تحلیل و بررسی اتومبیل های فرمول یک

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

●Honda RA ۱۰۶
هوندا دو تركیب حرفه ایی در ایندیاناپولیس ارائه داد.
۱) Low Down Force : آیرودینامیك پایین: كه باعث می شود اتومبیل در مسیرهای مستقیم با سرعت بیشتری حركت كند.
۲) High Down Force: آیرودینامیك بالا: با عث می شود تعادلش را در پیچها بیشتر حفظ كند و در نتیجه با سرعت بیشتری در ویراژ حركت كند.
▪ ویژگی اصلی: Low Down Force: وجود یك برش عمیق قاشقی بهمراه یك دانه ی بار و بهمراه یك نگهدارنده بدون هیچگونه ورق گارانیی
▪ ساختار اصلی اسپرتی: High Down Force: یك منحنی عمیق قاشقی كه یك نگهدارنده بزرگتر در قلابش دارد بهمراه دو عدد ورق گارنی كه در انتها قرار می گیرند.

● Toyota TF۱۰۶ B
تویوتا در پیست ایندیاناپولیس در طراحی این قسمت (دماغه و بالا) سخت تجدید نظر كرده و دوباره آن را طراحی كرده تا بتواند كیفیت سرعت اتومبیل هایش را بالا ببرد كه این ساختار یك امتیاز مثبت در تاریخ حضور تویوتا بحساب می آید.
▪ برتری هایش نسبت به ساختار قبلی:
۱) در قسمت (قاشقی) شكل: حال پهن تر شده و نسبت به قبلی شیب رو به پایین رفته است.
۲) بالچه های كناری: لبه درونی قسمت آخر بالچه برداشته شده است.
۳) باله ی T شكل در پروفیل اصلی قرار دارد.
۴) این فلاپ نسبت به قبلی متفاوت است، قسمتی از این فلاپ را كاهش دادند.

● Toyota TF۱۰۶ B
▪ برای چسبندگی تنظیم سیستم تعلیق دو حالت وجود دارد:
۱) حالت سخت: معمولاً در سوسپانسیون جلو استفاده می شود كه سبب تغییر جهت بهتر اتومبیل می شود.
۲) حالت نرم: در سوسپانسیون های عقب استفاده می شود و باعث چسبندگی بهتر در ویراژها می شود.
بنابراین تویوتا نیز در موناكو برای دستیابی به بهترین حالت چسبندگی تنظیم سیستم تعلیق، متمایل به حالت نرم را استفاده كرد. همچنین زاویه ی كمبر چرخ ها را در حداكثر حالت منفی قرار داد.

● Williams FW۲۸
اتومبیل ویلیامز با بكاری سه بالچه بجای یك بالچه در طرفین ورودی هوای موتور Down Force بیشتری را در وسط اتومبیل به وجود آورد و مستقیماً بالانس و هندلینگ اتومبیل را بهبود بخشید.

●Mclaren MP۴-۲۱
مكلارن در موناكو برای دستیابی به Down Force كافی این بار با تغییراتی در تركیب بال جلو به همراه غلاف های كناری موجب پایداری بیشتری و در نتیجه موجب حفظ تعادل بیشتر در جلوی اتومبیل گردید. از دیگر خصوصیات این بال جلوی بی نظیر؛ بوجود آوردن كانالی برای جریان هوا كه از زیر آن عبور می كند و باعث خنك شدن دیسك ها شده و همچنین جریان هوا را به طرف رادیاتورها به درون غلاف های كناری هدایت می كند.

۱ ) Sauber-BMW
دو بالچه جلوی اتومبیل در حدود ۴۰ سانتیمتر ارتفاع داشته و با وجود اینکه به بدنه ظاهری غیر متعارف می دهد، در چارچوب مقررات ارتفاع قرار دارد. این بالچه ها با هدف بهبود بخشیدن به ثبات بدنه و موکداً جریان هوای مستقیم به سمت مرکز و نقاط عقبی اتومبیل طراحی شده اند .
این طرح مشابه گوشهای دماغه رنو است اما سائوبر از آن با شدت بیشتری استفاده نموده تا اثر بخشی بهتری در کار داشته باشد. استفاده از بالچه های فوق در بدنه، آیرودینامیک اتومبیل را بالا می برد و این مساله یک پوئن مثبت برای ب ام و به شمار می رود چرا که ب ام و از این فناوری در گراند پری فرانسه استفاده کرده که پیستی با ویراژهای با شمار بالا است و همان طور که می دانیم در مسیرهای پر پیچ آیرودینامیک بالا به اتومبیل تعادل و در نتیجه سرعت بیشتری می دهد.

۲ ) Sauber-BMW
در مدل جدید ب ام و از دو بالچه شاخ مانند در دو طرف دریچه ورودی هوای موتور استفاده شده است که نقش افزایش Down Force و بهبود تعادل اتومبیل را ایفا می کند. قسمت بالایی به سمت بال عقب هدایت شده و قسمت زیری باعث افزایش سرعت جریان هوا روی غلاف های کناری می شود که موجب بهتر جدا شدن جریان هوا از عقب اتومبیل میگردد. در استفاده از این شاخ ها مهندسان تیم سائوبر ـ ب ام و از اتومبیل مکلارن ـ مرسدس الگو برداری کرده اند .

۳ ) Rinault-R۲۶
راز دماغه رنو بشقاب فلزی بود که به عنوان « بالاست » در نوک آن عمل می کرد. امسال، تیم رنو طرحش را بیشتر بسط داده و از نوعی میزان کننده هوای عمودی استفاده کرده که وظیفه آن کاهش حساسیت قسمت عقبی جلوی اتومبیل در هنگام تحمل تغییرات میان سرعتهای بالا و پایین بخشهای یک مسیر است. همچنین از تاثیر واکنش در هنگام رانندگی در کناره ها و شیب ها می کاهد .
رویهم رفته به اتومبیل کمک می کند که مدت بیشتری تعادل در حالت مطلوب را حفظ کند و بدین ترتیب اجازه دهد از تایرهایش بطور موثر تری استفاده کند

۴ ) Mclaren MP۴-۲۱ توسعه باله های جلوی مکلارن
یک تحول در آلمان که تا حدی به نظر می رسد که در مسیر مخالف تحولات اخیر باشد. صفحه عقبی باله کاملاً با آخرین نمونه استفاده شده در مسابقه آخر متفاوت است. برش کنونی آن در بالا به شکل عمودی در مقابل پایین آن است و در کف و نه در بالا، به طرف بیرون مایل است و باله بالایی افقی قبلی در صفحه عقبی آن دیگر وجود ندارد و به این خاطر است که شکل جدید، تاثیری در کاهش لرزش و افزایش آیرودینامیک است که پیش از این با باله ها تامین می شد .

۵ ) Ferrari ۲۴۸ F۱
برای گراند پری آمریکا دیواره های کناری دفیوزر بگونه ای مهیج باز نگری شدند. مدل ذکر شده یک برش با لبه چاقو در پایه بخش مرکزی است و در مکان خود یک لبه منحنی شکل کوچک به سمت بالا می باشد. این دفیوزر دیگر در طول مسیر خود با سطح زمین موازی نیست، در عوض به سمت بالا خم شده است که تاثیر جریان هوا را به کناره های کانال اصلی کاهش می دهد. این نکته خروج هوا از کف اتومبیل را افزایش می دهد که باعث بهبود در ثبات بخش عقبی اتومبیل می گردد.

۶ ) Honda RA ۱۰۶ باله های عقبی بازنگری شده
یک تغییر جالب برای گراند پری کانادا که به گونه ای وسیع در پیست مونزا درست قبل از مسابقه آزمایش شد. برش های اصلی جالب توجه منحنی شکل باله ها در مرکز بسیار کوتاه تر از انتهای آن است. این نکته فشار هوا را در وسط باله افزایش می دهد، در حالیکه هم زمان جریان عبوری هوا را در اطراف آن بهبود می بخشد .

۷) Red Bull RB۲ میله فلزی V شکل
پس از اینکه سال گذشته ارزش واقعی این وسیله در اتومبیل رنو R۲۵ مشخص شد رد بول یک میله فلزی V شکل را برای فصل ۲۰۰۶ به کار گرفت این راه حل به ویژه زمانی که با دماغه بالایی RB۲ همراه شد در بهبود بخشیدن به تاثیر آیرودینامیک در ناحیه زیر شاسی نقش بهتری داشت. جریان هوا با میله V برخورد و درگیری کمتری داشته و حتی اگر تاثیر مدل بدون میله مکلارن در سال قبل را نداشته باشد، امروزه در چندین اتومبیل ۲۰۰۶ دیده می شود .

۸ ) Williams W ۲۸
پره های چرخشی جدیدی که در اتومبیل ویلیامز دیده می شوند به قسمت مرکزی زیر اتومبیل متصل شده اند. این پره ها جریان هوا را به دو قسمت تقسیم می کنند که یکی به زیر اتومبیل هدایت شده و دومی به طرف قسمت زیری غلاف های کناری منحرف می شود که موجب افزایش Down Force خواهد شد .

منبع : CNN - carx1