شبکه هوشمند، بلاي جان کاربران اينترنت!
مدتي است سيستم سرويس شبکه هوشمند اينترنت، وارد چرخه استفاده کاربران اينترنتي ايران شده است.
به گزارش خبرنگار «تابناک»، بر خلاف عنوان اين شبکه، متأسفانه، جز يکي دو ماه ابتدايي، روز به روز کيفيت اين شبکه هوشمند کاهش يافته و اين مشکلات در ماه‌هاي اخير به جايي رسيده که سطح دانلود در اين شبکه به ميانگين 2 تا 4 کيلوبايت در ثانيه رسيده، به گونه‌اي که باز کردن صفحه‌هاي کم حجم سرويس دهنده‌هاي جهاني ايميل مانند ياهو و گوگل، دست‌كم پنج دقيقه زمان مي‌برد.
اين گزارش همچنين مي‌افزايد به جز اين مشکل که دانلود و جستجو کردن را در اينترنت منتفي مي‌کند، به تازگي سرويس دهنده‌هاي اين شبکه در برخي روزها مانند شب‌هاي جمعه، مناسبت‌هاي مذهبي و تعطيلات، نه تنها سرويسي نمي‌دهند، بلكه گاه بدون توجه به قطع بودن اين سرويس از سوي مخابرات، خطوط آنها همچنان فعال بوده و کاربران را وارد شبکه بدون ديتا مي‌کند.
ولي به تازگي مورد جالبي درباره اين سرويس به چشم مي‌خورده و اين نکته جالب را مي‌توانيد به راحتي در ارتباط با چند شرکت بزرگ و معروف که نام و آوازه زيادي در حوزه فروش اينترنت دارند، جستجو کنيد.
بنابر این گزارش، پس از اتصال شبکه هوشمند، متاسفانه هيچ صفحه‌اي باز نشده و پيام معروفCan not open the web page نمايش داده مي‌شود، اما اگر با يکي از مسنجرهاي ياهو يا گوگل براي ورود به شبکه تلاش کنيد، پيامی با محتوای پايين بودن بيت ريت اتصال شما به شبکه و رعايت نشدن پروتکل حداقل بيت ريت براي باز شدن صفحه‌هاي مورد نياز حکايت دارد!
با نگاهي دقيق به پروتکل‌هاي سرويس‌دهنده‌هاي معروف جهاني به سطح اتصال 24 کيلو بايت در ثانيه برخورد مي‌کنيد که متأسفانه در شبکه‌اي که براي آن تبليغ 56 کيلو بايت مي‌شود، نصف اين ريت هم رعايت نمي‌شود و عملا کاربر توان استفاده از اينترنت را ندارد.
ناگفته نماند كه در تمام طول ساعت‌هايي که به دليل سرعت پايين اينترنت صرف انتظار جهت باز شدن يک صفحه وب مي‌شود، کنتور هزينه مشغول محاسبه ميزان مبلغ قابل پرداخت است و اين اثر در قبض تلفن که دو ماه بعد به درب منزل مي‌آيد، به وضوح قبال مشاهده است.
اينها همه در حالي است که از امروز ژاپني‌ها اينترنت يک گيگا بايتي را در منازل خود تجربه مي‌کنند، کره‌اي‌ها از سطح 20 مگ در ثانيه براي دانلود بهره مي‌برند و... .
آيا براي جنبش نرم‌افزاري و گسترش علوم در کشورمان، تنها بايد در دانشگاه تحقيق کرد و آيا محدود کردن دامنه استفاده از اينترنت به خاطر تصوراتي که متأسفانه از سوي برخي مديران دستگاه‌هاي فرهنگي بيان مي‌شود، امري منطقي به نظر مي‌رسد؟
