شامل کاهش تاثیر لرزش گیر دست در حداکثر زوم، عملکرد ضعیف دوربین در اعداد بالای ISO، نور غیر یکنواخت فلش، کنتراست نچندان بالای تصاویر و بلاخره مشکل همیشگی سایه بنفش رنگ برای لبه های تصاویر با کنتراست بالا (Fringing).
[
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
6-Panasonic Lumix DMC-FZ28: این دوربین که در جولای سال 2008 به بازار ارائه شد در حقیقت ادامه محصول انقلابی FZ18 است که بار دیگر سوپر زوم های بی نظیر پاناسونیک را به میانه بازار کشانده است. مشخصات برتر این مدل شامل سنسور CCD ده مگاپیکسلی در کنار لنز فوق العاده Leica DC VARIO-ELMARIT با فاصله کانونی 486-27 میلیمتری (معادل 18X زوم اپتیکال که با کاهش وضوح تا 32.1X قابل افزایش است) و با گشودگی دیافراگم F2.8-F8.0 در حالت واید و F4.4-F8.0 در حالت تله است که در میان دیگر رقبای خود کاملا بی نظیر است. صفحه نمایش 2.7 اینچی با وضوح 230 هزار پیکسل، قابلیت افزایش ISO تا رقم 6400 و چشمی الکترونیکی با پوشش 100 درصدی دیگر مشخصات این مدل را تشکیل می دهند. لرزش گیر اپتیکال این دوربین نیز بر اساس تغییر و چرخش لنز استوار گردیده است که از این لحاظ در سطح برترین نمونه های این رقابت جای می گیرد. موتور پردازش تصویر در این مدل از نوع Venus Engine IV است که سرعت و کیفیت مناسبی از خود نشان می دهد. تعداد عکس های قابل گرفتن توسط FZ28 با یک بار شارژ به رقم بسیار مناسب 460 تصویر افزایش یافته است که نمونه ای کم نظیر در مقابل دیگر عضای این رقابت است. از دیگر خصوصیات برتر این مدل علاوه بر قابلیت عکاسی پی در پی آن با نرخ 13fps، می توان به امکان عکاسی در حالت RAW اشاره کرد که ویژه گی کمیابی برای این کلاس به شمار می رود.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ابعاد FZ28 در حدود 88.9×75.3×117.6 میلیمتر با وزن 417 گرم است که از این لحاظ کم عرض ترین دوربین این رقابت است و از این گذشته بر خلاف اکثر مدل های حاضر در این رده با رسیدن به آخرین حد زوم، لنز دوربین چندان از جای خود خارج نمی گردد که این علاوه بر اثرات مثبتی که از لحاظ ظاهری بر دستگاه دارد بر استحکام و عدم لرزش و همچنین افزایش سرعت دوربین در هنگام زوم کمک فراوانی کرده است. بدنه دستکاه از استحکام مثال زدنی و فوق العاده ای برخوردار است که در قسمت جای گیری دوربین در دست یعنی در گوشه سمت راست با قطعاتی لاستیکی پوشانده شده است. تعداد کلیدهای کنترلی استفاده شده در این دوربین نسبت به تمامی دیگر رقبای آن در این سطح بسیار بیش تر است، که این با اینکه اندکی در یادگیری اولیه استفاده از دوربین مشکل ایجاد می کند اما در ادامه و با فراگیری وظایف تک تک کلیدها سرعت بسیار بالاتری را به کاربر هدیه می دهد. المان های کنترلی واقع بر بالای دستگاه بجز چرخ تغییر وضعیت، شامل دو کلید برای سوئیچ میان فوکوس اتوماتیک و دستی در کنار کلید شاتر، زبانه ورود و خروج از زوم و کلید Power می گردد. کنترلرهای دور تا دور صفحه نمایش نیز گذشته از موارد معمولی همچون D-Pad چهار جهته و کلیدهای Display و کلید حذف، شامل کلید دوگانه گالری/عکاسی، کلید قابل برنامه ریزی AF/AE Lock، کلید انتخاب نمایش تصویر مقابل بروی LCD یا بروی چشمی و البته یک جوی استیک فوق العاده می گردد که این آخری علاوه بر وظیفه اصلی خود در تسهیل گردش در منوها برای گشودن منوی موسوم به Quick Menu نیز بکار می رود که در این منو تنظیمات مهم و اصلی دستگاه بدون احتیاج به گشودن تک تک آنها از منوی اصلی جای گرفته اند. دیگر کلید حاضر در بخش پشتی دستگاه، کلید Open برای خروج فلش از جایگاه خود است.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
کیفیت تصاویر به ثبت رسیده توسط این دوربین در سطح بسیار بالا و فوق العاده ایست و با اینکه همچنان فاصله مشخصی با مدل های DSLR (که از سنسورهای بسیار بزرگتری برخوردارند)، دارد اما در میان دیگر رقبای این گروه شاید تنها با Canon SX10 قابل مقایسه باشد. نمایش زنده زنگ ها، کنتراست مطلوب و فوکوس مافوق انتظار از این مدل دستگاه محبوبی ساخته است. البته بعلت کوچک بودن سنسور همانطور که در دیگر دوربین های این رده نیز دیده بودیم مشکلات ثابتی همانند Fringing، شارپ نبودن سوژه های با کنتراست پائین همچنان وجود دارد که مشکلی عمومی برای دوربین های غیر حرفه ای بوده و FZ28 نیز طبیعتا از این قاعده مستثنی نیست. قابلیت عکاسی به فرم RAW همانطور که گفتیم از دیگر امکانات مهم FZ28 است. این دوربین به همراه Fujifilm S2000HD تنها مدل های این بررسی هستند که قادر به فیلمبرداری به فرم HD یعنی با وضوح 720×1280 پیکسل با 30 فریم در ثانیه می باشند اما در اینجا و بر خلاف دوربین فوجی فرمت ثبت تصاویر به حالت Motion JPEG ست و با کاهش فشردگی در تصویر هر یک ثانیه فیلمبرداری این دوربین در حدود 2.7 مگابایت فضا اشغال کرده که این در جائیکه هر یک ثانیه تصویر ضبط شده توسط Fujifilm S2000HD تنها یک مگابایت فضا اشغال می نمود به خوبی میزان برتری FZ28 را بر رقیب خود نشان می دهد، برتری مطلقی که با مشاهده کیفیت فایل های ثبت شده در این حالت نیز کاملا تائید می گردد. FZ28 امکان استفاده از زوم اپتیکال در هنگام فیلمبرداری را به کاربر می دهد و بر خلاف اکثر نمونه های دیگر، فوکوس خود را در هنگام زوم از دست نمی دهد که این عمدتا بعلت سرعت نسبتا پائین دوربین در هنگام ورود و خروج به زوم است که چیزی نزدیک به 8.0 برای رسیدن به حداکثر زوم نیاز دارد این کندی در سرعت نه تنها نکته منفی قابل ذکری نیست بلکه بدلیل حرکت ملایم لنز همانطور که گفتیم باعث می شود که دوربین فوکوس خود را نیز از دست ندهد.
در یک نگاه کلی Panasonic DMC-FZ28 محصول پر امکانات و جذابی ست که با کاهش نسبتا مناسب قیمت در ماه های اخیر انتخاب اول بسیاری از کاربران را تشکیل می دهد. نقاط قوت FZ28 شامل راحتی در استفاده، کیفیت بالای تصاویر، عملکرد مطلوب لرزش گیر دست، کارکرد مناسب در حساسیت های بالا، محدوده زوم قابل افزایش (با تنظیم کیفیت بروی 3.2 مگاپیکسل، محدوده زوم تا 32X قابل افزایش است)، حالت RAW و بلاخره فیلمبرداری با کیفیت به فرم HD. از سوئی دیگر نقاط منفی بسیار اندک این دوربین بجا نگذاشتن گوشه های تیز برای سوژه های با کنتراست پائین و چشمی نسبتا کوچک (0.2 اینچ) است.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ابعاد H50 عبارت است از 86×81.4×116.1 میلیمتر با وزن 547 گرم که از این لحاظ پس از Canon SX10 سنگین وزن ترین دوربین حاضر در این رقابت، می باشد. بدنه دوربین بطور کامل از پلاستیک با کیفیتی ساخته شده است که همانند دیگر دوربین های موفق سری H از طراحی ارگونومیکی مناسبی برخوردار بوده و مطلقا مشکلی برای در دست گیری صحیح آن وجود ندارد. طراحی کلیدهای کنترلی دستگاه از چندین لحاظ با تمامی دیگر دوربین های این رقابت تفاوت عمده دارد که از آن میان می توان به انتقال کلید چرخان تغییر حالت به لبه خارجی سمت راست (دید از پشت) و همچنین اختصاص کلید جداگانه ای در سمت راست صفحه نمایش برای ورود و خروج به زوم می باشد که این کلید در تمامی دیگر مدل های مورد بررسی در این مقاله، در حلقه پیرامونی شاتر دوربین تعبیه گردیده است. دیگر کلیدهای حاضر در سمت راست صفحه نمایش بجز D-Pad نسبتا بزرگ این قسمت شامل کلید Menu و دکمه اختصاصی سونی با نام Home می گردد. کلیدهای همیشگی سوئیچ میان LCD و چشمی و همچنین کلید نمایش تصاویر گرفته شده از دیگر قسمت های حاضر در پشت دستگاه می باشند. پورت های خروجی حاضر در H50 شامل پورت پر سرعت USB 2.0 در کنار خروجی TV و خروجی HD می گردد که برای بهره گیری از این آخری یک تطبیق دهنده جداگانه نیاز می باشد.
همانطور که گفته شد در ساختار H50 چندین قابلیت جدید بکار گرفته شده است که از جمله آنها می توان به موارد کم نظیری همچون امکان تنظیم دستی الگوریتم کاهش نویز، قابلیت انحصاری Sony Night Shot (که در طی آن از نور مادون قرمز برای عکاسی در تاریکی مطلق استفاده می گردد)، قابلیت تشخیص لبخند (دوربین در این حالت آماده عکاسی بوده و به محض تشخیص یک لبخند اقدام به گرفتن عکس می کند)، قابلیت تشخیص چهره (با امکان تعیین تقدم برای چهره افراد بزرگسال یا کودک) و بلاخره قابلیت انحصاری Sony Dynamic Range Optimizer اشاره کرد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
با اینکه H50 سریع ترین دوربین این رقابت نیست ولی از بسیاری از دیگر مدل های این بررسی سریع تر عمل می کند. زمان آغاز به کار دستگاه پس از فشردن کلید Power چیزی در حدود 2.7 ثانیه است که از این لحاظ پس از Canon SX10 و Panasonic DMC-FZ28 مقام سوم را به خود اختصاص می دهد. زمان shot-to-shot دستگاه چیزی در حدود 2.2 ثانیه در محیط های با نور کافی و 3.6 ثانیه در هنگام استفاده از فلش است که این زمان با فعال شدن امکان کاهش سرخی چشم به 4.3 صعود می نمابد که در این حالت نیز مقام سومی خود را حفظ کرده است. سرعت فوکوس دوربین نیز کاملا رضایت بخش است جائیکه برای ایجاد فوکوس بروی اشیا در حالت Wide در حدود 0.4 ثانیه و در حالت Tele در حدود 0.8 ثانیه زمان لازم است. فوکوس در محیط های با نور کم نیز با اینکه اندکی کندتر صورت می گیرد اما مطلقا مشکلی در ایجاد آن وجود ندارد. تصاویر ایجاد شده توسط H50 از کیفیت کاملا راضی کننده ای برخوردار است اما همانند تمامی دوربین های دیگری که از این سایز نسبتا کوچک برای سنسور استفاده می کنند در اینجا نیز مشکلات همیشگی همچون عدم توانائی دوربین در نمایش جزئیات کامل در حداکثر زوم مخصوصا در قسمت های با کنتراست بالا در کنار نویز قابل ملاحظه در حساسیت های بالا دیده می شود. عملکرد فلش دوربین همچون دیگر نمونه های سونی بسیار مناسب ارزیابی می گردد و تصاویر گرم و با توناژ بالا حاصل استفاده از فلش در اغلب موارد است. فیلمبرداری H50 در سطح کاملا متوسطی قرار دارد، بالاترین وضوح این دوربین VGA با 30 فریم در ثانیه و با فرمت Motion JPEG است که هر یک ثانیه فیلمبرداری آن حجمی در حدود 1.3 مگابایت را اشغال می نماید. کیفیت تصاویر در این حالت با اینکه در مقابل نمونه های HD حرف چندانی برای گفتن ندارد اما در کل برای یک دوربین عکاسی مناسب است. امکان استفاده از زوم اپتیکال در حالت فیلمرداری وجود دارد با این تفاوت که این بار ایجاد زوم و حرکت تا انتهای زوم زمانی در حدود 5 ثانیه طلب می نماید که در صورت تغییر سوژه چیزی در حدود 2.5 ثانیه نیز به این زمان برای ایجاد فوکوس مجدد اضافه می گردد.
با مشخص شدن مشخصات کلیه اعضای حاضر در این رقابت در قسمت بعدی به مقایسه رخ به رخ این مدل ها در قابلیت های تصویر برداری می پردازیم.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اینک که با مشخصات یک به یک دوربین های حاضر در این رقابت بطور کامل آشنا گردیدیم نوبت به آغاز مقایسه آنها در یک رقابت رخ به رخ است در این قسمت سه تست مقایسه ای بروی این دوربین ها صورت می گیرد که شامل عکاسی در محیط های داخلی، مقایسه لرزش گیر دست و عکاسی در محیط های خارجی در حالت های نوری مختلف است. اشاره به موارد زیر در رابطه با شرایط این تست ها ضروری ست:
-تمامی تصاویر این قسمت از یک نقطه و بروی یک سه پایه ثابت گرفته شده است و زوم دوربین ها کاملا نزدیک به یکدیگر هستند
-تنظیم White Balance در تمامی دوربین ها بصورت دستی صورت می گیرد
-گشودگی دیافراگم در تمامی مدل ها بروی حالت متوسط F5.0 تنظیم شده است
-عدد ISO در پائین ترین حالت ممکن انتخاب گردیده است
-نور استفاده شده در محیط های داخلی نزدیکی کاملی با نور روز دارد
الف) تست عکاسی در محیط داخلی در شرایط گوناگون:
تست های پیش رو آمایش های ساده و در عین حال فوق العاده ای هستند که با روشی سر راست عملکرد سنسورها و لنزهای مختلف موجود در دوربین های هفت گانه فوق را در قبال شرایط نوری و حساسیت های مختلف بررسی کرده و موفق ترین مدل های این رقابت را به روشنی مشخص می کند.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تست اول با پائین ترین عدد ISO آغاز می شود که این رقم برای سه دوربین Fuji S2000HD،Panasonic FZ28 و Sony H50 برابر عدد 100، برای مدل های Fuji S8100fd، Olympus SP-565UZ و Nikon P80 برابر عدد 64 و برای Canon SX10 برابر 80 است. در یک نگاه، تصاویر ایجاد شده توسط تمامی دوربین ها نسبتا یکسان است و با اینکه تقریبا اغلب آنها تصاویر رضایت بخشی ایجاد کرده اند اما بدون شک کم کیفیت ترین نمونه ها در این قسمت به هر دو مدل فوجی و Nikon P80 باز می گردد که بعلت الگوریتم خاص تصحیح نویز از کیفیت چندانی در این قسمت برخوردار نیستند. نمایش جزئیات در Sony H50 و زنده بودن رنگ ها در Panasonic FZ28 از جمله مواردی ست که در این قسمت می توان به آنها اشاره کرد. با دقت به جزئیات لبه های تصویر بهترین نتیجه از آن Canon SX10 است که پس از آن با فاصله ای اندک Olympus SP-565 و سپس Panasonic FZ28 و Sony H50 جای دارد و در این قسمت نیز ضعیف ترین نتیجه از آن دو مدل فوجی و Nikon P80 است.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
دومین تست صورت گرفته بروی این هفت دوربین تست خروجی رنگ آنها ست جائیکه با استفاده از یک مدل با رنگ های متفاوت، به راحتی می توان در مورد تصاویر خروجی این دوربین ها اظهار نظر کرد. نتیجه کار همانطور که از تصاویر نیز می توان تشخیص داد بسیار شبیه به یکدیگر است و بجز مسئله تفکیک لبه ها که در تست قبلی از آن سخن گفتیم، به مورد خاص دیگری نمی توان اشاره کرد. انتخاب برترین مدل در این قسمت کار بسیار دشواری ست اما با بررسی دقیق تر و نزدیک تر تصاویر خروجی، Sony H50 از دیگر مدل ها زنده تر و شفاف تر به نظر می رسد و پس از آن Panasonic FZ28 و با فاصله نسبتا زیاد Fuji S8100 قرار گرفته است. نتایج چهار دوربین دیگر کاملا به یکدیگر شبیه است که از آن میان بهترین عنوان به Canon SX10 و بدترین نتیجه به Nikon P80 تعلق دارد.
نگفته پیداست که تمامی دوربین ها در شرایط نوری مناسب بهترین نتیجه خود را در پائین ترین عدد ISO ارائه می دهند که این موضوع در مورد دوربین های با سنسور کوچک همانند تمامی مدل های حاضر در این رقابت، بیشتر به چشم آمده و به محض افزایش عدد ISO هجوم مشهود نویز به تصاویر کاملا مشهود می باشد که برخلاف جمله های تبلیغاتی فراوان در مورد حساسیت، عملا افزایش عدد ISO نتیجه ای جر خراب شدن تدریجی تصویر و در نهایت ویران شدن آن به جای نمی گذارد در دو تست بعدی با افزایش پلکانی عدد ISO کیفیت سنسورهای موجود در این رقابت را می سنجیم.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
<> حساسیت 400 شاید حداکثر مقداری ست که برای تقریبا تمامی اعضای این گروه می توان خروجی به جای مانده را یک تصویر نرمال نامید. از جهت دیگر این عدد ISO بعلت استفاده فراوان آن برای تصویر برداری در محیط های داخلی بکمک فلش از اهمیت ویژه ای برخوردار است و خروجی بدست آمده در این حالت تا حد زیادی مسئله انتخاب برای بسیاری از افراد را به امر ساده ای بدل می کند. در اینجا بر خلاف تست قبلی که نتایج کار بسیار به یکدیگر شبیه بودند ماجرا بکلی متفاوت دنبال شده و مدل های هفت گانه ما اینک نقاب فریبنده خود را برداشته اند. مسئله مهم در این قسمت میزان تعادل بکار گرفته شده در ساختار پردازشگر دستگاه میان میزان نویز و میزان جزئیات موجود در تصویر است. بهترین نتیجه در این بخش بدون هیچ شک و شبه ای به Panasonic FZ28 و Canon SX10 تعلق دارد که هر یک به شیوه خود با حفظ جزئیات، از میزان نویز موجود در این حساسیت نیز بطرز موثری کاسته اند. مقام سوم در این رقابت مطمئنا به Fuji S2000HD تعلق دارد و دیگر دوربین این سازنده یعنی S8100fd با اندک فاصله در مقام چهارم جای می گیرد. سه مدل باقی مانده را نمی توان فوق العاده و یا حتی معمولی نامید و با اینکه تصویر ایجاد شده توسط Olympus SP-656 را همچنان می توان در ابعاد کوچکتر یک تصویر نسبتا قابل تحمل دانست اما داستان Nikon P80 و مخصوصا Sony H50 به هیچ عنوان قابل قبول نیست، جائیکه علاوه بر ویران شدن جزئیات در سوژه های با جزئیات فراوان، میزان نویز در تصویر نیز تا حد تحمل ناپذیری افزایش یافته است.
پله بعدی برای افزایش عدد ISO، حساسیت 1600 است که در مورد دوربین های حرفه ای DSLR، بهترین گزینه برای عکاسی در محیط های با نور بسیار کم و بدون فلش است که منجر به بجا گذاشتن تصاویر بسیار مناسب و قابل قبولی می گردد البته این داستان همانطور که گفتیم بعلت کوچک بودن سنسور استفاده شده در این کلاس و جریان داشتن مسابقه پیشرفت در سمت کاربر پسند اما کاملا بی اهمیت ماجرا یعنی شمارش مگاپیکسل مفهوم چندانی در مورد کلاس Compact ها که Super Zoom ها نیز در آن جای دارند نداشته و استفاده از این حساسیت عملا جز کاستن از جزئیات و افزودن به نویزهای موجود در تصویر، کارکرد دیگری ندارد. مفهوم کوچکی سنسور در این تست به شدت خود را نشان داده است و با نگاه کوتاهی به تصاویر ایجاد شده توسط این هفت رقیب، با چشم بسته نیز می توان بهترین و بدترین ماجرا را تشخیص داد. سلطان بلامنازع این تست بدون شک Panasonic FZ28 است و در رتبه دوم نیز با اینکه تصویر ایجاد شده توسط Fuji S2000 کم نویز تر به نظر می رسد اما در نمایش جزئیات باید مقام دومی را به Canon SX10 واگذار کرد. سایر مدل ها نیز هر چند در میزان افتضاح بودن با یکدیگر اندکی تفاوت دارند اما در کل هیچکدام تصویر قابل تحملی از خود به جای نگذاشته اند. مقام های چهارگانه در میان این دوربین ها به ترتیب به Sony H50 سپس با فاصله ای نچندان اندک، Olympus SP-565 و سپس Fuji S8100 و در انتها نیز فاجعه ای به نام Nikon P80 جای گرفته است. بالاتر بردن رقم ISO از 1600، در مورد دوربین های Compact چندان عاقلانه به نظر نمی رسد اما در محیط آزمایشگاهی با بردن دوربین ها به حداکثر حساسیت های خود نتایج بدست آمده در دو تست قبلی تا حدودی تکرار می گردد و بجز Panasonic SZ28 که امکان افزایش حساسیت آن وجود ندارد (چه تصمیم عاقلانه ای) در مورد سایر مدل ها بهترین نتیجه به Canon SX10 و بدترین عنوان به Olympus SP-565 تعلق دارد.
مقایسه خروجی دوربین ها در حالت RAW یکی دیگر از تست هایی ست که در این قسمت به آن می پردازیم. حالت RAW که در میان اعضای این گروه تنها در دو مدل Panasonic FZ28 و Olympus SP-565 دیده می شود فرایندی ست که در طی آن دوربین بدون آنکه بروی تصویر گرفته شده از منظره پیش رو هر گونه بهینه سازی اعمال کند، نتیجه را همانطور که به سنسور رسیده است در اختیار کاربر قرار می دهد و پس از آن بکمک نرم افزارهای حرفه ای ویرایش تصویر (همچون Adobe Camera RAW)، که دقیقا به همین منظور طراحی گردیده اند می توان تنظیمات گوناگونی همانند White Balance، افکت های رنگی، تنظیمات کاهش نویز، تنظیمات کنتراست، Sharpness و مواردی از این دست را درست همانند تنظیمات دوربین قبل از گرفتن عکس، انجام داد. حالت RAW (که البته به اشتباه فرمت RAW خوانده می شود)، یکی از اصلی ترین خصوصیت های دوربین های DSLR است که جزئی حیاتی برای تمامی عکاسان حرفه ای به حساب آمده و نشان آن در دوربین های Compact بسیار اندک و انگشت شمار است. یکی از اصلی ترین دلائل عدم استفاده از این حالت در دوربین های Compact سایز بسیار بالای تصویر در این حالت است چرا که با اعمال نگردیدن هر گونه فشرده سازی بروی نتیجه نهائی، حجم تصویر در این حالت به رقم های بالای 15 مگابایت نیز امکان افزایش دارد و از این لحاظ دوربین های نچندان پیشرفته Compact برای پروسس کردن این حجم بالا اغلب با مشکل روبرو می شوند.
عملکرد Panasonic FZ28 در مقایسه با Olympus SP-565 در این حالت نسبتا سریع تر است جائیکه تاخیر shot-to-shot این دوربین در حالت RAW در حدود 3.5 ثانیه است که این زمان برای SP-565 به 5.5 ثانیه می رسد که این موضوع همانطور که گفتیم ارتباط مستقیم با فرایند پردازش تصویر در این دو مدل دارد. تصاویر مورد بررسی در این حالت در یک وضعیت مشترک و با تنظیماتی مشابه در نرم افزار Adobe Camera RAW بدست آمده است. با اعمال تنظیمات مشابه، خروجی بدست آمده به هیچ عنوان در سطح قابل قبول و آنچه خود دوربین در حالت عادی ارائه می دهد نیست و با اینکه میزان جزئیات در این حالت بعلت عدم حضور فرایند حذف کننده نویز (که اغلب به المان های اصلی تصویر نیز ضربه می زند)، اندکی بهتر شده است اما هنوز با یک تصویر عادی فاصله فراوانی دارد که این موضوع مخصوصا در مورد Olympus SP-565 به وضوح دیده می شود. با افزایش عدد ISO تا رقم بسیار بالای 1600 اوضاع بسیار بدتر می شود جائیکه بعلت عدم استفاده از هرگونه فرایند حذف نویز، میزان نقطه های رنگی نویز در تصویر تا اندازه ای زیاد می شود که عملا کل نتیجه کار را ویران می نماید که این حالت بیش از پیش تعلق سوپر زوم ها به خانواده Compact و استفاده از سنسورهای کوچک 1/2.33 اینچی در آنها را نمایان می کند.
ب) تست لرزش گیر در شرایط مختلف:
یکی از مهمترین امکانات موجود در دوربین های سوپر زوم فرایند تثبیت تصویر در آنهاست قابلیتی که برای محصولاتی با این مقدار بزرگنمائ، حکم یک واجب تمام عیار را دارد نحوه اجرای این وظیفه در دوربین های مختلف این رقابت اما به شیوه های مختلفی ست، بدین صورت که در سه دوربین Canon SX10، Panasonic FZ28 و Sony H50 این قابلیت با چرخش لنز و تصحیح آن همراه با لرزش دست صورت گرفته و در چهار مدل دیگر، تثبیت تصویر بوسیله شیفت دادن سنسور انجام می پذیرد که نگفته پیداست که کیفیت و نتیجه حاصله از روش اول بسیار کارآمد تر می باشد. البته لرزش دست تنها یکی از دلائل اصلی محو شدن تصویر می باشد و موارد دیگری همچون حرکت سوژه و عدم انتخاب حساسیت مناسب برای شرایط نوری مختلف از دیگر عللی ست که می تواند در نتیجه نهائی تاثیر فراوانی داشته باشد. از همین رو فرایند تثبیت تصویر در دوربین (Stabilization) علاوه بر تقلیل اثر لرزش دست اغلب در انتخاب سرعت باز و بسته شدن شاتر در شرایط مختلف و همچنین میزان حساسیت انتخاب شده برای محیط های گوناگون نیز می تواند تاثیر گذار باشد. از جمله مدل های پیشرفته در این زمینه می توان به Canon SX10 و Panasonic FZ28 اشاره کرد که هر دو به سیستم نور گیری اتوماتیک هوشمند (Intelligent Automatic Exposure System)، مجهزند که در این سیستم، دوربین با تشخیص حرکت در تصویر و افزایش همزمان عدد ISO (و البته سرعت شاتر)، به ایجاد تصویری با کمترین اثر محو شده گی کمک فراوانی می کند. سیستم تثبیت تصویر در هر دو مدل Fuji نیز تقریبا به همین صورت عمل می کند. این سیستم که Dual Image Stabilization نام دارد، در محیط های با نور کم و هنگام که سیستم تثبیت تصویر (IS) فعال است میزان حساسیت نرمال سنسور را بطور خودکار بالا می برد. یکی دیگر از قابلیت های فوق العاده دستگاه های با تثبیت کننده مبتنی بر تغییر لنز، امکان تثبیت تصویر Live و سوژه به نمایش درآمده در LCD یا چشمی حتی قبل از گرفتن تصویر است که این به تعیین کادر مناسب برای عکاسی (Framing)، کمک فوق العاده ای می نماید البته مدل های با تثبیت کننده مبتنی بر سنسور (بجز Fujifilm S2000HD) نیز قادر به ایجاد تصویر بدون لرزش در حالت Live هستند با این تفاوت که برای اعمال این ویژگی لازم است تا دکمه شاتر به میزان موردنیاز برای قفل شدن فوکوس فشرده شود.
با اینکه دوربین های مورد بررسی در این رقابت هیچ کدام قادر به تثبیت کامل و بی نقص تصویر نیستند و تمامی آنها نسبتا در یک سطح امکاناتی به سر می برند اما با این حال تفاوت های کوچک و بزرگی در میان آنها دیده می شود که انتخاب بهترین و بدترین مدل موجود در دراین رقابت را به امر آسانی بدل کرده است. در اولین برخورد با نتایج حاصله از این دوربین ها در رقابت تصحیح لرزش، می بایست حساب سه مدل دارای قابلیت Lens Shift یعنی Panasonic FZ28، Canon SX10 و Sony H50 را از سایرین جدا کرد چرا که میزان موفقیت این سه مدل در قیاس با مدل های CCD Shift مخصوصا در سرعت های پائین تر شاتر کاملا محسوس و بدون چون و چراست. برای بررسی دقیق آنچه در هنگام گرفتن تصویر در آخرین حد زوم و با سرعت های مختلف در این مدل ها پیش می آید آزمایشی در نظر گرفته شده است که در طی آن در هریک از سرعت های هفت گانه شاتر از 1/500 تا 1/8 هشت تصویر مختلف یک بار با خاموش بودن سیستم تثبیت و بار دیگر با فعال بودن آن (مجموعا 112 تصویر در هر دو حالت) گرفته شده است که پس از آن با در کنار هم قرار دادن نتایج حاصله از این تست به نمودار های متفاوتی دست پیدا کرده ایم که در این نمودارها رنگ سبز نشانه تصویر بدون لرزش و بی نقص، رنگ آبی نشانه تصویر نسبتا مناسب، رنگ نارنجی نشانه تصویر محو و رنگ خاکستری نشانه تصویر بسیار محو و غیر قابل استفاده است. حضور رنگ های مختلف در یک ستون نشانگر تاثیر هر کدام با توجه به درصد ثبت شده در ستون عمودی ست بعنوان مثال حضور 37.5 درصدی رنگ سبز و 62.5 درصدی رنگ آبی یعنی 3 تصویر بدون لرزش و 5 تصویر نسبتا مناسب. همچنین گذشته از این مقیاس های رنگی، در اینجا از یک مقیاس عددی بین صفر تا سه نیز استفاده کرده ایم که در طی آن صفر نشان دهنده حداقل تثبیت و سه نشانگر حداکثر تثبیت در تصویر می باشد. با این پیش زمینه بهتر است نمودارهای هر مدل را جداگانه مورد بررسی قرار دهیم.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در یک نگاه و در قابلیت تثبیت تصویر برترین مدل بدون شک Canon SX10 بوده و سپس با فاصله ای اندک Panasonic FZ28 قرار دارد. Sony H50 سومین مدل در این بررسی می باشد و Fujifilm S8100 در مقام چهارم، Fujifilm S2000 در رده پنجم، Olympus SP-565 در ششمین مکان و Nikon P80 نیز بدون هیچ شکی در مقام آخر جای می گیرد.
ج) عکاسی در محیط های خارجی و در شرایط گوناگون:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مطمئنا بهترین نتایج حاصله از دوربین های حاضر در کلاس Compact در مناظر طبیعی با نور روز بدست می آید جائیکه محدودیت های کاهش نور و کنتراست که در محیط های داخلی دیده می شود، در اینجا کاملا فراموش می گردد. در بررسی تصاویر حاصله از رقبای هفت گانه در نور روز با اینکه تفاوت چندانی میان هیچیک از دوربین ها دیده نمی شود اما چند اختلاف جزئی در میان آنها می توان بر شمرد. برترین تصویرهای ایجاد شده در این گروه به سه مدل Canon SX10، Panasonic FZ28 و Sony H50 تعلق دارد و Nikon P80 نیز تا حدودی به این سه رقیب نزدیک است. عملکرد دو مدل فوجی نیز با اینکه از کمترین توناژ رنگی در میان سایرین برخوردارند اما با این وجود در مقابل رنگ غیر طبیعی Olympus SP-565 در مناطقی همچون آبی آسمان، بسیار مناسب تر به نظر می رسند. با بزرگ نمودن تصاویر و ایجاد زوم در آنها اختلاف های دیگری در میان دوربین ها مخصوصا برای سوژه های با جزئیات فراوان همچون شاخ و برگ درختان دیده می شود که در اینجا نیز برترین مدل ها بدون شک Panasonic FZ28 و Canon SX10 می باشند که البته از میان آنها نیز بعلت Over-Sharpening مشهود در تصاویر ایجاد شده بوسیله SX10 برتری نسبتا ملایم از آن FZ28 است. پس از این دو و با اختلافی جزئی Sony H50 جای دارد. دو مدل فوجی مقام های چهارم و پنجم را به خود اختصاص داده و نتایج بدست آمده از Olympus SP-565 و Nikon P80 نیز بعلت تفکیک نچندان مطلوب، مقامی بهتر از ششم و هفتم را بدست نمی آورند.
تصاویر این دوربین ها در حداکثر زوم نیز با اینکه از لحاظ فاصله کانونی اختلاف هایی با یکدیگر دارند اما در کل و در مقایسه تصاویر ایجاد شده تفاوت زیادی با هم ندارند. این داستان در مورد حالت واید نیز کاملا صادق است و بدون در نظر گرفتن Sony H50 که حداقل فاصله واید در آن 31 میلیمتر است این فاصله برای بقیه مدل ها حداقل 28 میلیمتر می باشد که از این لحاظ تصاویر گسترده و مطلوبی ایجاد می کنند. برترین دوربین در این حالت Olympus-SP565 با کمترین فاصله کانونی (26 میلیمتر) و بدترین دوربین نیز Sony H50 با بیشترین فاصله کانونی (31 میلیمتر) می باشد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
یکی از مهمترین تست های انجام گرفته در این رقابت، تست عکاسی در شب است جائیکه برخلاف تصاویر شفاف و مطلوب ایجاد شده در نور روز، با نمونه فوق العاده ای روبرو نیستیم در این مواقع که استفاده از فلش مخصوصا در عکاسی از مناظر دوردست هیچ تاثیر خاصی بر افزایش نور ندارد، تنها چاره پیش رو بالا بردن حساسیت سنسور تا اعداد بالای 800 است که در این حالت نیز بعلت کوچک بودن سنسور تصویر خروجی ترکیب مشهودی ست از نقطه های حاصل از تداخل نویز و لکه های حاصل از الگوریتم کاهش نویز.
تصاویر فوق که همگی در عدد حساسیت 1600 ثبت گردیده اند تفاوت های مشهود میان این مدل ها در عکاسی در شب را نشان می دهند. این تصاویر البته هیچکدام از کیفیت چندان مطلوبی همانند عکس های گرفته شده توسط این مدل ها در روز برخوردار نیستند. اما از میان آنها Olympus و Panasonic طبیعی ترین تصاویر و Nikon P80 و Fuji S8100 از حداقل کیفیت برخوردارند. سایر مدل ها نیز در میانه این چهار دوربین جای می گیرند. امتیاز دو مدل Panasonic و Olympus بعنوان تنها دوربین های با قابلیت عکاسی در حالت RAW که به کاربر اجازه اعمال تغییرات گسترده پس از گرفتن عکس را می دهند در هنگام عکاسی در شب کاملا مشهود می باشد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
عکاسی پرتره و عملکرد فلش آخرین تست صورت گرفته بروی اعضای هفتگانه این رقابت است هدف اصلی در این رقابت تعیین برترین دستگاه از لحاظ ایجاد فوکوس مطلوب بروی چهره (از طریق قابلیت تشخیص چهره)، قدرت فلش و توانائی دوربین در حذف سرخی چشم می باشد. تصاویر ایجاد شده در این قسمت همگی با قرار دادن دوربین ها در حالت خودکار (از لحاظ انتخاب خودکار ISO، حالت اتوماتیک White Balance و البته فلش اتوماتیک) و از یک منظره ثابت و با فعال سازی Face Detection (البته در صورت وجود) و قابلیت کاهش سرخی چشم بدست آمده اند. نگاه دقیق به این تصاویر به راحتی ضعیف ترین دوربین این رقابت یعنی Fujifilm S2000HD را با حداکثر نور افشانی و اصطلاحا Over-Exposed نشان می دهد. دیگر فوجی این جمع یعنی S8100fd اوضاع را اندکی بهبود بخشیده است ولی هنوز نور گیری سنسور بیش از اندازه به نظر می رسد. داستان در مورد Olympus نیز با اینکه اندکی تغییر یافته است اما همچنان به همان صورت برقرار است. پاناسونیک، نیکون و تا حدودی کانن اما برخلاف سه مدل قبلی دچار کاهش نورگیری هستند و تصاویر آنها کمی تیره به نظر می رسد. بهترین عملکرد در میان تمامی دوربین ها در این حالت مطمئنا به Sony H50 تعلق دارد که عدد حساسیت آن نیز متفاوت از بقیه می باشد. عملیات کاهش سرخی چشم در این قسمت تقریبا در تمامی مدل ها بطور مناسبی صورت گرفته است و بهترین نتیجه در این حالت به Canon SX10 و ضعیف ترین حالت نیز به Olympus SP-565 و تا حدودی Fuji S2000 تعلق می گیرد.
اینک وقت آن رسیده است که با در کنار هم قرار دادن تکه های مختلف این رقابت و با تکیه بر اعداد و ارقام بدست آمده در طی این بررسی مدل های هفت گانه فوق را برای کاربری های مختلف از بهترین تا بدترین مرتب نمائیم. البته همانطور که قسمت های مختلف این بررسی نشان می دهند در کل نمی توان یک نمونه را فوق العاده و یک نمونه را کاملا ضعیف دانست و بعلت اینکه تمامی این دوربین ها در کلاس مشترکی به نام Compact ها جای گرفته اند اغلب نقاط ضعف و قوت مشترکی با یکدیگر دارند. بعنوان مثال تمامی مدل های این بررسی در حساسیت های بالا و در عدم حضور نور کافی از عملکرد نسبتا ضعیفی برخوردارند علاوه بر این میزان بسیار بالای زوم موجود در این دوربین ها لرزش دست و محو گردیدن تصویر در حداکثر زوم را علیرغم وجود لرزش گیر در آنها به امری اجتناب ناپذیر بدل کرده است. به همین علت بهتر است با توجه به نوع استفاده از این مدل ها، آنها را طبقه بندی کنیم:
الف) از لحاظ کیفیت تصویر در محیط های خارجی:
-بهترین مدل ها: Canon SX10، Panasonic FZ28 و Sony H50
-مدل های متوسط: Fujifilm S8100fd، Olympus SP-565UZ
-مدل های ضعیف: Nikon P80، Fujifilm S2000HD
ب) از لحاظ کیفیت تصویر در محیط های با نور کم و با ISO بالا:
-بهترین مدل ها: Canon SX10، Panasonic FZ28 و Sony H50
-مدل های متوسط: Fujifilm S2000HD، Olympus SP-565UZ
-مدل های ضعیف: Nikon P80، Fujifilm S8100fd
ج) کیفیت تصویر در هنگام استفاده از فلش:
-بهترین مدل ها: Canon SX10، Sony H50
-مدل های متوسط: Nikon P80، Fujifilm S8100fd، Panasonic FZ28
-مدل های ضعیف: Fujifilm S2000HD، Olympus SP-565UZ
و اما توصیه های اصلی برای انتخاب بهترین مدل ها همانطور که به راحتی می توان حدس زد به ترتیب شامل Canon PowerShot SX10 IS در مقام اول، Panasonic DMC-FZ28 در رتبه دوم و Sony H50 در مقام سوم است. مدل هایی که خریدن آن ها را توصیه نمی کنیم شامل Nikon P80 (با فوکوس نچندان مطلوب و با ابعاد و وزن کاملا کوچک برای این سری) و Fujifilm S2000HD ست که بجای این هر دو بهتر است Fujifilm S8100fd را خریداری نمائید. Olympus SP-565UZ نیز بهترین دوربین متوسط با امکانات کاربر پسند است که با مشخصاتی همانند 20X زوم اپتیکال و پشتیبانی از حالت RAW در میانه این رقابت و در مقام چهارم جای می گیرد.e Stabilization نام گرفته است که بر طبق گفته های رسمی ترکیبی ست از جابجائی سنسور و بالا بردن حساسیت حسگر (ISO) در راستای افزایش سرعت شاتر که از محو شدن تصویر بعلت لرزش ممانعت بعمل می آورد البته مطمئنا تاثیر جابجائی سنسور از مورد دوم به مراتب بیشتر است. 4-Nikon P80: این محصول متفاوت از نیکون را می توان به نوعی اولین تلاش این شرکت در تولید دوربین های DSLR-Like با ظاهری جمع و جور و البته قیمت کاملا مناسب دانست. تاریخ به بازار آمدن P80 آوریل 2008 است که با گذشت زمانی نزدیک به یکسال به قیمت معقولی دست یافته است. پیشوند P در محصولات نیکون نشانه دوربین های تخصصی (Professional) و با امکانات بالاست که P80 نیز از این قاعده مستثنی نمی باشد. مشخصات اصلی این دوربین شامل سنسور 10 مگاپیکسلی CCD با ابعاد 2.33/1 اینچ بوده و فاصله کانونی آن 486-27 میلیمتر می باشد. گشودگی دیافراگم در این دوربین F2.8-F4.0 است که سرعت مناسبی برای لنز فراهم کرده است ارزش گیر اپتیکال موجود در این دوربین نیز بر پایه تغییر حالت سنسور طراحی گردیده است. صفحه نمایش 2.7 اینچی با وضوح 230 هزار پیکسل، چشمی الکترونیکی با پوشش 97 درصدی از محیط پیش رو و امکان افزایش ISO تا رقم 6400 از دیگر مشخصات P80 به حساب می آیند. 5-Olympus SP-565UZ: تولد SP-565 در آگوست سال 2008 پس از نزدیک به هشت ماه از به بازار آمدن SP-570 خبر بسیار خوبی برای طرفداران سوپر زوم های این شرکت بود. آخرین عضو این خانواده اما با کاهش تاخیر و در ژانویه 2009 با نام SP-590 به بازار آمده که به روشنی میزان اهمیت این کلاس برای الیمپوس را مشخص گردانیده است. از یک نگاه SP-565 را می توان برادر کوچکتر SP-570 دانست جائیکه بسیاری از مشخصات مدل اصلی همچون 20X زوم اپیتکال در کنار فاصله کانونی تحسین برانگیز 520-26 میلیمتری در آن حفظ گردیده است. دیگر مشخصات اصلی این مدل شامل سنسور 10 مگاپیکسلی CCD با ابعاد 2.33/1 اینچی در کنار صفحه نمایش 2.5 اینچی با وضوح 230 هزار پیکسل می گردد. میزان حساسیت دوربین (عدد ISO) مابین 64 تا 6400 قابل تنظیم است و فناوری لرزش گیر دست به مانند دیگر بزرگان این رقابت بر مبنای چرخش لنز آن استوار است. چشمی الکترونیکی موجود در این مدل نیز همچون Canon SX10 قادر به نمایش 100 درصد محیط پیرامونی خود است. FZ28 در مسئله سرعت بسیاری از دوربین های این کلاس را به راحتی جا می گذارد. زمان ثبت شده برای این دوربین از لحظه فشرده شدن کلید Power تا گرفته شدن اولین عکس تنها 2.3 ثانیه است که پس از Canon SX10 سریع ترین دوربین در این رقابت نیز به حساب می آید. زمان shot-to-shot سوگلی پاناسونیک در حدود 2.1 ثانیه در نور کافی و 2.5 ثانیه در صورت استفاده از فلش است این زمان با بکارگیری قابلیت تصحیح سرخی چشم به 3.4 ثانیه افزایش می یابد (جائیکه این رقم برای مدل های S8100، P80، S2000 و SP-565 به ترتیب برابر 5.4 ثانیه، 6.2 ثانیه، 6.2 ثانیه و 8.25 ثانیه است). تاخیر دوربین در لحظه فوکوس نیز 0.4 ثانیه در مورد سوژه های پر نور در حالت واید و در حدود 0.7 ثانیه در حالت تله است که در مورد مکان های کم نور این زمان اندکی افزایش می یابد که از این لحاظ نیز پهلو به پهلوی Canon SX10 و بالاتر از تمامی دیگر مدل های این سری قرار می گیرد. از مهمترین نکات مثبت این دوربین عملکرد فوق العاده آن در فوکوس بروی اشیا حتی در تاریک ترین نقاط است که با اینکه زمان بیشتری نسبت به حالت معمول طلب می کند اما با کمک نور راهنمای فوکوس، کوچکترین مشکلی در اجرای آن وجود ندارد. 7-Sony Cyber Shot H50: این مدل که در فوریه 2008 به بازار ارائه شد ادامه ایست از سوپر زوم قبلی سونی با نام H9 که مشخصات بالا و قابلیتهای جدیدی را به این سری افزوده است. مشخصات اصلی و کلیدی این مدل عبارتند از: سنسور 9.1 مگاپیکسلی CCD با ابعاد 2.3/1 اینچ، گشودگی دیافراگم F2.7-F8.0 و فاصله کانونی 465-31 میلیمتری که 15X زوم اپیتیکال را ایجاد می نماید که البته با کاهش وضوح حسگر، امکان افزایش میزان بزرگنمائی تا 30X نیز وجود دارد. نمایشگر به کار گرفته شده در H50 از نوع چرخشی با ابعاد 3.0 اینچی و بزرگنمائی 230 هزار پیکسل است. چشمی الکترونیکی آن نیز یک نمونه 0.2 اینچی با وضوح 201 هزار پیکسل است که البته نسبتا کوچک به نظر می رسد. قابلیت تغییر عدد ISO از 80 تا 3200، لرزش گیر اپتیکال اختصاصی Sony SteadyShot بر پایه چرخش لنز و بلاخره قابلیت های تشخیص چهره و لبخند از دیگر نکات کلیدی موجود در H50 به حساب می آیند. Sony DSC-H50 به مانند تمامی محصولات سونی در این کلاس محصول کم دردسر و نسبتا کم مشکلی ست که برای کاربرانی که کمتر از حالت های دستی استفاده کرده و اغلب به امکانات اتوماتیک دوربین اطمینان می کنند انتخاب مناسبی ست. نکات مثبت H50 در یک نگاه شامل صفحه نمایش کاملا بزرگ چرخان، امکانات نرم افزاری بی نظیر در هنگام عکاسی، کیفیت مناسب در پائین ترین حساسیت، ثبت رنگ های زنده و طبیعی، فوکوس و Metering فوق العاده و در نهایت عملکرد رضایت بخش فلش می گردد. از سوئی دیگر مواردی همچون باتری نچندان قوی لیتیومی (با امکان تهیه تنها 300 عکس)، محدوده دید واید نسبتا اندک (F2.7)، وضوح نسبتا پائین چشمی و کیفیت نچندان راضی کننده در حساسیت های بالا نکات منفی Sony H50 را تشکیل می دهند. 1-Canon SX10 IS: این مدل یکی از سه مدل حاضر در این رقابت است که تثبیت تصویر بر پایه Lens Shift را ارائه می دهد و شامل سه گزینه Continuous، Shoot و Panning می باشد. در اینجا همانگونه که از تصاویر نیز مشخص است به محض فعال کردن قابلیت Image Stabilization کیفیت خروجی بطرز مشهودی بهبود می یابد و تا سرعت شاتر 1/60 نیز کاربر قادر به گرفتن تصاویر نسبتا مطلوبی ست که این با توجه به اینکه SX10 دارای بیشترین فاصله کانونی در حالت تله در میان تمامی رقباست، امکان بسیار ارزشمندی تلقی می شود. امتیاز در نظر گرفته شده برای SX10 در این حالت رقم بسیار مطلوب 2.5 است. 2-Fujifilm S2000HD: این مدل مبتنی بر CCD Shift با اینکه در محدوده سرعت متوسط یعنی مابین 125/1 تا 30/1 از عملکرد مناسبی برخوردار است اما در مجموع نمونه ارزشمندی محسوب نمی گردد و حتی در بعضی موارد (سرعت 1/15) با فعال کردن سیستم تثبیت نتیجه نهائی بدتر نیز شده است. حداکثر امتیازی که برای S2000 می توان در نظر گرفت، 1 است. 3-Fujifilm S8100fd: همانطور که از نمودار نیز می توان به راحتی نتیجه گیری کرد عملکرد S8100 نسبت به S2000 کاملا بهبود یافته است البته در اینجا نیز با کم شدن سرعت از 1/500 شانس اینکه تصویری کاملا شفاف و بدون لرزش در اختیار داشته باشیم بسیار کم می شود و تقریبا نیمی از تصاویر گرفته شده در سرعت های پائین تر از 1/500 از حالت شفافیت کامل خارج شده است و در سرعت های پائین از 1/60 نیز نباید حساب خاصی بروی تثبیت کننده دوربین باز کرد. حداکثر امتیاز تعلق گرفته به این دوربین 1.5 است. 4-Nikon P80: ابعاد کوچک این دوربین یکی از بزرگترین مشکلات پیش روی آن در هنگام کار بدون استفاده از لرزش گیر است جائیکه تقریبا گرفتن تصاویر شفاف و بدون محو شده گی در سرعت های پائین تر از 1/125 و البته بدون استفاده از سیستم VR در آن غیر ممکن است. (در دوربین های نیکون سیستم لرزش گیر VR یا Vibration Reduction نام دارد). فعال کردن سیستم تثبیت تصویر البته در سرعت های پائین تاثیر مطلوب و مشهودی دارد ولی در کمال تعجب نتایج نسبتا مطلوب اولیه در سرعت های بالا را کاملا برهم می زند و از این رو Nikon P80 را می بایست یکی از پر مشکل ترین دوربین های حاضر در این کلاس دانست که گرفتن تصاویری شفاف در سرعت های زیر 1/1000 در آن تقریبا غیر ممکن است. امتیاز P80 در این تست کاملا زیر عدد 1 است. 5-Olympus SP-565: این دوربین نیز پس از P80 یکی از بدترین نتایج در این تست را به خود اختصاص داده است و از آن می بایست بعنوان تنها دوربین حاضر در این رقابت نام برد که فعال کردن سیستم تثبیت تصویر در آن تاثیر چندانی در نتیجه نهائی نمی گذارد. در اینجا نیز با کم شدن سرعت از رقم 1/125 نمی بایست انتظار ایجاد یک تصویر شفاف را داشت. امتیاز SP-565 نیز زیر عدد 1 است. 6-Panasonic DMC-FZ28: این مدل همانطور که گفتیم دومین دوربین با قابلیت Lens Shift است که از لحاظ امتیازی نیز پس از Canon SX10 در رده دوم جای می گیرد. قابلیت تثبیت تصویر در این مدل با فعال کردن IS بسیار بهبود پیدا می کند و در سرعت نسبتا پائین 1/60 نیز بیش از 20 درصد تصاویر گرفته شده در سطح مطلوبی جای دارند. امتیاز 2 رقم مناسبی برای این مدل محسوب می گردد. 7-Sony DSC-H50: این مدل سومین دوربین با قابلیت Lens Shift به حساب می آید که نتایج حاصله از فعال کردن سیستم Super SteadyShot در آن با اینکه در سطح دو مدل دیگر این کلاس یعنی Canon SX10 و Panasonic FZ28 نیست اما برتری محسوسی بر مدل های CCD Shift دارد. 1.5 امتیاز مناسب این مدل است.
1-Canon Powershot SX10 IS: این دوربین به همراه برادر بزرگتر و البته بسیار گرانتر خود یعنی SX1 در سپتامبر 2008 معرفی گردیده و هر دو از جدیدترین و بهترین دوربین های حال حاضر کانن در رده سوپر زوم به شمار می آیند. مشخصات کلی SX10 عبارت است از سنسور CCD با وضوح 10.1 مگاپیکسل، فاصله کانونی 28-560 میلیمتری، گشودگی دیافراگم F2.8-F5.7، زوم اپیتکال تا 20X، صفحه نمایش LCD با ابعاد 2.5 اینچ با وضوح 230 هزار پیکسل، چشمی الکترونیکی با پوشش 100 درصدی محیط و ابعاد 0.44 اینچ، لرزش گیر اپتیکال، قابلیت افزایش ISO تا رقم 1600 و بلاخره امکان اتصال فلش خارجی که این آخری در میان دیگر دوربین های این رقابت کاملا بی نظیر است. طراحی و ساختار SX10 بطور کلی مدیون نمونه قبلی این کلاس یعنی دوربین S5 IS است جائیکه با تغییرات گسترده در فاصله کانونی همراه با افزایش وضوح صفحه نمایش و چشمی به کیفیت بسیار بالاتری در ساختار دست یافته ایم. افزوده شدن حرف X به مقابل S برای رده سوپر زوم نیز از موارد جدید در رابطه با دوربین های کانن محسوب می گردد چرا که پیش از این از SX تنها در مدل های کوچکتر کانن که از قدرت زوم مطلوبی نیز برخوردار بودند (همانند SX110) استفاده می شد و دو مدل SX10 و SX1 برای اولین بار از این شیوه نامگذاری در این رده استفاده کرده اند. از تفاوت های مهم و ساختاری موجود در این دو مدل که البته از لحاظ ظاهری تفاوت چندانی با یکدیگر ندارند، استفاده نمونه گرانتر یعنی SX1 از سنسور CMOS در ساختار خود است که به کمک آن علاوه بر افزایش سرعت دستگاه، قابلیت فیلمبرداری HD نیز به امکانات بیشمار آن افزوده شده است. SX10 از لحاظ عملکردی یکی از بهترین دوربین ها در میان رقبا به حساب می آید و پروسسور جدید Digic 4.0 کانن به خوبی از عهده پردازش تصاویر بر می آید. تاخیر شاتر کاملا قابل چشم پوشی ست و زمان میان گرفتن دو تصویر (shot-to-shot times)، با در نظر نگرفتن مواردی همچون استفاده از فلش و قابلیت حذف سرخی چشم، به کمتر از 2 ثانیه رسیده است که کاملا مطلوب ارزیابی می شود. زمان آغاز به کار دوربین از لحظه فشردن کلید Power تا آمادگی دوربین برای اولین تصویر نیز چیزی در حدود 1.5 ثانیه است. سرعت دوربین در هنگام ایجاد فوکوس در هر دو حالت واید و تله در سطح مطلوبی قرار دارد جائیکه این دوربین در حالت واید و در نور کافی تنها 0.3 ثانیه برای فوکوس احتیاج دارد که این زمان در حالت تله به 0.6 ثانیه می رسد که از این لحاظ در صدر سریع ترین دوربین های این بررسی نیز جای می گیرد البته نگفته پیداست که با کاهش نور محیط زمان بیشتری برای ایجاد فوکوس نیاز بوده و برای دستیبابی به فوکوس مطلوب به رقم های بالای یک ثانیه نیاز می باشد. کیفیت تصاویر گرفته شده توسط SX10 در سطح بسیار مطلوبی قرار دارد و میزان جزئیات، رنگ و کنتراست تصاویر کاملا راضی کننده به نظر می رسد. از اندک نکات منفی این قسمت می توان به سایه بنفش رنگ (fringes) در لبه های تصویر برای قسمت های با کنتراست بالا اشاره کرد که این مشکلی ست که اغلب در دوربین های با سنسور کوچک دیده می شود که البته در حالت معمول قابل مشاهده نبوده و تنها با بزرگنمائی تصویر در ابعاد کاملا بزرگ به چشم می آید. کارکرد فلش و فناوری کاهش سرخی چشم در کلاس خود کافی و مطلوب ارزیابی می گردد و در محیط های با نور مناسب در ISO شماره 400 نیز تصاویر مطلوبی ثبت می گردد. لرزش گیر دست تعبیه شده در این مدل بر اساس چرخش لنز بوده و با اینکه SX10 از بیشترین زوم در میان رقبا برخوردار است، اما لرزش گیر دست آن بهترین عملکرد را در میان سایرین دارد. فیلمبرداری این دوربین با وضوح VGA و با 30 فریم در ثانیه صورت می گیرد و خبر تازه اینکه بلاخره کانن فرمت Motion JPEG را به کنار گذاشته و به H.263 MPEG-4 روی آورده است که علاوه بر کاهش فشرده سازی، از حجم کمتری نیز نسبت به سابق برخوردار است. 3-Fujifilm FinePix S8100fd: این محصول که از تاریخ ارائه آن به بازار در ژانویه 2008 بیش از یکسال می گذرد با اینکه از حوزه قیمتی نسبتا یکسانی با نمونه ای چون S2000 برخوردار است اما در بسیاری از جهات نسبت به آن برتری کاملا محسوسی دارد. S8100 نسخه بهبود یافته دوربین قبلی فوجی در این کلاس یعنی S8000 است. مشخصات اصلی این مدل شامل حس گر 10 مگاپیکسلی به فرم CCD با ابعاد 1/2.3" فاصله کانونی 28-486 میلیمتری، صفحه نمایش 2.5 اینچی با وضوح 230 هزار پیکسل، قابلیت افزایش ISO تا رقم 6400 و چشمی الکترونیکی با پوشش 97 درصدی از محیط می باشد. میزان گشودگی دیافراگم در این مدل F2.8 برای تصاویر واید و F4.5 در حالت تله است که نگفته پیداست که نسبت به مدل قبلی فوجی یعنی S2000 از لنز بسیار سریعتری برخوردار است. مکانیزم لرزش گیر دست در این مدل از سوی شرکت سازنده
ترجمه شده توسط سایت
