مصاحبه هفته نامه عصر ارتباط با مدیر عامل ایرانسل (علی اکبر قنبر دزفولی)
خاطرتان هست پس از اینكه ایرانسل شروع به واگذاری سیم‌كارت‌های اعتباری كرد، در خصوص میزان سهم درآمد دولت از این اپراتور، میان ایرانسل و رگولاتوری اختلاف نظری پیش آمده بود چنانکه شما معتقد بودید نحوه محاسبه سهم خلاف پیش‌بینی‌های صورت گرفته در طرح تجاری‌تان بوده است. آیا این اختلاف‌نظر منجر به توافق شده است؟
در طرح تجاری اولیه ایرانسل كه در سال82 ارائه شد پیش‌بینی ما از بازار تقاضای سیم‌كارت، 80درصد اعتباری و 20درصد دائمی بود. بحث ما این بود كه در طرح تجاری و لیسانس، تفاوتی روی قیمت‌های سیم‌كارت‌های اعتباری و دائمی پیش‌بینی نشده بود به‌جز اینكه به قید پرداخت 120هزار تومان منهای مالیات و عوارض اشاره شده است و این موضوع برای سیم‌كارت‌های اعتباری و دائمی تفكیك نشده است.
همین موضوع در ارتباط با پرداخت سهم درآمدی ایرانسل محل اختلاف بود؟
بله، در حقیقت طرح تجاری بر اساس قیمت‌های ارائه‌شده توسط ما طراحی و میزان درآمدهای ایجادشده به تعداد سیم‌كارت‌های اعتباری و دائمی براساس قیمت‌های ما پیش‌بینی شده بود. اما در حقیقت اتفاقی كه افتاداین بود كه وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، موضوع را ارجاع داد به مجوزی كه از شورای اقتصاد گرفته بود. در آن مجوز، قیمت 20هزار تومان بدون مالیات و 24هزار تومان با مالیات و عوارض برای سیم‌كارت‌های اعتباری ارائه داده بود. در نتیجه ایرانسل را طبق این مجوز مكلف كرد از این قیمت‌ها تمكین كند.
با توجه به این مجوز، آیا اختلاف‌نظر شما باوزارت Ict در این موضوع حل‌وفصل شد؟
نه مشكل بر طرف نشد. در طرح تجاری ما پیش‌بینی كرده بودیم با توجه به بازار فعلی به سبب سال‌های متمادی كه از سال 73، شركت ارتباطات سیار فقط سیم‌كارت دائمی داده است، بازار كافی برای این نوع سیم‌كارت وجود ندارد، از همین رو 80درصد بازار را پیش‌بینی كردیم از آن سیم‌كارت‌های اعتباری خواهد بود. اما مشكلی كه پیش آمد این بود كه ما در طرح تجاری پیش‌بینی كرده بودیم بر مبنای قیمت‌هایی كه لیسانس مشخص كرده بود، تخمین درآمد برآورد شود اما با ابلاغ سازمان تنظیم مقررات كه قیمت سیم‌كارت را 24هزار تومان (با مالیات)اعلام كرد طبیعتاً یك تفاوت فاحشی میان پیش‌بینی‌های ما و آنچه كه محقق می‌شد به‌وجود آمد. در حقیقت آن مشكل رفع نشد.
در پروانه پیش‌بینی شما بر اساس چه قیمتی بود؟
در سال‌های اول و دوم با قیمت 120هزار تومان شروع می‌شد و سال پنجم فكر می‌کنم روی قیمت‌های 70هزار تومان قرار می‌گرفت البته این پش‌بینی‌ها منوط به این بود كه از سال82 عرضه سیم‌كارت را آغاز كنیم نه اینكه كار عرضه از سال84 شروع شود ضمن آنكه شركت ارتباطات سیار نیز به یكباره عرضه سیم‌كارت‌های اعتباری را آغاز كرد كه شرایط بازار را كاملاً تغییر داد. خاطرتان هست زمانیكه ایرانسل پروانه گرفت، سیم‌كارت اعتباری در كشور عرضه نمی‌شد و سیم‌كارت دائمی هم از 800 تا یك میلیون تومان بود بنابراین با آن طرح تجاری اولیه می‌شد سیم‌كارت‌های اعتباری را با رقمی حتی بالاتر از 120هزار تومان عرضه كرد. اما می‌دانید كه تالیا تقریباً قبل از ما این‌كار را شروع كرد بعد هم ارتباطات سیار وارد بازار سیم‌كارت اعتباری شد كه طبیعتاً شرایط بازار را تغییر داد. از همین رو با توجه به شرایط پیش آمده عملاً با نمی‌توانستیم پیش‌بینی‌هایمان را محقق كنیم. به هر صورت این بحث همچنان به‌عنوان یك موضوع حل نشده میان ما و رگولاتوری باقی مانده است.
ایرانسل طی دو سال فعالیت، واگذاری خود با ارائه طرح‌های مختلف ازجمله ارائه سیم‌كارت‌های هدیه و حتی شارژ هدیه، درصدد افزایش تعداد مشتركان خود بوده است با توجه به میزان تسهیم درآمدی كه برای دولت در اپراتور دوم وجود دارد،این تغییر قیمت سیم‌كارت‌ها و كاهش آن مشكلی برای پرداخت سهم دولت برای ایرانسل به‌وجود نیامده است؟ به هر حال میزان سهم شما بر اساس قیمت‌های پایه مصوب باید پرداخت شود حتی اگر شما سیم‌كارت‌ها را رایگان به مردم بدهید.
اول اینكه قیمت كل سیم‌كارت اعتباری با مالیات و عوارض 24هزار تومان است. طبیعتاً وقتی ما این قیمت را نصف می‌كنیم ممكن است درآمد دو ماه مشترك را اگر فعال شود،از دست بدهیم. همانطور كه به شما پیش از این گفته بودم سیاست شركت براساس ایجاد درآمد از طریق كانكشن‌فی(قیمت سیم‌كارت) نیست. بلكه هدف اپراتور دوم این است كه به مردم خدمات ارتباطی ارائه كند تا از این طریق درآمد كسب كند. پس چون سیاست ما از همان ابتدا هم مبتنی بر كسب درآمد از طریق فروش سیم‌كارت نبوده پس فشار زیادی روی شركت ایجاد نكرده است.
اینكه هدف اپراتور كسب درآمد از طریق ارائه خدمات بیشتر و با كیفیت‌تراست شكی نیست ضمن آنكه به صفر رساندن هزینه كانكشن‌فی نیز كاملاً به نفع مصرف‌كننده است اما بحث ما این است بالاخره اپراتور دوم تعهداتی به دولت دارد كه یك بخش آن تعهدات از طریق فروش سیم‌كارت باید محقق شود. آیا برای صفركردن هزینه كانكشن‌فی برای مصرف‌كننده و همچنین تعهدات آن به دولت از این طریق هیچ‌گاه، وارد مذاكره نشده‌اید؟
این موضوع كه شما می‌گویید تنها پارامتر تعیین‌كننده برای صفركردن هزینه كانكشن‌فی نیست بلكه یكی از آن پارامترهای تعیین‌كننده است. اگر ایرانسل تا كنون با اختیار خودش قیمت سیم‌كارت‌های اعتباری‌اش را كاهش می‌دهد قطعاً در این شرایط حاضر كه كاملاً با زمان شروع به فعالیت تجاری‌مان تفاوت دارد نمی‌تواند به یكباره ادعا كند كه من قیمت سیم‌كارت را در حالیكه می‌توانستم 24هزار تومان بدهم پائین آورده‌ام؛ به همین دلیل میزان سهم درآمد دولت باید درصدش بیاید پائین. بلكه ما معتقدیم در این خصوص، پارامترهای تعیین‌كنده بیشتری وجود دارد كه حتی تأثیر آن از میزان سهم و درآمد بر كانكشن‌فی بیشتر است. مجدداً تأكید می‌كنم طرح این موضوع نسبت به دو سال پیش الآن برای ما اصلاً حائز نیست دقت داشته باشید ما گمان می‌كردیم قانوناً شركت ارتباطات سیار با توجه به اینكه بخش اعتباری‌اش را به تالیا واگذار كرده به‌عنوان زیرمجموعه شركت مخابرات ایران هیچ‌گاه وارد این عرصه نمی‌شود. به هر صورت این چنین نشد.
آیا این سیاست كاهش قیمت كانشكن‌فی مبتنی بر این موضوع اتخاذ شد كه ایرانسل برای اینكه حضور بیشتری در بازار داشته باشد، در شرایطی كه رقیب ناخواسته پیدا كرده است، باید یك چنین رفتاری را اتخاذ می‌کرد؟
یقیناً بی‌تأثیر نبوده، اما مثل بحث قبلی تنها عامل تعیین‌كننده نبوده است. چرا كه من مجدداً تأكید می‌كنم سیاست ایرانسل كسب درآمد از فروش سیم‌كارت به‌تنهایی نیست.
اگر اجازه بدهید از این موضوع كلی خارج می‌شویم. حضور اپراتور دوم در بازار ارتباطات سیار باعث شد تمامی معادلات را در ذهن متقاضیان این خدمات و حتی سیاستگذاران و رقبا برهم بزند. اما یك موضوع كه مناقشه برانگیز شده این است كه ایرانسل اگرچه توانسته است بخش عمده‌ای از تعهدات پروانه‌ای خودش را عملی كند و گاهی حتی فراتر رود اما در زمینه كیفیت هیچ‌گاه این اپراتور نتوانسته خدمت در خوری مطابق با فعالیت‌های تبلیغاتی و نیاز مشتركانش ارائه دهد. لطف كنید وضعیت كیفی شبكه را با توجه به تعهدات موجود در پروانه اعلام كنید تا به‌صورت جزئی‌تر وارد این بحث شویم؟
معاون فنی ما الآن اینجا حضور دارند. به همین دلیل قبل از اینکه اعداد وارقام را برای شما بازگو كند باید عوامل تأثیرگذار روی كیفیت یك شبكه را با هم مرور كنیم وگرنه این بحث ره به جایی نمی برد.
موافق هستیم.
یكی اینكه ما به‌عنوان اپراتور باید ظرفیت كافی را به‌وجود آوریم تا پاسخگوی مشتركانمان باشیم. دوم پوشش شبكه است كه باید كافی باشد یا حداقل مطابق با ادعاهای اپراتور باشد.
حداقل پوشش با ظرفیتی كه در پروانه تعهد شده است؟
تعهد لایسنس كه تحقق‌اش شرط اولیه است. منظور ما از ادعا این است كه شما به‌عنوان مشترك دقیقاً بدانید در حال حاضر وضعیت پوشش شبكه چگونه است. پس این دو موضوع یعنی ظرفیت و پوشش دراختیار اپراتور است. اما عوامل بعدی عواملی است كه بخشی از آن یا تماماً در كنترل اپراتور نیست مثل ارتباط میان مراکز سوئیچ كه در اختیار زیرساخت است.
لطف كنید به این موضوعات جزئی اشاره كنید چون طرف دیگر هم همواره مدعی بوده است كه در زیرساخت هیچ مشكلی وجود ندارد؟
حتماً جزئی به آن اشاره می‌كنم. 1. برای ارتباط میان مراكز سوئیچ از شركت زیرساخت لینك می‌گیریم 2. برای ارتباط بین شهرهای كوچك به مراكز Bsc از زیرساخت و شركت مخابرات لینك می‌گیریم.
در حقیقت در اختیار بخش دولتی است؟
بهتر است اینگونه بگوئیم كه به هر صورت تحت كنترل ما نیست. چرا كه ممكن است دولتی یا خصوصی بودن آن مزایا یا معایب خاص خودش را داشته باشد. ما روی این موضوع بحث نداریم.
ما هم الآن در خصوص دولتی یا خصوصی بودن زیرساخت بحثی نداریم.
حالا اگر ما بخواهیم بحث كیفیت را با توجه به مؤلفه‌های ذكر شده مطرح كنیم. باید بگوئیم طبیعتاً ما ظرفیت كافی را ایجاد می‌كنیم و به محض اینكه احساس كنیم ظرفیت شبكه كفاف مشتركان را نمی‌دهد، فروش سیم‌كارت را قطع می‌كنیم و قطعاً این اتفاق هیچ‌گاه نخواهد افتاد. اما بحث دوم پوشش است كه ما از تعهدات پروانه به مراتب فراتر رفته‌ایم. اما آنچه كه ادعا می‌كنیم این است كه همیشه نقشه و نام شهرهای تحت‌پوشش به‌صورت دقیق روی پایگاه اطلاع‌رسانی به‌روز می‌شود. پس با توجه به این عواملی كه ذكر كردم اگر مابقی عوامل تأثیرگذار درحد مطلوب باشد نه درحد ایده-آل ما متعهد هستیم و خواهیم بود و حتی گارانتی می‌دهیم (kpi) استاندارهای كیفیت را كاملاً محقق می‌كنیم. اما شما توجه داشته باشید تاكنون ما موفق نشده‌ایم تا قراردادهایمان با زیرساخت و مخابرات استانی دارای Sla باشند آنها عملاً به Sla تن نمی‌دهند. در نتیجه وقتی از طرف آنها تضمینی روی كیفیت ارائه سرویس‌ها وجود ندارد طبیعتاً گارانتی من هم مختل می¬شود. همچنین كیفیت لینك‌ها، ظرفیت لینك‌ها همگی عوامل تأثیرگذار روی كیفیت شبكه ایرانسل هستند.
عینی پور: اگر اجازه بدهید من هم به چند مورد دیگر اشاره كنم كه در اختیار یك اپراتور نیست. تداخل طیف فركانسی كه به‌شدت تأثیرگذار است. موضوع دیگر پیداكردن محل نصب برای سایت كه این موضوع هم جز در حال حاضر خارج از كنترل ما است و دیگر اینكه دسترسی به برق دائم در برخی نقاط است كه ممكن است اپراتور مجبور شود سایت را با برق موقت یا ژنراتور راه‌اندازی كند. اما شاخص‌های مدنظر برای تشخیص كیفیت شبكه را اعلام می‌كنم. براساس موافقت‌نامه پروانه و لیسانس، ما متعهد بودیم در سال اول و دوم، شاخص میزان موفقیت هنداور (انتقال میان Bts) را به 95 درصد برسانیم میزان تماس‌های ناموفق هم به‌جز در برخی شهرهای بزرگ در مابقی بیش از استاندردهای پروانه هستیم چرا كه از جانب شهرداری یا حتی مردم مشكلات خاصی داریم.
