راهنمای Hdtv

هنگامی که اولین تلویزیون وضوح بالا در سال ۱۹۹۸ وارد بازار شد، دوست داران فیلم، طرفداران ورزش و هواخواهان تکنولوژی بسیار هیجان زده شدند. تبلیغات این دستگاه به بهشت تلویزیون ها با وضوحی بالاتر و صدای دیجیتال فراگیر اشاره می کرد. با HDTV، شما می توانستید فیلم ها را در فرمت صفحه پهن اصلی آنها و بدون نوارهای سیاه که برای عده ایی خوشایند نبود ببینید.
اما برای عده ای زیادی از مردم، HDTV هیچگونه منبع حاضر آماده ایی برای تجربه ایی فراتر از قبل در مقابل یک تلویزیون به همراه نیاورد. در مقابل، مردم هنگامی که برای خرید یک تلویزیون می رفتند خود را در میان انتخاب های زیاد و اصطلاحات گیج کننده می دیدند. بعضی حتی یک HDTV می خریدند تا این موضوع را کشف کنند که تصویر اصلا بهتر به نظر نخواهد رسید.
خوشبختانه، چند حقیقت کوچک به راحتی کلیه این گیج شدن ها را بر طرف خواهد کرد. در این مقاله ابتدا به مقایسه انواع HDTV ها و سپس به مواردی که هنگام خرید یکی از آنها باید توجه کرد خواهیم پرداخت. در آخر اصطلاحات مورد استفاده در HDTV ها که در دو قسمت قبل نیز استفاده شده اند را بیان خواهیم کرد.

● انواع HDTV

قبل از بیان انواع HDTV ها باید این موضوع را ذکر کنیم که HDTV در واقع نوع خاصی از تلویزیون نیست بلکه دقتی است که تصاویر در آن نمایش داده می شوند بنابرین در کلیه مدل ها HDTV می تواند وجود داشته باشد و مهم این است که آن مدل بتواند تصاویر با دقت HDTV را پخش کند و این بر خلاف تصور عده ایی است که فکر می کنند HDTV فقط به LCD های صفحه تخت اطلاق می شود.
▪ CRT
اینها لامپ هایی هستند که شما با آنها بزرگ شده اید: CRT های بزرگتر در جعبه های بزرگتری قرار می گیرند. اگر چه این تکنولوژی در حال منسوخ شدن است ولی راه حل HDTV خوبی برای بازیکنان است که جیب گنده ایی ندارند و یا نیاز به یک صفحه فوق العاده بزرگ با رنگ های کامل دارند.
مزایا:
ـ بسیار ارزانتر از دیگر تکنولوژی ها، یک مدل عالی را با مبلغی زیر ۱ میلیون تومان می توان تهیه کرد.
ـ یک دستگاه خوب بهترین تصویر را در میان کلیه نوع های HDTV با سیاه واقعی و رنگ های عالی دارد.
ـ وجود نداشتن دقت طبیعی به معنی وجود نداشتن تاخیر است.
ـ آنها برای همیشه باقی می مانند.
معایب:
ـ بزرگ و سنگین – می توانند میز تلویزیون معمولی شما را خرد کنند.
ـ تکنولوژی قدیمی به معنی امکانات کمتر می باشد.
ـ بزرگترین اندازه آنها ۳۶ اینچ می باشد.
▪ پروژکتورها
این پروژکتورها در انواع مختلفی از قبیل CRT، DLP، LCD مانند دیگر مدل ها موجود می باشند. تنها راه شما برای بازی کردن بر روی یک صفحه ۱۰۰ اینچ پروژکتورها می باشند.
مزایا
ـ تصویر واقعاً بزرگ، البته اگر شما در یک سالن زندگی می کنید.
ـ قابل حمل، می توانید آن را به سالن دوستتان ببرید.
معایب
ـ مدل های خوب هنوز بسیار گران هستند.
ـ به یک صفحه مجزا و فضای زیادی از دیوار برای یک تصویر بزرگ نیاز دارید.
ـ اکثر آنها در نور روشن به خوبی عمل نمی کنند بنابرین به پرده های سنگین و مشکی برای تاریک کردن محیط نیاز خواهید داشت.
ـ مجبورید همیشه چیز را دوباره سازمان دهی کنید تا نزدیک به پروژکتور باشند زیرا مجبورید آن را در پشت سرتان قرار دهید.
▪ LCD یا Plasma های تخت
این چیزی است که اکثر افراد هنگام فکر کردن به HDTV تصور میکنند. دستگاه ها در اینجا به اندازه کافی باریک و سبک هستند که آنها را بتوان به دیوار آویزان کرد. نوع های LCD تا ۵۰ اینچ موجود می باشند، اما Plasma ها در ابعاد بسیار بزرگتر نیز وجود دارند، اگر چه مطمئنا باید بهای آن را بپردازید.
مزایا
ـ باریک، زیبا و آینده نگر
ـ LCD ها می توانند دقت های عالی داشته باشند، و Plasma ها رنگ سیاه را به خوبی ارایه می کنند.
ـ به مراقبت کمتری از پروجکشن ها نیاز دارند.
ـ LCD ها در نور روشن نیز خوب به نظر می رسند، در حالی که Plasma ها در تاریکی بهتر عمل می کنند.
معایب
ـ گران! دستگاه های Plasma دقت بالای واقعی و LCD های صفحه تخت بسیار گران تر از نوع های دیگر می باشند.
ـ Plasma به مرور زمان محو می شوند، که راه ارزانی برای شارژ مجدد آنها وجود ندارد.
ـ ممکن است به علت وجود دقت ذاتی دارای تاخیر باشند.
ـ برخی از مدل های Plasma به سنگینی مدل های CRT هستند.
▪ مدل های پروجکشن LCD/DLP/LCOS
اینها به باریکی صفحه تخت ها نیستند، اما بسیار باریک تر و سبک تر از CRT ها هستند. این HDTV ها در اندازه های ۴۰ اینچ تا بزرگتر از ۶۰ اینچ موجود میباشند و بیشترین ارزش را در قبال پولی که می پردازید با قابلیت های زیاد و تصویر با کیفیت عالی ارائه می کنند.
مزایا
ـ گران نبودن. می توانید تلویزیون خوبی با مبلغی منطقی تهیه کنید.
ـ LCD های سونی و LCOS های JVC دارای حالت بازی می باشند.
ـ اکثر ۱۰۸۰p های جدید به این صورت ارائه می شوند.
معایب
ـ سیاه واقعی را نمی توانند نمایش دهند اگر چه دارند بهتر می شوند.
ـ وجود دقت ذاتی می تواند تاخیر به همراه بیاورد.
ـ LCD های این مدل می توانند حالت نگاه کردن از میان در و DLP ها رنگین کمان رنگ به وجود آورند.
ـ پروجکشن ها به معنی لامپ برق است. برنامه ریزی کنید که در هر ۳۰۰۰ ساعت ۳۰۰ دلار بپردازید یا به دنبال مدلی با گارانتی طولانی هنگام خرید بگردید.

● مواردی که هنگام خرید باید به آنها توجه کنید

▪ وضوح
وضوح نهفته HDTV که قصد خرید آن را دارید در نظر بگیرید. در اینجا اعداد بیانگر تعداد خطوط در عرض می باشند بنابرین هر چه بزرگتر باشند تصویر بهتر خواهد بود. حداقل وضوح برای HDTV بودن ۷۲۰P (۱۰۸۰x۷۲۰ -P به معنی Progressive scan یا اسکن پیش رونده) است، که استاندارد بازی های Xbox ۳۶۰ نیز می باشد. دستگاه های که از استاندارد ۱۰۸۰i (۱۹۲۰x۱۰۸۰ - I به معنی Interlaced یا متناوب) مدتی است که موجود می باشند و ۱۰۸۰p ها (اسکن پیش رونده شفاف تر از متناوب است که در ادامه به آن ها اشاره شده است) نیز دارند عمومی تر می شوند و سونی ادعا کرده است که PS۳ از ۱۰۸۰p پشتیبانی می کند. اگر محیط تماشای شما به درستی تنظیم نشده باشد – یا از نزدیک تلویزیون نشستن لذت نبرید – نمی توانید تفاوت چندانی بین ۱۰۸۰p و ۷۲۰p بیابید.
▪ صفحه پهن
تلویزیونی را بخرید که دارای صفحه پهن یا نسبت ۱۶:۹ باشد. این واقعاً تنها را بازی کردن خواهد بود زیرا کلیه برنامه نویسی های HDTV و بازی های دقت بالا از فرمت صفحه پهن پشتیبانی می کنند.
▪ ورودی ها
مطمئن شوید که تلویزیون جدید دارای تعدادی زیادی ورودی است، در غیر اینصورت در آینده مجبور خواهید شد مبلغی زیادی برای یک جعبه سوییچ بپردازید. هر چه تعداد ورودی های HDMI/DVI بیشتر باشد بهتر است. مدل های جدید دارای ترکیبی از حداقل ۵ ورودی می باشند.
▪ تاخیر
از تاخیر بر حذر باشید. اکثر HDTV های جدید دارای یک دقت طبیعی می باشند (معمولا ۷۲۰p) و کلیه سیگنال های ورودی برای تبدیل شدن به آن توسط یک پردازنده ویدیویی کوچک یا بزرگ می شوند. یک پردازنده کند می تواند باعث به وجود آمدن تاخیر بین فشرده شدن دکمه توسط شما و نمایش نتیجه بر روی صفحه شود. اگر چه بازی های ۳۶۰ و PS۳ ( و برخی از بازی های Xbox) می توانند تصاویر ۷۲۰p پخش کنند و یک تلویزیون ۷۲۰p دیگر نیازی نیست تبدیل سیگنال انجام دهد اما بعضی از سیستم های قدیمی تر تصاویر ۴۸۰i یا ۴۸۰p بهبود یافته پخش می کنند. بهترین دفاع در برابر تاخیر تست کردن تلویزیون قبل از خریدن است: قدیمی ترین کنسول خود را به مغازه ببرید و آن را بر روی مدل های مختلف HDTV توسط کابل های مرکب معمول امتحان کنید.
▪ جزییات
با دقت به جزییات و خصوصیات هر مدل بنگرید. آیا تفکیک پیکسل ها در بعضی از LCD ها باعث این نمی شود که فکر کنید دارید از میان یک در شیشه ایی به آن نگاه می کنید؟ آیا شما از آن افراد بد شانسی هستید که در DLP ها رنگین کمان می بینند؟ با دقت نگاه، بازی و انتخاب کنید زیرا این خریدی نیست که به این زودی ها تکرار شود.
▪ اصطلاحات
Interlaced سیگنالی که هر خط در میان بر روی صفحه را در دو عبور رسم می کند. در واقع در یک گذر خطوط فرد رسم می شوند و در گذر بعدی خطوط زوج رسم می شوند. این اسکن به شفافیت progressive اسکن نمی باشد. فرمت های دقت در این حالت شامل ۴۸۰i – که وضوح استاندارد نامیده می شود – و ۱۰۸۰i می شود.
Progressive این سیگنال هر خط را در هر عبور رسم می کند. در واقع در یک گذر کلیه خطوط رسم می شوند. شفافیت این اسکن از اسکن Interlaced بیشتر می باشد. فرمت های دقت در این حالت شامل ۴۸۰p، ۷۲۰p و ۱۰۸۰p می شود.
Composite اتصال ویدیویی با پایین ترین دقت، از این اتصال نمی توان برای وضوح بالا استفاده کرد.
S-Video بهتر از Composite، اما نه به اندازه کافی برای وضوح بالا
Component کابل های استاندارد HD
HDMI/DVI بهترین اتصال وضوح بالا و کاملا دیجیتال. این دو با یکدیگر همساز هستند، و فقط HDMI علاوه بر تصویر صدا را نیز انتقال می دهد. در مونیتورهایی LCD و کارت های گرافیک نیز هم اکنون از اتصال DVI استفاده میشود.
CRT (Cathode-ray tube) قدیمی ترین تکنولوژی مورد استفاده در تلویزیون ها با لامپ تصویر و ملحقات آن
LCD (Liquid crystal display) مانند مانیتور کامپیوتر کیفی شما، موجود به دو صورت تخت و پروجکشن
DLP (Digital Light Projection) میلیون ها آینه ی ریز تصویر را بر روی صفحه منعکس می کنند. موجود به دو صورت تخت و پروجکشن
LCOS (Liquid Crystal On Silicone) کریستال مایع که تصویر را بر روی صفحه نمایش پخش می کنند مانند DLP
Plasma پیکسل های پر شده از گاز که نور قرمز، سبز یا آبی را با توجه به مقدار بار الکتریکی که از میانشان رد می کنند ساطع می کنند.
Aspect Ratio مقیاس اندازه صفحه تصویر یا نسبت طول به عرض آن.
۴:۳ که به صفحه کامل نیز معروف است. البته این نام غلطی است زیرا widescreen که در زیر مطرح می شود عموما تصویر بیشتری نمایش می دهد. این فرم اکثر تلویزیون های مربع شکل قدیمی است.
۱۶:۹ که به صفحه پهن نیز معروف است. فرمت رسمی HDTV، که به مقیاس صفحه ایی که در سالن سینما ها می بینیم نزدیک تر است. شما تقریبا همیشه تصویر بیشتری با این فرمت می بینید.
Color Blur تلویزیون های DLP از یک چرخ رنگ گردان برای تولید تصویر استفاده می کنند، و بعضی از افراد یک رگه رنگ تار در پشت تصویرهای متحرک می بینند.



----------------------
منبع:سایت aftab