پياده روي فيبر نوري_گزارش "روز" از وضعيت adsl در ايران - دوشنبه 2 اردیبهشت
يک سال پيش، خبري در رسانه هاي ايران منتشر شد که حکايت داشت: "وزير مخابرات دسترسي کاربران خانگي به اينترنت را با سرعت بيش از 128 کيلوبيت ممنوع کرده است." از زمان ممنوع شدن اينترنت پر سرعت يا ADSL توسط دولت نهم، آنچه در کشور با اين نام ارايه مي شود محدود به چند مرکز مخابراتي در نقاط پراکنده اي در تهران است که حداکثر سرعت آن ها از 100 کيلو بايت تجاوز نمي کند. به عبارت ديگر در ايران هنوز دريافت تصوير و صدا از اينترنت ممکن نشده است. در گزارش حاضر، با توجه به اهميت اينترنت پر سرعت براي شکوفايي ملي ايران، به وضعيت اين پديده در جهان و ايران پرداخته شده است.
اينترنت پر سرعت
با بهره‌گيري از فناوري ADSLكاربران قادر خواهند بود تنها با استفاده از يك خط تلفن، كامپيوتر و مودم ADSL، به صورت دايم و با سرعتي بالا به اينترنت متصل شوند. به سخني ديگر، با استفاده از اين فناوري، امكان استفاده‌ي دو منظوره از يك خط تلفن فراهم مي شود، تا ضمن استفاده از اين خط براي مكالمه‌هاي تلفني، از آن براي برقراري ارتباط پرسرعت و بدون قطعي با اينترنت و بدون هزينه پالس تلفن بهره جست.
افزون براين امكان آنچه كه اين فناوري را از ديگر فناوري‌هاي اتصال به اينترنت متمايز ساخته، سرعت بالاي آن است. به گونه‌اي كه ميتوان با استفاده از ADSL با سرعتي تا 40 برابر بيشتر از اتصال از طريق شماره‌گيري تلفني به اينترنت متصل شد.
در حال حاضر، فناوري ADSL امكان دريافت داده‌ها را با سرعتي تا حد 8 Mbps و ارسال داده‌ها را با سرعتي تا حد 1 Mbps فراهم مي‌آورد.
گفتني است كاربران به دليل ارتباط پرسرعت و دايمي با اينترنت امكان مشاهده فيلم‌ها و برنامه‌هاي تصويري درخواستــي از طريق اينتـــرنت و تلويزيــــون خانگي (Video on Demand)، امكان استفاده از بازي‌هاي اينترنتي (Gaming) و... را خواهند داشت.
وضعيت اينترنت پر سرعت در جهان
بر اساس گزارش ها، در كشور كره جنوبي خطوط اينترنت فوق سريع با زندگي مردم گره خورده و در كشور فرانسه هم خطوط پرسرعت ۲۰ مگابيتي در ثانيه به كاربران عرضه مي شود.
يکي از کشورهايي که اين روزها توانسته است سرعت اتصال به اينترنت را تا چند برابر افزايش دهد، آمريکاست.
بر اساس آمارهاي رسمي منتشره شده از سوي دولت ايالات متحده، 86 درصد آمريکايي هايي که درآمد سالانه آنها بيش از 75 هزار دلار است به اينترنت پرسرعت دسترسي دارند و 38 درصد کساني که درآمد سالانه کمتر از 30 هزار دلار دارند نيز از اينترنت پرسرعت استفاده ميکنند.
به گفته يک گروه خبري آزاد به نام Free Press که از حاميان شبکه اينترنت بيسيم محسوب ميشود، هماکنون در سراسر ايالات متحده بيش از صدها شبکه بيسيم وجود دارد که خدمات خود را در اختيار کاربران ميگذارند. در شهر آستين (Austin) در تگزاس شبکه غيرانتفاعي موجود است که بيش از 100 منطقه را تحت پوشش خود قرار ميدهد و حدود 57 هزار مشترک دارد. حدود 70 درصد کاربران شبکه شهر آستين را شرکت هاي کوچک، کتابفروشي ها، کتابخانه ها و مغازه ها تشکيل ميدهند که براي تبليغ به کاربران خود اينترنت بيسيم ارائه ميکنند.
از ديگر کشورهايي که در زمينه اينترنت پرسرعت موفق بوده، ميتوان به آلمان اشاره کرد. آلمان در سطح اتحاديه اروپا يکي از کشورهاي پيشگام در عرصه فناوري ارتباطات و اطلاعات است.
هم اکنون در آلمان براساس آمارهاي به دست آمده، 36/16 درصد از کاربران آنلاين آلماني از اينترنت پرسرعت استفاده ميکنند که اين ميزان بسيار کمتر از کشورهاي دانمارک و هلند است که در اتحاديه اروپا از رهبران اين عرصه به شمار ميروند.
طبق اين آمارها، 30 درصد کاربران آنلاين در هلند و دانمارک از اينترنت پرسرعت استفاده ميکنند. تازه ترين گزارش اتحاديه اروپا که در ژوئيه 2007 در خصوص گسترش پهناي باند و مبارزه با شکاف ديجيتالي در 27 کشور اروپايي منتشر شد نيز نشان ميدهد مبارزه با شکاف ديجيتالي در آلمان 8/5 درصد رشد داشته است. از سويي ديگر، افزايش رشد تقاضاي ورود به اينترنت در آلمان تا ژوئن 2006 موجب شده است در بازار اين کشور بيش از 12 ميليون مشترک جديد براش شبکه ADSL ايجاد شود. پيشبيني ميشود اين رقم تا سال 2009 به دو برابر افزايش يابد.
اين پيشرفت ها از مرزهاي آمريکا و اروپا نيز فراتر رفته و به چين نيز رسيده است. با افزايش تقاضا براي تماشاي تصاوير ويدئويي، تجارت الکترونيکي و بازي هاي آنلاين، تا پايان سال 2007 بازار اينترنت پرسرعت در چين از آمريکا نيز پيشي گرفت و به بزرگترين قطب اينترنت پرسرعت در چين طي سه ماهه اول سال 2007 با 5/4 ميليون افزايش به 3/56 ميليون رسيد که در اين مدت 4/60 ميليون آمريکايي از اينترنت پرسرعت استفاده کردند.
در نيمه نخست سال گذشته 3/4 درصد از جمعيت 3/1 ميليارد نفري اين کشور و 3/14 درصد از خانه هاي چيني مشترک سرويس پرسرعت اينترنتي شدند.
در اين آمارها اعلام شده است تعداد کاربران اينترنتي در چين با افزايش 30 درصدي در سال 2006 به 132 ميليون نفر رسيد. گفته ميشود هم اکنون بيش از 210 ميليون چيني از اينترنت پرسرعت استفاده ميکنند. اين در حالي است که چين در عرصه هاي سياسي و حقوق بشر يکي از محدود کنندگان دسترسي به جريان آزاد اطلاعات محسوب مي شود و -------- آن هميشه مثال زدني بوده است.
سنگاپور براي مصرف بيشتر کاربرانش از اينترنت پرسرعت و جذب تعداد بيشتري از افراد به سوي آن طرح رايگان سازي اينترنت باندپهن را براي سال ۲۰۰۷ در دست اجرا دارد.
هم اکنون قيمت اينترنت پرسرعت در کشور سنگاپور جزو ارزان ترين اقلام به شمار مي رود به طوري که اينترنت با پهناي ۴ مگابيت بر ثانيه در حدود ۳۵ هزارتومان ماهانه و اينترنت ۶.۵ مگابيت در حدود ۴۵ هزارتومان و اينترنت ۳۰ مگابيت بر ثانيه در حدود ۷۰ هزارتومان ماهانه قيمت دارد.
تله کام ايتاليا اعلام کرده که بر پايه طرح صنعتي جديد خود ظرف دو سال آينده 100درصد شهروندان اين کشور از اتصال Adsl برخوردار مي شوند و سرويس اتصال جديد Vdsl نيز با حداکثر سرعت يک گيگابيت برثانيه به کاربران خانگي عرضه مي شود.
مقايسه سرعت اينترنت در ايران با اينترنت جهاني
چندي پيش نويسنده‌ي وبلاگ "کيبورد آزاد" نموداري را در وبلاگش از مقايسه سرعت اينترنت کشورهاي مختلف جهان منتشر کرده بود. بالاترين سرعت اينترنت را در جهان ژاپني‌ها دارند. اين طور که نويسنده‌ي وبلاگ "کيبورد آزاد" مي‌گويد: "سرعت اينترنت درايران يک هشتم سرعت اينترنت در کم‌سرعت‌ترين کشور جهان است. سرعت اينترنت رايگان در كره جنوبي ٥٠٠ برابر سرعت اينترنت پولي در ايران است و اينترنت پرسرعت (ADSL) به معناي واقعي در ايران وجود ندارد."
كارشناسان حوزه ارتباطات و فناوري اطلاعات مي گويند: "طبق استانداردهاي بين المللي حداقل سرعت اينترنت ADSL، ٥١٢ كيلو بيت در ثانيه است، درحالي كه در ايران اين سرعت به كمتر از ١٠٠ كيلو بيت در ثانيه مي رسد!"
وضعيت اينترنت پر سرعت در ايران
وزارت ارتباطات و فنآوري اطلاعات دسترسي کاربران خانگي به اينترنت را با سرعت بيش از 128 کيلوبيت ممنوع کرده است.
براساس آمارهاي منتشر شده، حدود 90 درصد از کاربران اينترنت درايران همچنان از سيستم Dial-Up (خطوط تلفن )استفاده ميکنند در حالي که سرعت خطوط اينترنت در ايران با استفاده از سيستم Dial-Up زير 50 کيلوبيت در ثانيه است، ساکنان بيشتر کشورهاي اروپايي و برخي کشورهاي آسيايي دور و آمريکا از اينترنتي با سرعت 512 کيلوبيت تا يک الي سه مگابيت در ثانيه استفاده ميکنند و با اين حساب سرعت اينترنت در ايران همواره مورد اعتراض کاربران بوده است. استفاده از خطوط ADSL پس از فراهم شدن زير ساخت هاي مخابراتي و سر مايه گذاري بخش خصوصي در اين زمينه با يک آيين نامه وزير مخابرات به حداکثر 128 کيلو بيت محدود و ارايه بيش از آن ممنوع شد. اين ميزان هم در عدم همکاري مراکز مخابراتي و محدوديت هاي ديگر عملا براي کاربران غير قابل دسترسي است.
نگاهي اجمالي به تاريخچه کوتاه ADSL در ايران نشانگر وضعيت اسفناک دسترسي کاربران ايراني به شبکه جهاني وب است. شبکه اي که انتظار داريم در "نوآوري و شکوفايي" کشور نقش محوري بازي کند.
ضريب نفوذ اينترنت پرسرعت در ايران فقط ٠١/٠ درصد
دكتر علي اكبر جلالي، استاد دانشگاه علم و صنعت و پژوهشگرIT، مي گويد: "اينترنت پرسرعت در جهان استانداردهاي خاصي دارد. در بسياري از كشورهاي دنيا سرعت ٥/١ مگابيت بر ثانيه را سرعت معمول براي اينترنت پرسرعت مي دانند، اين در حالي است كه در برخي كشورها از جمله ايران ADSL (اينترنت پرسرعت) به عنوان يك وسيله ارتباط پرسرعت تلقي مي شود كه حداكثر سرعت آن فقط ١٢٨ كيلو بيت بر ثانيه براي مردم است. بنابراين مي توان نتيجه گرفت كه در حال حاضر در ايران اينترنت پرسرعت هنوز حتي براي كاربران به صورت ملموس و به معناي واقعي عرضه نشده است."
به گفته دكتر جلالي، قرار بود ١٣ شركت PAP( ارايه دهنده اينترنت پر سرعت) از سال ٨٣ با سرمايه گذاري ٢٠٠ ميليارد توماني، مسووليت توسعه اينترنت پرسرعت را برعهده بگيرند اما عملا دچار مشكل شدند و نتيجه اين كه در كمال تاسف ضريب نفوذ اينترنت پرسرعت در ايران فقط ٠١/٠ درصد است. يعني از هر ١٠ هزار ايراني فقط يك نفر به اينترنت پرسرعت دسترسي دارد، همين تعداد كم پورت اينترنت پرسرعت نيز فقط در شهرهاي بزرگ راه اندازي شده است.
عضو هيئت علمي دانشگاه علم و صنعت در ادامه مي گويد: يکي از دلايل عمده عقب ماندگي کشور در عرصه کاربردهاي فناوري اطلاعات، نگراني از ارائه خدمات ADSL است.
نفوذ ADSL يك نهم برنامه چهارم توسعه
براساس برنامه چهارم توسعه تا پايان سال ٨٨ (پايان اين برنامه) تعداد پورت هاي فعال ADSL بايد به ٥/١ ميليون پورت برسد؛ درحالي كه هم اكنون به جاي ٩٠٠ هزار پورت فعال، كمتر از ١٠٠هزار پورت فعال ADSL وجود دارد. به عبارت ديگر نفوذ ADSL در ايران يك نهم ميزان پيش بيني شده در برنامه چهارم توسعه است.
متخصصان اين حوزه معتقدند؛ شركت مخابرات با فراهم نكردن تسهيلات لازم و محدود كردن سرعت اينترنت ADSL باعث ورشكستگي شركت هاي PAP شده و اكنون نيز برخلاف اصل ٤٤ قانون اساسي در مورد لزوم توجه به امر خصوصي سازي، خود براي راه اندازي پورت هاي ADSL وارد عمل شده است.
در حال حاضر سطح توسعه يافتگي کشورها براساس پهناي باند اينترنت سنجيده مي شود و فراواني اطلاعات يا داده هاي الکترونيکي روي شبکه اينترنت معيار توسعه يافتگي کشورهاست که متاسفانه در هر دو مورد ذکر شده کشور ما دچار مشکل جدي است.
مهندس عليرضا علمي دبير انجمن شرکت هاي اينترنتي با بيان اينکه حتي اگر بستر هم فراهم باشد با توجه به نوع خطوط تلفن نمي توان اينترنت پرسرعت داشت، در زمينه سرعت پايين اينترنت در کشور به مي گويد: "در حال حاضر با وجود تلفن هاي ثابت PCM4 و PCM8 که در بيشتر آنها مخابرات با استفاده از يک کابل به ٤ يا ٨ خانواده خط تلفن واگذار مي کند، کاربران در بسياري از شهرها عملا از دسترسي به اينترنت پرسرعت محرومند.
به عنوان مثال بيش از ٥٠٠ هزار نفر در تهران حتي اگر تمام شرايط هم فراهم باشد به هيچ وجه قادر نيستند از اينترنت پرسرعت استفاده کنند زيرا بهره گيري از اينترنت پرسرعت نياز به يک خط تلفن با يک کابل مجزا دارد."
اين در حالي است که وزير مخابرات با مناسب ارزيابي کردن روند فعاليت ها و برنامه هاي وزارت ICT ياد آور شد: "تا کنون 39 مجوز ICP, و سه مجوز تلفن اينتر نتي (VOIP )براي شرکت هاي خصوصي صادر شده که اميد است با تکاپوي بيشتر اين بخش شاهد رشد بيشتر کشور در زمينه ارايه خدمات اينتر نتي باشيم."
مهندس فيضي، مدير عامل شرکت مخابرات ايران نيز در اين رابطه اظهار داشت: "در سال سوم برنامه چهارم توسعه کشور يعني امسال (1387) اينترنت پرسرعت و با قيمت جهاني در اختيار ايرانيان قرار خواهد گرفت."
بايد منتظر ماند و شاهد تحقق وعده مديرعامل مخابرات بود. بالاخره ADSL که نان و پياز نيست که خدا را شکر سر سفره مردم هست. پس تا آخر پاييز؛ زمان تحقق وعده آقاي مدير عامل.
منبع :
کد:
http://www.roozonline.com/archives/2008/04/post_7014.php
