sysprep

شاید اینا بدردت بخوره

مدل‌های نصب ويندوز ۲۰۰۳

مدل‌های نصب

ویندوز سرور 2003 را در شرایط بسیار مختلفی می‌توان نصب کرد. از نصب یک کپی از سیستم‌عامل بر روی کامپیوتری با یک درایو سخت پارتیشن‌بندی نشدۀ نو گرفته تا ارتقای یک نگارش قبلی یک سیستم‌عامل ویندوز.

ارتقا

با ارتقای درجا، تنظیمات فعلی، از جمله اَکانت کاربران و گروه‌ها، پروفایل‌ها، درایوهای اشتراکی، سرویس‌ها و جوازها حفظ می‌شوند. فایل‌ها و برنامه‌های نصب شده بر روی سیستم، از جمله تنظیمات رجیستری، آیکون‌های میز کار و پوشه‌ها نیز حفظ می‌شوند، اما این بدان معنی نیست که این برنامه‌ها الزاماً با ویندوز سرور 2003 سازگارند.

نصب کامل

در نصب کامل، هیچ چیزی، از جمله تنظیمات رجیستری، سرویس‌ها، پوشه‌ها و فایل‌های غیرمربوط، از سیستم‌عامل قبلی باقی نمی‌ماند. نصب کامل تضمین می‌کند که همه کامپیوترهای ویندوز سرور 2003 در خط پایۀ خاصی قرار می‌گیرند.

Winnt.exe در مقابل Winnt32.exe

Winnt.exe و Winnt32.exe اسامی رسمی نصب‌کننده‌های شانزده بیتی و سی و دو بیتی هستندت که در همه پلت فرم‌های ویندوز به کار می‌روند. این دو برنامه خدماتی یک مجموعه غنی از انتخاب‌های خط فرمانی برای صب و ارتقای کامپیوترها را در اختیار می‌گذارند، از جمله نصب غیرحضوری، پشتیبانی پویا از به‌روزرسانی، گزارش‌گیری کامل از نصب، و پشتیبانی از Emergency Management Services . بسته به روش مورد نظر برای نصب ویندوز سرور 2003 ، جهت نصب سیستم‌عامل روی کامپیوتر از یکی از این دو می‌توان استفاده کرد:

* Winnt.exe یک برنامه شانزده بیتی است و فقط برای نصب کامل ویندوز سرور 2003 به‌کار می‌رود.

* Winnt325.exe یک برنامه سی و دو بیتی است و آن را می‌توان برای نصب کامل یا ارتقا از یک نگارش سازگار ویندوز به‌کار برد.

استفاده از Winnt.exe

Winnt.exe یک باینری شانزده بیتی است و روی سیستم‌عامل‌های سی و دو بیتی اجرا نمی‌شود. این برنامه را می‌توان روی کامپیوتری که یک نگارش قدیمی‌تر ویندوز را دارد، برای نصب کامل (نه ارتقا) اجرا کرد.

استفاده از Winnt32.exe

Winnt32.exe برنامه سِتاپ باینری سی و دو بیتی است که می‌توان از آن برای نصب کامل، یا ارتقای ویندوز 95 یا نگارش‌های بعدی ویندوز استفاده کرد. هر چند Winnt32.exe می‌تواند روی یک نگارش قدیمی ویندوز اجرا شود، ولی همه نگارش‌ها را نمی‌تواند ارتقا دهد. از Winnt32.exe فقط برای ارتقای نگارش‌های سطح پایین خاصی از سیستم‌عامل‌های سرویس‌دهنده مایکروسافت می‌توان استفاده کرد. اما Winnt32.exe را می‌توان از یک پلت‌فرم غیر قابل ارتقا (مثل ویندوز 98) به منظور بازنویسی کامل سیستم‌عامل جاری، یا اجرای نصبی با بوت دوگانه اجرا نمود.

نصب از روی سی‌دی

احتمالا ساده‌ترین راه نصب استفاده از سی‌دی ویندوز سرور 2003 است، زیرا به هیچ سخت‌افزار اضافی یا به پشتیبانی شبکه نیازی ندارد. علاوه بر این، نصب از روی سی‌دی‌رام معمولا سریع‌تر از هر روش نصب دیگری است، زیرا برای انتقالات I/O ، به پاس پُرسرعت بین سی‌دی‌رام و CPU متکی است نه به اتصالات کُندتر شبکه که در سایر روش‌های نصب مورد استفاده قرار می‌گیرد.

بوت از روی سی‌دی ویندوز سرور 2003

سالهاست که پلت فرم ویندوز رسانه سی‌دی‌رام قابل بوت را پشتیبانی می‌کند و ویندوز سرور 2003 هم این روش نصب ساده و مفید را در اختیار می‌گذارد. به منظور بوت از روی سی‌دی، باید درایو سی‌دی‌ای داشته باشید که ISO 9660 EI Torito برای رسانه قابل بوت را پشتیبانی کند و بایوس کامپیوتر باید تنظیم شده باشد تا به عنوان اولین وسیلۀ قابل بوت، از درایو سی‌دی استفاده کند. از این روش تنها برای نصب ویندوز سرور 2003 می‌توان استفاده کرد و آن را نمی‌توان برای ارتقای یک نگارش قبلی ویندوز به کار برد.

نصب اتوماتیک

نصب اتوماتیک ویندوز سرور 2003 مدیران شبکه را قادر می‌سازد سیستم‌عامل را به آسانی و به سرعت در سرتاسر شبکه نصب کنند. مهم‌تر از آن این که این نصب‌ها بسیار همگون هستند، زیرا در طی فرایند نصب اتوماتیک تمام کامپیوترها از اطلاعات سِتاپ و پیکربندی و از فایل‌های نصب واحدی استفاده می‌کنند.

ویندوز سرور 2003 نصب اتوماتیک را با این سه روش پشتیبانی می‌کند:

* نصب غیرحضوری

* نصب SYSPREP

* (RIS) Remote Installation Services

نصب بر اساس تصویر

یک کامپیوتر اصلی کاملا پیکربندی شدۀ ویندوز سرور 2003 را در یک یا چند سیستم دیگر کپی می‌کند. SYSPREP یک روش نصب بر اساس تصویر است و RIS می‌تواند نصب بر اساس تصویر نیز انجام دهد.

نصب بر اساس فایل جواب

برای پیکربندی کامپیوترهای ویندوز سرور 2003 از یک فایل متنی استفاده می‌کند. فایل متنی حاوی جواب سوال‌هایی است که برنامه سِتاپ از کاربری که ممکن بود نصب را انجام دهد می‌پرسید، ازجمله اسم کامپیوتر، مُد جواز، و تنظیمات شبکه. سِتاپ غیرحضوری یک روش نصب بر اساس فایل جواب است و RIS می‌تواند یک روش نصب بر اساس فایل جواب نیز باشد.

نصب غیر حضوری

نصب غیرحضوری (یا ستاپ غیرحضوری) به عنوان یک روش نصب بر اساس فایل جواب، به این صورت کار می‌کند که اطلاعات لازم برای نصب را در قالب یک فایل جواب در اختیار برنامه ستاپ ویندوز سرور 2003 قرار می‌دهد. علاوه بر این، ستاپ غیرحضوری می‌تواند هر درایور سخت‌افزار سفارشی مورد نیازی را در اختیار قرار دهد و حتی پس از اتمام ستاپ سیستم‌عامل، بدون دخالت کاربر به نصب برنامه بپردازد. نصب غیرحضوری با استفاده از برنامه‌های ستاپ Winnt.exe و Winnt32.exe آغاز می‌شود:

* از Winnt.exe برای نصب سیستم عامل استفاده می‌شود.

* از Winnt32.exe برای ارتقای یک سیستم عامل موجود استفاده می‌شود.

ایجاد فایل UNATTEND.TET (ستاپ اتوماتیک)

UNATTEND.TET نام فایل جوابی است که در طی ستاپ غیرحضوری مورد استفاده قرار می‌گیرد. فایل جواب اطلاعاتی را در اختیار می‌گذارد که اگر کاربری به نصب سیستم عامل از طریق GUI می‌پرداخت وارد می‌کرد. فایل UNATTEND.TXT اطلاعات کلیدیی همچون مالکیت، تنظیمات منطقه‌ای، درایورهای سازندگان دیگر و سایر داده‌هایی را که برای نصب سیستم عامل لازم هستند در اختیار می‌گذارد. با ارائه اطلاعات در فایل UNATTEND.TXT می‌توان ستاپ غیرحضوری را به طور جزئی یا کلی اتوماتیک کرد.

اجرای نصب غیرحضوری

برای شروع نصب غیرحضوری می‌توان از Winnt.exe یا Winnt32.exe استفاده کرد. در اینجا چند نمونۀ به‌راه‌اندازی نصب غیرحضوری را نشان داده‌ایم تا ببینید که چقدر می‌تواند انعطاف‌پذیر باشد.
Winnnt32.exe / unattend:5:unattend.txt / s:\\installsrv\dist

با استفاده از فایل UNATTEND.TXT که در درایو اشتراکی شبکه تحت عنوان \\installsrv\dist واقع است، ستاپ غیرحضوری را به راه می‌اندازد، و پس از کپی شدن فایل‌ها پنج ثانیه صبر می‌کند و آنگاه کامپیوتر را راه‌اندازی مجدد می‌کند.
winnt / u:unattened.txt / s:d:\i386\e:c:\dcpromo

با استفاده از فایل UNATTEND.TXT که در پوشۀ \i386 درایو سی‌دی‌رام محلی قرار دارد، ستاپ غیرحضوری را به منظور نصب سیستم‌عامل به راه می‌اندازد، در طی ستاپ ویژگی‌های دسترس‌پذیری را فعال می‌کند و برنامه DCPROMO.EXE را به راه می‌اندازد.

SYSPREP

سالهاست که مدیران سیستم از فرایند تکثیر یک کامپیوتر – یک کپی بایتری از سیستم عامل، رجیستری و برنامه‌ها و همه فایل‌ها و ساختارهای روی درایو سخت کامپیوتر – به منظور ایجاد یک کپی از یک کامپیوتر روی کامپیوتر دیگر استفاده می‌کنند. این فرایند بسیار مفید است زیرا امکان پیکربندی یک یا چند کامپیوتر را در مدت خیلی‌کم فراهم می‌سازد، بدون این که نیازی به وارد کردن اطلاعات جواز باشد.

متأسفانه تکثیر دیسک یک عیب بزرگ هم دارد. این واقعیت که در این روش همه چیزِ روی دیسک کپی می‌شود بدین معنی است که اندک اطلاعاتی که باید در هر کامپیوتری منحصر به فرد باشند، مثل آدرس TCP/IP ، شناسه‌های امنیتی (SID)، و سایر مقادیر نیز کپی می‌شوند. هر چند این مسئله در سیستم‌عامل‌های قدیمی‌تر مایکروسافت مثل ویندوز 95 مشکل بزرگی نبود، ولی در سیستم‌عامل پیچیده‌ای مثل ویندوز سرور 2003 یک مشکل جدی محسوب می‌شود. اگرچه ابزاری مثل NewSIDی SysInternals' (

کد:

www.sysinternals.com

) وجود دارند که برخی از این مقادیر را که باید منحصر به فرد باشند به خوبی تصحیح می‌کنند، اما هیچ یک واقعاً راهی را بری سفارشی کردن تصویر تکثیر شده در اختیار نمی‌گذارند.

SYSPREP نه تنها تخصیص اطلاعات منحصر به فرد به تصاویر تکثیر شده را اتوماتیک می‌کند بلکه برای هر نصبی که از روی یک تصویر تکثیر شده انجام می‌شود اطلاعات سفارشی را در اختیار می‌گذارد. با استفاده از SYSPREP می‌توان به آسانی اطلاعات ساخت سفارشی همچون نام کامپیوتر، نام دامنه، جواز محصول و حتی اطلاعات فعالیت محصول را در یک ویندوز سرور 2003ی تکثیر شده ادغام نمود.

برنامه SYSPREP و ابزار پشتیبان آن (ازجمله برنامه Setup Manager) در فایل \SUPPORT\TOOLS\DEPLOY.CAB سی‌دی ویندوز سرور 2003 قرار دارند.

ایجاد Sysprep.inf

به منظور استفاده از SYSPREP ایجاد فایل Sysprep.inf الزامی نیست، ولی با ایجاد این فایل می‌توان تعامل با کاربر در طی نصب را به شدت کاهش داد یا حتی حذف کرد. وقتی کامپیوتر مقصد، اولین بار پس از نصب تصویر کامپیوتر اصلی، راه‌اندازی مجدد می‌شود، مرحله‌ای با ورودی کاهش یافته تحت عنوان مینی‌ستاپ آغاز به کار می‌کند که لازم است طی آن شخصی که به نصب کامپیوتر مقصد مشغول است به سوال‌هایی درباره اطلاعات سفارشی کامپیوتر، از جمله تنظیمات شبکه، تنظیمات منطقه‌ای، و عضویت در دامنه یا گروه کاری پاسخ دهد. اما اگر فایل Sysprep.inf در پوشه %SystemDrive%\SYSPREP وجود داشته باشد، مینی‌ستاپ از مقادیر داخل آن فایل استفاده می‌کند.

Sysprep.inf یک فایل متنی است، و از نظر گرامر و ساختار بسیار شبیه فایل UNATTEND.TET که در روش نصب غیرحضوری به کار می‌رود می‌باشد. این فایل دارای بخش‌هایی است که هر کدام مجموعه‌ای از پارامترها و مقادیر را که در هنگام نصب تصویر اصلی روی کامپیوتر مقصد به کار می‌روند در اختیار می‌گذارند. انواع اقلامی که می‌توانند در فایل Sysprep.inf قرار بگیرند خیلی زیاد هستند و بسیاری از آنها مشابه اقلام فایل UNATTEND.TXT می‌باشند.

اجرای برنامه‌ها پس از اتمام کار SYSPREP

معمولا از SYSPREP به عنوان یک روش نصب تنها وقتی استفاده می‌شود که کامپیوتر تصویر اصلی و همه کامپیوترهای مقصد از سخت‌افزار یکسان یا خیلی مشابهی استفاده کنند.

تکثیر تصویر اصلی در یک فایل

از آنجا که مایکروسافت (هنوز) نرم‌افزاری که این مرحله را انجام بدهد عرضه نکرده یا نفروخته است، برای تکثیر تصویر اصلی به یک قطعه نرم‌افزار سازندگان دیگر نیاز است. محصولات تکثیر بسیارخوبی در بازار وجود دارند، از جمله Ghost متعلق به Symantec Software ، Drive Image متعلق به PowerQuest و NavaDISK متعلق به NovaSTOR . اغلب نرم‌افزارهای تکثیر تجاری سازندگان دیگر، امکان تکثیر تصویر اصلی در انواع رسانه، از جمله یک پارتیشن دیگر دیسک، درایوهای اشتراکی شبکه، CD-R/CD-RW یا یکی از استانداردهای قابل نوشتن DVD را فراهم می‌سازند.

مرحله مینی‌ستاپ

وقتی کامپیوتری که با یک تصویر SYSPREP بازیابی شده است برای اولین بار بوت می‌شود، مراحل زیر اجرا می‌شوند، مگر این که اطلاعات مربوط به آنها در یک فایل Sysprep.inf ارائه شده باشد:

1- اتصال و اجرا همه سخت‌افزارهای سیستم سازگار را شناسایی می‌کند. معمولا این فرایند حدود سه تا پنج دقیقه طول می‌کشد؛ اما اگر بخش [SysprepMassStorage] فایل Sysprep.inf کاملا پر باشد، این فرایند ممکن است خیلی بیشتر طول بکشد (تا 45 دقیقه!)

2- از کاربر خواسته می‌شود که (EULA) End-User License Agreement ویندوز سرور 2003 را قبول کند.

3- از کاربر خواسته می‌شود که نام و سازمان خود را مشخص کند.

4- از کاربر خواسته می‌شود که به یک گروه کاری یا دامنه بپیوندد.

5- از کاربر خواسته می‌شود تنظیمات منطقه‌ای سرویس‌دهنده، مانند زبان، نوع واحد پول و منطقه زمانی را مشخص کند.

6- از کاربر خواسته می‌شود اطلاعات (TAPI) Telephony API ، همچون کُد ناحیه را مشخص کند.

7- از کاربر خواسته می‌شود پروتکل‌ها، سرویس‌ها و آدرس‌دهی شبکه را مشخص کند.

8- پوشه SYSPREP به صورت اتوماتیک حذف می‌شود.

9- کامپیوتر دوباره به راه می‌افتد، و کادر مکالمه ورود ظاهر می‌شود.

(RIS) Remote Installation Services

ویندوز سرور 2003 روش نصب اتوماتیک سومی را هم پشتیبانی می‌کند. RIS چیزی است بین ستاپ اتوماتیک با استفاده از فایل UNATTEND.TXT و SYSPREP .

RIS در کار خود از پارتیشنی روی یک کامپیوتر میزبان ویندوز سرور 2003 استفاده می‌کند که به صورت یک سرویس‌دهندۀ RIS تنظیم می‌شود. پارتیشن RIS روی این سرویس‌دهنده حاوی یک یا چند تصویر ویندوز سرور 2003 و فایل‌های اختیاری است که این تصویرها را در طی فرایند نصب تغییر می‌دهند.

پس از این که تصویرها روی یک سرویس‌دهندۀ RIS ایجاد شدند، کامپیوترهای مقصد (سرویس‌گیرنده‌ها) به سرویس‌دهندۀ RIS وصل می‌شوند و تصویر را از شبکه می‌گیرند و در درایو سخت محلی خود نصب می‌کنند.لازم نیست سرویس‌گیرنده‌ها یک کپی محلی از رسانه نصب یا تصویر داشته باشند، و بر خلاف SYSPREP ، برای ایجاد یا نصب تصویر روی کامپیوترها مقصد به نرم‌افزار تصویربرداری سازندگان دیگر نیازی نیست (البته RIS قادر به استفاده از تصویرهای تولید شده توسط نرم‌افزار تکثیر سازندگان دیگر می‌باشد).

ملزومات RIS

هر چند RIS روش بسیار انعطاف‌پذیری برای نصب ویندوز سرور 2003 است، اما برای استفاده از آن ملزومات سختی هم وجود دارند که عبارتند از:

* RIS برای وصل شدن به سرویس‌دهندۀ اختصاصی RIS ، به سرویس‌گیرنده‌ها وابسته است. اما بدین منظور سرویس‌گیرنده‌ها باید آداپتور شبکه‌ای داشته باشند که استاندارد بوت از راه دور Pre-Boot Execution (PXE) اینتل را پشتیبانی می‌کند.

* RIS به یک پارتیشن دیسک روی سرویس‌دهندۀ RIS نیاز دارد تا تصویرهای RIS را نگه دارد، و این پارتیشن باید از سیستم فایل NTFS استفاده کند.

* TCP/IP باید روی سرویس‌دهندۀ RIS در حال اجرا باشد.

* DHCP ، DNS و اکتیودایرکتوری باید برای شبکه و دامنه‌ای که سرویس‌دهنده و سرویس‌گیرنده‌های RIS روی آن قرار دارند موجود باشند.

* از RIS تنها در ویرایش‌های استاندارد، Enterprise و Datacenter ویندوز سرور 2003 می‌توان استفاده کرد.

نصب سرویس‌دهندۀ RIS

نصب یک سرویس‌دهندۀ RIS اولین قدم برای فعال‌سازی RIS است. اگر RIS روی سرویس‌دهندۀ RIS شما نصب نشده است، این سرویس را می‌توانید با استفاده از بخش Windows Components اَپلت Add or Remover Programs پانل کنترل نصب نمایید. پس از نصب، ویزارد ستاپ RIS ، شما را برای طی کردن مراحل پیکربندی سرویس‌دهندۀ RIS راهنمایی می‌کند.

وقتی ویزارد ستاپ به پایان می‌رسد، با فرض این که کادر انتخاب Respond to Client Computers Requesting علامت خورده باشد، سرویس‌دهندۀ RIS قادر خواهد بود که تصویر ویندوز سرور 2003 را در اختیار سرویس‌گیرنده‌ها قرار دهد.

استفاده از تصاویر RIPrep RIS

RIS هم مثل SYSPREP کاربر را قادر می‌سازد که تصویر کامپیوتریی که از پیش با برنامه‌ها و درایوهای سفارشی پیکربندی و نصب شده است را ایجاد کند. برنامه خدماتی‌‌ای که در RIS بدین منظور به کار می‌رود RIPrep نام دارد (Rprep.exe). RIPrep نسبت به SYSPREP چند مزیت دارد، که مهم‌ترین آنها این است که لازم نیست کامپیوترهایی که از یک تصویر واحد استفاده می‌کنند مشابه باشند، یا حتی از کنترل‌کننده ذخیره انبوه یکسانی استفاده کنند (البته لازم است که آنها یک HAL سازگار اشتراکی داشته باشند).

برای این که شخص بتواند تصویری را با RIPrep ایجاد کند، باید روی کامپیوتری که برای ایجاد تصویر به کار خواهد رفت عضو گروه Administators محلی باشد، و باید جواز نوشتن در پوشه‌های RIS (\RemoteInstall) روی سرویس‌دهندۀ RIS را داشته باشد.

اجرای ویزارد Remote Installation Preparation

پس از این که تصویر ایجاد شد، Riprep.exe را اجرا کنید، که تصویر را در سرویس‌دهندۀ RIS کپی می‌کند و آن را برای نصب روی کامپیوترهای مقصد آماده می‌سازد.

ویزارد از شما می‌خواهد که اطلاعات سفارشی تصویر را وارد کنید، ازجمله: اسم سرویس‌دهندۀ RIS (که به صورت پیش‌فرض سرویس‌دهندۀ RIS ای است که Riprep.exe از آن اجرا می‌شود)، نام پوشه‌ای روی سرویس‌دهندۀ RIS که می‌خواهید این تصویر را روی آن نصب کنید، و یک توضیح و متن کمکی دوستانه.