بررسي امكانات جديد در Adobe Creative Suite 2

اشاره :
مدتي است كه 2 Adobe Creative Suite به بازار آمده است. مجموعه‌اي كه به جرات مي‌توان گفت براي هر دسته از كاربران حرفه‌اي گرافيك ديجيتال يك هديه‌ ارزشمند به همراه آورده است كه آن‌ها را متعجب كند. هر يك از تصويرگران ديجيتال، ويرايشگران تصاوير ويدئويي، گرافيست‌ها و طراحان صفحات وب، مي‌توانند در اين مجموعه توانايي‌هاي خود را توسعه داده و قدرت خلاقيتشان را افزايش دهند. تمامي اين امكانات فوق‌العاده به نحو چشمگيري با يكديگر هماهنگ شده‌اند تا علاقمندان حوزه‌هاي متفاوت گرافيكي بيش از پيش امكان گسترش حوزه‌ كاري خود را در زمينه‌هاي ديگر نيز داشته باشند. در اين مقاله سعي خواهيم‌كرد مهمترين امكانات اين مجموعه‌ نرم‌افزاري را بررسي كنيم. بررسي مجموعه را با اولين تغيير عمده اين مجموعه يعني Adobe Bridge شروع مي‌كنيم. نرم‌افزاري مخصوص جستجو و مديريت فايل كه نه تنها براي فتوشاپ، بلكه براي كل مجموعه كاربرد دارد. سپس illustartor و قابليت‌هاي جديد طراحي آن بررسي مي‌شود. پس از آن به سراغ Indesign و قابليت‌هاي جديد و بهبود يافته‌ آن (مثل قابليت كار كردن با فايل‌هاي لايه‌دار فتوشاپ) مي‌رويم و نهايتا قابليت‌هاي جديد بصري GoLive را و نيز امكانات جالب نشر وب را كه به تازگي به اين نرم‌افزار اضافه شده است، بررسي مي‌نماييم. بياييد با هم ببينيم اين مجموعه‌ جديد چه چيزي را براي ما به ارمغان آورده است.



پلي در مركز مجموعه
مي‌خواهيد يك فايل طراحي شده با illustartor، يك سند نوشتاري Indesign يا يك فايل PDF را پيدا كنيد؟ چرا براي جستجو و باز كردن آن‌ها از "پل" استفاده نمي‌كنيد!
شايد به جرات بتوان گفت Adobe Bridge بزرگترين نشانه‌ هماهنگي بين محصولات مختلف موجود در مجموعه
‌2 Creative Suite است. ايده اصلي اين نرم‌افزار از همان File Browser محبوب نرم‌افزار فتوشاپ گرفته شده است. با اين تفاوت كه بسيار قوي‌تر از آن عمل مي‌كند و ديگر محدود به فتوشاپ نمي‌شود. هركدام از فايل‌هايي كه نرم‌افزارهاي مختلف اين مجموعه از آن پشتيباني مي‌كنند توسط اين نرم‌افزار ارتباطي، قابل جستجو و مديريت است و مي‌تواند به سرعت، نرم‌افزار مخصوص آن را تشخيص داده و از آن براي بازكردن فايل موردنظر استفاده كند. درحقيقت File Browser ناپديد شده و جاي خود را به Adobe Bridge داده است، با اين تفاوت كه اين قابليت خوب فتوشاپ ديگر يك نرم‌افزار جداگانه است.
اگر تا پيش از اين از File Browser استفاده كرده باشيد، مطمئنا رابط كاربري اين نرم‌افزار نيز برايتان نا‌آشنا نخواهد بود، تنها امكانات آن پيشرفته‌تر شده است. به عنوان مثال، در File Browser چند حالت‌ ازپيش‌تعريف شده براي ابعاد نمايش تصاوير نمونه وجود داشت كه مي‌توانستيد با انتخاب آن‌ها نحوه نمايش فايل‌هاي موجود در پنجره رابط كاربري را تغيير دهيد. حالا در Bridge به جاي اين حالت‌هاي از پيش تعيين شده، يك نوار متحرك قرار داده شده كه با آن مي‌توانيد به طور مستقيم اندازه تصاوير را كوچك و بزرگ كنيد (احتمالا سريعا به ياد نرم‌افزار Picasa از شركت گوگل مي‌افتيد). ممكن است بخواهيد فايل‌هايتان را طبقه‌بندي كنيد. قابليت‌ امتيازدهي با ستاره‌ها (از يك تا پنج) يا رنگ‌هاي كدگذاري، و ----- كردن نمايش تصاوير براساس اين طبقه‌بندي، به شما كمك مي‌كند كه هم دسترسي سريعتري به فايل‌هايِ با درجه‌بندي مشخص داشته باشيد و هم مديريت آن‌ها را ساده‌تر انجام دهيد. (به‌عنوان مثال، مي‌توانيد از Bridge بخواهيد تنها تصاوير بالاتر از رتبه 4 را نمايش‌دهد و از نمايش تصاويري كه درجه‌بندي آن‌ها زير اين مقدار است، خودداري كند.)
خود رابط كاربري نيز قابليت سفارشي شدن را پيدا كرده است. صرف‌نظر از حالت‌هاي سه‌گانه نمايش تصاوير، يعنيThumbnail ،Filmstrip و Details مي‌توانيد نوع اطلاعاتِ به نمايش درآمده و پنل‌هاي موجود در تصوير را نيز تغيير دهيد. به عنوان مثال، اگر از منوي View، پنل مربوط به كلمات كليدي را از حالت انتخاب خارج كنيد، اين پنل تا انتخاب مجدد ديگر نمايش داده نخواهد شد.


ازآنجا‌كه Bridge يك پل ارتباطي بين تمامي نرم‌افزارهاي اين مجموعه است، ممكن است بخواهيد در حين كار با نرم‌افزارهاي مختلف، آن را باز نگاه داريد. به همين منظور يك حالت نمايش فشرده نيز براي آن پيش‌بيني شده است كه تنها با فشردن دو كليد Ctrl+Enter اجرا مي‌شود و فضاي كاري آن را بسيار كوچك مي‌كند. جالب است بدانيد كه يك حالت بسيار فشرده Ultra Compact نيز براي آن در نظر گرفته شده كه شما مي‌توانيد با آن، Bridge را به كوچكترين اندازه‌ ممكن تقليل دهيد.
ممكن است تصور كنيد آيا بازكردن يك يا دو فايل گرافيكي به‌قدري مهم است كه براي آن نرم‌افزار جداگانه‌اي درنظر گرفته شود؟ بايد بگويم كه اين، تمام توانايي‌هاي Bridge نيست. شما مي‌توانيد در فتوشاپ با كليك يك دكمه اين نرم‌افزار را فراخواني كنيد، مثلا‌ يك فايل .AI را با يك كليك درillustartor باز كنيد يا با يك راست‌كليك و انتخاب فتوشاپ از بين برنامه‌هاي پيشنهادي آن را در فتوشاپ باز كنيد. مي‌توانيد يك فايل Excel را در برنامه‌ صفحه گسترده خودتان اجرا كرده يا از Quick Time يا Media Player براي پخش فايل‌هاي تصويري موجود در پنجره‌ Bridge استفاده كنيد. (يا حتي فايل ويدئويي موردنظرتان را در يك پنجره‌ مينياتوري در خود Bridge مشاهده كنيد). مي‌توانيد با استفاده از Adobe Stock Photos تصاوير رايگان موجود بر روي وب را جستجو كرده و به راحتي آن‌ها را دريافت كنيد و يا از همين طريق براي فايل‌هاي با كيفيت بالا پول پرداخت كنيد، آن‌ها را چاپ نماييد و يا به شركت‌هاي چاپ عكس بفرستيد. همچنين مي‌توانيد از Bridge براي جستجو در ميان صفحات مختلف يك سند چند صفحه‌اي PDF و يا سند‌هاي طراحي شده با Indesign استفاده كنيد و تنها تصاوير مورد نظرتان را باز كنيد (قابليتي كه تا نسخه CS2، ‌در فتوشاپ وجود نداشت) و يا حتي به همين تصاوير نيز درجه‌ بدهيد.
علاوه بر همه‌ اين‌ها، Bridge اصلي‌ترين پل ارتباطي بين شما و دوربين عكاسيتان نيز خواهد بود. درست حدس زديد. فايل‌هاي Raw نيز پس از اين در Bridge قابل نمايش خواهند بود و شما مي‌توانيد تنها با يك كليك روي عكس مورد نظرتان، ويرايشگر Camera Raw را باز كرده و تصاويرتان را در آن ويرايش كنيد. البته قابليت‌هاي ويرايشي آن نيز افزايش چشمگيري داشته است. پيش نمايش تصاوير، باز كردن و ويرايش همزمان چندين فايل و امكاناتي براي برش و چرخش فايل‌ها نيز به آن اضافه شده است.
همه امكانات فوق هرگز نمي‌توانست در File Browser محبوب فتوشاپ بگنجد و همين امر، دليل اصلي ادوبي براي خلق Bridge بوده است.

Illustartor CS2 هنوز هم قدرتمندترين است
كاربران Illustrator مطمئنا از دو پيشرفت اساسي رابط كاربري اين نرم‌افزار بسيار خرسند خواهند شد. اولين تفاوت، يك پالت كنترل است كه در بالاي پنجره سند ظاهر مي‌شود و دسترسي سريع به خصوصيات اشيايي كه در حال كار روي آن‌ها هستيد را فراهم مي كند. اين خصوصيات شامل رنگ زمينه، رنگ و ضخامت خط دور، مقدار شفافيت شي، طول و عرض و نيز موقعيت مكاني و بسياري خواص ديگر مي‌شود. احتمالا شباهت‌هايي بين پالت مشخصات و پالت تنظيمات ابزارهاي فتوشاپ پيدا كرده‌ايد. اما درحقيقت ايده‌ اصلي اين پالت از نرم‌افزار شي‌گراي Indesign گرفته شده است كه در آن مشخصات ظاهر شده در پالت خصوصيات دقيقا نمايانگر خواص شي انتخاب شده مي‌باشد. درحالي‌كه در فتوشاپ اين پالت مربوط به تنظيمات ابزار فعال مي‌باشد. تغيير مهم ديگر در رابط كاربري اين نرم‌افزار، اضافه شدن منوي Workspace و امكان ذخيره‌سازي فضاهاي كاري و بازخواني آن‌ها مي‌باشد كه در نسخه‌هاي قبلي وجود نداشت.

اگر به سايت ادوبي سر زده باشيد، يكي از مهمترين امكانات افزوده شده كه از نظر ادوبي مهمترين قابليت نيز ارزيابي شده، قابليت Live Trace و Live Paint است. البته بيشتر كاربران نيز با ادوبي هم عقيده‌اند Live Trace . امكانات بسيار قدرتمندي را براي تبديل تصاوير اسكن‌شده نقشه‌بيتي به طراحي‌هاي برداري به illustartor افزوده است كه تنظيمات آن براي انتخاب نوع و تعداد مقادير رنگي و همچنين دقت تشخيص خطوط و طرح ها بسيار عالي عمل مي‌كند. با امكانات بسيار عالي Live Trace و Live Paint، ديگر نيازي به نصب نرم‌افزارهايي همچون Streamline (از شركت ادوبي) يا Corel Trace (از شركت كورل) نخواهيد داشت. حتما به دنبال دليلي براي كنار گذاشتن آن‌ها و استفاده از Live Trace مي‌گرديد. همان‌طور كه از نامش بر‌مي‌آيد، اين نرم‌افزار به صورت Live يا زنده كار مي‌كند. بدين معني كه تمام مشخصات و تنظيمات (همچون تعداد رنگ‌هاي تشخيص داده شده) به محض تغيير روي شكل نهايي نمايان خواهند شد. با Live Paint نيز مي‌توانيد رنگ‌ها را به سرعت و راحتي به محدوده‌هاي خاصي از طراحي نيز اضافه كنيد. همچنين تنظيماتي براي تشخيص دقيق فاصله‌ها و وقفه‌ها در اشياي طراحي شده وجود دارد. بدين معني كه از اين پس دليلي ندارد كه اشيا، كاملا داراي مرز و به عنوان يك شكل كامل با ابعاد مشخص محسوب شوند. تا پيش از اين، كاربران Illustrator پس از تبديل يك تصوير نقشه‌بيتي به يك طرح برداري با تعداد زيادي اشياي برداري كوچك و بزرگ مواجه مي‌شدند كه كار با طراحي را بسيار مشكل مي‌كرد، و در صورتي كه مي‌خواستند از اين پيچيدگي بكاهند، مجبور مي‌شدند دقت طرح را پايين بياورند. از قابليت‌هاي جالب افزوده شده مي‌توان به توليد رنگ‌ها نيز اشاره كرد كه در هنگام تبديل تصاوير به طرح‌هاي برداري امكان پذير است.
يك خبر خوش براي كاربران فتوشاپ اين است كه تركيب Illustrator بافتوشاپ بسيار قويتر از قبل شده است. حالا ديگر مي‌توان يك فايل لايه‌اي PSD را در Illustrator باز كرد و لايه‌هاي متفاوت آن را به سادگي انتخاب نمود. دو روش متفاوت براي بازسازي تصوير و لايه‌هاي آن ارائه شده است:
فشردن دكمه Alt و دوبار كليك روي فايل، موجب باز كردن فايل اصلي در فتوشاپ مي‌شود. سپس مي‌توان تغييرات روي لايه‌ها را اعمال كرده و دوباره آن را ذخيره كرد تا براي كار در Illustrator آماده شود. اگر احتياجي به ايجاد لايه‌ جديدي نداريد، مي‌توانيد از پالت اتصالات (Links) براي تغيير ترتيب لايه‌ها استفاده كنيد.
همچنين استفاده از طراحي‌هاي گرافيكيIllustrator در فتوشاپ نيز بسيار ساده‌تر شده است. قابليت Smart Object امكان استفاده از اين طرح‌ها را در فتوشاپ همچون Illustrator ساده كرده و مي‌توان دقيقا همانند محيطIllustrator بدون نگراني از تغيير تفكيك‌پذيري و جداشدن پيكسل‌ها، آن‌ها را ويرايش كرد. اگر از اين قابليت استفاده كرده باشيد، متوجه مي‌شويد كه رفتار اشيا طراحي شده Illustrator، كه در فتوشاپ وارد مي‌شوند، دقيقا "زنده
(Live)" شده است. هر تغييري كه در Illustrator روي آن‌ها انجام مي‌شود، به سرعت در فتوشاپ نيز بروز شده و تغيير مي‌كند. اين دو نرم‌افزار تا پيش از اين هرگز تا اين حد هماهنگ عمل نمي‌كردند.
علاوه بر همه‌ اين‌ها قابليت‌هايي نيز براي افزايش سرعت كار، در اين نرم‌افزار ارائه شده است كه از آن جمله مي‌توان به تنظيمات جديد خط دور (Storke) براي تعيين نوع قرار‌گيري خط دور روي يك مسير، قابليت رنگ‌آميزي تصاوير سياه و سفيد، تنظيماتي براي تعريف يك جلوه‌ سايه (Drop Shadow) به عنوان يك نقطه حساس، و نيز ارائه تنظيماتي براي تبديل سند‌هاي كنار هم به يك فايل PDF چندصفحه‌اي اشاره كرد.
Illustrator در نسخه 2‌CS همچنان به عنوان قدرتمندترين نرم‌افزار طراحي در جهان باقي خواهد ماند.

منوهاي فتوشاپ كجا رفته‌اند؟
فتوشاپ 2 CS مثل تمامي نسخه‌هاي قبلي با دست پر به خانه‌هاي ما آمده است. امكانات افزوده‌شده باور نكردني، قابليت‌هايي براي افزايش سرعت و كار‌آيي، pluginها و فيلتر‌هايي قدرتمند براي باقي ماندن در قله‌ گرافيك تصويري، همان چيزي است كه از اين نرم‌افزار غول‌پيكر انتظار داريم. دنياي لايه‌ها دستخوش تغييرات بزرگي شده كه ممكن است براي شما بسيار لذت‌بخش يا بسيار اعصاب‌خرد‌كن شده باشد. شايد بحث‌انگيزترين تغيير ايجاد شده در فتوشاپ CS2 تغييرات مربوط به پالت لايه‌ها مي‌باشد كه برخوردهاي مخالف و موافق بسياري را در بين كاربران و انجمن‌هاي اينترنتي اين نرم‌افزار ايجاد كرده است. اول اينكه شما از اين به بعد قادر خواهيد بود لايه‌هاي موجود در تصويرتان را دقيقا همچون فايل‌هاي جداگانه مديريت كنيد. بدين معني كه نگاه‌داشتن دكمه‌هاي Shift و Ctrl موجب انتخاب چندين لايه به صورت همزمان مي‌شود (يك نوار خاكستري دور لايه‌ها ايجاد مي‌شود كه انتخاب شدن آن لايه را نمايش مي‌دهد) و شما امكان مي‌يابيد ويرايش لايه‌ها را به صورت يك‌باره بر همه‌ آن‌ها اعمال كنيد. اما يك خبر بد هم براي كساني دارم كه به آن چهارخانه‌هاي حاوي آيكون زنجير در كنار تصاوير بندانگشتي پالت لايه‌ها علاقه داشتند. آن زنجيرهاي كوچك كه سال‌ها از آن‌ها براي پيوند دادن لايه‌ها به هم استفاده مي‌كرديم، به كلي ناپديد شده‌اند.
آن دسته از كاربراني كه تا پيش از اين عادت داشتند عمل طبقه‌بندي و مديريت لايه‌ها را با LayerSet (يا همان پوشه‌هاي زرد رنگ كوچك پالت لايه‌ها) انجام مي‌دهند نيز احتمالا از ناپديد شدن آن‌ها در نسخه‌ جديد برافروخته مي‌شوند. ديگر خبري از آن پوشه‌هاي كارآمد نيست. نگران نشويد. هيچ‌ اتفاقي نيفتاده است. تنها ادوبي براي تناسب بيشتر نرم‌افزارهاي مجموعه، پوشه‌هاي مذكور را به Groups تغيير نام داده است. از تغييرات زيباي ديگر نيز مي‌توان به نوار باريك دور ماسك‌هاي لايه اشاره كرد كه در نسخه‌هاي قبل وجود نداشت و توسط آن مي‌توان به راحتي متوجه شد كه كدام ماسك در حال ويرايش است.


اما در كنار همه‌ اين تغييرات، Smart Objectها يك شگفتي محسوب مي‌شوند. همان‌طور كه مي‌دانيد فتوشاپ يك برنامه‌ نقشه‌بيتي است. برنامه‌هاي نقشه‌بيتي (مثل Corel Paint يا Painter) تنها مي‌توانند با پيكسل كار كنند. اين برنامه‌ها اصولا براي كار كردن با اشياي برداري طراحي نشده‌اند. باور نكردني است، اما در فتوشاپ CS2 اين امكان را داريد كه اشياي برداري را همانند يك لايه روي لايه‌هاي قبل قرار دهيد و بدون تغيير ماهيت، ويرايش كنيد. اين اشيا كه مي‌توانند با فرمت EPS يا AI وارد فتوشاپ شوند، Smart Objects ناميده مي‌شوند و شما مي‌توانيد شي مورد نظر را بدون اينكه به يك طرح نقشه‌بيتي تبديل شود، جابه‌جا كنيد، بچرخانيد، يا تغيير اندازه دهيد. جالب اين‌جاست كه تمامي اين اشيا داراي يك نمونه‌ منشا خواهند بود كه تغيير هركدام موجب تغيير اشياي ديگر مي‌شود. البته مسلم است كه اعمالي نظير رنگ كردن يا اعمال فيلتر‌ها تا زماني كه به عنوان اشياي هوشمند شناخته مي‌شوند، امكان پذير نيستند.
گزينه‌ جديد Warp احتمالا شما را به ياد فتوشاپ6 مي‌اندازد. هنگامي كه ادوبي براي اولين‌بار قابليتي ارائه كرد كه با آن مي‌توانستيد به متون نوشتاري فرم دهيد، قابليت جديد Warp از همان ايده‌ نشات گرفته است. اما پيشرفت فوق‌العاده اين قابليت امكان اجراي آن براي هر نوع شي، لايه، يا محدوده‌ انتخابي است. جالب‌تر اين‌كه تنظيماتي نيز در اختيار شما قرار مي‌گيرد و احتياجي نيست براي اين‌كار از تنظيمات ثابت از پيش‌ تعيين شده استفاده كنيد.
Vanishing Point نيز قابليت ديگري است كه بسياري از كاربران را مبهوت خود كرد. ايده‌ اين ----- جديد، بسيار ساده است. شما مي‌توانيد يك نقشه از پرسپكتيو مورد نظر روي تصوير را انتخاب كنيد، سپس آن را دقيقا براساس پرسپكتيو مورد نظر، رنگ و تكثير كرده و يا حتي تغيير فرم دهيد. اگر تابه‌حال در هنگام ويرايش عكس‌ها خواسته باشيد قسمت‌هايي از تصوير را بر اساس پرسپكتيو موردنظر (مثلا نوشته‌اي در طول يك ديوار) تغيير دهيد، احتمالا متوجه شده‌ايد هماهنگ كردن پرسپكتيو تغييرات اعمال شده با پرسپكتيو قبلي تا چه اندازه خسته كننده است. حالا تنها كافي است نقاط مبدا و مقصد را انتخاب كنيد تافتوشاپ تمامي ويرايش‌هاي لازم را در عمق ميدان مورد نظر انجام دهد.
البته اين‌ها همه امكانات اضافه شده به فتوشاپ CS2 نيستند. فيلتر‌هاي جديد محو كردن (Shape Blur ،Box Blur وSurface Blur)، تنظيمات نوردهي جديد (شبيه همان چيزي كه در ----- Raw قرار داده بود)، قابليت جديدي به نام Spot Healing Brush براي انجام ترميم‌هاي جزئي و پالت تصاوير متحرك شبيه چيزي كه در Image Ready وجود داشت، از قابليت‌هايي هستند كه تا نسخه‌ بعدي مدت‌ها شما را سرگرم خواهند كرد! به منظور مديريت بهتر منوها نيز امكان ناپديد كردن منوهاي كم‌كاربرد و نيز دادن كد رنگي به آن‌ها، در اختيار كاربران قرار گرفته است، كه مي‌توانيد آن‌ها را به راحتي ذخيره و به هنگام نياز در هر زمان و روي هر كامپيوتر ديگري دوباره فراخواني كنيد. مطمئنا انتظار اين‌همه قابليت عجيب و غريب را نداشتيد و احتمالا متعجب خواهيد شد اگر بگويم اين‌ها همه‌ قابليت‌هاي جدي نبود و بسياري از آن‌ها را در هنگام كار مشاهده خواهيد كرد.

Indesign CS2 با مركز كنترل جديد
شايد به جرات بتوان گفت كه ميزان تغييرات و قابليت‌هاي جديد در هيچ يك از نرم‌افزارهاي Creative Suite2 به اندازه نرم‌افزار صفحه‌بندي Indesign نبوده است. همانند ديگر محصولات مجموعه جديد ادوبي، Indesign نيز به خوبي با Bridge هماهنگ شده است. نه تنها مي‌توانيد تمامي سندهاي Indesign را در Bridge باز كنيد، بلكه مي‌توانيد تمامي فونت‌ها و اندازه‌ آن‌ها را بدون باز كردن خود سند ويرايش كنيد. علاوه بر اين، امكان بررسي يك صفحه تنها، بدون باز كردن سند كامل به راحتي توسط Bridge امكان پذير است.
در نسخه جديد Indesign امكان ساختن Contact Sheetها نيز فراهم شده است. ديگر لازم نيست براي ساختن اين دسته فايل‌ها به سراغ فتوشاپ برويد. از فايل‌هاي Tiff و Jpeg گرفته تا اسناد AI و PDF همه مي‌توانند توسط
2 Indesign CS باز شوند و به صورت يك Contact Sheet ذخيره‌گردند. كافي است فايل‌هاي مورد نظرتان را از داخل Bridge انتخاب كنيد و از منوي Tools دستور Indesign > Create Indesign Contact Sheet را انتخاب كنيد. بقيه مراحل خود به‌خود اتفاق مي‌افتد.


Indesign هم همانند Illustrator هماهنگي بسيار خوبي با فتوشاپ پيدا كرده است كه از آن جمله مي‌توان به قابليت كار‌كردن با فايل‌هاي لايه‌دار فتوشاپ اشاره كرد. هنگامي كه يك فايل PSD لايه‌دار را در داخل Indesign بازمي‌كنيد، مي‌توانيد مستقلا توسط تنظيمات اشيا، به راحتي لايه‌هاي مورد نظر را ويرايش كرده يا ناپديد نماييد. تاكيد مي‌كنم" شما مي‌توانيد دقيقا از داخل Indesign لايه‌هاي فتوشاپ را ناپديد كرده يا حذف كنيد. بدون اين‌كه احتياجي باشد براي اين كار به فتوشاپ برگرديد.! "2 Indesign CS همچنين قابليت كار با فايل‌هاي PDF را نيز بهبود بخشيده است. از اين پس مي‌توانيد با فايل‌هاي چند صفحه‌اي PDF همچون يك فايل تك‌صفحه‌اي كار كنيد.
Object Styles نيز حالت‌هاي جديدي است كه براي مديريت و ويرايش اشيا به 2 Indesign CS اضافه شده است. ايده اصلي اين قابليت برگرفته از Paragraph Styles است و دقيقا همان رفتار را با اشيا دارد Object Styles. مي‌تواند مواردي همچون رنگ زمينه، خط دور، شفافيت، حالت قرارگيري در پاراگراف، محدوده‌هاي نوشتاري و بسياري موارد ديگر را براي اشياي متفاوت كنترل كنند. پس از تعيين يك حالت از‌پيش‌تعيين‌شده براي يك شي، مي‌توانيد آن را به سادگي به اشياي ديگر نيز اعمال كنيد.
شايد بارها به اين فكر افتاده باشيد كه براي كار روي پروژه‌هاي سنگين صفحه‌بندي به عنوان عضوي از يك تيم كار كنيد. 2 Indesign CS با ارائه Snippets و Style Mapping اين كار را براي شما آسان كرده است. كافي است اشيايي را كه مي‌خواهيد به ديگران واگذار كنيد، انتخاب نماييد و فرمان Export را اجرا كنيد تا يك فايل قابل ويرايش براي همكارتان ارسال شود. او نيز مي‌تواند به سادگي اين فايل را روي سند خود باز كند تا تمامي اشيا به صورت يكجا در اختيار او قرار بگيرد. همچنين اگر همكاران شما متن خود را بر اساس يك Style يا حالت از پيش تنظيم شده Word نوشته باشند، شما مي‌توانيد با استفاده از قابليت Style Mapping تمامي متن را در Indesign با حالت‌هاي نوشتاري هماهنگ با فايل Word، باز و ويرايش كنيد.
از قابليت هاي بهبود يافته ديگر مي‌توان به امكان غلط‌يابي و تصحيح متون كارآمد، منوي فونت‌ها يا قابليت نمايش شكل فونت براي انتخاب ساده‌تر، قابليت انتخاب و فراخواني حالت‌هاي نوشتاري ازپيش تعيين شده از اسناد ديگر، امكان اضافه كردن پانويس به صفحات، تنظيماتي براي جا دادن متناسب متون در داخل قاب‌ها، و امكان گرفتن خروجي PDF (كه در تمامي نرم‌افزارهاي موجود در اين مجموعه تعبيه شده) اشاره كرد.

Golive CS2 يا CSS بصري
Adobe Golive CS2 در حيطه‌ نرم‌افزارهاي توليد محتوا و ساخت وب، يك جهش محسوب مي‌شود و در اين راه از اجتماع گرافيكي 2 CS نيز به خوبي بهره مي‌برد. شايد چيزي كه بيش از هر موضوع ديگري جالب به نظر مي‌رسد، پشتيباني 2 Golive CS از صفحات (CSS (Cascading Style Sheets به صورت كاملا بصري ‌باشد. ادوبي نام اين قابليت بسيار پيشرفته را Visual CSS گذاشته است. طراحان با استفاده از اين قابليت مي‌توانند به سادگي با روش كشيدن و رها كردن، اجزاي CSS را روي صفحه‌هاي وب‌سايت‌هاي طراحي‌شده قرار دهند. اين مسئله موجب سادگيِ بسيار بيشتر ساخت سايت‌هاي حرفه‌اي شده و مي‌تواند مقبوليت Golive را در بين كاربران نيمه‌حرفه‌اي نيز افزايش دهد.


افزايش هماهنگي بين نرم‌افزارهاي اين مجموعه را پيش از اين نيز خاطرنشان كرديم. اما هماهنگي بين 2 Indesign CS و 2 Golive CS چيزي بيش از يك همكاري ساده است. فرض ‌كنيم قبل از اين‌كه دست به كار ساختن سايت تبليغاتي براي يك شركت تجاري شويد، بروشورها و كاتالوگ‌هاي آن را با Indesign طراحي كرده باشيد. مي‌توانيد تنها با كليك‌كردن چند فرمان، طرح اوليه سايت را از همان بروشورهاي تبليغاتي استخراج كنيد. طرح پيش‌ساخته را در Golive باز كنيد تا به شما پيشنهاد تغيير فونت‌ها و متون نوشتاري و ساختار آن‌ها داده شود. سه گزينه نيز براي تبديل متون در اختيار شما قرار داده مي‌شود: متون قابل ويرايش، اجزاي هوشمند، و يا ايجاد تصويري از اين متون.
اما ممكن است بخواهيد از پيشرفت‌ها و بهبود‌هاي Golive CS2 در زمينه‌ ساخت محتوا و سايت‌هاي مرتبط با تجهيزات همراه نظير PDAها بدانيد. اين نرم‌افزار ميزان پشتيباني‌ خود از صفحاتي از اين دست نظير XHTML و يا SVG tiny را افزايش داده است. اكنون طراحان مي‌توانند اين صفحات را به سادگي طراحي كرده، ساخته و انتشار دهند و قسمت بسيار مهمي از اين پيشرفت مرهون قابليت بسيار عالي Small Screen Rendering است. اكنون شما مي‌توانيد به سادگي با اجراي فرمان Fileاحتمالا تابه‌حال چيزهايي دربارهFavicon ‌ها شنيده ايد. Favicon يا Favorite Icon همان علامت‌هاي كوچكي است كه در كنار آدرس يا نام وب سايت‌ها در منوي Favorits ظاهر مي‌شوند. تا پيش از اين براي طراحي و اضافه كردنFaviconها بايد از نرم‌افزارهاي جانبي استفاده مي‌كرديد. اما همبستگي عالي بين مجموعه نرم‌افزارهاي 2 CS اين مشكل را نيز حل كرده است. با امكانات موجود در Golive CS2، مي‌توانيد يك طراحي AI را به سادگي به عنوان يك Favicon تعيين كنيد. ايجاد ارتباط و ادامه‌ كار خودبه‌خود انجام خواهد شد.
در پايان بايد پرسيد، آيا اين مجموعه ارزش خريداري را دارد؟ مطمئنا. هيچ فرقي نمي‌كند در كدام زمينه تبحر داشته باشيد. شما در حال گسترش تجربيات خود هستيد و هماهنگي بين اين اجزا باعث مي‌شود كه تبحر شما در زمينه‌هاي ديگر نيز افزايش‌يابد. هيچ مجموعه‌ ديگري در بازار وجود ندارد كه تا اين حد كامل و منطبق باشند. اگر هنوز به فكر تهيه و استفاده از نرم‌افزارهاي جداگانه هستيد، پيشنهاد مي‌كنيم نظرتان را تغيير دهيد. شما قويترين را در اختيار داريد.