شهر من تالش - دهکده شکردشت
در شمال غربی ایران، در ارتفاعات بالاتر از ۱۷۰۰ متر، حد فاصل استان های گیلان و در اردبیل در شمال شهرستان تالش، منطقه ای زیبا و منحصر به فرد با نام ییلاق شکردشت وجود دارد که به دلیل کوهستانی بودن و سختی مسیر، کمتر مورد توجه گردشگران قرار گرفته است.
جاده منتهی به دهکده ییلاقی شکردشت، مسیری خاکی است که طی کردن آن با استفاده از خوردروهای شخصی دشوار است و ساکنان محلی نیز معمولا از خودرو نیسان برای رفت و آمد استفاده می کنند. این جاده زیبا با چشم انداز کم نظیری از کوهستان و جنگل های انبوه راش و افرا در بیشتر روزهای فصل بهار و تابستان غرق در مه است.
برخلاف بسیاری از نقاط طبیعی دیدنی ایران که به دلیل حضور گردشگرانِ کم توجه به محیط زیست، به مرور زیبایی های اولیه خود را از دست می دهند، این منطقه از شمال ایران هنوز هم تا حدود زیادی دست نخورده باقی مانده است. شکردشت به عنوان سکونتگاهی ییلاقی در بهار و تابستان مورد استفاده مردم مناطق کم ارتفاع و روستاهای اطراف قرار می گیرد. ولی با وجود سرما و برف شدید در فصل پاییز و زمستان، بعضی از ساکنان منطقه تمام فصل سال در این منطقه زندگی می کنند.
جنگل های زیبای راش و افرا در مسیر، پوشش گیاهی دل انگیز، دشت های سرسبز، دشت گل های طبیعی و چشمه های جوشان و همینطور سکونت گاه های منحصر بفرد و زندگی روستایی تابلوهای بدیعی از شگفتی های زیبایی است که طبیعت این منطقه را شکل داده است.
