توماس ادیسون؛

فان پاتوق به مناسبت تولد توماس ادیسون کسی که اختراعات وی یکی از پایه های تحولات دنیای مدرن محسوب می شود، به معرفی این دانشمند و مخترع بزرگ بپردازد.


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
دوران کودکی

توماس ادیسون در سال 1847 در میلان ، Ohio متولد شد . تام در كودگی نتوانست مانند دیگر بچه ها در مدرسه موفق باشد . مادرش تصمیم گرفت او را در خانه تحت تعلیم قرار دهد، تعداد زیادی كتاب به او داد تا مطالعه كند . تام پسری كنجكاو بود . همیشه علاقه داشت كه بفهمد كه چیزهای اطرافش چگونه عمل می كنند .
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
دوست داشت كه بتواند كاری كند كه آنها بهتر عمل كنند . مادرش به وی اجازه داد تا لابراتواری در خانه برایش درست شود تا او بتواند آزمایشات خود را انجام دهد. در هنگام جوانی تام آزمایشگاهی از خودش درست كرد جایی كه می توانست ایده ها و نظریاتش را آزمایش كند .
دوران جوانی


پس از دست فروشی و کارهای مانند این در دوران نوجوانی وی در سال 1862م. بر حسب اتفاق با تلگراف که در آن زمان وسیله نوظهوری بود آشنا شد و با وجود کم‌شنوایی چندی بعد توانست در اداره راه‌آهن به‌عنوان تلگرافچی شغلی برای خود بیابد و با تمرین زیاد یکی از چابک دست‌ترین مأموران تلگراف در آمریکا شود.
ادیسون هنگامی که فقط بیست و یک سال داشت، اولین اختراع خود را که یک دستگاه الکتریکی شمارش آراء بود عرضه کرد. آن دستگاه فروش نرفت و او تصمیم گرفت که دیگر تا احتیاج و تقاضای عامه ایجاب نکند به فکر اختراع دیگری نیافتد .
در سال 1869 م. ادیسون که اداره راه‌آهن را ترک کرده بود، به‌عنوان سرپرست فنی به استخدام یک مؤسسه صرافی بزرگ در نیویورک در آمد. در این مقام او توانست نخستین اختراع موفقش را که نوعی تلگراف چاپی بود، به نام خود ثبت کند. تلگراف ادیسون برخلاف انواع رایج که علائم مورس را به صورت صداهای کوتاه و کشیده به گوش اپراتور می‌رسانیدند، آنها را به شکل خط و نقطه بر روی نوار کاغذی چاپ می‌کرد. او حق امتیاز اختراعش را در مقابل چهل هزار دلار به مدیر صرافخانه واگذار کرد و با پول آن در شهر نیوآرک ایالت نیوجرسی یک کارگاه تحقیقاتی برای خود برپا نمود. در محل جدید او علاوه بر تکمیل لوازم جانبی تلگراف، یک سامانه? پیشرفته? نمایشگر اطلاعات بورس را طراحی کرد که سود هنگفتی از آن حاصل آمد.
مهم ترین اختراعات


گرامافون


از قدیم الایام، داشتن وسیله‌ای که بتوان با آن صدا را ضبط کرد از آرزوهای بشر بوده است. قبل از آنکه توجه ادیسون به این مقوله جلب شود، لئون اسکوت مارتین‌ویل فرانسوی (1857 م.) و دیگران تحقیقاتی کرده و گام‌هایی در این راه برداشته بودند؛ اما دستگاه‌های آنها عملا ً قابل استفاده نبود زیرا تنها با یک دور گوش دادن، صدای ضبط شده از بین می‌رفت.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

در سال 1877 م. ادیسون موفق به ساخت وسیله‌ای شد که واقعاً کار می‌کرد؛ یعنی می‌توانست صدا را ضبط و دو تا سه بار پخش کند. «ضبط صوت» ادیسون که فونوگراف (آوانگار) نام گرفته بود، ساختمانی ساده داشت: استوانه‌ای فلزی بود با یک دسته گرداننده که در یک انتهای آن سوزنی همراه با یک بوق تعبیه شده بود. وقتی کسی استوانه را می‌چرخاند و درون بوق صحبت می‌کرد، بر اثر ارتعاش سوزن، روی ورقه نازک حلبی ِدور استوانه خراش‌هایی می‌افتاد. برای شنیدن صدای ضبط شده نیز کافی بود سوزن را به ابتدای مسیر برگردانده و دوباره استوانه را به‌چرخش در آورند. کیفیت صدا البته بسیار پایین بود و صفحه حلبی هم پس از چند بار استفاده خراب می‌شد. با اینحال همین وسیله ابتدایی در نظر مردم بسیار شگفت‌انگیز می‌نمود و بشدت مورد استقبال قرار گرفت. روزنامه‌ها ادیسون را «جادوگر منلوپارک» لقب دادند. حتی دولت رسماً وی را به واشینگتن دعوت کرد تا اختراعش را در برابر مقامات به نمایش بگذارد. ده سال بعد (1887 م.) ادیسون (یا به روایتی الکساندر گراهام بل)، استوانه مومی را جایگزین ورق حلبی کرد و بالاخره امیل برلینر مخترع آمریکایی آلمانی‌تبار با تبدیل استوانه مومی به صفحه پلاستیکی، گرامافون را به شکل امروزی درآورد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
لامپ الکتریکی


سابقه سیستم روشنایی الکتریکی به اواسط قرن نوزدهم می‌رسد. در سال 1854 م. هاینریش گوبل نخستین لامپ برق را اختراع کرد که حدود چهارصد ساعت نور می‌داد اما آن را به نام خود به ثبت نرساند. پس از وی جیمز وودوارد، ویلیام سایر، متیو ایوانز (1875م.) و جوزف سووان (1878 م.) مدل‌های دیگر چراغ‌های ا لکتریکی را ارائه کردند.
کمی پیش از آنکه ادیسون نیز وارد این عرصه? جدید شود، والیس صنعتگر آمریکایی نوعی چراغ برق را روانه? بازارکرده بود که نمونه‌ای از آن به دست ادیسون رسید (1878 م.). دستگاه والیس تشکیل می‌شد از چارچوبی با یک حباب و دو میله? فلزی متحرک که به هر کدام تکه ذغالی متصل بود .عبور جریان برق از میله‌ها باعث می‌شد که دو قطعه ذغال بسوزند و میانشان قوس الکتریکی بسیار درخشانی به رنگ آبی پدیدار ‌شود. این چراغ الکتریکی ابتدایی بازده پایینی داشت زیرا مصرف برق آن زیاد و عمر ذغال‌هایش کم بود. با این وجود، ادیسون که به اهمیت اختراع والیس پی‌برده بود، تصمیم گرفت آن را اصلاح کند و به جای ذغال ماده? مناسب تری بیابد که با برق کمتر مدت درازی روشنایی بدهد و به مرور زمان نسوزد و از بین نرود.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
پس از یک سال تلاش بی‌وقفه و آزمایش صدها ماده گوناگون، سرانجام ادیسون و همکارانش توانستند با خالی کردن هوای داخل حباب و استفاده از نخ معمولی کربونیزه (ذغالی‌شده) لامپی بسازند که تا چهل ساعت نور بدهد. این موفقیت اولیه موجب شد تا آنها با پشتکار بیشتری به تحقیقات خود ادامه دهند و زمانیکه موفق شدند عمر متوسط چراغ برق را به پانصد ساعت برسانند، ادیسون تشخیص داد که زمان مناسب برای نمایش آن فرا رسیده است.
او از روزنامه‌نگاران و صاحبان سرمایه دعوت کرد تا در شب 31 دسامبر 1879 م. برای دیدن اختراع جدیدش به منلوپارک بیایند. به دستور او آزمایشگاه و اطراف آن را با صدها لامپ برق آراستند بطوریکه محوطه منلو پارک و جاده منتهی به آن غرق در نور شده بود. ادیسون میهمانان خود را با چیزی روبرو کرده بود که برایشان سابقه نداشت. منظره لامپ‌های نورانی بازدیدکنندگان را به شدت تحت تأثیر قرار داد؛ بطوریکه وقتی ادیسون نقشه خود را برای تأسیس یک کارخانه بزرگ الکتریسیته در نیویورک مطرح کرد پیشنهادش با استقبال گرم سرمایه‌داران حاضر روبرو شد.
فلوروسکوپ(Fluoroscopy)


ادیسون کسی بود که توانست این دستگاه را که کاربرد فراوانی در پزشکی دارد و عکس های رادیوگرافی بوسیله آن گرفته می شود را اختراع کند. وی این تکنولوژی را بر ساس کشفی که توسط رونتگن که در آن از صفحات نمایش باریم استفاده می شد که نتیجه آن عکس های غیر واضح بود اختراع کرد با این تفاوت که ادیسون از تنگستن کلسیم استفاده می کرد. اساس کار ادیسون امروز نیز مورد استفاده دانشمندان قرار می گیرد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
آخرین اختراع


در 3 ژانویه 1931م. ادیسون درخواست‌نامه ثبت آخرین اختراع خود «وسیله نگهدارنده اشیاء هنگام آبکاری» را به ادارهاختراعات فرستاد اما پیش از دریافت پاسخ در اواخر همان سال در سن 84 سالگی درگذشت

نام فارسي : توماس اديسون
سال ولادت و فوت : 1931 – 1847 میلادی
مليت : آمریکا

توماس اديسون مخترع با استعداد در سال 1847 در شهر ميلان ايالت اوهايو آمريكا به دنيا آمد. او فقط حدود سه ماه آموزش و تحصيل رسمي آن زمان را داشت چون مدير مدرسه‌اش دريافته بود كه وي پسری عقب افتاده است.

اديسون هنگامي كه فقط 21 سال داشت اولين اختراع خود را كه يك دستگاه الكتريكي شمارش آرا بود عرضه كرد. آن دستگاه فروش نرفت و اديسون از آن پس تلاش خود را روي اختراع ابزار وسايلي متمركز كرد كه بتواند بازار خوبي داشته باشند. مدتي پس از اختراع دستگاه شمارش آرا، اديسون سيستم پيشرفته نمايشگر اطلاعات بورس را اختراع كرد و توانست آن را به مبلغ چهل هزار دلار، كه در آن روزگار پول هنگفتي بود، بفروشد. با عرضه اختراعات متعدد ديگري اديسون مشهور و ثروتمند شد. اختراع گرامافون كه در سال 1877 به ثبت رسيد احتمالاً يكي از ابتكاري‌ترين اختراعات او به شمار مي‌رفت. ولي آنچه كه بيشتر براي دنيا اهميت داشت كاري بود كه او در سال 1879 در جهت تكميل و توسعه لامپ روشنايي حرارتي انجام داد.


اديسون اولين فردي نبود كه سيستم روشنايي الكتريكي را اختراع كرد. چند سال قبل از آن از نوعي لامپ الكتريكي قوسي شكل براي تأمين روشنايي خيابان‌هاي پاريس استفاده شده بود. اما لامپ الكتريكي اديسون همراه با سيستمي كه او براي توزيع نيروي الكتريكي ابداع كرد بهره‌گيري از نيروي الكتريسيته را براي تأمين روشنايي منازل عملي ساخت. در سال 1882 كمپاني او در نيويورك توليد لامپ برق را آغاز كرد و از آن پس استفاده از برق در منازل سريعاً در سراسر جهان گسترش يافت.


اديسون با ايجاد اولين كارخانه و شبكه توزيع برق براي منازل و اماكن خصوصي شالوده توسعه بزرگ صنعت را بنا نهاد. امروز استفاده از اين منبع انرژي تنها محدود به تأمين روشنايي نيست بلكه گستره بزرگيي از لوازم خانگي، از تلويزيون تا ماشين لباسشويي، با نيروي الكتريسيته كار مي‌كند. علاوه بر اين امكان دريافت نيروي الكتريسيته از شبكه توليد و توزيع كه اديسون ايجاد كرد استفاده از نيروي برق را در صنايع امكان پذير كرده است.


اديسون همچنين سهم بزرگي در توسعه و تكميل دوربين‌هاي فيلمبرداري و پروژكتور نمايش فيلم دارد. او در اصلاح سيستم تلفن كار بزرگي انجام داد، دهني ذعالي ابداعي او بر قدرت شنوايي طرف مقابل در تلفن افزود. همچنين در تلگراف و دستگاه‌هاي ماشين تحرير اصلاحاتي به وجود آورد. از ميان ساير اختراعات او مي‌توان از دستگاه «ديكتافون» و دستگاه ذخيره باطري نام برد. گفته مي‌شود اديسون بيش از يكهزار مورد مختلف اختراع را به ثبت رسانده است كه از نظر تعداد واقعاً عجيب و غيرقابل تصور است.


يكي از دلايل اين توانايي فوق‌العاده در اختراع و ابداع، آن است كه او در آغاز كار يك آزمايشگاه تحقيقاتي در «منلوپارك» نيوجرسي تأسيس كرد و گروهي از افراد لايق و كارآزموده را به همكاري خود فراخواند. اين در واقع نمونه اوليه آزمايشگاه‌هاي تحقيقاتي بزرگ بود كه از آن پس اغلب صنايع مهم در كنار كارگاه‌هاي خود ايجاد كردند. ايجاد يك چنين آزمايشگاه تحقيقاتي مدرن و مجهزي را كه در آن بسياري از افراد به كار گروهي و دسته جمعي مشغول هستند بايد يكي از مهمترين اختراعات اديسون به حساب آورد كه البته او نمي‌توانست آن را به نام خود به ثبت برساند.


اديسون تنها يك مخترع صرف نبود بلكه در زمينه توليد و سازماندهي چندين كمپاني صنعتي كارهاي مهمي انجام داد. يكي از مهمترين تشكيلاتي كه او به وجود آورد همان است كه امروز به نام شركت «جنرال الكتريك» در سراسر دنيا معروف و مشهور شده است.

اديسون گرچه اصولاً يك دانشمند به معناي اخص كلمه نبود ولي به يك كشف بسيار مهم نيز دست يافت. در سال 1882 كشف كرد كه در فضاي تقريباً خلأ، الكتريسيته جاري مي‌تواند بين دو سيمي كه با يكديگر تماس ندارند، جريان يابد. اين پديده كه از آن به عنوان «اثر اديسون» ياد مي‌شوند نه تنها از نظر تئوري قابل توجه است بلكه در عمل نيز موارد استفاده فراواني دارد. با بهره‌گيري از اين پديده تكميل و اصلاح لوله‌هاي الكتروني عملي شد وايجاد صنعت الكترونيك ممكن گرديد.

اديسون در قسمت اعظم عمر خود از عدم شنوايي شديدي رنج مي‌برد ولي اين معلوليت و ناراحتي با توان بالاي او در انجام كارهاي سخت و زياد جبران مي‌شد.

اديسون دوبار ازدواج كرد (همسر اول او در جواني از دنيا رفت) و از هر ازدواج خود سه فرزند داشت. او در سال 1931 در «وست ارنج» نيوجرسي درگذشت.

درباره استعداد و توان اديسون هيچ بحث و جدلي وجود ندارد. همگان بر اين نكته اتفاق نظر دارند كه او بزرگ‌ترين نابغه اختراع در تمام دوران‌ها است. نگاهي به سلسه اختراعات مفيد و سودمند او احترام و تحسين همه را برمي‌انگيزد. گرچه به احتمال زياد اغلب اين اختراعات سي سال بعد توسط ديگران انجام مي‌شد. به هر حال اگر اختراعات اديسون به صورت تك‌تك در نظر گرفته شود هيچ‌كدام آنها از اهميت قطعي و تعيين‌كننده‌اي برخوردار نيست. به عنوان مثال لامپ روشنايي حرارتي اديسون، با تمام استفاده وسيعي كه دارد، چيزي نيست كه فرضاً در زندگي نوين جانشيني نداشته باشد در واقع لامپ روشنايي فلورسنت كه بر مبناي اصول علمي كاملاً متفاوتي كار مي‌كند به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفته است و اگر لامپ روشنايي حرارتي اصلاً وجود نداشت زندگي روزمره ما تغيير چنداني نمي‌كرد. در واقع قبل از استفاده از روشنايي الكتريكي، شمع چراغ‌هاي روغني و چراغ گاز به طور كلي منابع كافي و رضايت‌بخش تأمين روشنايي بودند. گرامافون بدون ترديد يك اختراع استادانه است ولي هيچ‌كس نمي‌تواند ادعا كند كه اين وسيله به اندازه راديو، تلويزيون و تلفن در تغيير شكل زندگي روزمره ما مؤثر بوده است. به علاوه در سال‌هاي اخير روش‌هاي كاملاً متفاوتي مانند نوارهاي ضبط مغناطيسي براي ضبط صدا ابداع شده است. امروز اگر گرامافون و ضبط صوت نبود شايد در زندگي فعلي تفاوت بسيار اندكي احساس مي‌شد.

بسياري از اختراعاتي كه اديسون به نام خود ثبت كرده است در واقع تكميل و اصلاح ابزارها و وسايلي بوده كه ديگران قبلاً اختراع كرده و مورد استفاده نيز قرار داشت. چنين اصلاحاتي با وجود سودمندي فراواني كه دارند نمي‌تواند در طول تاريخ از اهميت ويژه‌اي برخوردار باشند.


اما با وجود اينكه هيچ يك از اختراعات اديسون به تنهايي اهميت چنداني ندارد نبايد اين نكته را فراموش كرد كه او فقط يك وسيله را اختراع نكرد بلكه بيش از يكهزار اختراع مختلف دارد.

---------
کتاب تاثیرگذارترین های تاریخ
نوشته: میشل اچ.هارت
ترجمه: محمد حسین آهویی
انتشارات روزنه
---------
پایگاه اطلاعاتی ایرانیکا

توماس اديسون كه در تاريخ دانش و فناوري به مخترع برق شهرت دارد، ابداع‌كننده حدود 2500 اختراع و فناوري ديگري نيز هست كه بيش از يك و نيم قرن است زندگي بشر را تحت الشعاع قرار داده‌اند. اين دانشمند سرشناس كه پس از 84 سال حيات در سال 1931 ميلادي در آمريكا، محل تولدش از دنيا رفت، يكي از بي‌استعدادترين دانش‌آموزان مدرسه بود به طوري كه والدينش مجبور شدند تا او را كه تنها مدت كوتاهي را در مدرسه سپري كرده بود به خانه آورده و در آنجا سواد خواندن و نوشتن را به وي آموزش دهند. با اين حال توماس به سرعت مدارج ترقي را پيمود و خيلي زود يعني در سال 1869 و در حالي كه 22 سال سن داشت نخستين اختراع خود به نام ماشين ثبت راي را به ثبت رساند.
البته بسياري از نزديكان و هم‌دوره‌هاي وي بر اين اعتقاد هستند كه اديسون در بسياري از موارد تكميل‌كننده پروژه‌هاي اختراعي و ابداعي ساير محققان و مبتكران بوده است و نه مخترع اصلي آنها.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

اديسون در جواني و زماني كه در ميشيگان زندگي مي‌كرد تنها يك خبرنگار ساده بود، اما به تدريج به انتشار روزنامه روي آورد و شايد همين مساله موجب شد تا وي در نهايت تلگراف را اختراع كند. اديسون از آن دسته مخترعان ثروتمند و موفقي است كه دوران كودكي پرمخاطره‌اي داشته است. وي در دوران كودكي به فروش شكلات، روزنامه و سبزيجات در قطارها مي‌پرداخت و با گذشت مدت زمان كوتاهي دريافت كه استعداد خوبي در داد و ستد و تجارت دارد. به گفته خودش كشف اين استعداد يكي از مهم‌ترين دلايل تبديل شدنش به عنوان يكي از موفق‌ترين تجار و بازرگانان آمريكا بوده است. ارزش اين نكته زماني بيشتر مي‌شود كه درمي‌يابيم وي در دوران كودكي به دليل ابتلا به بيماري موسوم به تب سرخ شنوايي خود را تقريبا از دست داد و تا پايان عمر نيز با همين وضعيت ادامه حيات داد. اديسون حتي در زمان جنگ جهاني اول و دوراني كه خدمت نظام انجام مي‌داد نيز ايده‌هاي ابداعي و اختراعي خود را ادامه مي‌داد تا آنجا كه توانست سيستم‌هاي توپخانه و زيردريايي ارتش آمريكا را ارتقا بخشد. اين جمله يكي از معروف‌ترين اظهارنظرهاي توماس اديسون است: هوش و ذكاوت يك درصد فرآيند ابداع و اختراع است و تلاش و كوشش 99 درصد باقيمانده را تشكيل مي‌دهد.

--------
منبع: جام جم

در مورد اديسون نقل قولها و داستانهاى بسيارى وجود دارند، كه نميتوان به دقت گفت، كداميك واقعيت دارند. به همين دليل، درصحت برخى از موارد، هنوز هم، جاى شك باقيست. براى مثال هنوزهم مشخص نيست كه، آيا علت سنگينى گوش اديسون، سانحه اى در حين انجام آزمايشهايش با مواد شيميائى بوده، يا بر اثر يك بيمارى بروز كرده است. مسلم اين است كه، اديسون اين نقص شنوائى خويش را با ميل تمام و اغلب به سود خود بكار ميگرفت.

اديسون، در كل زندگى خود، تنها چند ماهى به مدرسه رفت. اسناد موجود مبنى بر آنند كه، او در خانه و توسط والدينش آموزش داده شد. خانواده اديسون زمانيكه او ۷ ساله بود به ميشيگان نقل مكان كرد و توماس، ۴ سال بعد، به عنوان يك پسر بچه فروشنده روزنامه و شيرينى، در قطار بينPort Huron و Detroit بكار مشغول شد. از قرار معلوم اين شغل براى او وقت كافى باقى ميگذاشت تا به اندازه كافى به كارهاى ديگر مشغول شود. او در سال ۱۸۶۲ هفته نامه خود بنام "هرالد هفتگى" را منتشر ساخت. علاوه براين، اديسون يك دوره كارآموزى به عنوان تلگرافيست را گذراند و طى سالهاى ۱۸۶۳ تا ۱۸۶۸ در همين رشته كار كرد.

اديسون نخستين اختراع خود را، كه يك دستگاه شمارش برگه هاى راى بود، در سال ۱۸۶۸ به ثبت رساند. اما اين دستگاه، در كنگره آمريكا مورد استفاده قرار نگرفت زيرا، اين هراس وجود داشت كه، بتوان در كار آن تقلب كرد. يكسال بعد، او در نيويورك مدير كمپانى "Stock & Gold" شد، شركتى را به اسم خود تاسيس كرد و از اين زمان بسرعت در كارهايش ترقى نمود.

توماس اديسون در سال ۱۸۷۱ با خانم Mary Stilwell ازدواج كرد و در همين سال هم نخستين ماشين تحرير قابل استفاده را اختراح نمود. در اين دوره او در يك آزمايشگاه در نيوجرسى كار ميكرد. در تاريخ هجدهم ژوئيه سال ۱۸۷۷ اديسون فونوگراف يا دستگاه ثبت صدا را اختراع كرد و نخستين انسانى بود كه صداى ثبت شده خود را شنيد.

در سال ۱۸۷۹ لامپ اختراعى او محتوى يك رشته زغالين بيش از ۴۰ ساعت درخشان بود. علاوه بر اين اديسون كار دستگاه تلفن را بوسيله يك ميكروفون حاوى ذرات زغال بهبود بخشيد. در سال ۱۸۸۰ در Menlo Park نخستين كارخانه لامپ سازى شروع بكار كرد و اديسون به اختراعات ديگر خود از جمله، فيوز الكتريكى، دستگاههاى اندازه گيرى، تكامل ديناموهاى ماشينهاى بخار پرداخت. ۱۸۸۳ اثر اديسون كه بعدها به اختراع رشته هاى درخشان و لامپهاى الكترونيكى منجر شد، رسمآ به نام او ثبت گرديد.

تا سال ۱۸۹۰ اديسون كار فونوگراف را بهبود بخشيد و شركت اديسون جنرال الكتريك را تاسيس نمود. برخلاف شايعات موجود اديسون مخترع صندلى الكتريكى نبود. اين صندلى توسط يكى از همكاران او، بنام هارولد پى براون اختراع شتوماس آلوا اديسون در روز يازدهم فوريه سال ۱۸۴۷ در شهر ميلان در ايالت اوهايوى آمريكا بدنيا آمد. به حق ميتوان گفت كه اديسون، يكى از آن افرادى بود كه، از اقشار پائين اجتماع منشا گرفت و زمانى به شهرت و ثروت فراوان رسيد، آنچه كه در آمريكا، تحت عنوان "از ظرفشورى به ميليونرى رسيدن"، ناميده ميشود. توماس اديسون بدون شك امروزه يكى از قهرمانان ملى آمريكا به شمار ميآيد.


در مورد اديسون نقل قولها و داستانهاى بسيارى وجود دارند، كه نميتوان به دقت گفت، كداميك واقعيت دارند. به همين دليل، درصحت برخى از موارد، هنوز هم، جاى شك باقيست. براى مثال هنوزهم مشخص نيست كه، آيا علت سنگينى گوش اديسون، سانحه اى در حين انجام آزمايشهايش با مواد شيميائى بوده، يا بر اثر يك بيمارى بروز كرده است. مسلم اين است كه، اديسون اين نقص شنوائى خويش را با ميل تمام و اغلب به سود خود بكار ميگرفت.

اديسون، در كل زندگى خود، تنها چند ماهى به مدرسه رفت. اسناد موجود مبنى بر آنند كه، او در خانه و توسط والدينش آموزش داده شد. خانواده اديسون زمانيكه او ۷ ساله بود به ميشيگان نقل مكان كرد و توماس، ۴ سال بعد، به عنوان يك پسر بچه فروشنده روزنامه و شيرينى، در قطار بينPort Huron و Detroit بكار مشغول شد. از قرار معلوم اين شغل براى او وقت كافى باقى ميگذاشت تا به اندازه كافى به كارهاى ديگر مشغول شود. او در سال ۱۸۶۲ هفته نامه خود بنام "هرالد هفتگى" را منتشر ساخت. علاوه براين، اديسون يك دوره كارآموزى به عنوان تلگرافيست را گذراند و طى سالهاى ۱۸۶۳ تا ۱۸۶۸ در همين رشته كار كرد.

اديسون نخستين اختراع خود را، كه يك دستگاه شمارش برگه هاى راى بود، در سال ۱۸۶۸ به ثبت رساند. اما اين دستگاه، در كنگره آمريكا مورد استفاده قرار نگرفت زيرا، اين هراس وجود داشت كه، بتوان در كار آن تقلب كرد. يكسال بعد، او در نيويورك مدير كمپانى "Stock & Gold" شد، شركتى را به اسم خود تاسيس كرد و از اين زمان بسرعت در كارهايش ترقى نمود.

توماس اديسون در سال ۱۸۷۱ با خانم Mary Stilwell ازدواج كرد و در همين سال هم نخستين ماشين تحرير قابل استفاده را اختراح نمود. در اين دوره او در يك آزمايشگاه در نيوجرسى كار ميكرد. در تاريخ هجدهم ژوئيه سال ۱۸۷۷ اديسون فونوگراف يا دستگاه ثبت صدا را اختراع كرد و نخستين انسانى بود كه صداى ثبت شده خود را شنيد.

در سال ۱۸۷۹ لامپ اختراعى او محتوى يك رشته زغالين بيش از ۴۰ ساعت درخشان بود. علاوه بر اين اديسون كار دستگاه تلفن را بوسيله يك ميكروفون حاوى ذرات زغال بهبود بخشيد. در سال ۱۸۸۰ در Menlo Park نخستين كارخانه لامپ سازى شروع بكار كرد و اديسون به اختراعات ديگر خود از جمله، فيوز الكتريكى، دستگاههاى اندازه گيرى، تكامل ديناموهاى ماشينهاى بخار پرداخت. ۱۸۸۳ اثر اديسون كه بعدها به اختراع رشته هاى درخشان و لامپهاى الكترونيكى منجر شد، رسمآ به نام او ثبت گرديد.

تا سال ۱۸۹۰ اديسون كار فونوگراف را بهبود بخشيد و شركت اديسون جنرال الكتريك را تاسيس نمود. برخلاف شايعات موجود اديسون مخترع صندلى الكتريكى نبود. اين صندلى توسط يكى از همكاران او، بنام هارولد پى براون اختراع شد.

در سال ۱۸۹۱ اديسون دستگاه Kinematograph يكى از مراحل ابتدائى تكامل دوربين فيلمبردارى را اختراع نمود. بايد متذكر شويم كه، اختراعات اديسون كه فهرست آن پايانى ندارد، از جمله تلفن، تلگراف، ميكروفون و لامپ الكتريكى در واقع تنها بهبود و تكامل كار دستگاههاى اختراع شده پيشين بودند.

اما در وصف شخصيت اديسون نيز بايد اذعان كرد كه، انسانى بسيار دشوار بود. اديسون نه تنها يك پژوهشگر توانا بود، بلكه هنر او بيشتر در حيطه عرضه و فروش زيركانه توليدات جلوه گر ميشدند و متاسفانه در رقابت با ديگر شركتهاى توليد و فروش اجناس مشابه، از هيچ تلاشى فروگزار نميكرد. دعواهاى قضائى او در برابر شركتهاى ديگر رقمى اعجاب برانگيز دارند. د.

در سال ۱۸۹۱ اديسون دستگاه Kinematograph يكى از مراحل ابتدائى تكامل دوربين فيلمبردارى را اختراع نمود. بايد متذكر شويم كه، اختراعات اديسون كه فهرست آن پايانى ندارد، از جمله تلفن، تلگراف، ميكروفون و لامپ الكتريكى در واقع تنها بهبود و تكامل كار دستگاههاى اختراع شده پيشين بودند.

اما در وصف شخصيت اديسون نيز بايد اذعان كرد كه، انسانى بسيار دشوار بود. اديسون نه تنها يك پژوهشگر توانا بود، بلكه هنر او بيشتر در حيطه عرضه و فروش زيركانه توليدات جلوه گر ميشدند و متاسفانه در رقابت با ديگر شركتهاى توليد و فروش اجناس مشابه، از هيچ تلاشى فروگزار نميكرد. دعواهاى قضائى او در برابر شركتهاى ديگر رقمى اعجاب برانگيز دارند.